28/11/2013
Γράφει η Μαρίνα Σκοπελίτου
Φωτογράφηση: Χαρά Γερασιμοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Κάθε βράδυ (από Τετάρτη έως Κυριακή), δηλαδή σχεδόν κάθε βράδυ, μας περιμένουν στο θέατρο Χώρα τέσσερα αγόρια πολύ σκληρά… Τέσσερα «Μούτρα»! Ο Βύρων (Σωκράτης Πατσίκας), νταβραντισμένος, ζωηρός και με μία λανθάνουσα τσαχπινιά. Ο Τόλης (Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος) που ασχολείται με τη yoga και προσπαθεί να απέχει από τη βία, προκαλώντας τα πειράγματα των υπόλοιπων μούτρων. Ο «Ζουμπάς» (Δημήτρης Μακαλιάς) που όσο μπόι του λείπει τόσο επικίνδυνος είναι και ο αρχηγός τους, ο Παρασκευάς (Φάνης Μουρατίδης), ένας brutal τύπος αλλά και ευαισθητούλης.
Αφού μπουν και βεβαιωθούν σαν σωστοί επαγγελματίες μπράβοι ότι ο χώρος τους είναι «καθαρός», καλωσορίζουν το κοινό με ένα μουσικοχορευτικό υπερθέαμα με το οποίο μας πληροφορούν για το ποιοι είναι και πως κάνουν τη δουλειά τους. Και εκεί που η σκηνή ξεχειλίζει τεστοστερόνη, προς …τέρψιν του γυναικείου κοινού… Τσουπ! Ξεφυτρώνουν τέσσερις φίλες –ο Θεός να τις κάνει– και ένα ολόκληρο κομμωτήριο! Λακ, τσιμπιδάκια και κάσκες επιστρατεύονται για το γενικό ρεκτιφιέ, πριν από την μεγάλη έξοδο του Σαββάτου. Δεν περνάει πολύ ώρα και να σου τέσσερις νεαροί φίλοι λίγο πριν τη μεγάλη εξόρμηση, έτοιμοι να αναστατώσουν τα γυναικεία πλήθη. Και δεν είναι μόνο αυτοί! Κόσμος και ντουνιάς περνά κάθε βράδυ από τη σκηνή του Χώρα! Το θέμα όλων, κοινό: η νύχτα, τα μυστικά της και οι ευκαιρίες που προσφέρει για ερωτικά παιχνιδάκια…
Οι τέσσερις ηθοποιοί καταφέρνουν χωρίς σκηνικά ή κοστούμια, πέρα από αυτά των μπράβων, να δώσουν μορφή και ζωή σε όλα αυτά τα πρόσωπα. Η μεγάλη τους επιτυχία έγκειται στο ότι τα πρόσωπα και οι καταστάσεις, στις οποίες εμπλέκονται, αναπαριστώνται με μεγάλη πειστικότητα. Πέρα όμως από το υποκριτικό τους ταλέντο, αξιοθαύμαστη είναι η φυσική τους κατάσταση καθώς μοιάζουν ακούραστοι παρά το γεγονός ότι οι ρυθμοί της παράστασης είναι ασταμάτητοι. Κάθε βράδυ για δύο ολόκληρες ώρες χορεύουν, τραγουδούν και τρέχουν πέρα-δώθε!
Όλα αυτά βέβαια θα ήταν άσκοπα, αν δεν κατάφερναν να μας κάνουν να γελάσουμε. Κατά την άποψή μου τα καταφέρνουν τέλεια και σε αυτό το επίπεδο. Για του λόγου το αληθές θα καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία. Ως σωστή επαγγελματίας πήγα στην παράσταση με το μπλοκάκι μου, έτοιμη να καταγράψω τα πάντα. Μετά το τέλος της παράστασης το μπλοκάκι ήταν κενό. Με έκαψαν «τα μούτρα»! Γέλαγα σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της παράστασης και πάει το μπλοκάκι, πάει και ο επαγγελματισμός από ‘κει που ήρθε! Φυσικά δεν γελούσα μόνο εγώ, γελούσε όλο το κοινό, των νέων κυρίως ανθρώπων, που γέμισε την αίθουσα του θεάτρου.
