Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Γεωργία Τσάκωνα
Φωτογράφηση: Μαρία Παπαγεωργίου
Music Corner – 22/2/2010
Αν κάτι μου έκανε εντύπωση στην Ραλλία είναι σίγουρα το καθαρό της βλέμμα που σε καρφώνει κατ’ ευθείαν μέσα στα μάτια και νιώθεις να σε διαπερνά! Το πρωινό της Τρίτης 16 Φλεβάρη, στο γνωστό μας πια «Πάρκο Ελευθερίας», συναντήσαμε τη Ραλλία Χρηστίδου για μια συνέντευξη τόσο ευχάριστη όσο και ενδιαφέρουσα. Από τις πρώτες μας κι όλας κουβέντες κατάλαβα ότι θα έχω απέναντι μου μια γυναίκα με άποψη που ξέρει να την εκφράζει και να την υποστηρίζει με όλη της τη δύναμη!
Music Corner: Έχεις μπλέξει με μια τρελοπαρέα αντρών φέτος και μας έχετε οργανώσει μια κοπάνα… Πώς τα περνάτε λοιπόν, πως είναι αυτή η “κοπάνα”;
Ραλλία Χρηστίδου: Μια χαρούλα! Είναι μια ευκαιρία για μένα αφού σαν παιδί δεν είχα κάνει ποτέ κοπάνα! Πήγαινα στο Αρσάκειο και πάντα υπήρχε αυστηρή επιτήρηση. Σαν κοπάνα πάντως δε μπορώ να δω την δουλειά μου, την αγαπάω παρά πολύ. Προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο να περνάει καλά, ο καθένας με τον τρόπο του και εγώ έχω τον ρόλο του …σπασίκλα (γέλια), σε όλα όμως!
Music Corner: Κυριαρχούν έντονα τα σκετς στη παράσταση…
Ραλλία Χρηστίδου: Εγώ είμαι σε λίγα. Επιθυμία μου ήταν να συμμετέχω σε πιο πολλά, όμως δεν υπήρχε χρόνος προετοιμασίας.
Music Corner: Έχεις κάνει και μαθήματα κινησιολογίας απ’ όσο ξέρω, υπάρχει κρυφή αγάπη προς το θεατρικό στοιχείο;
Ραλλία Χρηστίδου: Αγάπη προς το θέατρο, όχι δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει τόσο έντονη, πιο πολύ το έκανα για να υποστηρίξω τα τραγούδια. Εμένα η μουσική μου αρέσει, αυτός είναι ο τομέας μου.
Music Corner: Πως ξεκίνησε αυτή σου η σχέση με τη μουσική; Παίζεις κιθάρα, πιάνο…
Ραλλία Χρηστίδου: Βασικά κιθάρα είναι το όργανο μου. Ξεκίνησα να παίζω από 7 χρονών στο Εθνικό και πήρα το πτυχίο μου στα 21. Ο παππούς μου έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε, τον θαύμαζα, στα μάτια μου ήταν πάρα πολύ ξεχωριστός. Πιο πολύ με ενθουσίαζε η κιθάρα και όχι τόσο το τραγούδι. Έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ. Η γιαγιά μου με πήγε στο Εθνικό. Ήμουν όμως μικρή και δεν έπαιρναν παιδιά στο Εθνικό, οπότε …άρχισα να κλαίω μέσα στην γραμματεία! Βγήκε από μια αίθουσα ο πρώτος μου -μετέπειτα – δάσκαλος και ρώτησε γιατί κλαίει το μικρό (γέλια)! Η υπεύθυνη του απάντησε ότι ήθελα να ξεκινήσω αλλά ήμουν ακόμα πολλή μικρή… Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησα, η πρώτη μου κιθάρα να φανταστείς δεν ήταν κανονική, ήταν τριών τετάρτων για να μπορώ να παίζω!
