Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!

Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΠΑΣΧΑΛΗΣ
«9 ΤΡΟΠΟΙ ΑΓΑΠΗΣ» (PHILIPS 832857)

 

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 ήταν φανερό ότι ο Πασχάλης είχε αρχίσει να «ψάχνεται» δισκογραφικά και να προσπαθεί να διαφοροποιηθεί λιγάκι από το «χορευτικό-ποπ» είδος στο οποίο είχε θητεύσει με μεγάλη επιτυχία επί μιάμιση και πλέον δεκαετία.

Η αρχή έγινε με το άλμπουμ «Αχ και να μπορούσα» το 1981 και το αποκορύφωμα ήταν το 1983, όταν επέλεξε να ηχογραφήσει ένα δίσκο εντελώς έξω από το στυλ και το ρεπερτόριό του. Ο λόγος για το «Εγώ ζωγράφισα τη γη» σε μουσική Δώρου Γεωργιάδη και στίχους Σώτιας Τσώτου, με περιεχόμενο τραγούδια που μιλούν για κοινωνικά προβλήματα όπως ο πόλεμος, οι αμβλώσεις κ.α.

Ωστόσο, το «πείραμα» δεν ήταν ιδιαίτερα (έως καθόλου) επιτυχημένο και έτσι μετά το 1984 και το άλμπουμ «Ερωτικές στιγμές» που περιλάμβανε ένα ποτ πουρί γνωστών επιτυχιών κυρίως άλλων ερμηνευτών, ο «αιώνιος έφηβος» του ελληνικού τραγουδιού είχε απομακρυνθεί από τη δισκογραφική παραγωγή. Πέρασαν έτσι τρία χρόνια χωρίς να κυκλοφορήσει κάποιο νέο δίσκο και σκεφτόταν το τι μέλλει γενέσθαι με την καριέρα του…

Τελικώς, αποφάσισε να επιστρέψει στα γνωστά «λημέρια» του κι έτσι πήρε στα χέρια του μια σειρά τραγουδιών του Στέλιου Βλαβιανού και του Μιχάλη Ρακιντζή που ήταν «κομμένα και ραμμένα» για το στυλ και τη φωνή του (αμφότεροι τα ενορχήστρωσαν στο δίσκο).

Εκείνη την εποχή ουσιαστικά δεν ανήκε σε κάποια εταιρεία, αλλά για πρώτη φορά αποφάσισε να γίνει ο ίδιος παραγωγός της δουλειάς του, σε συνεργασία με τον Βλαβιανό και τον Άκη Γκολφίδη. Για καθαρά συναισθηματικούς λόγους επέλεξε την τότε PHILIPS (αν και τα τραγούδια προτάθηκαν και σε άλλες εταιρείες), αφού από την εποχή των Olympians ανήκε στο δυναμικό της και όλο το ρεπερτόριό του είχε ηχογραφηθεί με την ετικέτα της.

Έτσι, τον Σεπτέμβριο του 1987 κυκλοφορούν οι «9 τρόποι αγάπης» και η επιτυχία ξεπερνά κάθε προσδοκία, ακόμη και την πιο αισιόδοξη! Το άλμπουμ ξεπερνά σε πωλήσεις τα 100.000 αντίτυπα, σχεδόν όλα τα τραγούδια γίνονται γνωστά κι έτσι αρχίζει ουσιαστικά μια νέα καριέρα για τον Πασχάλη! Είναι η περίοδος που έχει ξεκινήσει και τις εμφανίσεις του στο καλοκαιρινό “On the rocks” και με «όχημα» την τεράστια επιτυχία του δίσκου γίνεται κάθε βράδυ το αδιαχώρητο, κατάσταση που θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια έκτοτε…

Όπως αναφέραμε παραπάνω, οι «9 τρόποι αγάπης» περιλαμβάνουν ορισμένες από τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες στιγμές του τραγουδιστή: «Παραδώσου λοιπόν», «Κατερίνα-Κατερινάκι», «Τρυφερά», «Πες, πες, πες μου», «Στο μπαράκι» και «Αγκαζέ» είναι γνωστά έως …πασίγνωστα και ακόμα πρωταγωνιστούν και χορεύονται στα διάφορα πάρτι…

Μέσα σ’ όλα αυτά, υπάρχει και το «Διαχρονικό» που η αλήθεια είναι ότι δεν «κολλάει» με το περιεχόμενο του υπόλοιπου άλμπουμ. Ακούγεται απαγγελία του γνωστού ηθοποιού Κώστα Καστανά σ’ ένα απόσπασμα του «Οιδίποδα τύραννου» του Σοφοκλή και σε ρόλο βαρύτονου ο Δημήτρης Κοντογιάννης.

Η δε επιτυχία του «Παραδώσου λοιπόν» ήταν τόση, που ο Πασχάλης πρωταγωνίστησε για πρώτη (και τελευταία απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ…) φορά σε διαφημιστικό σποτ. Εμφανίστηκε λοιπόν να τραγουδά το εν λόγω κομμάτι με αλλαγμένους στίχους για τις ανάγκες του σνακ «Τι και τι» (δεν υπάρχει πια…), το οποίο ως μαθητής της έκτης Δημοτικού εκείνη την περίοδο κυριολεκτικά …τσάκιζα, αφού ήταν νοστιμότατο!!!

