29/11/2011
Φωτορεπορτάζ: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
Ένα χρόνο πριν, τέτοιες μέρες, είχα μόλις λάβει το γράμμα αποδοχής Γαλλικού Πανεπιστημίου. Οι επόμενες, αυθόρμητες κινήσεις ήταν «Google: Zaz – live – paris»! Έτσι γύρω στο Μάρτιο πέτυχα το πρώτο live στο ιστορικό Olympia (Μούσχουρη, Αλεξίου κλπ κλπ).
Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά. Η Κυριακή δεν ξεκίνησε με ιδιαίτερες προσδοκίες, καθώς απανωτά μηνύματα άρχισαν να πέφτουν σε skype και msn ατόμων στην ίδια πόλη που τρέχουν να προλάβουν προθεσμία διπλωματικής. Και με αυτή τη σκέψη, κλείνεις για λίγο το laptop, ανεβαίνεις στο ποδήλατο, πας στον κοντινότερο προαστιακό και ψάχνεις να βρεις εκείνη τη συναυλία που είχες ακούσει λίγο καιρό πριν!
Στην πόλη Villeparisis λοιπόν, λίγο έξω από το Παρίσι, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Jacques Prevert». Χωρίς εισιτήριο στα χέρια, αλλά μικρή πόλη είναι, πόσο κόσμο μπορεί να έχει; Πρώτο λάθος. Φτάνοντας κατά τις 17.30, δεν υπήρχε κανείς εκτός του προσωπικού στον χώρο. Λογικό. Έφτασα νωρίς. Λάθος δεύτερο. Όπως πληροφορήθηκα από τις ευγενέστατες κυρίες – καμιά ειρωνεία, ακολουθεί επεξήγηση – το live είχε αρχίσει από τις 5 (!!!) κ είναι και sold out! Σοκ… «Ο επιμένων νικά» όμως, και στη συγκεκριμένη περίπτωση και με το παραπάνω. Λίγο πριν είχα πέσει πάνω σε ένα ζευγάρι από την Τουρκία, τουρίστες στο Παρίσι και fans της Zaz που είχαν έρθει να τη δουν. Και με όλο αυτό το μπλα μπλα, νάτο το δωράκι μας για απόψε!
Και έφτασα επιτέλους στο ζουμί της υπόθεσης μετά από όλο αυτόν πρόλογο. Μπαίνοντας στην αίθουσα είδα μια θεατρική, περισσότερο, αίθουσα, όλοι καθισμένοι, αλλά η Zaz πάντα με το γνωστό πια στυλ, να είναι ενεργητικότατη πάνω στη σκηνή. Με ένα πορτοκαλί και ένα κίτρινο παπούτσι, να γυρίζει όλη τη σκηνή, να χορεύει, να κάνει αστεία με τους μουσικούς, αλλά και να ξέρει πότε να κάνει την κατάλληλη ατμόσφαιρα στο αισθαντικό «Ebluie par la nuit» (και το αγαπημένο μου επίσης, χαίρομαι που το πρόλαβα!) ή στο επίσης αγαπημένο «Port Cotton». Και βέβαια, το κοινό δεν χρειάστηκε καν τις πρώτες νότες του «Je veux» παρά μόνο την ερώτηση «Εσείς τι θέλετε;» από την ίδια. Όλοι μπήκαν στο νόημα τι θα ακολυθούσε και σηκώθηκαν από τις καρέκλες και άρχισαν το χορό στους ρυθμούς της μεγάλης επιτυχίας της Zaz! Και κάπου εδώ, τα φώτα είχαν ανάψει λίγο περισσότερο και μόλις συνειδητοποίησα ότι ο μέσος όρος ηλικίας πρέπει να ήταν γύρω στα 50!!! Η διπλανή μου, συγκεκριμένα, ήταν γύρω στα …70 και το διασκέδαζε με τη ψυχή της μαζί με την εγγονή της!
Στο encore μας έκανε λίγο τη δύσκολη αφού άργησε να το αποφασίσει και να ξαναβγεί (μα μεγάλοι άνθρωποι βρε Zaz…!) αλλά ήταν κάτι παραπάνω από απολαυστική και πάλι. Ξεκίνησε με ένα αγαπημένο της τραγούδι του Serge Gainsbourg «Ces petits riens» και στη συνέχεια με το δικό της «Ni oui Ni non» και το interactive παιχνιδάκι που πλέον έχει καθιερώσει με το κοινό ακόμα όρθιο να συμμετέχει και να διασκεδάζει πραγματικά.
Ένα πράγμα, λοιπόν, είναι σίγουρο μετά απ’ αυτή τη Κυριακή. Στην επόμενη συναυλία που θα πάρει το μάτι μου σε περίμετρο μέχρι και 5ης ζώνης (ή και παραπάνω!) θα είμαι ξανά εκεί. Και το δεύτερο είναι ότι πραγματικά ελπίζω κι εύχομαι ο επιβλέπων καθηγητής να είναι και αυτός fan και να εκτιμήσει την παραπάνω ιστορία σαν δικαιολογία για μια πιθανή καθυστέρηση…!
Δείτε αποκλειστικές φωτογραφίες του Music Corner από το live στο Παρίσι!
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…