Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά – 29/3/2013

Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!

Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ «ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΕΑΛΙΣΤΑΙ» (MINOS MSM 189)

Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70, ο Τόλης Βοσκόπουλος ήταν αναμφισβήτητα το απόλυτο «είδωλο» στο χώρο του τραγουδιού. Οι επιτυχίες του διαδέχονταν η μία την άλλη, ο κόσμος (ιδιαίτερα ο γυναικείος πληθυσμός…) τον λάτρευε, οι χώροι όπου εμφανιζόταν ήταν ασφυκτικά γεμάτοι κάθε βράδυ και οι δίσκοι του γίνονταν ανάρπαστοι!

Στα τέλη του 1973 λοιπόν, κυκλοφορεί το άλμπουμ «Ας είμαστε ρεαλισταί». Είναι η εποχή που ο Βοσκόπουλος έχει κλείσει το κεφάλαιο «κινηματογράφος», ενώ απομακρύνεται σιγά-σιγά και από το θέατρο μόλις λίγους μήνες μετά την τεράστια επιτυχία της παράστασης «Ερασταί του ονείρου» που παίχθηκε στο «Βέμπο».

Επιπλέον, αλλάζει άρδην κι εντελώς ξαφνικά (για τους μη παροικούντες την Ιερουσαλήμ…) την προσωπική του ζωή, καθώς το Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς παντρεύεται τη Μαρινέλλα κι ενώ έχει προηγηθεί ο θυελλώδης δεσμός του με τη Ζωή Λάσκαρη…

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα -και με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου που συντάραξαν ολόκληρη τη χώρα σε πλήρη εξέλιξη- βγαίνει στα δισκοπωλεία η νέα του δουλειά, η οποία ως ένα βαθμό στηρίζεται σε υλικό από τις 45 στροφές που είχε ηχογραφηθεί μέσα στη χρονιά.

Περιλαμβάνει τη μοναδική συνεργασία του ερμηνευτή τόσο με τον Άκη Πάνου -απ’ όπου και η πολύ μεγάλη και πασίγνωστη επιτυχία «Χωρίς αυτήν» (ή «Μα τι ειν’ αυτά που λέω») που είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα σε 45άρι-, αλλά και τον Γιάννη Καραμπεσίνη που του δίνει «Το πεπρωμένο» το οποίο ακούγεται πολύ.

Ο Βοσκόπουλος λοιπόν με τις παραπάνω συνεργασίες φαίνεται να κάνει ένα «άνοιγμα» σε πιο λαϊκούς συνθέτες, το οποίο όμως αποδείχτηκε πρόσκαιρο. Παράλληλα, σε κάποια τραγούδια έχει και πάλι το ρόλο του δημιουργού (με κορυφαία στιγμή από πλευράς αποδοχής κι εμπορικότητας το «Γειτόνισσα χανούμισσα»), ενώ το «Ας είμαστε ρεαλισταί» που έδωσε και τον τίτλο στο δίσκο είναι η δεύτερη μεγαλύτερη επιτυχία του ερμηνευτή με τον Γιώργο Κατσαρό, μετά το «Αποκλείεται» δυο χρόνια νωρίτερα (1971)

Από εκεί και πέρα, ακούστηκε αρκετά και «Η ζημιά» του Καραμπεσίνη. Στο εσώφυλλο του άλμπουμ υπάρχουν τρεις φωτογραφίες-πορτραίτα του Βοσκόπουλου με το «κλασικό» στυλ ντυσίματος και …κόμμωσης της εποχής (παντελόνι καμπάνα, μακρύ μαλλί).

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Ας είμαστε ρεαλισταί (Γ. Κατσαρού-Ηλ. Λυμπερόπουλου)
02) Χωρίς αυτήν (Α. Πάνου)
03) Γειτόνισσα χανούμισσα (Τ. Βοσκόπουλου-Ηλ. Λυμπερόπουλου)
04) Το πεπρωμένο (Γ. Καραμπεσίνη)
05) Ξενύχτισσα (Γ. Κατσαρού-Πυθαγόρα)
06) Τα βλεφαρίσματα (Τ. Βοσκόπουλου-Ηλ. Λυμπερόπουλου)
07) Ντρίγκι-ντρίγκι τα μπαγλαμαδάκια (Γ. Καραμπεσίνη)
08) Οι μουσαφίρισσες (Γ. Κατσαρού-Πυθαγόρα)
09) Τι μαΐστρος τι βαρδάρης (Α. Πάνου)
10) Η ζημιά (Γ. Καραμπεσίνη)
11) Αμφιβολία (Γ. Καραμπεσίνη)
12) Σήμερα εδώ, αύριο εκεί (Γ. Κατσαρού-Πυθαγόρα)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ «ΠΑΡΑΠΟΝΟ» (PHILIPS 6331133)

