Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Κάθε τραγούδι έχει τη δική του ιστορία. Άλλοτε από μια προσωπική εμπειρία, άλλοτε από την ανάγνωση ή το άκουσμα μιας ιστορίας, άλλοτε εντελώς τυχαία και συμπτωματικά, έχουν γραφτεί υπέροχες μελωδίες και στίχοι που μας συντρόφεψαν στις χαρές, στις λύπες, στη διασκέδαση, στους έρωτες, στους χωρισμούς μας. Αυτές τις ιστορίες θ’ αφηγείται τούτη η στήλη, σαν ένα παραμύθι, που όμως είναι τόσο αληθινό…

Παράλληλα, θα παρουσιάζει σπουδαίες συνεργασίες δημιουργών κι ερμηνευτών που έγραψαν ανεξίτηλα το όνομά τους στις πιο χρυσές σελίδες του ελληνικού τραγουδιού…

———————————————————–

Ο αλήτης
(Γιώργου Ζαμπέτα – Αλέκου Καγιάντα)
Βίκυ Μοσχολιού

 

Γιώργος Ζαμπέτας και Βίκυ Μοσχολιού ήταν δύο από τα πιο «δυνατά» ονόματα στο ελληνικό τραγούδι της δεκαετίας του ’60 -και όχι μόνο- και η συνεργασία τους στο πάλκο και στη δισκογραφία έγραψε «χρυσή» ιστορία, την οποία προγραμματίζουμε να παρουσιάσουμε προσεχώς μέσα από το «Αφιερωμένο εξαιρετικά»

Προς το παρόν, θα σας διηγηθούμε την ιστορία ενός από τα πιο γνωστά, διαχρονικά κι αγαπημένα τραγούδια που έγραψε ο σπουδαίος συνθέτης και ηχογράφησε η μεγάλη κι αξέχαστη ερμηνεύτρια. Ο λόγος για τον «Αλήτη» που η πορεία του ξεκινά από τη …Γερμανία!

Την περίοδο 1969-70, ο Ζαμπέτας εμφανίζεται στο κέντρο «Αναμνήσεις». Κάποιο βράδυ πηγαίνοντας στο μαγαζί, ειδοποιείται να περάσει από το ταμείο για να παραλάβει ένα φάκελο στο όνομά του. Δεν προλαβαίνει εκείνη τη στιγμή να τον ανοίξει γιατί πρέπει να ετοιμαστεί για την εμφάνισή του, αλλά προλαβαίνει να δει ότι είναι από τη Γερμανία και συγκεκριμένα από το Μόναχο…

Μετά το τέλος του προγράμματος κι όταν επέστρεψε στο σπίτι του, άνοιξε το φάκελο και διαπίστωσε ότι υπήρχαν αρκετά χαρτιά με στίχους και μια επιστολή με την υπογραφή «Αλέξανδρος Καγιάντας»

Όπως αφηγείται ο ίδιος ο Ζαμπέτας στην αυτοβιογραφία του, οι στίχοι που διάβασε αμέσως του έκαναν εντύπωση. Μεταξύ αυτών, βρίσκονταν και οι μετέπειτα μεγάλες επιτυχίες «Αλήτης», «Πού ‘σουν και χάθηκες», «Μάλιστα κύριε» κ.α.

Έγραψε λοιπόν ένα γράμμα στον Καγιάντα, επισημαίνοντάς του ότι του άρεσαν πολύ οι στίχοι του και μάλιστα με την πρώτη ευκαιρία πήγε στο Μόναχο για να γνωρίσει αυτόν και την οικογένειά του. Σημειωτέον ότι ο Καγιάντας δεν είχε σχέση με τα καλλιτεχνικά, αφού ήταν ένας απλός εργάτης σ’ ένα γερμανικό εργοστάσιο…

Η άρνηση της Μπλανς…

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ο συνθέτης και σολίστας του μπουζουκιού έβαλε μουσική σε ορισμένους από τους στίχους που του είχε στείλει ο Καγιάντας και μέσα σ’ αυτούς, ήταν και «Ο αλήτης». Ωστόσο, τον κράτησε για αρκετό καιρό στο συρτάρι και περίμενε να βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία για να τον βγάλει από κει…

Αυτή φάνηκε ότι έρχεται από την πλευρά της Μπέμπα Μπλανς, η οποία είχε κάνει επιτυχίες στο παρελθόν με τον Ζαμπέτα («Το καράβι», «Μιας πεντάρας νιάτα» κ.α.) και κάποια μέρα πήγε στο σπίτι του και του ζήτησε να της δώσει τραγούδια. Εκείνος αμέσως της έπαιξε τον «Αλήτη», αλλά εκείνη απάντησε αρνητικά και ζήτησε κάτι πιο «αλέγκρο» και «πιασάρικο».