Music Corner: Ξεκίνησες σαν μέλος του συγκροτήματος «Νάστρα», πως πρόεκυψε αυτό αλλά και τι έχει αλλάξει από εκείνη την κοπέλα του συγκροτήματος σε σύγκριση με την Ραλλία σήμερα;
Ραλλία Χρηστίδου: Το γκρουπάκι αυτό υπάρχει ακόμα, είναι το συγκρότημα των πολιτιστικών εκδηλώσεων του δήμου Ν. Ηρακλείου – όπου και μεγάλωσα -, τυχαία έμαθα γι’ αυτό από κοινούς γνωστούς. Έδωσα μια οντισιόν και έμεινα εκεί για αρκετό καιρό. Τώρα όσον αφορά το τι έχει αλλάξει…
Music Corner: Υπήρχε περισσότερη “ανεμελιά” τότε;
Ραλλία Χρηστίδου: Μπα… το ίδιο ήμουν και τότε, υπεύθυνη! Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει έστω και λίγο άγχος για τη 
δουλειά του, για τη ζωή του. Δεν το έβλεπα επαγγελματικά τότε, αλλά για το καθετί που αγαπώ θέλω να δίνω το 100%, νιώθω ότι έχω ευθύνη γι’ αυτό το πράγμα και καθετί που αγαπάς πρέπει να του αφιερώνεσαι.
Music Corner: Μίλησες για ευθύνη, αυτό δεν είναι ψυχοφθόρο;
Ραλλία Χρηστίδου: Βεβαίως! Αυτή η δουλειά είναι έτσι κι αλλιώς πάρα πολύ ψυχοφθόρα. Εκτίθεσαι, δείχνεις τα συναισθήματα σου και σίγουρα αυτό δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά… κάθε δουλειά έχει και τις δυσκολίες της.
Music Corner: Όταν είσαι στη σκηνή, βγάζεις τα συναισθήματά που έχεις, τα μοιράζεσαι με το κόσμο;
Ραλλία Χρηστίδου: Όχι, πάντα κάτι μένει μέσα σου. Όχι γιατί δεν θες να το μοιραστείς αλλά ίσως ασυναίσθητα, δεν το καταλαβαίνεις ή δεν το καταλαβαίνουν οι άλλοι. Ο κόσμος (και εγώ αν ήμουν στη θέση τους) νομίζει ότι «εντάξει, τι κάνει, παίζει τη μουσική της και κάνει το κέφι της!», δεν είναι έτσι όμως. Υπάρχουν δυσκολίες που δεν τις καταλαβαίνει ο άλλος… Δεν μπορείς να πάρεις αναρρωτική, δεν προλαβαίνεις να πας στο γιατρό, ενώ πονάς και είσαι με φάρμακα πρέπει να είσαι στην παράσταση και οφείλεις να είσαι πάντα με καλή διάθεση.
Music Corner: Σαφώς υπάρχουν δυσκολίες…
Ραλλία Χρηστίδου: Κοίτα είναι δύσκολο όταν δεν το αγαπάς και λες «πάω, κάνω την δουλειά μου και φεύγω» . Έχω κάνει κι άλλες δουλειές, πήγαινα στο γραφείο, ήξερα ότι θα δουλέψω 8-10 ώρες και μετά θα πάω σπίτι μου και η υπόλοιπη μέρα θα ήταν για μένα. Τώρα δεν ισχύει αυτό. Στη δουλειά αυτή, αν θες να την κάνεις σωστά, πρέπει να είσαι στη “πρίζα” 24 ώρες το 24ωρο!
Music Corner: Και πως χαλαρώνεις, χρόνο για σένα δεν αφιερώνεις;
Ραλλία Χρηστίδου: Που να τον βρεις! Για παράδειγμα αυτό το καιρό, τελειώνω από την Ακτή Πειραιώς γύρω στις 3.30, μέχρι να μιλήσω με τον κόσμο, να γυρίσω σπίτι και να φύγει η υπερένταση φτάνει 6 το πρωί (και να φανταστείς εγώ είμαι και τυχερή, υπάρχουν άλλοι που τελειώνουν ακόμη πιο αργά από το μαγαζί!). Χρόνος λοιπόν για ξεκούραση δεν υπάρχει πολύς. Χαλαρώνω παίζοντας κιθάρα για μένα ή γράφοντας κάποιο κομμάτι.
Music Corner: Αν σου έλεγαν να διαλέξεις τι θα προτιμούσες, την ιδιότητα της μουσικού ή της τραγουδίστριας;
Ραλλία Χρηστίδου: Ευκαιρία να τραγουδήσω κάτι δικό μου σε δίσκο δε μου έχει δοθεί ακόμα, αλλά παρ’ όλα αυτά νομίζω ότι προτιμώ την ιδιότητα του μουσικού, να ασχολούμαι με τη μουσική και να γράφω. Αν ήξερα ότι έχω την δυνατότητα να δείξω πιο πολλά πράγματα από αυτήν την πλευρά θα έκανα πιο πολλά, όμως δε μου έχει δοθεί ποτέ η ευκαιρία άρα δε μπορώ να σου πω και με σιγουριά τι θα διάλεγα.