Για την επιτυχημένη αυτή παράσταση υπεύθυνοι δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί. Το ομολογουμένως πρωτότυπο κείμενο του John Godber, ήρθε στα δικά μας δεδομένα με την παρέμβαση των Ρίσβα-Σακαλή. Σε πολλά σημεία της παράστασης θα δείτε εικόνες της δικής μας πραγματικότητας που σατιρίζονται με έξυπνο τρόπο. Να θυμάστε όμως ότι εκτός από το γέλιο και την εύθυμη διάθεση, το κείμενο μπορεί να σας οδηγήσει και σε δεύτερες σκέψεις. Τελικά τι γίνεται με ‘μας; Μήπως κολλήσαμε στην επιφάνεια των πραγμάτων χάνοντας την ουσία; Είναι τόσο δύσκολες οι σχέσεις των δύο φύλων; Πόσο σκληροί μπορούμε να γίνουμε με τον διπλανό μας;
Αν θέλετε να περάσετε μία ευχάριστη βραδιά, να ξεχαστείτε και να γελάσετε με την καρδιά σας, σας συνιστώ να τραβήξετε προς Κυψέλη. Από τη σύσταση αυτή εξαιρούνται οι πουριτανοί και λοιποί συντηρητικοί τύποι, γιατί τα παιδιά αυτά δεν μασάνε τα λόγια τους. Άλλωστε τι μούτρα θα ήταν αν μιλούσαν με το “σεις και με το σας”;
Για να σας δώσουμε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα, συναντήσαμε τους ηθοποιούς της παράστασης και τους ζητήσαμε να μας μιλήσουν γι’ αυτήν…
Musiccorner: Ο Τόλης είναι δεν είναι ένας συμβατικός μπράβος. Ένας μπράβος βαράει ενώ αυτός είναι κατά της βίας! Εσύ πως θα τον περιέγραφες;
Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος: Νομίζω ότι ο Τόλης δεν είναι τόσο κατά της βίας. Το προσπαθεί αλλά νομίζω ότι δεν θα ήθελε να είναι κατά της βίας. Προσπαθεί να μην ξεσπά και να μη χάνει τον έλεγχο. Το παλεύει γιατί έχει το ελάττωμα να ξεφεύγει όταν τον πιάνουν τα νεύρα του.
Musiccorner: Πως υποδέχτηκε το κοινό την παράσταση;
ΚΓ: Προς το παρόν ο κόσμος που έρχεται μας δίνει πολύ καλά σημάδια. Το κοινό το ευχαριστιέται, επικοινωνεί, γελάει και περνάει όμορφα. Αυτά είναι ωραία σημάδια. Επίσης, οι φίλοι και οι άνθρωποι που μας αγαπάνε και μας λένε την αλήθεια –θέλω να ελπίζω– λένε ότι τους αρέσει. Θα δείξει…
Musiccorner: Παρότι το έργο βγάζει πολύ γέλιο, θίγει και κάποια πιο σοβαρά θέματα, όπως είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Στο έργο οι ανθρώπινες σχέσεις φαίνεται να είναι πολύ δύσκολες, πιστεύεις ότι και στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι κάπως έτσι;
ΚΓ: Ναι, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πάρα πολύ δύσκολες αυτή την εποχή. Το ζητούμενο είναι να επικοινωνήσουμε με τον διπλανό μας και να καταλάβουμε ότι το κέντρο του κόσμου δεν είμαστε εμείς. Ο κόσμος είναι ο άλλος δίπλα μας. Αν ενδιαφερθούμε και δούμε τι συμβαίνει στο διπλανό μας, θα δούμε τα προβλήματα που κάποια στιγμή θα έρθουν και σε εμάς, αν δεν έχουν έρθει ήδη. Είναι ανάγκη να ανοίξουμε το μυαλό μας, να δούμε γενικότερα τα πράγματα και να αλληλοϋποστηριζόμαστε.
Musiccorner: Κάτι άλλο ετοιμάζετε αυτόν τον καιρό;
ΚΓ: Αυτόν τον καιρό ξυπνάω το πρωί, πίνω κάτι καφεδάκια ωραία και ασχολούμαι με τα χόμπι μου. Το προηγούμενο διάστημα ήμουν σε πάρα πολύ δυνατούς ρυθμούς για να ανεβάσουμε αυτή την παράσταση με τα παιδιά, για την οποία θέλω να πω ότι είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που συμμετέχω. Είναι όλοι εξαιρετικοί και ταλαντούχοι συνάδελφοι. Περνάμε πάρα πολύ ωραία, το ευχαριστιόμαστε και ελπίζω όλο αυτό να διατηρηθεί.