Ο συνθέτης έγινε έξαλλος και για να μη την προσβάλλει, πήγε σ’ ένα άλλο δωμάτιο κι έκανε πως μιλά με κάποιον στο τηλέφωνο, λέγοντάς της ότι είναι απασχολημένος κι ότι θα την ειδοποιούσε αργότερα για τα τραγούδια που του ζήτησε…

…και η τύχη της Μοσχολιού

Εκείνη την εποχή, η Βίκυ Μοσχολιού είχε μόλις «μεταγραφεί» στην τότε Phonogram (γνωστότερη ως PHILIPS ή Polygram) έπειτα από οκτώ χρόνια στην πανίσχυρη Columbia κι έψαχνε τραγούδια για να ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις της εκεί…

Φυσικά, δε θα μπορούσε να μη χτυπήσει και την πόρτα του παλιού φίλου και συνεργάτη της Γιώργου Ζαμπέτα, ο οποίος σκέφτηκε εκ νέου τον «Αλήτη». Εκείνη όταν το άκουσε δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό της και ζήτησε να το πει, όπως κι έγινε.

Έτσι, για άλλη μια φορά η σπουδαία ερμηνεύτρια στάθηκε τυχερή, καθώς και στα πρώτα βήματα της καριέρας της ευτύχησε να ηχογραφήσει τραγούδια του Ζαμπέτα που ήταν προορισμένα για άλλη τραγουδίστρια (συγκεκριμένα την Πόλυ Πάνου). Και σ’ αυτή την περίπτωση λοιπόν, η άρνηση της Μπλανς άνοιξε το δρόμο για την αρχή μιας εξίσου σημαντικής δισκογραφικής πορείας της Μοσχολιού στη νέα εταιρεία της…

Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1971 σε δίσκο 45 στροφών (OLYMPIC 75171), στην άλλη πλευρά του οποίου υπήρχε το εξίσου γνωστό «Πού ‘σουν και χάθηκες (Όνειρο)», πάλι σε στίχους του Καγιάντα. Η επιτυχία ήταν πολύ μεγάλη, συμπεριλήφθηκε και στο πρώτο άλμπουμ της ερμηνεύτριας στην Phonogram, χάρισε σε Ζαμπέτα και Μοσχολιού άλλο ένα λαμπερό «στολίδι» στο ρεπερτόριό τους και «Ο αλήτης» εξακολουθεί ως σήμερα να πρωταγωνιστεί στη μουσική σκηνή της χώρας μας…!

———————

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ο “άγνωστος” εργάτης Αλέκος Καγιάντας δεν ήταν άλλος από το Γιάννη Καλαμίτση. Είχαν κρατήσει μια συμφωνία με το Ζαμπέτα να μη μαθευτεί ποτέ αυτό, αλλά σήμερα, μετά το τραγικό γεγονός του θανάτου του, οι γνωρίζοντες αποκάλυψαν ένα “κοινό” και γνωστό μυστικό, από καιρό.

  2. Ο Αλέκος Καγιαντας δεν λεγόταν Γιάννης Καλαμιτσης αλλά Αλέξανδρος Καγιαντας ο οποίος ήταν για χρόνια εργάτης σε εργοστάσιο της Γερμανίας και αργότερα εγκατάστασης στη Θεσσαλονίκη . Αυτό που λες είναι αναληθές διότι είμαι η ανιψιά του Αλέκου Καγιαντα.και καλά θα κάνετε όσοι δεν γνωρίζετε να μην λέτε ανακρίβειες!

  3. αλλη χρονια πεθανε ο καγιαντας (2009)και αλλη ο καλαμιτσης(2013).και μαλλον δεν εχει σχεση ο ενας με τον αλλον.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here