ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Lyra (11/2010)

Τη δεκαετία του ’70 που μεσουρανούσε, ο Γιώργος Κοινούσης θεωρήθηκε το πρώτο «pop είδωλο» που γνώρισε η χώρα μας. Χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «κοινωνικό φαινόμενο»: στις εμφανίσεις του τα πλήθη παραληρούσαν, τα τραγούδια του μονοπωλούσαν τα ραδιόφωνα και οι δίσκοι του πωλούσαν δίχως προηγούμενο.

Ο Γιώργος Κοινούσης, επανέρχεται στη δισκογραφία, «Στους τωρινούς καιρούς» με ένα διπλό cd! Σε αυτό, ερμηνεύει και πάλι, όχι μόνο τις επιτυχίες που του χάρισαν μεγάλη δόξα μερικές δεκαετίες πριν αλλά και καινούρια τραγούδια του.

38 τραγούδια σε στίχους, μουσική και ερμηνεία του Γιώργου Κοινούση σε ένα διπλό cd που κυκλοφορεί τώρα από τη Lyra, για να θυμηθούν όσοι τον ξέρουν και τον αγαπούν και να τον μάθουν οι νεότεροι.

 Λόγια καρδιάς για όσους με ξέρουν, γι’ αυτούς που με έχουν μάθει, γι’ αυτούς που με αγαπούν, για όλους τους ανθρώπους.
Άλλη μια φορά ξανατραγουδώ. Άλλη μια φορά φωνάζω «είμαι εδώ, είμαι καλά, είμαι παρών». Άλλη μια φορά κόβω τα σχοινιά μου τα δεμένα και συνεχίζω το ταξίδι της ζωής. Άλλη μια φορά προσπάθησα, έφτιαξα, δημιούργησα. Φίλοι μου αγαπητοί, τούτη τη φορά, μαζί με τα γνωστά μου τραγούδια, θα ακούσετε και κάποια που δεν έχετε ξανακούσει. Σίγουρα έχουν κι αυτά κάτι να πουν, και εσείς θα έχετε την ευκαιρία να ακούσετε από εμένα κάτι άλλο, κάτι πιο σημερινό. Άλλη μια φορά θα ανταμώσουμε εσείς και εγώ με τα παλιά και τα νέα μου τραγούδια. Στους τωρινούς καιρούς, που τίποτα δεν είναι σαν και πρώτα, κάποιος που θα μας φέρει αγάπη και θα μιλήσει στην καρδιά μας είναι εκείνο που περιμένουμε, και θα μας δώσει φτερά για να ξαναπετάξουμε
“…

Με αγάπη
Γιώργος Κοινούσης

TΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης – tasos.kr@musiccorner.gr

Όταν ο Παύλος Ζέρβας μ’ ενημέρωσε για την επιστροφή του Γιώργου Κοινούση στη δισκογραφία, αρχικά δεν τον πίστεψα! Έπρεπε να μου στείλει το σχετικό υλικό για να βεβαιωθώ ότι δε μου έκανε πλάκα. Είναι αλήθεια λοιπόν. Ο Γιώργος Κοινούσης, από τις πιο cult (με την καλή έννοια) φυσιογνωμίες του ελληνικού τραγουδιού είναι και πάλι εδώ!

Αν βγείτε στο δρόμο και πείτε στα νέα παιδιά το όνομά του, ελάχιστα θ’ απαντήσουν ότι κάπου το έχουν ακούσει. Φυσιολογικό, καθώς ο Κοινούσης απέχει εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια από τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Μετά τη μεγάλη δόξα και την επιτυχία που είχε στη δεκαετία του ’70, αποφάσισε για δικούς του λόγους ν’ αποσυρθεί στη μοναξιά του, ασχολούμενος με τη φύση και τη θρησκεία (έβγαλε και κάποιους σχετικούς δίσκους πριν αρκετά χρόνια) και οι δημόσιες εμφανίσεις του ήταν σπάνιες.