————————————
Musiccorner: Ο χαρακτήρας που ενσαρκώνεις είναι αρκετά εκρηκτικός και λίγο τσαμπουκαλεμένος…
Δημήτρης Μακαλιάς: Είναι λίγο αντιφατικός σε σχέση με αυτό που δείχνω. Ενώ είναι μικροκαμωμένος στην ουσία φαίνεται να είναι ο πιο επικίνδυνος από την παρέα. Είναι όμως μία ήσυχη δύναμη. Δεν εκρήγνυται ανά πάσα στιγμή ή χωρίς λόγο. Ξέρει να κρατάει τον θυμό του ακόμη και αν κάποιος τον χτυπήσει. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να κάνει την κατάλληλη κίνηση.
Musiccorner: Ποιο από τα πρόσωπα που υποδύεσαι σε ιντριγκάρει περισσότερο;
ΔΜ: Όλα τα πρόσωπα είναι αρκετά διαφορετικά σε σχέση με αυτό που είμαι εγώ. Ο ένας είναι μπράβος, κάτι τελείως διαφορετικό από εμένα. Η άλλη είναι μία γυναίκα, όσο αντίθετο και προκλητικό μπορεί να είναι αυτό για έναν άντρα. Και το άλλο είναι ένα παιδί, επίσης μακριά από εμένα καθώς μιλάει με άλλους όρους, άλλες ταχύτητες και έχει τελείως διαφορετικά θέλω από αυτά που είχα εγώ σε εκείνη την ηλικία. Όλοι οι ρόλοι με ιντριγκάρουν εξίσου. Νομίζω ότι είναι προκλητικοί και ακόμη και τώρα εξακολουθώ να ανακαλύπτω νέα στοιχεία.
Musiccorner: Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε στον θεατή που θα δει αυτή την παράσταση;
ΔΜ: Η παράσταση δεν απέχει πολύ από μικρογραφία της ζωής έξω. Περιγράφει μία βραδιά σε ένα νυχτερινό club μεν, αλλά μέσα από τις ζωές κάποιων ανθρώπων. Βλέπουμε δηλαδή πως συμπεριφέρεται ο καθένας στην προσωπική του ζωή και μέσα σε έναν κοινωνικό περίγυρο που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένα κέντρο διασκέδασης. Το βασικό σημείο για μένα είναι το πώς επιλέγεις να κινηθείς ανά πάσα στιγμή είτε αυτό είναι οι επιλογές που κάνεις στη ζωή σου είτε είναι ο τρόπος που επιλέγεις να ανταποκριθείς σε ένα ερέθισμα. Να προσέχεις τι επιλέγεις και να είσαι ο εαυτός σου.
Musiccorner: Παρά την οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων και της δυσκολίας που αυτή προκαλεί, παρατηρούμε ότι οι θεατρικές παραστάσεις όλο και αυξάνονται. Εσύ που βρίσκεσαι μέσα στο χώρο πως ερμηνεύεις αυτό το φαινόμενο;
ΔΜ: Ναι, αυτό είναι παράδοξο. Ωστόσο, αν βάλεις κάτω τα δεδομένα θα δεις ότι οι παραστάσεις που ανεβαίνουν δεν είναι αντίστοιχες των παλαιότερων σε οικονομικό επίπεδο. Δεν είναι παραγωγές σωστές για έναν ηθοποιό. Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των παραστάσεων είναι από ομάδες που παίζουν με ποσοστά από τα εισιτήρια, τα οποία είναι λίγα. Νομίζω ότι αυτό το φαινόμενο προκύπτει από την ανάγκη έκφρασης σε αυτή τη δύσκολη στιγμή και δεν αποτελεί έναν τρόπο να βγάλουν χρήματα οι ηθοποιοί. Υπάρχει περισσότερος κόσμος που θέλει να εκφραστεί και αυτό είναι πάρα πολύ ωραίο.
