Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013
Η δεκαετία του ’60 θεωρείται από πολλούς ως εκείνη που άλλαξε τα πάντα στη μουσική της πατρίδας μας. Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις κι εν συνεχεία ο Σταύρος Ξαρχάκος και οι «επίγονοί» τους, άνοιξαν νέους δρόμους στο τραγούδι με τις δημιουργίες τους. Παράλληλα όμως, αυτές ευτύχησαν να ερμηνευθούν από μια γενιά σπουδαίων τραγουδιστών που είτε ξεκίνησε τότε, είτε προϋπήρχε αλλά άκμασε στη συγκεκριμένη περίοδο.
Με αφετηρία λοιπόν το 1960, θα σταθούμε «στου χρόνου τον καθρέφτη» και θα γυρίσουμε το ρολόι στο «τότε». Ανά 15 ημέρες, η στήλη θα παρουσιάζει τα σημαντικότερα μουσικά γεγονότα στην Ελλάδα χρόνο με το χρόνο και παράλληλα, συχνά θα κάνει μια «βόλτα» στα νυχτερινά κέντρα της εποχής, παρουσιάζοντας τα «σχήματα» που έγραψαν ιστορία…
———————————————————–
Θεοδωράκης-Χατζιδάκις στο…διάστημα
Σωτήριον έτος 1961. Ο -τότε- Σοβιετικός Γιούρι Γκαγκάριν στις 12 Απριλίου γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που κατακτά το διάστημα. Στη Γερμανία υψώνεται το τείχος του Βερολίνου που θα χώριζε τη χώρα σε Ανατολική και Δυτική ως το 1989.
Στην Ελλάδα, οι εθνικές εκλογές της 29ης Οκτωβρίου μένουνε στην ιστορία ως οι πιο αμφιλεγόμενες και θα παίξουν αποφασιστικό ρόλο στην πορεία προς τη δικτατορία του 1967. Η ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή κερδίζει την απόλυτη πλειοψηφία, όμως η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου καταγγέλλει το αποτέλεσμα ως «προϊόν βίας και νοθείας» και κηρύσσει τον «ανένδοτο αγώνα».
Λίγους μήνες νωρίτερα (9 Ιουλίου), υπογράφεται η σύνδεση της χώρας μας με την ΕΟΚ που γίνεται δεκτή με θετικά σχόλια σχεδόν από το σύνολο του πολιτικού κόσμου, όμως θα περάσουν 18 ολόκληρα χρόνια μέχρι να μετουσιωθεί σε πράξη…
Μέσα σε όλα αυτά, στις 16 Ιουνίου εγκαινιάζεται το ξενοδοχείο «Μον Παρνές» στην Πάρνηθα, η πριγκίπισσα Σοφία αρραβωνιάζεται τον Χουάν Κάρλος και στις 4 Ιουλίου ο Ολυμπιακός κερδίζει τη Σάντος «την ομάδα του Πελέ» με 2-1, αποτέλεσμα που μένει στην ιστορία.
Ως προς τα καλλιτεχνικά, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις συνεχίζουν να κυριαρχούν και άθελά τους χωρίζουν τη μουσική Ελλάδα στα δύο, χωρίς να λείπουν και οι πολιτικές αναφορές («δεξιός εναντίον αριστερού»). Ο πρώτος κερδίζει το …πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ του Ε.Ι.Ρ. που διεξάγεται για τελευταία φορά στην Αθήνα, ενώ ο δεύτερος παραλαμβάνει το βραβείο Όσκαρ για «Τα παιδιά του Πειραιά».
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, τα μεγαλύτερα ονόματα του λαϊκού τραγουδιού κάνουν «ανοίγματα» προς το έντεχνο, χωρίς όμως ν’ απαρνιούνται το «κλασικό» είδος τους. Στέλιος Καζαντζίδης-Μαρινέλλα τραγουδούν Θεοδωράκη-Χατζιδάκι όπως και η Μαίρη Λίντα αλλά και ο Πάνος Γαβαλάς, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης συνεχίζει το δρόμο που χάραξε με τον Μίκη το 1960, ενώ γίνεται το «πρόσωπο της ημέρας» με την ξαφνική αποχώρησή του από τη σκηνή του θεάτρου «Κεντρικόν» λόγω τρακ…
Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά κάποια από τα πιο σημαντικά μουσικά γεγονότα του 1961…
Ένα Όσκαρ στα σκουπίδια…
Οι βραβεύσεις δεν έχουν τελειωμό για τον Μάνο Χατζιδάκι το 1961. Στις 18 Απριλίου, η Ακαδημία Καλών Τεχνών του Χόλυγουντ του απονέμει το βραβείο Όσκαρ για το τραγούδι «Τα παιδιά του Πειραιά» που ακουγόταν το 1960 από τη Μελίνα Μερκούρη στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή».
