8/11/2011
Γράφει ο Μάριος Γκούβας
Φωτογράφηση: Θανάσης Μαϊκούσης & Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr

Όταν πριν λίγα χρόνια ακούσαμε το όνομα της Fide (προφέρεται Φιντέ) Koksal, το μυαλό μας πήγε στην …Παγκόσμια Ομοσπονδία Σκάκι, που ονομάζεται επίσης FIDE, αλλά χωρίς επώνυμο!

Οι συνεργασίες της με σημαντικούς μουσικούς, όπως ο Γιώργος Νταλάρας και ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης Μίμης Πλέσσας, την έκαναν γρήγορα γνωστή στο ελληνικό κοινό. Μαθαίνοντας για τις εμφανίσεις της στο «Γυάλινο Up Stage», είχαμε μια περιέργεια να την ακούσουμε ζωντανά, για να εκτιμήσουμε και ιδίοις ώσι την ποιότητα της φωνής που εκτίμησαν σπουδαίοι μουσικοί, παρά το νεαρό της ηλικίας της.

Την ώρα που καθόμασταν στο τραπέζι μας, μια γλυκιά γυναικεία παρουσία με πράσινο φόρεμα μας τράβηξε την προσοχή. Σε λίγα δευτερόλεπτα συνειδητοποιήσαμε ότι η πανέμορφη καστανή κοπέλα με τα μακριά μαλλιά, το γλυκό πρόσωπο και το λαμπερό χαμόγελο ήταν η Fide!

Χαιρέτησε με σεμνότητα τον Μίμη Πλέσσα που παρέστη στην πρεμιέρα της με την σύζυγο και την κόρη του, αλλά και όλους σχεδόν τους παρευρισκόμενους, μοιράζοντας γλυκά χαμόγελα παντού. Η συναυλία ξεκίνησε με τους μουσικούς της να παίζουν ένα ορχηστρικό κομμάτι και μετά από λίγο τη Fide, μέσα από το κοινό, να ανεβαίνει στη σκηνή, για τη διακόσμηση της οποίας είχε φροντίσει η ίδια, με προσωπικά της αντικείμενα!

Ακούγοντας τη φωνή της στο «Καθρεφτίζω το νου», σιωπήσαμε άμεσα, όχι μόνο ως ένδειξη σεβασμού στην καλλιτέχνιδα, αλλά για να μπορέσουμε να απολαύσουμε τη χροιά της. Φωνή ποιοτική, ώριμη, καλοδουλεμένη, μας έκανε να νομίσουμε ότι ακούμε …ηχογράφηση! Με μια λέξη, εντυπωσιαστήκαμε. Ακόμα και σπουδαίοι καλλιτέχνες, ξεκινώντας ένα live μπορεί να έχουν μια κάποια «αναστολή» μέχρι να ζεσταθούν οι φωνητικές χορδές. Η Fide, από τον πρώτο στίχο έδωσε ένα πραγματικό ρεσιτάλ.

Συνέχισε με το «Ένα καράβι» και το “Yareh Martou”, σε ένα πρόγραμμα με ελληνικά και τουρκικά τραγούδια, αλλά και «ανάμεικτα» με ελληνικούς στίχους σε τουρκικές μελωδίες και το αντίθετο. Συνέχεια με το «Έλα πάρε μου τη λύπη» του Μάνου Χατζιδάκι και “Gel gel Kayikci” με τα “Izmirli Yarim” και “Yarim Istanbul” να ακολουθούν.

Το πιο «δυνατό» τραγούδι της βραδιάς, ήταν το “Hiroshima” βασισμένο σε ένα ποίημα του Nazim Hikmet για την καταστροφή της Χιροσίμα. Η Fide, αφού μετέφρασε τους στίχους στα ελληνικά, ξεκίνησε μια ερμηνεία που μας συγκλόνισε τόσο σε επίπεδο φωνής, όσο και σε επίπεδο έκφρασης, θυμίζοντας ντίβα της όπερας σε έντονα δραματική σκηνή.

Στη συνέχεια, κάλεσε στο πιάνο τον Μίμη Πλέσσα. Ο κορυφαίος μουσικός μας, κρατώντας από το χέρι την Fide δήλωσε για την ερμηνεύτρια : “Όταν η χάρη ανταμώνει την ευγένεια, όταν η ευγένεια ανταμώνει το ταλέντο, όταν το ταλέντο εκφράζει την κουλτούρα, τότε όλα αυτά τα πράγματα μαζί, κάνουν να είναι αναμενόμενη η δυνατότητα που μπορεί αυτό το πλάσμα να τραγουδάει σε οποιαδήποτε γλώσσα του κόσμου, και να καλύπτει από την κραυγή της Χιροσίμα, μέχρι την ομορφιά ενός τραγουδιού του Μάνου (Χατζιδάκι) ή του Μίκη (Θεοδωράκη)”.

