ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Lyra (11/2010)

Γεννημένος στην Αθήνα, ο Πάνος Γουργιώτης ξεκινάει στην ηλικία των πέντε μαθήματα κλασικής κιθάρας. Μεγαλώνοντας, μετακομίζει σχεδόν κάθε χρόνο σε άλλο τόπο και η κιθάρα του γίνεται ο καλύτερος φίλος του. Μετά από 14 χρόνια σπουδών παίρνει το πτυχίο του στην κλασική κιθάρα. Αρκετοί πίστευαν ότι θα έπρεπε να κάνει καριέρα στην κλασική μουσική. Αυτός όμως, είχε άλλη άποψη. Στα δεκαπέντε ετοιμάζει δειλά τα πρώτα του τραγούδια. Λίγο αργότερα, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας θα ακούσει δύο-τρία από αυτά. «Δεν είναι και άσχημα… Για γράψε και τίποτα ακόμα!». Από τότε είναι πάντα δίπλα του, πότε συμβουλεύοντας, πότε προστατεύοντας, πότε βοηθώντας με όλους τους τρόπους…

Ο Πάνος παίρνει θάρρος. Φτιάχνει τραγούδια, στήνει μπάντες, κάνει πρόβες. Συμμετέχει σε αμέτρητα σχήματα, παίζοντας οτιδήποτε ανήκει στο φάσμα του ροκ. Γράφει τραγούδια ασταμάτητα. Το 2002, ανηφορίζει στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει Θέατρο στη Σχολή Καλών Τεχνών. Εκεί θα γνωρίσει μουσικούς και φίλους που θα τον σημαδέψουν. Εκεί, γίνεται επίσης η πρώτη του επαφή με τη θεατρική μουσική. Από τότε έχει γράψει τη μουσική για αρκετές θεατρικές παραστάσεις και ταινίες μικρού μήκους.

Επιστρέφει στην Αθήνα τέσσερα χρόνια μετά. Τον Νοέμβριο του 2007, η Θεσσαλονίκη του χτυπά ξανά την πόρτα με το Φεστιβάλ Τραγουδιού. Συμμετέχει με το τραγούδι «Η ζωή που περιμένει» και ένα μήνα μετά κυκλοφορεί το ομώνυμο cd-single. Το 2008 συμμετέχει ξανά στο Φεστιβάλ Τραγουδιού με το «Ναπάλ» και κατακτά το Βραβείο Καλύτερου Στίχου.

Επιστρέφοντας από τη Θεσσαλονίκη θα συναντήσει τον Αλέκο Βουλγαράκη και τον Μύρωνα Στρατή και θα αποφασίσουν να φτιάξουν παρέα αυτό το δίσκο, όπως ακριβώς το θέλουν. Αποτέλεσμα, ο πρώτος του δίσκος με τίτλο «Μια ανάσα ακόμα» σε μουσική και στίχους δικούς του, που κυκλοφορεί τώρα από τη Lyra.

Το «Μια ανάσα ακόμα» είναι ένας πίνακας κατά βάση ασπρόμαυρος, αλλά όχι πραγματικά άχρωμος. Ένας πίνακας που αποπνέει μια αύρα μελαγχολική, μα όχι απαισιόδοξη. Ίσως επιθετική, μα όχι άγρια. Οι ήρωες του δεν έχουν την τυπική μορφή του ήρωα, μα σίγουρα δεν είναι ηττημένοι. Ένας πίνακας με ηλεκτρικό, εναλλακτικό, βρετανικό ήχο και με διάθεση να ταρακουνήσει. Στο τραγούδι «Θλιμμένο μικρό καλοκαίρι» συμμετέχει ερμηνευτικά και στιχουργικά ο Κόμης Χ. Ήδη τα τραγούδια «Τίποτα να σε θυμίζει» και «Κλείνω το φως» έχουν ξεχωρίσει στους ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Τα τελευταία χρόνια ο Πάνος Γουργιώτης ζει μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών. Εκεί, γράφει θεατρική μουσική, απολαμβάνει τον γκρίζο ουρανό και ελπίζει πως το «Μια ανάσα ακόμα» είναι μόνο η αρχή.

Ο Πάνος, παρέα με τους Sideways, θα υποστηρίξει τη δουλειά αυτή με τις ζωντανές τους εμφανίσεις το χειμώνα που έρχεται.