Ο ίδιος θα δηλώσει «υπερήφανος που είμαι Έλλην», θα δεχτεί τα συγχαρητήρια του τότε πρωθυπουργού Κων. Καραμανλή, αλλά δε θα ταξιδέψει ποτέ στην Καλιφόρνια για να το παραλάβει εξαιτίας της απαξίας που έδειχνε ως προς τον εν λόγω θεσμό. Για τις ανάγκες των εφημερίδων, θα φωτογραφηθεί με το βραβείο της …Κατίνας Παξινού η οποία το είχε κερδίσει 17 χρόνια νωρίτερα!
Το αγαλματίδιο θα σταλεί …ταχυδρομικώς, θα κλαπεί κάπου στα Βαλκάνια κατά τη διάρκεια της …διαδρομής και η Ακαδημία θα του στείλει ένα καινούργιο με χαραγμένο το όνομά του. Σημειωτέον ότι το εν λόγω βραβείο δινόταν για πρώτη φορά σε ξενόγλωσσο τραγούδι…
Και σαν να μην έφτανε αυτό, στη δεκαετία του ’70 ο Χατζιδάκις πέταξε το Όσκαρ στα σκουπίδια και την τελευταία στιγμή το διέσωσε η αδελφή του, λίγο πριν η οικιακή βοηθός πετάξει τις σακούλες στον κάδο απορριμμάτων, παίρνοντάς το στο δικό της…
Νωρίτερα, στις 7 Φεβρουαρίου 1961 σε ειδική εκδήλωση που γίνεται στη Φρανκφούρτη απονέμεται ο «χρυσός» δίσκος στον δημιουργό για τις ιλιγγιώδεις πωλήσεις του εν λόγω τραγουδιού στη γερμανική γλώσσα (1.800.000 αντίτυπα)…
Επιπλέον, «Τα παιδιά του Πειραιά» έχουν κι άλλη μιαν αξιοσημείωτη ιστορία το 1961. Στις 17 Ιανουαρίου εκείνης της χρονιάς, ο Ισπανός συνθέτης Λουί Γκαστέ προσφεύγει στη δικαιοσύνη επικαλούμενος ότι το ρεφρέν του τραγουδιού είναι δικό του κι ο Χατζιδάκις το αντέγραψε. Θα χάσει βεβαίως τη δίκη…
Με αφορμή αυτή τη μεγάλη διάκριση, στις 3 Μαΐου ο Μάνος Χατζιδάκις θα κάνει μια συναυλία στον “Ορφέα” με ερμηνευτές τη Νάνα Μούσχουρη και τον αείμνηστο Γιώργο Μούτσιο…
Οι συναυλίες στο «Κεντρικόν»
Στις 20 και 22 Μαρτίου 1961, το Ε.Ι.Ρ. διοργανώνει δύο συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη στο θέατρο «Κεντρικόν» και για πρώτη φορά του παραχωρεί την ορχήστρα του. Ορισμένα παρατράγουδα δε λείπουν από τις πρόβες, καθώς οι «σοβαροί» μουσικοί της δυσφορούν από την παρουσία του «μπουζουξή» Μανώλη Χιώτη ως σολίστα και θα χρειαστεί να καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες ο ίδιος ο Θεοδωράκης για να μη τιναχτούν όλα στον άερα…
Όλη η κοσμική Αθήνα δίνει το παρών στην πρώτη συναυλία της 20ής Μαρτίου, όπως και μέρος της πολιτικής ηγεσίας με επικεφαλής τον Γεώργιο Παπανδρέου. Παρουσιάστρια η Μάρω Κοντού, ερμηνευτές οι Στέλιος Καζαντζίδης-Μαρινέλλα, Μαίρη Λίντα-Μανώλης Χιώτης και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Ο Μάνος Χατζιδάκις συμμετέχει παίζοντας πιάνο σε δύο τραγούδια, ενώ στο περιθώριο της συναυλίας εμφανίζεται για πρώτη φορά ο νεαρός συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος με το τραγούδι «Η βάγια» που ερμηνεύει ο Τέρης Χρυσός…
Όλα πάνε καλά μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται στη σκηνή ο Μπιθικώτσης. Ο κόσμος τον αποθεώνει πετώντας του λουλούδια, εκείνος όμως είχε κυριευθεί από το άγχος που τον διακατείχε από νωρίς κι έτσι όταν ο Θεοδωράκης του δίνει εντολή να «μπει» στο «Σε πότισα ροδόσταμο», εκείνος το κάνει με τρεμάμενη φωνή και στο ρεφρέν καταρρέει. Λέει απλώς «συγνώμη, είμαι άρρωστος» και αποσύρεται από τη σκηνή, προκαλώντας αναταραχή στο κοινό και στους μουσικούς.