Κι όμως, αξίζει τον κόπο να γράψουμε δυο λόγια για την περίπτωσή του. Ξεκίνησε ως σολίστ του ακορντεόν και είχε μακροχρόνια παρουσία στα πάλκα και στη δισκογραφία της δεκαετίας του ’60 δίπλα στον Τσιτσάνη, στον Καζαντζίδη και στη Μαρινέλλα, στην Πόλυ Πάνου κ.α. ως ακορντεονίστας. Σιγά-σιγά άρχισε να γράφει και τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν πολύ μεγάλες επιτυχίες: «Δυστύχησα κι εγώ» με τον Πάνο Γαβαλά, «Άνθρωποι είμαστε» με τη Δούκισσα, «Στο σπίτι μου χαράματα» με τον Μιχάλη Μενιδιάτη κ.α.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, θέλησε να χαράξει μια αυτόνομη πορεία ερμηνεύοντας ο ίδιος τα τραγούδια του και κυριολεκτικά χάλασε κόσμο. Στα κέντρα που εμφανιζόταν γινόταν το «έλα να δεις» και οι αντιδράσεις του (κυρίως γυναικείου…) κοινού απέναντί του έφταναν μέχρι τα όρια της υστερίας! Οι επιτυχίες έρχονταν η μία μετά την άλλη: «Δεν καταλαβαίνω τίποτα», «Όλοι θα ζήσουμε (Τα παιδιά-τα παιδιά)», «Αμερική», «Οι πιτσιρίκοι», «Τα μάτια σου», «Η μάνα μου δε με ξανακάνει» και τόσα άλλα «σουξέ» τον εκτινάξανε στην κορυφή της δημοτικότητας.

Ο ίδιος όμως παρέμενε πάντα σεμνός και χωρίς έπαρση, έχοντας φιλοσοφήσει τη ζωή. Χαρακτηριστικά, ο Γιώργος Νταλάρας που συνεργάστηκε μαζί του στην αρχή της καριέρας του αναφέρει μεταξύ άλλων γι’ αυτόν: «Ήταν χρυσός άνθρωπος και ο μόνος προβληματισμένος. Με έπαιρνε παράμερα και μου έλεγε διάφορα φιλοσοφικά».

Κάποιοι τον θεωρούσαν «μόδα», «κομήτη» και «γραφικό». Αν όμως ψάξετε βαθιά μέσα στους στίχους των τραγουδιών του, θ’ αντιληφθείτε ότι μόνο τέτοιοι χαρακτηρισμοί δεν του πρέπουν. Μπορεί ν’ ακολούθησε τη «συνταγή» εκείνης της εποχής με τα ανοιχτά πουκάμισα, τους μεγάλους σταυρούς στο στήθος και τα παντελόνια «καμπάνα», όμως μέσα από τα τραγούδια του ήθελε να περάσει σημαντικά μηνύματα. Και φυσικά, δε μπορεί σε καμία περίπτωση να καταταγεί στην ίδια κατηγορία με τα διαφόρων ειδών σούργελα που έχουν κατακλύσει σήμερα την ελληνική μουσική σκηνή και δεν έχουν να πουν απολύτως τίποτε, παρά μόνο να …δείξουν.

Κι ερχόμαστε τώρα στην επιστροφή του στην τρέχουσα δισκογραφία. Δύο CD με 38 τραγούδια, τη συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είχε ηχογραφήσει ο ίδιος στο – πολύ έως λίγο – μακρινό παρελθόν. Υπάρχουν σε νέα εκτέλεση όλες οι γνωστές και μεγάλες επιτυχίες του που αναφερθήκανε παραπάνω, μαζί με κάποια άλλα τραγούδια του που δε έγιναν τόσο γνωστά.

Εξάλλου, περιέλαβε και ορισμένα κομμάτια που έγραψε ο ίδιος αλλά τραγούδησαν σε πρώτη εκτέλεση άλλοι ερμηνευτές, επιτυχίες και μη. Για παράδειγμα, το «Πιάσε το ποτήρι» που είχε πρωτοπεί ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, το «Πώς να σ’ ανταμώσω» που είναι μια από τις πρώτες ηχογραφήσεις του Δημήτρη Μητροπάνου κ.α. Κάποια από αυτά, είχε τραγουδήσει αργότερα σε δίσκο και ο ίδιος ο Κοινούσης…

Μαζί μ’ αυτά, υπάρχουν και καινούργια τραγούδια που περιλαμβάνονται στα πρώτο CD, το οποίο ξεκινά μ’ ένα πρόλογο του δημιουργού κι ερμηνευτή. Αυτά είναι το ομότιτλο, το «Άλλη μια φορά» και το «Που σ’ αγαπώ έγκλημα δεν κάνω» που είναι και το καλύτερο. Το μουσικό στυλ δε διαφέρει πολύ από τον γνωστό Κοινούση…

Τώρα, εύλογα έρχεται το ερώτημα πού απευθύνεται ο Γιώργος Κοινούσης; Στους θαυμαστές που είχε σωρηδόν τη δεκαετία του ’70; Μήπως στη νεολαία που δεν γνωρίζει καν ποιος είναι; Μήπως στον …εαυτό του, αφού τραγουδούσε κι έγραφε κυρίως για το κέφι του;