Η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο Sierra και Sound, με ηχολήπτη τον Άκη Γκολφίδη και βοηθό τον Μανώλη Ολλανδέζο. Στο οπισθόφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες και σημείωμα των συντελεστών…

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Στο μπαράκι (Στ. Βλαβιανού-Πασχάλη-Ξ. Μπρουντζάκη)
02) Παραδώσου λοιπόν (Στ. Βλαβιανού-Πασχάλη)
03) Αγκαζέ (Στ. Βλαβιανού-Πασχάλη)
04) Κατερίνα-Κατερινάκι (Μ. Ρακιντζή-Αν. Μουτσάτσου)
05) Η γκαρσονιερούλα (Στ. Βλαβιανού-Πασχάλη)
06) Διαχρονικό (Στ. Βλαβιανού-Πασχάλη-Γ. Τζουανόπουλου)
07) Τρυφερά (Στ. Βλαβιανού-Πασχάλη)
08) Πες, πες, πες μου (Στ. Βλαβιανού-Γ. Τζουανόπουλου-Μ. Ρακιντζή)
09) Στα σουβενίρ (Στ. Βλαβιανού-Πασχάλη- Λ. Σιγανού)

ΜΑΝΤΩ
«ΠΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΥΟ» (MINOS MSM 860)

 

Κάθε φορά που ακούω αυτό το δίσκο, με γυρίζει στα όμορφα χρόνια του Γυμνασίου και σε μια εποχή που θυμάμαι με πολύ αγάπη και νοσταλγία. Η Μαντώ τότε ήταν στη πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, τα τραγούδια της ακούγονταν πολύ και οι δίσκοι της πουλούσαν εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα!

Θεωρώ ότι πρόκειται για μια τραγουδίστρια με πολύ μεγάλες -έως τεράστιες- φωνητικές δυνατότητες, τις οποίες όμως προσωπικά πιστεύω ότι δεν αξιοποίησε και δεν εκμεταλλεύτηκε -με την καλή έννοια- καταλλήλως, όσον αφορά το ρεπερτόριό της. Ξεκίνησε ως ποπ, επιχείρησε να «μεταπηδήσει» στο λαϊκό, αργότερα προσπάθησε να ευδοκιμήσει στο «σκληρό ροκ», αλλά τελικώς τα περισσότερα τραγούδια της που θυμόμαστε και αγαπήσαμε, ανήκουν στα πρώτα χρόνια της δισκογραφίας της. Προσωπικά, θα ήθελα να την ακούσω και σε κάτι «έντεχνο»

Για να επιστρέψω στα του δίσκου, κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1990 και ήταν ο πρώτος χρυσός για τη Μαντώ, με πωλήσεις άνω των 30.000 αντιτύπων. Η μία πλευρά περιλαμβάνει τραγούδια του Αλέξη Παπαδημητρίου σε στίχους Εύης Δρούτσα και η άλλη του Κώστα Χαριτοδιπλωμένου σε στίχους Γιώργου Μίτσιγκα, το «δίδυμο» που είχε γράψει όλα τα κομμάτια του προηγούμενου άλμπουμ της («Δωσ’ μου ένα φιλί / Αυτό το καλοκαίρι») που την είχε κάνει γνωστή στο πλατύ κοινό.

Οι επιτυχίες του δίσκου, πολλές και πασίγνωστες: «Σώμα με σώμα, φιλί με φιλί», «Ένα καλοκαίρι έρωτας», «Άγρια φράουλα» (για ένα διάστημα μου είχε «κολλήσει»), «Κάνε κι εσύ μια τρέλα», αλλά πάνω απ’ όλα το «Στοιχηματίζω» που νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο ισχυρά «σήματα κατατεθέντα» της τραγουδίστριας. Εκείνη την εποχή ήταν από τα αγαπημένα μου (ναι, εγώ ο …λαϊκοέντεχνος!) κι ακόμα και σήμερα κάθε φορά που το ακούω με γυρνά σ’ εκείνη την ανέμελη και ωραία περίοδο της μαθητικής ζωής…

Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου, η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sierra με ηχολήπτη τον αείμνηστο Γαβριήλ Παντζή, οι ενορχηστρώσεις έγιναν από τους συνθέτες, ενώ στο οπισθόφυλλο υπάρχει ένα ευχαριστήριο σημείωμα από τη Μαντώ προς όλους τους συντελεστές του άλμπουμ…

Τα τραγούδια του δίσκου

Μουσική Αλέξη Παπαδημητρίου, στίχοι Εύης Δρούτσα

01) Σώμα με σώμα, φιλί με φιλί
02) Ένα καλοκαίρι έρωτας
03) Η κούκλα
04) Κρατήσου καλά
05) Καινούργια ζωή
06) Άγρια φράουλα

Μουσική Κώστα Χαριτοδιπλωμένου, στίχοι Γιώργου Μίτσιγκα

01) Κάνε κι εσύ μια τρέλα
02) Στοιχηματίζω
03) Πως (Στίχοι Ν. Γερμανού)
04) Κλεμμένη ζωή
05) Σταγόνα στον ωκεανό

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here