Τότε, ο Μίκης παίρνει την κατάσταση στα χέρια του κι ερμηνεύει εκείνος τα τραγούδια που επρόκειτο να πει ο Μπιθικώτσης, διευθύνοντας ταυτόχρονα και την ορχήστρα. Την επομένη στην εφημερίδα «Αυγή» δημοσιεύεται μια καταπληκτική γελοιογραφία του Μποστ που με το γνωστό του τρόπο σχολιάζει τα τεκταινόμενα στο «Κεντρικόν»…
Στη δεύτερη συναυλία όλα πάνε καλά, με ερμηνευτές και δημιουργούς να γνωρίζουν την αποθέωση από τον κόσμο. Κορυφαία στιγμή της βραδιάς, το «ντουέτο» Καζαντζίδη-Μπιθικώτση που βρέθηκαν για πρώτη και τελευταία φορά να τραγουδούν στο ίδιο μικρόφωνο…
Η Μαρία Κάλλας στην Επίδαυρο
Το μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός του καλοκαιριού -και ίσως ολόκληρου του 1961- είναι η εμφάνιση της διάσημης Μαρίας Κάλλας στην Επίδαυρο στις 6 και 13 Αυγούστου στο ρόλο της «Μήδειας» με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Η σκηνοθεσία είναι του Αλέξη Μινωτή, τα σκηνικά και τα κοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη, οι χορογραφίες της Μαρίας Χορς και η διεύθυνση ορχήστρας του Νίκολα Ρεσίνιο.
Η ντίβα της όπερας μαγεύει με την ερμηνεία της κι αποθεώνεται από 17.000 και πλέον θεατών εκείνο το βράδυ στο αρχαίο θέατρο, παρόντος του τότε πρωθυπουργού Κων. Καραμανλή και υψηλόβαθμων στελεχών του υπουργικού συμβουλίου, ενώ το παρών δίνουν κι αρκετές μεγάλες προσωπικότητες του εξωτερικού. Ελάχιστα εισιτήρια έμειναν απούλητα, κάτι εν μέρει δικαιολογημένο καθώς το κόστος των 300, 400 και 500 δραχμών το 1961 ήταν πανάκριβο…
Η… «Απαγωγή» ενός βραβείου
Στις 2 Ιουλίου 1961 διεξάγεται στον Ιππόδρομο Φαλήρου το τρίτο Φεστιβάλ Τραγουδιού του Ε.Ι.Ρ. Είναι το τελευταίο που θα γίνει στην Αθήνα, αφού από την επόμενη χρονιά κι ως τα τέλη της δεκαετίας του ’90 θα «μετακομίσει» στη Θεσσαλονίκη…
Η «κόντρα» Μίκη-Μάνου μεταφέρεται κι εδώ, καθώς αμφότεροι συμμετέχουν με τραγούδια που σε βάθος χρόνου έμειναν αθάνατα στην ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου. Φαβορί θεωρείται ο Χατζιδάκις, καθώς μάλιστα έχει και πρόσφατη τη βράβευσή του με το Όσκαρ αλλά και την «εύνοια» της κριτικής επιτροπής που πρόσκειται στην κυβερνώσα ΕΡΕ. Άλλωστε, αναφέραμε και νωρίτερα το διαχωρισμό «δεξιάς εναντίον αριστεράς» και στο χώρο της μουσικής με αιχμές του δόρατος τους δύο μεγάλους δημιουργούς…