Εγώ δεν τά ’ξερα όλ’ αυτά. Είδα μόνο την αγάπη που είχε στη γλώσσα μας, όταν μου ζήτησε την άδεια να γράψει τραγούδια μου στα τούρκικα. Δεν μπορούσα να φανταστώ τη συνέχεια, αλλά η συνέχεια ήταν τέτοια που μας έχει κάνει ένα μεγάλο δώρο. Έναν δίσκο που λέγεται “Bridges” (Γέφυρες), και που ούτε λίγο ούτε πολύ, θέλει να δείξει την ενότητα που υπάρχει σ’ αυτό το τεράστιο οικοδόμημα που λέγεται βυζαντινή, δική μας, μουσική, γιατί το Βυζάντιο δικό μας είναι, κι από την άλλη μεριά, να δείξει ότι οποιαδήποτε δυτική επιρροή αρμονική ή μελωδική, μπορεί να συνταιριάζεται όταν ο τρόπος με τον οποίο τη δέχεται και την αποδίδει, περνάει μέσα απ’ αυτό που λέγεται μουσική.”, ολοκλήρωσε ο Μίμης Πλέσσας και κάθισε στο πιάνο του για να ξεκινήσει το «Αιγαίου Φως», το πρώτο από τα τρία κομμάτια που ερμήνευσε η Fide με τον Μίμη Πλέσσα στο πιάνο.

Οι δύο καλλιτέχνες συνέχισαν με το «Αν είναι η αγάπη αμαρτία» και το «Ας έβρισκα τα λόγια». Με τον Έλληνα μουσικό στο πιάνο έκλεισε το πρώτο μέρος του προγράμματος της Fide, η οποία επέστρεψε λίγα λεπτά αργότερα φορώντας ένα μαύρο εφαρμοστό μπλουζάκι και μαύρη μακριά φούστα, με ένα παραδοσιακό κόκκινο κεντητό μαντήλι στο κεφάλι της.

Το δεύτερο μέρος του προγράμματος ξεκίνησε ένα σόλο του Cihan Türkoğlu στο σάζι, και στη συνέχεια τη Fide να ξεκινάει με πρώτο τραγούδι το “Yuksek yuksek tepelere”. Λίγο πριν το τέλος, η ερμηνεύτρια τραγούδησε το “Turkish Waltz” με έναν …τυχερό θεατή να χορεύει μαζί της! Ολοκλήρωσε με το «Στο’ πα και στο ξαναλέω», ενώ στο encore ερμήνευσε το “Ah Istanbul”.

Πέραν της φωνής, η συνολική σκηνική της παρουσία ήταν μοναδική. Τα εκφραστικά της μάτια περιέγραφαν κάθε στίχο, κάνοντάς μας να νιώθουμε το συναίσθημα του τραγουδιού, παρά το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε τουρκικά, προσθέτοντας και στα ελληνικά τραγούδια το δικό της «πετραδάκι». Οι κινήσεις της επί σκηνής, ταίριαζαν απόλυτα με τις μελωδίες που ερμήνευε, οι χορευτικές της κινήσεις θύμιζαν επαγγελματία, ενώ η συμμετοχή της στη μουσική παίζοντας κρουστά ήταν η αρμόζουσα.

Εξαιρετικοί και οι μουσικοί που την συνόδευσαν. Ο Νάσσος Σωπύλης είχε τη διεύθυνση της ορχήστρας και τα πλήκτρα, ο Cihan Türkoğlu έπαιξε σάζι και τσέλο και ο Γιώργος Στογιώργης κανονάκι και κιθάρα.

Μετά το τέλος της παράστασης, περιμέναμε για να την συγχαρούμε και να της εκφράσουμε τον θαυμασμό μας για την εκπληκτική φωνή της. Η Fide δέχθηκε με σεμνότητα τις ευχαριστίες μας για την υπέροχη ερμηνεία της, και όταν αναρωτηθήκαμε από πού προέρχεται αυτή η φωνή, αστειευόμενοι με το γεγονός ότι πολλές κορυφαίες λυρικές ερμηνεύτριες είναι …ευτραφείς ενώ η Fide πολύ αδύνατη, μας αποστόμωσε : “Από την καρδιά”, μας απάντησε αποδεικνύοντας ότι εκτός από όμορφη και ταλαντούχα, είναι και πανέξυπνη!

Για να μην μακρηγορήσουμε περισσότερο, απλά θα σας προτρέψουμε τις επόμενες Παρασκευές του Νοεμβρίου, να πάτε να την ακούσετε στο “Γυάλινο Up Stage”…

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το event


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here