Οι δύο συνεχόμενοι χρυσοί σε πωλήσεις δίσκοι του Δημήτρη Μητροπάνου («Λαϊκά ‘76» και «Ερωτικά λαϊκά») τον καθιέρωσαν οριστικά και αμετάκλητα στην κορυφή του ελληνικού τραγουδιού, έστω κι αν οι ενστάσεις αναφορικά με το «εμπορικό» ρεπερτόριο που αυτοί περιλάμβαναν ήταν πολλές.

Αμφότεροι ήταν αποκλειστικά γραμμένοι από τον Τάκη Μουσαφίρη και τον Σπύρο Παπαβασιλείου, αλλά στην επόμενη δουλειά του ερμηνευτή η συμμετοχή τους ήταν μικρότερη σε σχέση με το παρελθόν. Τον Ιανουάριο του 1979 λοιπόν, κυκλοφορεί το «Παράπονο» με τραγούδια περίπου ίδιου στυλ με τα προηγούμενα, αλλά και τη συμμετοχή διαφόρων δημιουργών εκτός των Μουσαφίρη-Παπαβασιλείου.

Έτσι, εδώ συναντάμε τον Δώρο Γεωργιάδη, τον Νίκο Καραχάλιο, αλλά και τον Στέλιο Ζαφειρίου, με τους οποίους ο Μητροπάνος συνεργάζεται δισκογραφικά για πρώτη και τελευταία φορά. Μπορεί τα κομμάτια που του έγραψαν να ήταν σε γενικές γραμμές καλά, ωστόσο οι επιτυχίες ήλθαν και πάλι από το προαναφερθέν «δίδυμο» κι έτσι η ιδέα της «πολυσυλλεκτικότητας» αποσύρθηκε σχεδόν εν τη γενέσει της. Πάντως, ο αξέχαστος «Μήτσος» κέρδισε τον τρίτο χρυσό δίσκο της καριέρας του, με πωλήσεις άνω των 50.000 αντιτύπων!

Το ομότιτλο έγινε αμέσως «σουξέ», αλλά από ένα σημείο και μετά «χάθηκε». Ωστόσο, επειδή η ζωή κάνει κύκλους, ο ερμηνευτής τα τελευταία δύο χρόνια της καλλιτεχνικής πορείας και του βίου του το συμπεριέλαβε στις νυχτερινές εμφανίσεις του και μάλιστα με μεγάλη αποδοχή από πλευράς κοινού.

Από εκεί και πέρα, η άλλη μεγάλη επιτυχία του άλμπουμ ήταν «Το σ’ αγαπώ το κρατάω για σένα» ενώ ακούστηκαν αρκετά και «Το παράξενο θα ‘ταν» και «Μη μιλάς».

Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Στο εσώφυλλο υπάρχουν ένα ολόσωμο «πορτραίτο» του Μητροπάνου, τα εξώφυλλα των προηγούμενων προσωπικών δίσκων του κι ένα σημείωμα της εταιρείας.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Παράπονο (Σπ. Παπαβασιλείου-Τ. Οικονόμου)
02) Το παράξενο θα ‘ταν (Ν. Καραχάλιου-Μ. Κουφιανάκη)
03) Δειλινά (Τ. Μουσαφίρη)
04) Ξέρω πως υπάρχεις (Στ. Ζαφειρίου-Μ. Κουφιανάκη)
05) Κράτα με ένα μεσημέρι (Σπ. Παπαβασιλείου-Τ. Οικονόμου)
06) Το σ’ αγαπώ το κρατάω για σένα (Τ. Μουσαφίρη)
07) Μη μιλάς (Σπ. Παπαβασιλείου-Γ. Καλαμίτση)
08) Αυτό το ναι (Ν. Καραχάλιου-Μ. Κουφιανάκη)
09) Πώς να σ’ αγκαλιάσω πες μου (Δ. Γεωργιάδη-Μ. Κουφιανάκη)
10) Τι έντεκα, τι δώδεκα (Τ. Μουσαφίρη)
11) Πες πως ειμ’ ένα παιδί (Δ. Γεωργιάδη-Μ. Κουφιανάκη)
12) Ποιος να φταίει ποιος (Στ. Ζαφειρίου-Μ. Κουφιανάκη)