Ωστόσο, ο Θεοδωράκης κάνει την κίνηση ματ και αφήνει θεατές και κριτική επιτροπή να …ψήνονται τόσο από τη ζέστη του Ιουλίου, όσο και από την αναμονή της εμφάνισής του. Είχε γράψει και στείλει στο Φεστιβάλ την «Απαγωγή» και το σχέδιό του ήταν να εμφανιστεί ακριβώς στο τέλος της εκδήλωσης, για να εκμεταλλευτεί την κόπωση των θεατών από τα «ελαφρά» τραγούδια που θα είχε ακούσει νωρίτερα…
Ενώ λοιπόν όλα ήταν έτοιμα για την ψηφοφορία με φαβορί το «Κουρασμένο παλικάρι» του Χατζιδάκι που ερμήνευσε η Νάνα Μούσχουρη, ο Μίκης φθάνει στον Ιππόδρομο και κλείνει την εκδήλωση με την «Απαγωγή», ένα ωραίο, καλοκαιρινό και ρυθμικό κομμάτι που τραγουδά η Μαίρη Λίντα με σολίστ στο μπουζούκι τον Μανώλη Χιώτη…
Έτσι, κερδίζει τις τελευταίες εντυπώσεις αλλά και το πρώτο βραβείο με διαφορά μόλις μίας ψήφου, καθώς η εκδότρια Ελένη Βλάχου (προσωπική φίλη του Χατζιδάκι) κάνει λάθος στην ψηφοφορία κι αντί να ψηφίσει το «Κουρασμένο παλικάρι», δίνει την ψήφο της στον «Κυρ-Αντώνη» επίσης του Χατζιδάκι, ο οποίος όμως βρισκόταν πιο πίσω στις προτιμήσεις…
Οι λαϊκοί τραγουδούν έντεχνο
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης το 1960 ήταν ο πρώτος λαϊκός ερμηνευτής που άνοιξε το δρόμο για την είσοδο του «έντεχνου λαϊκού» τραγουδιού στα μεσαία και κατώτερα στρώματα του λαού, τραγουδώντας Μίκη Θεοδωράκη και βάζοντας στο στόμα όλων των Ελλήνων το έργο των σπουδαίων Ελλήνων ποιητών…
Η συνεργασία τους συνεχίστηκε και το 1961 με την ηχογράφηση των κύκλων «Πολιτεία» και «Αρχιπέλαγος» οι οποίοι περιλαμβάνουν μεγάλα και πασίγνωστα τραγούδια όπως «Μαργαρίτα-Μαργαρώ», «Σε πότισα ροδόσταμο», «Γωνιά-γωνιά», «Οι μοιραίοι», «Η μπαλάντα του Αντρίκου» κ.α.
Τα τραγούδια του «Αρχιπελάγους» θα ηχογραφήσει σχεδόν ταυτόχρονα και η Μαίρη Λίντα με διαφορετική ενορχήστρωση και η ερμηνεία της στο «Σε πότισα ροδόσταμο» θα μείνει κλασική και μοναδική, πάντα βεβαίως συνοδεία του Μανώλη Χιώτη στο μπουζούκι…
Η ίδια θα τραγουδήσει και Χατζιδάκι («Θαλασσοπούλια», «Ξημερώνει» (ή «Το σύννεφο έφερε βροχή») με μεγάλη επιτυχία και σπουδαίες εκτελέσεις…
Αυτή τη χρονιά όμως, είναι η σειρά του Στέλιου Καζαντζίδη να τραγουδήσει Θεοδωράκη. Πάντα με τη συνοδεία της Μαρινέλλας και το μπουζούκι του Χιώτη, θα ηχογραφήσει μέσα σε μια μέρα (21/3/1961) και τα έξι τραγούδια από τον κύκλο «Πολιτεία» που θα μείνουν αθάνατα στην ιστορία της μουσικής μας: «Καημός» (σε πρώτη εκτέλεση), «Βράχο-βράχο τον καημό μου», «Έχω μι’ αγάπη», «Σαββατόβραδο», «Μετανάστης» και «Παράπονο» («Τι θέλεις απ’ τα νιάτα μου»).
