Γράφει ο Μάριος Γκούβας
Φωτογράφηση: Νατάσσα Ασημακοπούλου
Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε η …επιστροφή της Μπέσσυ Αργυράκη στον πολυχώρο Χυτήριο, ένα χρόνο μετά την τελευταία της παρουσία εκεί.
Ο κόσμος που ακολουθεί τη δημοφιλή τραγουδίστρια, άρχισε από νωρίς να καταφτάνει στην Ιερά Οδό και να γεμίζει το μπαρ του μαγαζιού, περιμένοντας υπομονετικά να ανοίξουν οι πόρτες του κυρίως συναυλιακού χώρου.
Η σκηνή γεμάτη …πλήκτρα, έξι set μετρήσαμε, καθώς η Μπέσσυ επέλεξε δύο «πληκτράδες» και έναν κιθαρίστα για ορχήστρα. Αλλά όταν μιλάμε για τον Γιώργο και τη Μαρίνα Τσοκάνη στα πλήκτρα και τον Θωμά Καραμαζάνη στην κιθάρα, η ορχήστρα, παρότι ολιγομελής, είναι υπερπλήρης!
Λίγο πριν τις 22.00 ο χώρος είχε γεμίσει ασφυκτικά. Μεταξύ των θεατών, και πέραν των «επίσημων» καλεσμένων της βραδιάς, διακρίναμε τον σκηνοθέτη Δημήτρη Μαλισόβα, τη γνωστή ηθοποιό Χριστίνα Αλεξανιάν, τη Σοφία Αρβανίτη και την τραγουδίστρια Ελπίδα Αδαμίδου.
Η εισαγωγή έγινε με τους μουσικούς να παίζουν γνωστές μελωδίες και τη Μπέσσυ Αργυράκη να ξεκινάει με το “Memories” της Barbra Streisand που της χάρισε το πρώτο ζεστό χειροκρότημα της βραδιάς, που έδιωξε το άγχος που διακρίναμε στις κινήσεις της πριν ανέβει στη σκηνή. Το ίδιο ζεστό ήταν και το καλωσόρισμα της Μπέσσυς που συνέχισε με το “Never, Never, Never” της Shirley Bassey.
Η ερμηνεύτρια συνέχισε με ξένο, κυρίως, ρεπερτόριο με κομμάτια παλιά, όπως το “Fever” ή και σύγχρονα, όπως το “Back to Black”, αλλάζοντας τέμπο κατά βούληση, με το κοινό να ακολουθεί είτε «βοηθώντας» στο ρυθμό, είτε τραγουδώντας, ειδικά όταν το ρεπερτόριο έφτασε στις προσωπικές της επιτυχίες, όπως το «Πιο δυνατά» ή το «Τι τα θέλεις τώρα».
Ήταν η ώρα που οι πρώτοι καλεσμένοι ανέβηκαν στη σκηνή. Ο Δαυίδ Ναχμίας ξεκίνησε να παίζει τη μελωδία του «Πέρσι τέτοιον καιρό» στο πιάνο και η Εβελίνα Νικόλιζα με την ερμηνεία της μας θύμισε τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά! Η μελωδικότητα της φωνής της Εβελίνας δικαιώνει τη μητέρα της που δήλωσε ότι «έχει καλύτερη φωνή» από την ίδια… Η νεαρή τραγουδίστρια ολοκλήρωσε με «Αυτά τα μάτια κάπου τα’ χω ξαναδεί» του Τώνη Μαρούδα και τη σκυτάλη πήρε ο Δημήτρης Κίκλης που έδωσε μια εξαιρετική ερμηνεία στο “I did it my way” του Sinatra, ενώ στη συνέχεια τραγούδησε ντουέτο με τη Μπέσσυ το πολύ ερωτικό “I who have nothing” του Tom Jones.