Δύσκολη η απάντηση. Αν σκεφτεί κάποιος ότι ο τηλεοπτικός σταθμός στον οποίον ανήκει η δισκογραφική εταιρεία που κυκλοφόρησε αυτό το διπλό CD δεν το έχει διαφημίσει ούτε μία φορά (μάλλον δεν έχει χρόνο ανάμεσα σε …Ζουζούνια, Μπεμπέ Λιλή κι άλλα τέτοια …κουλτουριάρικα), τότε μάλλον καταλήγουμε στο τρίτο σκέλος. Ίσως ο Κοινούσης να κουράστηκε από την χρόνια αποχή του και να θέλησε να αισθανθεί ξανά ενεργός καλλιτέχνης. Ακούω μάλιστα ότι σκέφτεται να επιστρέψει στις «ζωντανές» εμφανίσεις. Ποιος ξέρει…

Πάντως, γενικότερα για όσους θέλουν να τον γνωρίσουν ή ν’ αναπολήσουν το παρελθόν, η συγκεκριμένη δουλειά είναι ότι πρέπει. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι δίσκοι βινυλίου που έβγαλε στη δεκαετία του ’70 δεν έχουν κυκλοφορήσει σε ψηφιακή μορφή (γιατί άραγε;) και είναι εξαιρετικά σπάνιοι και πανάκριβοι για όποιον τους βρει, αυτό το διπλό CD μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως «ανθολογία Κοινούση» έστω κι αν τα τραγούδια είναι σε νέες εκτελέσεις. Η φωνή του παραμένει σε σχετικά καλό επίπεδο (ποτέ δεν ήταν η «μεγάλη») κι ακούγοντάς την, εύκολα αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε ότι το μεράκι και το κέφι δεν τον έχουν εγκαταλείψει…

Εκείνο που είναι επιεικώς απαράδεκτο, είναι το ένθετο (;) που συνοδεύει την έκδοση. Μόλις τέσσερις σελίδες, χωρίς ούτε έστω τους τίτλους των τραγουδιών. Δεν τολμώ ούτε καν να ψελλίσω την επιθυμία μου να υπήρχαν και στοιχεία γι’ αυτά (έτος πρώτης ηχογράφησης, ερμηνευτής κλπ). Όνειρο θερινής (και χειμερινής και φθινοπωρινής και εαρινής…) νυκτός!

Εν κατακλείδει, εγώ τον «πάω» τον Κοινούση. Και για τη στάση ζωής του, για το ότι έκανε το κέφι του χωρίς να υπολογίζει τις πωλήσεις ή τα χρήματα και για τα μηνύματα που περνάει σε πολλά από τα τραγούδια του. Μπορεί να μην ήταν ποτέ η «φωνάρα», αλλά βάζει στην τσέπη κάτι σαχλοκούδουνα και ατάλαντους που κυκλοφορούνε σήμερα στην καλλιτεχνική πιάτσα και το παίζουνε «κάποιοι»…

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ CD
CD 1
01. Πρόλογος
02. Άλλη μια φορά
03. Στους τωρινούς καιρούς
04. Που ς’ αγαπώ έγκλημα δεν κάνω
05. Όλες οι βραδιές
06. Άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε
07. Να ‘χα ένα φίλο
08. Αμερική
09. Διαλέγετε και παίρνετε (στίχοι Ηλίας Λυμπερόπουλος)
10. Είναι φωτιές που δεν καίνε (Δε βρίσκεις άκρη) (στίχοι Σάκης Καπίρης)
11. Στην ατελείωτη άσφαλτο
12. Να ξαναγίνουμε πάλι πιτσιρίκοι
13. Τι να πούμε κι εμείς
14. Όλοι αγαπάμε τη ζωή
15. Γιατί…
16. Που πήγαν τόσοι άνθρωποι
17. Δίκιο έχουμε
18. Πως να σ’ ανταμώσω
19. Δεν είναι η ώρα

CD 2
01. Όλοι θα ζήσουμε
02. Όλα ψεύτικα, όλα χάρτινα
03. Δεν καταλαβαίνω τίποτα
04. Πιασε το ποτήρι
05. Τα μάτια σου κοιτάζω
06. Στο σπίτι μου χαράματα
07. Δυστύχησα κι εγώ (στίχοι Πάνου Γαβαλά)
08. Χαρά μου
09. Άλλαξα
10. Η μάνα μου δε με ξανακάνει
11. Δε χάθηκε ο κόσμος
12. Πίσω μην κοιτάς
13. Έλα να τραγουδήσουμε
14. Ποιο θα ‘ναι το φινάλε μας
15. Αχ, ας μπορούσα
16. Οι δυο αγάπες
17. Όλα είναι πυροτεχνήματα
18. Όλοι θα ζήσουμε (χασάπικο)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here