Σημειωτέον ότι αυτές οι ηχογραφήσεις γίνανε στο ενδιάμεσο των δύο συναυλιών στο «Κεντρικόν» (20 και 22 Μαρτίου) και θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο μέγιστος του ελληνικού τραγουδιού έκανε μια πρώτης τάξεως πρόβα τραγουδώντας τα στο στούντιο…
Αργότερα, στις 10 Αυγούστου ο Καζαντζίδης θα ερμηνεύσει Χατζιδάκι σε δεύτερη εκτέλεση, ηχογραφώντας δύο δισκάκια 45 στροφών με τέσσερα τραγούδια: «Το πέλαγο είναι βαθύ», «Αθήνα», «Ο κυρ-Αντώνης» και «Κουρασμένο παλικάρι», όλα μαζί με τη Μαρινέλλα και το μπουζούκι του μεγάλου Χιώτη. Οι ερμηνείες του άνευ σχολίων και αξεπέραστες…
Στην «αντίπαλη» εταιρεία (Odeon-Parlophone), ο Πάνος Γαβαλάς θα ηχογραφήσει σε δεύτερη εκτέλεση το «Βράχο-βράχο» του Θεοδωράκη και την «Αθήνα» και τον «κυρ-Αντώνη» του Χατζιδάκι, στην πρώτη συνεργασία του με τη Ρία Κούρτη που θα διαρκέσει 25 ολόκληρα χρόνια…
Κινηματογράφος-θέατρο
Μίκης και Μάνος θα πρωταγωνιστήσουν και στα θεατρικά και κινηματογραφικά γεγονότα του 1961. Κατ’ αρχήν, εννέα τραγούδια από το «Αρχιπέλαγος» του Θεοδωράκη ακούγονται από το θίασο της μουσικής παράστασης «Όπα, όπα» που ανεβαίνει στις 10 Ιουνίου στο θέατρο «Μετροπόλιταν»
Ωστόσο, την…παράσταση θα κλέψει ο Χατζιδάκις με τα τραγούδια που θα γράψει για το ανέβασμα του έργου «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» του Πιραντέλλο από το θίασο Δημήτρη Μυράτ-Βούλας Ζουμπουλάκη. Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 11 Οκτωβρίου στο θέατρο «Αθηνών» κι εκεί η Ζωή Φυτούση εμφανίζεται να τραγουδά «Ο ταχυδρόμος πέθανε» και «Φέρτε μου ένα μαντολίνο».
Αρχικά, ο συνθέτης είχε προτείνει στην Τζένη Βάνου να εμφανιστεί στο σανίδι και να ερμηνεύσει τα τραγούδια, όμως η έντονη διαμάχη του με τον Μίμη Πλέσσα -καλλιτεχνικό «πατέρα» της ερμηνεύτριας- δεν επέτρεψε να γίνει αυτή η συνεργασία…
Όσον αφορά το σινεμά, είναι η χρονιά της περίφημης ταινίας «Συνοικία το όνειρο» σε σκηνοθεσία Αλέκου Αλεξανδράκη με πρωταγωνιστή τον ίδιο και την τότε σύζυγό του Αλίκη Γεωργούλη. Η μουσική και τα τραγούδια είναι του Μίκη Θεοδωράκη και το «Βρέχει στη φτωχογειτονιά» ερμηνευμένο από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση περνά στο πάνθεον των αθάνατων στιγμών του ελληνικού πενταγράμμου…
Το φιλμ θα κερδίσει δύο βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αλλά η προβολή του θ’ απαγορευτεί αρχικά λόγω του «ευαίσθητου» θέματος που πραγματεύεται. Κατόπιν πιέσεων προς την κυβέρνηση και προσωπικά στον Κων. Καραμανλή, θα παιχθεί στις αίθουσες αλλά «ακρωτηριασμένο»…
Το λαϊκό τραγούδι
Η σχεδόν απόλυτη κυριαρχία Θεοδωράκη-Χατζιδάκι και το 1961, δε σημαίνει ότι δε γράφτηκαν και δεν αγαπήθηκαν πολλά και διαχρονικά λαϊκά τραγούδια. Τα περισσότερα βεβαίως με βάση ινδικές, αραβικές και τουρκικές μελωδίες, αλλά υπήρξαν κι εξ ολοκλήρου νέες δημιουργίες που ακούστηκαν και χορεύτηκαν πολύ από το κοινό.