Musiccorner: Αυτή η έλλειψη χρηματικών πόρων πιστεύεις ότι στοιχίζει στην ποιότητα των θεατρικών παραστάσεων;
ΔΜ: Νομίζω ότι δεν την επηρεάζει καθόλου, αντιθέτως η οικονομική κρίση μπορεί να βγάλει ακόμα πιο ποιοτικά και ουσιώδη πράγματα. Το χρήμα σου φέρνει τον πλούτο στα σκηνικά και τα κοστούμια, δεν μπορεί όμως να σου φέρει την ψυχή του καλλιτέχνη ούτε την ανταπόκριση του κοινού. Νομίζω ότι πλέον ο κάθε θεατής μπορεί να βρει την κατάλληλη για εκείνον παράσταση που θα ακουμπήσει την ψυχή του και όχι το μάτι του.
Musiccorner: Τι άλλο κάνεις αυτή την περίοδο;
ΔΜ: Από τις αρχές Δεκεμβρίου και για όλο το χειμώνα θα ανεβάσουμε στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, την παιδική παράσταση «Πίτερ Παν». Ο Πίτερ Παν ήταν ένα παιδικό μου όνειρο που επιτέλους γίνεται πραγματικότητα! Μου άρεσε πάρα πολύ γιατί είναι ένα νέο παιδί που δεν μεγαλώνει ποτέ ή μάλλον δεν θέλει να μεγαλώσει και να μπει στον ενήλικο τρόπο ζωής…
————————————
Musiccorner: Βρήκα τον ήρωα που υποδύεσαι, τον Βύρωνα, πολύ σκληρό αγόρι. Εσύ πως θα τον περιέγραφες;
Σωκράτης Πατσίκας: Ένας τρυφερός άνθρωπός ο οποίος έχει θάψει την ευαισθησία του για χάρη της δουλειάς του. Ο Βύρων είναι ένας άνθρωπος που βγάζει τα προς το ζην με τα χέρια του, κυριολεκτικά.
Musiccorner: Κατά τη διάρκεια της παράστασης αλλάζετε συνέχεια ρόλους. Ποιο από τα πρόσωπα που υποδύεσαι σε ιντριγκάρει περισσότερο;
ΣΠ: Όλα. Κυρίως με ιντριγκάρει η αλλαγή από τον ένα ρόλο στον ρόλο.
Musiccorner: Θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις το έργο επίκαιρο;
ΣΠ: Όλοι θέλουμε τα έργα μας να είναι επίκαιρα, να τα διαφημίσουμε ως επίκαιρα και οι περισσότεροι πέφτουν στη λούμπα. Εγώ σιχαίνομαι το επιθεωρησιακά επίκαιρο. Όταν ένα έργο απευθύνεται σε κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι μπορούν να δουν κάτι από τον εαυτό τους ή από έναν γνωστός τους μέσα σε αυτό, τότε το έργο είναι επίκαιρο. Το πιο επίκαιρο βέβαια είναι η στρατευμένη τέχνη και το έργο αυτό δεν είναι στρατευμένη τέχνη. Είναι ένα έργο για να περάσει το κοινό καλά ενώ κάποιοι μας λένε ότι προβληματίζονται κιόλας.
Musiccorner: Νομίζω ότι ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία της παράστασης είναι το ότι ενώ δεν υπάρχουν κοστούμια ή σκηνικά, καταφέρνετε να δημιουργείτε διαφορετικά πρόσωπα και εικόνες με μεγάλη πειστικότητα. Δηλαδή κανείς δεν παρατηρεί ότι ενώ υποδύεστε ένα γυναικείο ρόλο φοράτε αντρικά κουστούμια! Πόσο δύσκολο ήταν αυτό για εσάς;
ΣΠ: Η ιδέα είναι του ίδιου του Godber και η υλοποίηση στη συγκεκριμένη παράσταση ήταν του Χρήστου Παπαδόπουλου, ο οποίος επιμελήθηκε την κίνηση, δούλεψε μαζί μας όσο μπορούσε καλύτερα και εκμεταλλεύθηκε ότι μπορούσαμε να δώσουμε. Δεν ξέρω πόσο δύσκολο ή εύκολο ήταν για τον καθένα. Ξέραμε όμως ότι το έργο ήταν έτσι από γραφής και δεν γινόταν αλλιώς.
