Γράφει o Σοφιανός Καβακόπουλος
www.musiccorner.gr
Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Δύο ολόκληροι καλοκαιρινοί μήνες γεμάτοι ειδήσεις. Οι δημοσιογράφοι λένε πως ο Ιούλιος, αλλά περισσότερο ο Αύγουστος είναι οι μήνες που δεν υπάρχουν ειδήσεις, και όμως φέτος ψάχναμε στις οθόνες από τα κινητά και τα tablets με ειδήσεις όλο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Ευτυχώς προσωπικά βρέθηκα σε περιοχή της Ελλάδας που δεν είχε πρόσβαση σε σήμα κινητού τηλέφωνου, δεν υπήρχε πρόσβαση στο internet και εφημερίδες δεν έρχονταν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κάνω πραγματικές ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ξεχνώντας τα πάντα, αν και οι σειρήνες του πολιτισμού χτυπούσαν τριγύρω μου και υπήρχαν στιγμές που ένιωθα την ανάγκη να μπω και να δω τι συμβαίνει στον κόσμο.

Mobile-Devices-iPad-Beach

Από την άλλη όμως μ’ άρεσε να κοιτάζω τριγύρω μου στην παραλία τα στάδια της στέρησης από την εξάρτηση. Πραγματικά το θέαμα, όταν καταφέρνεις να το δεις αποστασιοποιημένος, είναι εξόχως διασκεδαστικό. Στάδιο πρώτο, στο οποίο ο ασθενής καθισμένος στην πετσέτα του πατάει επανειλημμένως την οθόνη του κινητού του, για να ελέγξει αν ήρθε ειδοποίηση και απογοητευμένος να δει τελικά πως δεν έχει σήμα. Στάδιο δεύτερο το χορευτικό. Κρατώντας το κινητό πάνω από το κεφάλι και κοιτάζοντας την οθόνη ξεκινά να περπατά γύρω από τα πράγματα του, τα πράγματα των άλλων, το παιδάκι που παίζει στην διπλανή ομπρέλα, και το τάπερ με τα φρούτα της γιαγιάς παραδίπλα, με σκοπό να βρει το καλύτερο σημείο ώστε να έχει σήμα 3G. Το χορευτικό σε προχωρημένες καταστάσεις μπορεί να περιλαμβάνει μέχρι και beach yoga ώστε η ενέργεια να κυλάει καλύτερα και τελικά το πολυπόθητα σήμα να έρθει. Στάδιο τρίτο, κατά το οποίο αρχίζει η γκρίνια, για το μέρος που ήρθε, για τον κόσμο, πως είναι δυνατόν να δίνει τόσα λεφτά και να μην έχει σήμα, για την θερμοκρασία του νερού, «μα ζούμε στο 2014, είναι δυνατόν να μην έχω σήμα;», για το παιδάκι που κλαίει, «θα τους πάρω τηλέφωνο στην Αθήνα και θα αλλάξω πάροχο». Στο τελευταίο στάδιο, ο χρήστης απλά κρατάει το κινητό του, το κοιτάζει με ύφος απογοήτευσης και πατάει την οθόνη νευρικά μέχρι να σπάσει η οθόνη ή να πρηστεί το δάχτυλο.

Μπορεί να σας φαίνονται υπερβολικά τα παραπάνω αλλά δεν έχουν ούτε ελάχιστο υπερβολής, αφού ήταν συγκεκριμένα στάδια που επαναλαμβάνονταν καθημερινά στην παραλία από διαφορετικούς ανθρώπους. Άνθρωποι που ήρθαν στην ερημιά με τη λογική να αποδράσουν… Η απόδραση στην φύση είναι κάτι που απαιτεί προσωπική ηρεμία, σεβασμό στον εαυτό μας πρώτα απ’ όλα και μετά στους άλλους και στη φύση, και φυσικά αντοχές. Δεν είναι για όλους. Και μπορεί να είναι trendy στα νεοχίπυ hipsteroστέκια η φάση, σκηνή, παραλία, ερημιά, ελευθερία… αλλά ξέχνα τα γεμιστά της μαμάς σου και το παγωμένο νερό από το ψυγείο και φυσικά ΞΕΧΝΑ ΤΟ INTERNET… Δεν μας νοιάζει το καινούριο φίλτρο που κατέβασες για το Instagram και κάτσε και απόλαυσε την εικόνα ολόκληρη.

Κεφάλαιο River/Beach Party. Εγώ στα νιάτα μου θυμάμαι τα River Party τα πιο χύμα πάρτυ που είχα πάει ποτέ μου. Μουσική, ξυπόλυτοι (αν όχι γυμνοί), και πιώματα μέχρι το ξημέρωμα για να δούμε την Ανατολή. Φέτος έμαθα πως αναβαθμίστηκαν. Δωδεκάποντα, βαψίματα παραλιακής, κοστούμια, μούσια τριμαρισμένα, μούσια περιποιημένα, μούσια επιμελώς ατημέλητα, και ΜΠΟΥΖΟΥΚΟΠΟΠ καταστάσεις. Όχι φίλε μου νεοχίπυ με την trendy γκόμενα, αυτό δεν είναι River/Beach Party. Αυτό είναι μεταφορά της κακής αντιγραφής του club που έφαγες πόρτα τον Μάιο στην παραλία.

Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, εγώ πάντως το διασκέδασα, ξεκουράστηκα, πήρα εικόνες, γέμισα ανάσες, και χαμογελούσα… Γέμισα Χαμόγελα για έναν ολόκληρο χρόνο. Εσείς;

———————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here