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη – eleni_lampraki@musiccorner.gr

O Πάνος Γουργιώτης, είναι ένας νέος, ταλαντούχος τραγουδοποιός ο οποίος μας συστήθηκε το 2007 στο φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης . Σχεδόν 4 χρόνια μετά μας παρουσιάζει την πρώτη δισκογραφική του δουλειά με τίτλο «Μια ανάσα ακόμα», που κυκλοφορεί από την εταιρεία Lyra. Ο δίσκος αποτελείται από εννέα κομμάτια σε στίχους και μουσική του ίδιου, ένα σε συνεργασία και ντουέτο με τον Κόμη Χ και μία ακουστική εκδοχή του κομματιού «Τίποτα να σε θυμίζει».

Πρόκειται για ένα μουσικό project που ακούγεται με ενδιαφέρον. Τα κομμάτια κινούνται σε γρήγορους ηλεκτρικούς και σε κάποιες περιπτώσεις ελαφρώς pop ρυθμούς, ίσως λιγάκι αγχωτικούς και έντονους, το οποίο βέβαια ταιριάζει με τον εξίσου έντονο και σε κάποιες περιπτώσεις απαισιόδοξο αλλά ποιητικό στίχο. Το κάθε τραγούδι αποτελεί μια σχεδόν αυτόνομη ιστορία. Ο στίχος είναι ιδιαίτερα προσεγμένος, αρκετά εσωστρεφής και σε συνδυασμό με τη μουσική αντικατοπτρίζουν την οπτική ενός νέου καλλιτέχνη απέναντι στην πραγματικότητα: ένταση, αγωνία, οργή αλλά και όνειρα για κάτι καλύτερο («κρύβονται σαν περνώ/ στους τοίχους κολλάνε/ παιδιά που δε θα τα δω ποτέ να γελάνε/ βρίσκουνε μια φωλιά/ ποτέ δε γυρνάνε/ κάτι παιδιά σαν κι αυτά μονάχα γερνάνε»).

Ο δίσκος ξεκινάει δυναμικά με το «Καινούρια φτερά», ένα αλλέγκρο κομμάτι, με πιο εσωτερικό στίχο. Μουσικά και στιχουργικά θεωρώ πως το πιο δυνατό σημείο του δίσκου είναι η «Πόλη Φάντασμα», καθώς επίσης και το «Θλιμμένο μικρό καλοκαίρι», όπου ο Πάνος Γουργιώτης συνεργάζεται με τον Κόμη Χ. Σταδιακά τα κομμάτια του γίνονται όλο και πιο dark και στον ήχο και στα λόγια, κάνοντας περίπου το δεύτερο μισό του δίσκου δυσκολότερο αλλά συγχρόνως αρτιότερο και πιο ενδιαφέρον από το πρώτο. Σε λίγο πιο pop ύφος αλλά χωρίς να υστερεί σε ηχητική δυναμική το «Κλείνω το φως», έχει αρχίσει ήδη να ξεχωρίζει. Η ακουστική εκδοχή του «Τίποτα να σε θυμίζει», είναι μια ευχάριστη έκπληξη για το τέλος καθώς ταιριάζει πάρα πολύ με τους στίχους και ηχητικά δεν θυμίζει ό,τι είχαμε ακούσει μέχρι τώρα.

Πρόκειται για μια δισκογραφική δουλειά όπου το κάθε κομμάτι μπορεί να σταθεί αυτόνομα αλλά εάν ακουστεί συνολικά αφήνει ένα ιδιαίτερο στίγμα στον ακροατή κυρίως λόγω της δυναμικής των στίχων και των εικόνων που δημιουργούνται μέσω αυτών. Αποτελεί μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια, στην οποία ο δημιουργός έχει μεταδώσει το προσωπικό του ύφος και το μεράκι του για αυτό το δίσκο. Σίγουρα υπάρχουν οι προϋποθέσεις για ακόμα πιο ενδιαφέροντα πράγματα στο μέλλον.

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Καινούργια φτερά
02. Τίποτα να σε θυμίζει
03. Κοίταξέ με
04. Για μια φορά
05. Μια ανάσα ακόμα
06. Κλείνω το φως
07. Πόλη – φάντασμα
08. Θλιμμένο μικρό καλοκαίρι (συμμετέχει ο Κόμης Χ)
09. Ένας μικρός Θεός
10. Ναπάλ
11. Τίποτα να σε θυμίζει (ακουστικό)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here