Όταν τα τραγούδια μιλάνε – “Μεθυσμένη πολιτεία”

Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
Πέμπτη, 24 Ιουλίου 2014

———————————————————–

Στα πρώτα 15 χρόνια ύπαρξης της ελληνικής τηλεόρασης, ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις όπου στις τηλεοπτικές σειρές ακούγονταν γνωστοί τραγουδιστές να ερμηνεύουν το τραγούδι των τίτλων τους. Ειδικά στην περίοδο της ασπρόμαυρης εικόνας, μόνο ο αξέχαστος Νίκος Ξυλούρης («Οι έμποροι των εθνών», «Έρωτας κι επανάσταση»), ο επίσης αείμνηστος Νίκος Δημητράτος («Ο δρόμος») και η Ελένη Βιτάλη («Τερέζα Βάρμα Δακόστα») «έντυσαν» με τις μοναδικές φωνές τους σειρές της μικρής οθόνης…

Και φτάνουμε στο 1980. Η ελληνική τηλεόραση εισέρχεται στην περίοδο του «χρώματος» (αν και οι διαθέτοντες ανάλογες συσκευές είναι ακόμα λίγοι…) και η «Μεθυσμένη πολιτεία» του Σωτήρη Πατατζή είναι ένα από τα πρώτα εγχώρια έγχρωμα σίριαλ που προβλήθηκαν στη χώρα μας. Στη στήλη του MusicCorner.gr «Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα», μπορείτε να διαβάσετε όλα όσα αφορούν αυτή την εξαιρετική σειρά.

Οι παραγωγοί της αποφάσισαν ότι στους τίτλους αρχής θα έπρεπε ν’ ακούγεται ένα τραγούδι, ει δυνατό σε μορφή μπαλάντας. Σε πρώτη φάση λοιπόν, ζητήθηκε από τον γνωστό στιχουργό και ποιητή Δημήτρη Ιατρόπουλο να γράψει τους στίχους κι όταν εκείνος το έκανε, έπρεπε ν’ αποφασιστεί ποιος συνθέτης θα τους μελοποιούσε.

Ο «κλήρος» έπεσε στον Μανώλη Μικέλη, ο οποίος υπήρξε μια σπουδαία προσωπικότητα στο χώρο της μουσικής αλλά ουδέποτε έγινε το παραμικρό αφιέρωμα σ’ αυτόν και στην προσφορά του, ακόμη και μιαν απλή αναφορά στο όνομά του. Υπήρξε για πολλά χρόνια ένας από τους σημαντικότερους σολίστες του πιάνου διεθνώς, με αρκετές διακρίσεις και βραβεία και είχε ιδιαίτερη αγάπη για τη τζαζ, της οποίας ήτανε πραγματικός δάσκαλος. Με την ορχήστρα του πρόσφερε ανεπανάληπτες στιγμές στους θαμώνες πολλών πιάνο μπαρ ανά τον κόσμο, αλλά και για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε πολύ γνωστό κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών.

Ωστόσο, ποτέ σε όλη τη μακρά πορεία του στο χώρο δεν είχε την τύχη να γράψει ένα τραγούδι και το παράπονό του ήταν ότι δεν του δόθηκε η ευκαιρία για κάτι τέτοιο. Μάλιστα, την εποχή της «Μεθυσμένης πολιτείας» υπέφερε από μια πολύ σοβαρή ασθένεια η οποία δυστυχώς λίγο αργότερα του στέρησε τη ζωή…

Κάποιο βράδυ λοιπόν, ο Ιατρόπουλος πήγε στο πιάνο μπαρ όπου έπαιζε ο Μικέλης και του έδωσε τους στίχους που είχε γράψει. Μάλιστα, τους διάβασε πρώτα στο κοινό που βρισκόταν εκεί, ώστε να δει τις αντιδράσεις του και να βεβαιωθεί ότι πράγματι ήταν καλοί. Ενθουσιάστηκε κι ο ίδιος ο συνθέτης, ο οποίος έγραψε πολύ γρήγορα το τραγούδι ένα κυριακάτικο πρωινό στο στούντιο της Columbia. Η συγκίνησή του που επιτέλους κατάφερε κάτι τέτοιο ήτανε μεγάλη και δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον Ιατρόπουλο για το «δώρο» που του έκανε.

Ως ερμηνεύτρια του τραγουδιού επελέγη η Άννα Βίσση, η οποία ήταν ήδη πολύ γνωστή στον κόσμο και προερχόταν από τη μεγάλη εμπορική επιτυχία του άλμπουμ «Κίτρινο γαλάζιο». Πέραν πάσης αμφιβολίας, η ερμηνεία της στη «Μεθυσμένη πολιτεία» είναι μια από τις καλύτερες της καριέρας της, πριν αναλωθεί σ’ ένα ρεπερτόριο το οποίο -με λίγες εξαιρέσεις- υπήρξε κατώτερο των φωνητικών δυνατοτήτων και του ταλέντου της -καθαρά προσωπική άποψη…

Το τραγούδι περιλήφθηκε στο δίσκο της με τίτλο «Ναι» που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1980 και μαζί με το «Όσο έχω φωνή» αποτελούν δύο από τις πιο διαχρονικές στιγμές της 40χρονης πορείας της στο χώρο. Ακόμα και σήμερα, δεν παραλείπει να το τραγουδά στις εκάστοτε εμφανίσεις της.

Η «Μεθυσμένη πολιτεία» είναι το ένα και μοναδικό τραγούδι που έγραψε ο Μανώλης Μικέλης, καθώς λίγο καιρό μετά έφυγε από τη ζωή. Κι όμως, στάθηκε αρκετό για να τον περάσει στους “αθανάτους” και είναι κρίμα που δεν πρόλαβε να χαρεί αυτή τη μεγάλη επιτυχία…

———————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…