Musiccorner: Τη μεταξύ σας συνεργασία πως θα την περιέγραφες;
ΣΠ: Η συνεργασία είναι σούπερ! Περνάμε καλά, αλλά δεν είναι μόνο το να περνάμε καλά, είναι η συνεργασία που είναι σούπερ. Νομίζω ότι αυτό το κουαρτέτο είναι κάτι σαν παζλ. Κουμπώνει ο ένας με τον άλλον. Όσο ετερόκλητοι είμαστε ως physique, που είναι και ένα από τα ζητούμενα της παράστασης, τόσο σωστά δέσαμε σκηνικά.
Musiccorner: Ετοιμάζεις κάτι άλλο αυτόν τον καιρό;
ΣΠ: Θα παίξουμε σε επανάληψη, στο Μέγαρο Μουσικής, ένα παιδικό έργο «Το νησί των θησαυρών» σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου. Πήγε πέρσι ολόκληρη τη σεζόν και λόγω μεγάλης επιτυχίας θα συνεχιστεί και φέτος…
————————————
Musiccorner: Ο κεντρικός ήρωας που ενσαρκώνεις, ο Παρασκευάς, είναι σκληρός, έχει κάποια εξουσία πάνω στους υπόλοιπους λόγω και του ότι είναι ο παλιός, όμως τελικά αποδεικνύεται ο πιο ευαίσθητος από όλους. Βρίσκεις να έχεις κάποια κοινά στοιχεία με αυτό το φανταστικό πρόσωπο;
Φάνης Μουρατίδης: Κοινά έχει με όλους τους χαρακτήρες, με τις διαφορές δουλεύεις. Στους ανθρώπους υπάρχουν πάντα κοινά γιατί τα εμπεριέχουμε όλα και τελικά εμείς αποφασίζουμε σε ποια στοιχεία θα δώσουμε έμφαση. Τα κοινά που έχουμε με τον Παρασκευά έχουν να κάνουν με την ηθική, με την ευαισθησία απέναντι στους συνανθρώπους, την ευθύνη που φέρει κανείς όταν ηγείται μίας ομάδας, την αξία της συνεργασίας και το όνειρο να καταφέρει κανείς μέσα από τη δουλειά του να κάνει τον κόσμο καλύτερο.
Musiccorner: Τι είναι αυτό που σε τράβηξε σε αυτό το έργο;
ΦΜ: Όλη η ιδέα του έργου. Είναι ένα έργο πάρα πολύ σύγχρονο, πρωτότυπο και μοντέρνο στη δομή του που έχει να πει στο κοινό πάρα πολλά πράγματα. Το κοινό που θα το παρακολουθήσει θα περάσει καλά και θα προβληματιστεί τόσο όσο χρειάζεται. Δηλαδή πρόκειται για ένα έργο που δεν βαραίνει καμία ψυχική διάθεση, αντιθέτως σου δίνει την ευκαιρία να ξεχαστείς και να δεις τη ζωή με καλύτερη διάθεση. Επίσης είναι ένα κείμενο παρεΐστικο, δηλαδή η παρέα αποτελεί τον ισχυρό παράγοντα και αυτό είναι ένα πολύ γοητευτικό στοιχείο. Το να βγει μία παρέα το βράδυ στις εννιά η ώρα και να καταφέρει να δημιουργήσει μία ατμόσφαιρα μεταξύ θεάτρου, παράστασης, πίστας μαγαζιού και club. Το τελευταίο στοιχείο που μου τράβηξε το ενδιαφέρον είναι το ότι ασχολείται με έναν κόσμο που δεν έχουμε αγγίξει ποτέ, τον κόσμο της νύχτας. Για μένα ο κόσμος αυτός είναι πολύ γοητευτικός…
Musiccorner: Η συνεχής εναλλαγή των ρόλων σε δυσκόλεψε;
ΦΜ: Όταν αγαπάς τη δουλειά όλα σου φαίνονται δύσκολα και συνάμα γοητευτικά! Σαφέστατα το έργο έχει πάρα πολλές δυσκολίες, αλλά η εναλλαγή των ρόλων δεν ήταν μία από αυτές. Οι μεγαλύτερες δυσκολίες είναι η κούραση και η συγκέντρωση που απαιτεί αυτή η παράσταση. Παρότι δεν είναι Σαίξπηρ ή Αισχύλος, το έργο αυτό απαιτεί μία άλλου είδους συγκέντρωση, ίσως μεγαλύτερη από αυτή των μεγάλων κειμένων που βέβαια φέρουν άλλα νοήματα.