Music Corner: Υπάρχει διαφορά όταν τραγουδάς ένα δικό σου τραγούδι απ’ όταν ερμηνεύεις μια δημιουργία κάποιου άλλου;
Ραλλία Χρηστίδου: Σαφέστατα, δεν συγκρίνεται! Είναι σα να είσαι με το παιδί σου και το βαφτιστήρι σου. Σαφώς το αγαπάς και το βαφτιστήρι και το αισθάνεσαι σαν δικό σου, αλλά το παιδί σου είναι παιδί σου.
Music Corner: Η σχέση σου με τον κόσμο ποια είναι;
Ραλλία Χρηστίδου: Πολύ καλή, ο κόσμος με επηρεάζει πολύ. Ακούω τις συμβουλές του, τις κριτικές – καλές και μη – , έτσι εξάλλου γίνεσαι και καλύτερος. Την επαφή αυτή την έχω πολύ ανάγκη.
Music Corner: Έχεις μιλήσει στις ψυχές πολλών ανθρώπων με τη φωνή σου, εσύ από πού αντλείς δύναμη;
Ραλλία Χρηστίδου: Από τον κόσμο, από τα live, από ένα χαμόγελο που παίρνω όσο είμαι στη σκηνή. Όσο πιο πολλά χαμόγελα εισπράττεις, τόση περισσότερη και η θετική ενέργεια που κερδίζεις. Τόσο πιο πολλά μπορείς να δώσεις στη συνέχεια. Αν δεν “σου δώσουν”, δυσκολεύεσαι και ξαφνικά κουράζεσαι πάρα πολύ και αδειάζεις…
Music Corner: Έχεις τύχει σε δύσκολο κοινό;
Ραλλία Χρηστίδου: Αμέ …(γέλια)! Εγώ βέβαια πάντα τους βλέπω “δύσκολους” και δεν είμαι ποτέ ευχαριστημένη. Είμαι απαιτητική από τον 
εαυτό μου, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου πάντα σκέφτομαι πως το γεγονός ότι είναι εκεί και με βλέπουν είναι θετικό. Δε μπορείς εξάλλου να αρέσεις πάντα σε όλους, δεν γίνεται να έχεις τέτοιες απαιτήσεις.
Music Corner: Να σε γυρίσω για λίγο στα παλιά. Η εντύπωση μου είναι ότι το όνομα σου έχει πλέον αποσυνδεθεί από το Fame Story. Εσύ το αισθάνεσαι αυτό;
Ραλλία Χρηστίδου: Δεν ξέρω αν ισχύει και δε με έχει απασχολήσει κι όλας. Ακόμα και τώρα έρχονται πάντως και μου λένε για το fame και εννοείται ότι δεν έχω την απαίτηση από τον κόσμο να ξεχάσει την παρουσία μου εκεί. Εξάλλου δεν έκανα κάτι κακό ή κάτι που με προσέβαλε σαν άνθρωπο. Δε με προβληματίζουν πλέον τέτοια θέματα, είναι κάτι που πέρασε και ομολογουμένως ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Αυτό το αυστηρό πρόγραμμα που ακολουθούσαμε καθημερινά, με τις κάμερες να μας παρακολουθούν κάθε στιγμή, αλλά και μετά με τον τρόπο που έγινε διαχείρηση της δημοσιότητας μας… Ευτυχώς πλέον δεν υπάρχει τέτοιου είδους reality.