Η Μαρία Αλίντα Λάρο με το βιολί της συνέχισε το πρόγραμμα με δύο ισπανόφωνα κομμάτια, τα “Malo malo” και “Cancao do mar”, και η Μπέσσυ πήρε και πάλι σειρά με δικά της κομμάτια όπως το «Μάθαμε τον έρωτα» που τραγούδησε μαζί με όλους τους θεατές, όπως και το «Μάθημα Σολφέζ» που έφερε στην Ελλάδα την καλύτερη, μέχρι τότε, θέση στη Eurovision. Τη θέση των Robert Williams, Πασχάλη Αρβανιτίδη και Μαριάννας Τόλη στα φωνητικά, πήραν οι μουσικοί της.
Ο Βησσαρίων Τσιώνας ανέβηκε στη σκηνή και ερμήνευσε το “Con te partiro” μαζί με τη Μπέσσυ, γεμίζοντας με τη μεστή φωνή του το χώρο, ενώ συνέχισε με το «Ας ερχόσουν για λίγο» της Βέμπο, πριν επιστρέψει το μικρόφωνο στη Μπέσσυ που ανέβασε ρυθμούς με παλιές της επιτυχίες, όπως το «Χάνω το μυαλό μου», «Ακατάλληλο για ανηλίκους», «Μια θάλασσα γαλάζια», με την ίδια να χορεύει επί σκηνής και το κοινό να τραγουδάει από κάτω.
Η Μαρία Κανελλοπούλου, από τους τελευταίους guest της βραδιάς, τραγούδησε το «Πόσο λίγο μ’ αγαπούσες» και ντουέτο το «Ζήτα μου ό,τι θες» και το πρόγραμμα συνεχίστηκε σε πιο ήπιους ρυθμούς, με μπαλάντες και jazz διάθεση που περιελάμβαναν ακόμα και το “Summertime”.
Επιστροφή στους γρήγορους ρυθμούς με «Κορμί κι αλάτι», αλλά και πάλι «χαλάρωση» με «Χάρτινο το φεγγαράκι», με το οποίο άρχισε ένα «αφιέρωμα» στον Χατζιδάκη και ολοκληρώθηκε με την Χριστίνα Αλεξανιάν να συνοδεύει τη Μπέσσυ, πριν η τραγουδίστρια αφιερώσει τη «Σκλάβα» στον σύζυγό της!
Λίγο πριν το τέλος και η Ελπίδα Αδαμίδου ανέβηκε στη σκηνή ερμηνεύοντας το «Ένα χειμωνιάτικο πρωί» της Ελένης Βιτάλη. Τελευταίο τραγούδι της βραδιάς ήταν «Το φιλαράκι» της Σοφίας Βόσσου, το οποίο αποτέλεσε και το «κλου» της συναυλίας, καθώς η Μπέσσυ το τραγούδησε μαζί με την κόρη της Εβελίνα.
Το θερμό χειροκρότημα και η διαχρονική αγάπη του κόσμου ήταν η καλύτερη επιβράβευση μιας όμορφης βραδιάς, όπως ανέφερε και η ίδια η Μπέσσυ Αργυράκη καληνυχτίζοντας και ευχαριστώντας με τη σειρά της το κοινό.
Σε όλο το τρίωρο που διήρκησε το πρόγραμμα, χωρίς διάλειμμα, δε σταμάτησε να χορεύει στο ρυθμό των κομματιών, να προλογίζει με κέφι τους καλεσμένους της, να τους ευχαριστεί για τη συμμετοχή τους, ενώ στο τέλος η συγκίνησή της για την επιτυχημένη συναυλία ήταν εμφανής.
Άψογη οικοδέσποινα, έδωσε άπλετο χώρο στους καλεσμένους της ενώ και οι μουσικοί της είχαν τις ευκαιρίες να αναδείξουν τις ικανότητές τους, όπως και έκαναν. Από τα βασικά της βραδιάς, μέχρι τις λεπτομέρειες, μας έκανε να νιώσουμε ποια είναι η σωστή χρήση της λέξης «διαχρονικός» όταν μιλάμε για καλλιτέχνες.
Αποκλειστικές φωτογραφίες του Music Corner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…