Musiccorner: Στο θεατρικό απεικονίζεται ένα συγκεκριμένο lifestyle, το οποίο όλοι αναγνωρίζουμε. Να καταναλώνουμε, να επιδεικνύουμε αυτά που κατέχουμε και να αναλωνόμαστε σε επιφανειακές σχέσεις, συζητήσεις και καταστάσεις. Πιστεύετε ότι το μοντέλο αυτό πλέον καταρρέει;
ΦΜ: Για τους ανθρώπους της ηλικίας μας έχουν περιοριστεί πάρα πολύ τα πράγματα. Όμως δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να στερήσουμε από τα παιδιά μας αυτόν τον τρόπο ζωής ακόμη και σήμερα. Σαφέστατα τον έχουμε περιορίσει, αλλά δεν τον έχουμε απαγορεύσει. Ταυτόχρονα, μέσα στο έργο μπορούμε να δούμε φωτογραφίες ενός παρελθόντος πολύ πρόσφατου και γνώριμου. Μπορεί σήμερα να μην έχεις τη δυνατότητα να πάρεις το Prada αλλά δεν έχεις κάνει τη μεγάλη φιλοσοφική κουβέντα με τον εαυτό σου, ούτε έχεις περάσει σε άλλη διάσταση μετά από τρία χρόνια. Ή την είχες κάνει αυτή την κουβέντα ή δεν την είχες κάνει. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι άνθρωποι που δεν είχαν ψυχικό πλαίσιο το απέκτησαν μέσα σε τρία χρόνια. Δεν μπορώ να δεχτώ δηλαδή ότι εκεί που γούσταρες Μύκονο και 700 ευρώ το τραπέζι, μέσα σε τρία χρόνια λες τι ωραίο το γραφικό ταβερνάκι! Αυτό δείχνει ανθρώπους που δεν έχουν πολιτισμικό επίπεδο ούτε καν αισθητική. Από εκεί ξεκινώντας βρίσκω την αξία και την επικαιρότητα του κειμένου. Αυτό που τελείωσε ή τελειώνει δεν σημαίνει ότι δεν θα μας ξανάρθει.
Musiccorner: Ετοιμάζεις κάτι άλλο αυτόν τον καιρό;
ΦΜ: Όχι δεν ετοιμάζω κάτι άλλο. Θέλω να βρούμε τον ρυθμό μας και να πάει καλά αυτή η παράσταση.
Musiccorner: Μέχρι τώρα ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού;
ΦΜ: Η ανταπόκριση του κοινού είναι πάρα πολύ θερμή. Το μήνυμα που παίρνω είναι ότι οι άνθρωποι που έρχονται να δουν την παράσταση περνούν καλά, ευχαριστιούνται και αισθάνονται ότι δεν τους έχουμε κοροϊδέψει. Τα παιδιά δίνουν κάτι παραπάνω από το 100% και είμαι πολύ ευτυχισμένος που συνεργάζομαι μαζί τους. Πολλές φορές βάζουν παραπάνω και από αυτό που βάζω κι εγώ και αυτό το σέβομαι, το εκτιμώ και το θεωρώ παράδειγμα ανθρώπων που αγαπούν τη δουλειά τους και που δίνονται σε αυτήν. Αυτό για μένα είναι τεράστιο μάθημα για το πώς πρέπει να δουλεύει κάποιος σε αυτές τις δύσκολες εποχές.
————————————
Οι συντελεστές της παράστασης είναι:
Ένα έργο του John Godber
Μετάφραση – Διασκευή: Βασίλης Ρίσβας – Δήμητρα Σακαλή
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης
Τα εξέχοντα μούτρα είναι ο Φάνης Μουρατίδης, ο Σωκράτης Πατσίκας, ο Δημήτρης Μακαλιάς και ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος.
Παραστάσεις:
Τετάρτη: 20:00
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 21:15
Τιμές εισιτηρίων
Πλατεία: 18€,
Θεωρείο: 15€,
Φοιτητικό – μαθητικό: 15€,
Άνεργοι – Πολύτεκνοι – Α.Μ.Ε.Α.: 13€
* Ειδικές τιμές για συλλόγους
ΘΕΑΤΡΟ ΧΩΡΑ
Αμοργού 20, Κυψέλη
τηλ.: 210-8673945
————————-
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από τις συνεντεύξεις των καλλιτεχνών
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…