Ο «βασιλιάς» του είδους Στέλιος Καζαντζίδης εξακολουθεί να ηχογραφεί τραγούδια για την ξενιτιά και τη μετανάστευση, με κορυφαίο όλων το «Στον Καναδά στη Βραζιλία» ή «Στις φάμπρικες της Γερμανίας» όπως είναι πιο γνωστό. Αλήθεια, πόσο επίκαιρο είναι πάλι στις μέρες μας, δυστυχώς…
Από εκεί και πέρα, οι μεγαλύτερες επιτυχίες του εκείνη τη χρονιά είναι τα πασίγνωστα «Έξω ντέρτια και καημοί», «Καρδιά πληγωμένη» και «Την πόρτα μη μου κλείνεις», εκτός βεβαίως από τις ανεπανάληπτες ερμηνείες του στα τραγούδια των Θεοδωράκη και Χατζιδάκι που αναφέραμε παραπάνω…
Όσον αφορά τις εμφανίσεις του, το χειμώνα βρίσκεται στη θρυλική «Τριάνα του Χειλά» και το καλοκαίρι στου «Κουλουριώτη» στην παραλία Μοσχάτου με τη Μαρινέλλα, την Άννα Χρυσάφη και τη Μαριάννα Χατζοπούλου.
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ήταν ίσως η πιο «πολυσχιδής» προσωπικότητα του καλλιτεχνικού 1961. Από τη μια Μίκης κι έντεχνο, από την άλλη επανεκτελέσεις κλασικών λαϊκών δημιουργιών των Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Χατζηχρήστου και Καπλάνη που έμειναν κλασικές με τη δική του φωνή («Χωρίσαμε ένα δειλινό», «Ντερμπεντέρισσα», «Φαληριώτισσα», «Μοδιστρούλα» κ.α.).
Ωστόσο, η μεγαλύτερη λαϊκή επιτυχία του ήταν η νέα εκτέλεση του «Τρελοκόριτσου» που είχε γράψει και ηχογραφήσει ο ίδιος το 1955 σε στίχους Ι. Παπαδόπουλου, αλλά η καινούργια ηχογράφηση έμεινε στην ιστορία και «πέρασε» στο ευρύ κοινό…
Εκείνη τη χρονιά, ο «Σερ» εμφανιζόταν το χειμώνα στο κέντρο «Όασις» στο Αιγάλεω και το καλοκαίρι στη «Μυρτιά» (από το ομώνυμο τραγούδι των Θεοδωράκη-Γκάτσου) στο Δέλτα του Φαλήρου με κονφερανσιέ τον Γιώργο Οικονομίδη και διακόσμηση του Μποστ…
Ο Πάνος Γαβαλάς προς το τέλος της χρονιάς «μεταγράφεται» από την Odeon-Parlophone στην πανίσχυρη Columbia και στα λίγα τραγούδια που προλαβαίνει να ηχογραφήσει με την ετικέτα της, περιλαμβάνεται η μεγάλη και διαχρονική επιτυχία «Φύγε κι άσε με»…
Σημαντικές επιτυχίες και για τους Βαγγέλη Περπινιάδη («Γιατί γλυκιά μου κλαις», «Ανεβαίνω σκαλοπάτια»), Πέτρο Αναγνωστάκη («Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου») και Μανώλη Αγγελόπουλο («Όταν κοιμάται ο δυστυχής»).
Όσον αφορά τις κυρίες, η Γιώτα Λύδια τραγουδά «Γιατί θες να φύγεις» και «Πες μου γιατί» και η αξέχαστη Πόλυ Πάνου σε δεύτερη εκτέλεση τα «Σβήσε το φως να κοιμηθούμε» και «Παίξε Χρήστο το μπουζούκι» που με τις δικές της ερμηνείες τα έμαθαν οι περισσότεροι εκπρόσωποι της νέας γενιάς…
————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…
Μπράβο, εξαιρετική παρουσίαση