Music Corner: Όσον αφορά την δισκογραφία, βλέπεις να δέχεται ισχυρά πλήγματα τόσο από την οικονομική κρίση, όσο και από την πειρατεία των cd και την ανεξέλεγκτη διακίνηση των τραγουδιών μέσω internet;
Ραλλία Χρηστίδου: Αν δεν αλλάξει η νομοθεσία δε μπορεί να γίνει τίποτα. Είναι η χειρότερη εποχή για έναν άνθρωπο που θέλει να κάνει το ξεκίνημα του στο χώρο της δισκογραφίας. Η κρίση αυτή στην δισκογραφία υπάρχει περίπου τα τελευταία 4-5 χρόνια και συνεχίζει με αμείωτους ρυθμούς. Να φανταστείς όταν έβγαλα το πρώτο cd είχε πουλήσει 17.000 αντίτυπα και δεν έγινε χρυσό γιατί το όριο ήταν οι 20.000. Σήμερα για το χρυσό είναι 6.000 και για το πλατινένιο 12.000! Δεν ξέρω αλλά πρέπει σίγουρα να γίνει κάτι…
Music Corner: Θα τολμούσες σε δίσκο σου να πειραματιστείς με τελείως καινούργιους ήχους;
Ραλλία Χρηστίδου: Τώρα πια, επειδή γενικά τα πράγματα έχουν αλλάξει και εγώ προσωπικά δεν είμαι πια στην πρώτη μου δουλειά, θα είμαι λίγο πιο αυστηρή ως προς το τι θέλω εγώ και το τι θέλουν οι άλλοι. Σίγουρα μια εταιρεία και ένας παραγωγός ενδιαφέρονται πως θα πουλήσει το cd, βλέπουμε όμως ότι τα κριτήρια πλέον για το τι πουλάει και τι όχι έχουν αλλάξει κατά πολύ. Και τώρα πια έχω επιχειρήματα να διεκδικήσω κάτι διαφορετικό. Μέχρι σήμερα δεν σου κρύβω – χωρίς να εκφράζω κανένα παράπονο, δεν μου έβαλε κανείς το μαχαίρι στο λαιμό – δεν έκανα στο 100% αυτό που θα επιθυμούσα. Πιστεύω ότι από δω και πέρα, επειδή έχουν αλλάξει τα δεδομένα, θα αλλάξουν αρκετά πράγματα στη δισκογραφία μου.
Music Corner: Εσύ ψάχνεσαι με τη μουσική; Τι ακούς πιο πολύ;
Ραλλία Χρηστίδου: Ψάχνομαι ναι, και πολύ μάλιστα. Ακούω κυρίως ξένη μουσική, rock, pop rock, electro pop, ethnic…
Music Corner: Το πιο extreme πράγμα που έχεις κανείς για τη μουσική ποιο είναι;
Ραλλία Χρηστίδου: Ότι πήγα στο Fame story… (γέλια) Ήταν ότι πιο εξτρεμιστικό μπορούσα να κάνω! Η μητέρα μου είχε δει το trailer, και με έπεισε να στείλω βιογραφικό (να φανταστείς το έστειλα 2 φορές γιατί στην πρώτη ξέχασα να βάλω τηλέφωνο, τόσο καλά!!). Πάντως όταν με πήραν για να μου πουν ότι πέρασα στο show, πιο πολύ αγχώθηκα παρά χάρηκα! Δεν είπα «Ωραία, πέρασα», είπα «ΩΧ! πέρασα »! Ναι, το fame μπορώ να πω ότι ήταν μακράν το πιο extreme που έχω κάνει για τη μουσική. Κοίτα να σου πω και το άλλο, αν υπήρχε τότε για παράδειγμα το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – το οποίο προς μεγάλη μου λύπη φέτος δεν οργανώθηκε – θα δήλωνα συμμέτοχη εκεί και όχι στο fame, αλλά τότε δεν υπήρχε αυτή η επιλογή.
Music Corner: Πιστεύεις ότι σιγά-σιγά τα όνειρα σου μπαίνουν σε σειρά;
Ραλλία Χρηστίδου: Όχι, είμαι χιλιόμετρα μακριά… Μίλια! (γέλια). Ούτε στο ελάχιστο… Θα ήθελα να κάνω ακόμα πολλά περισσότερα πράγματα…
Music Corner: Μέχρι πότε θα μπορούμε να σας απολαμβάνουμε στην Ακτή Πειραιώς;
Ραλλία Χρηστίδου: Μέχρι 28 Μαρτίου, Κυριακή των Βαΐων θα είμαστε στην Ακτή, μετά, την Μεγάλη Εβδομάδα, θα κάνουμε …διακοπές και από τη Παρασκευή, μετά το Πάσχα, θα ανηφορήσουμε με την ίδια παρέα στη Θεσσαλονίκη, στο Ρόδον.
Music Corner: Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου και την παρέα σου!
Ραλλία Χρηστίδου: Εγώ ευχαριστώ, να ‘στε καλά!
————
*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο Cafe-Bar-Restaurant «Το Πάρκο», στο Πάρκο Ελευθερίας (σταθμός Μετρό – Μέγαρο Μουσικής)
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…