17/10/2012
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Δώρα Παναρίτη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Δεν είχε περάσει ούτε ένα 24ωρο από το live του Λάκη Παπαδόπουλου και του Vassilikou και βρέθηκα ξανά στo ίδιο μέρος, την Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου, για κάτι εντελώς διαφορετικό αυτή τη φορά. Για το Σαββατόβραδο, το πρόγραμμα επεφύλασσε Χρήστο Θηβαίο και Mr Highway Band. Για το Χρήστο Θηβαίο, λόγια και συστάσεις νομίζω είναι περιττές και δεδομένου ότι δεν είχα καταφέρει να τον δω στις περσινές του εμφανίσεις, η χαρά μου για το συγκεκριμένο live ήταν μεγάλη. Για τους Mr Highway Band δεν ήξερα και πολλά πράγματα, οπότε απλά τους άφησα να με εντυπωσιάσουν.
Η ώρα είναι 23.00 και το μαγαζί έχει κυριολεκτικά βουλιάξει από τον κόσμο. Κάτω δεν πέφτει ούτε καρφίτσα. Ο Χρήστος Θηβαίος αποτελεί σταθερή θα έλεγα αξία για τη συγκεκριμένη σκηνή, ίσως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι κόσμος συνέχιζε να μπαίνει μέχρι και στο τελευταίο μισάωρο του live. Η αλήθεια είναι πως κάποια στιγμή προκλήθηκε μια μικρή δυσφορία λόγω της τεράστιας προσέλευσης, αλλά με λίγη καλή θέληση και πολλή καλή μουσική, όλα ξεπερνιούνται.
Η έναρξη έγινε με τον Χρήστο Θηβαίο και τους Mr Highway Band επί σκηνής να δέχονται το θερμό χειροκρότημα του κοινού τους και να ερμηνεύουν μαζί το «Song Blues» του Θάνου Μικρούτσικου και του Κώστα Τριπολίτη. «Είμαστε μια ομάδα με τα παιδιά» είπε, ενώ παράλληλα ευχαρίστησε όλους όσους ήταν παρόντες στην φετινή τους πρεμιέρα. Και αυτή την αίσθηση είχαμε καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Δεν υπήρχε ο διαχωρισμός παλιός καινούριος, ροκάς και έντεχνος. Οι Mr Highway όχι απλά ταίριαξαν αλλά μπορώ να πω σχεδόν αφομοίωσαν το Χρήστο Θηβαίο στο α’ μέρος, δίνοντας νέες πιο rock ενορχηστρώσεις σε κλασσικά του κομμάτια όπως οι «Πέτρινοι Κήποι», οι «Γάτες» και οι «Μέρες Αδέσποτες». Παράλληλα παρουσίασαν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο «Is that myself».
Λίγα λόγια λοιπόν για τους Mr Highway Band, μιας και κρίνοντας από αυτό που άκουσα, πιστεύω πως θα μας απασχολήσουν πολύ στο μέλλον. Το συγκρότημα μετράει περίπου 1,5 χρόνο ζωής και σε αυτό το διάστημα έχουν συμμετάσχει και διακριθεί σε πολλούς διαγωνισμούς και φεστιβάλ, παράλληλα με τις ανεξάρτητες live τους εμφανίσεις. Το 2011 μάλιστα ήταν ένα από τα τελικά 5 υποψήφια συγκροτήματα για να ανοίξει τη συναυλία των Bon Jovi, και συγκεκριμένα αυτό το οποίο επέλεξε το κοινό μέσω ψηφοφορίας. Επίσης διοργάνωσαν φέτος το πρώτο Music Highway Festival στην Κύπρο, ενώ πέρασαν στην τελική φάση του παγκόσμιου διαγωνισμού «Hard Rock Rising 12», με πολύ υψηλή κατάταξη. Οι ίδιοι δηλώνουν ότι κινούνται σε country και blues μονοπάτια, διέκρινα όμως πολύ έντονες επιρροές απο art rock και συγκεκριμένα Jethro Tull, κυρίως στα εξαιρετικά φωνητικά του τραγουδιστή τους Γρηγόρη Ψαλτάκου. Τόσο στα δικά τους κομμάτια όπως το «I’m gonna give you love» και το «Revolution», όσο και στις διασκευές που επέλεξαν να κάνουν («Hey Joe», «Blue suede shoes/Rock around the clock» κλπ), έδωσαν ένα πολύ χαρακτηριστικό προσωπικό ύφος σε συνδυασμό με σχεδόν άψογες εκτελέσεις και δυνατές ερμηνείες. Μπράβο λοιπόν στα παιδιά, και ανυπομονούμε να τους δούμε ξανά.
Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με πολύ γρήγορες εναλλαγές μέχρι τα τραγούδια του Χρήστου και τα τραγούδια των Mr Highway Band να γίνουν ένα. To «Ας χαθείς» και το «Ημερολόγιο» σχεδόν σβήστηκε από τις φωνές του κόσμου που τραγούδαγε ενώ οι classic rock επιλογές των Mr Highway Band μας κράτησαν συντροφιά μέχρι το διάλειμμα που ήρθε μ’ έναν παλιό γνώριμο. Τον «Άμλετ της Σελήνης».
Το β’ μέρος ξεκίνησε λίγο πριν το ρολόι δείξει 01.30. Το μικρόφωνο βρισκόταν στον Greg ο οποίος ερμήνευσε το «Tonight today», ένα από τα πιο slow κομμάτια τους, πολύ κοντινό στην αίσθηση των τραγουδιών του Tom Waits. Κάπως έτσι περάσαμε στο πιο ακουστικό μέρος του προγράμματος, και σε αυτό που ο Χρήστος Θηβαίος ξέρει να κάνει τόσα χρόνια. Να ταξιδεύει το κοινό του και να το συγκινεί. «Κόκκινο χλωμό φεγγάρι», «Δεν είμαι άλλος», «Παλιός Στρατιώτης»… η συναισθηματική φόρτιση του κοινού τεράστια, οι ερμηνείες του Χρήστου απ’ τις πιο βαθιές, απ’ τις πιο έντονες, απ’ τις πιο αισθαντικές του. Στο «Θέλω να πιω μαζί σου ένα τσιγάρο» παρουσιάζει τους μουσικούς, ενώ όπως πάντα ζητάει το μεγαλύτερό μας χειροκρότημα για τα παιδιά που δουλεύουν και σερβίρουν στο μαγαζί. Από τους λίγους καλλιτέχνες που το αναφέρουν. Παράλληλα μας καθησυχάζει. Έχουμε πολλά τραγούδια ακόμα να πούμε, η βραδιά δεν έχει τελειώσει.
Το πρόγραμμα κρατάει ακόμα μία ώρα. Χαμηλός ο φωτισμός, νοσταλγικά τραγούδια, κλίμα σχεδόν κατανυκτικό. Στέκομαι στο στίχο του «Μείνε» που λέει «τώρα που πέθανα σα χώρα». Πόσο επίκαιρος κι όμως νιώθω πως δε βρίσκομαι στην Ελλάδα της κρίσης, την Αθήνα του Χυτηρίου, του ρατσισμού και του φόβου. Η μουσική με έχει ταξιδέψει και νιώθω λίγο πιο χαρούμενη, πιο αισιόδοξη για τις μέρες που έρχονται. Η καληνύχτα έρχεται με τη «Νεράιδα» του Σωκράτη Μάλαμα και αν και θα ήθελα ένα encore, φεύγω γεμάτη. Γεμάτη γιατί άκουσα επιτέλους μια νέα μπάντα που με κέρδισε αμέσως, χωρίς την παραμικρή υπερβολή σ’ αυτό που γράφω. Όσο για τον κύριο Θηβαίο, πέρα από το ευχαριστώ μας για ακόμα μια υπέροχη βραδιά, ελπίζουμε να κατάλαβε από τον κόσμο που βρέθηκε στο συγκεκριμένο μέρος, το συγκεκριμένο βράδυ, πόσο πολύ τον έχουμε αγαπήσει όλο αυτόν τον καιρό.
Οι MR HIGHWAY BAND είναι οι:
Γρηγόρης Ψαλτάκος -φωνή -κιθάρες-bongos
Γιάννης Αφέντρας -κιθάρες
Θύμιος Σπηλιωτόπουλος-ηλεκτρική κιθάρα
Διονύσης Τσιούνης-μπάσο
Κώστας Καλπάκης-drums
στα πλήκτρα ο Μάξιμος Δράκος
Λίγο πριν την έναρξη του live είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε την ευγένεια και τη σεμνότητα του Χρήστου Θηβαίου, ο οποίος παρ’ όλο που δεν το είχαμε προγραμματίσει δέχτηκε αμέσως και με χαρά να μιλήσει μαζί μας και να απαντήσει σε όλες μας τις ερωτήσεις.
Music Corner: Σας συναντάμε και φέτος στο Σταυρό του Νότου. Είναι λίγο σα δεύτερο σπίτι σας;
Χρήστος Θηβαίος: Ε ναι, νομίζω πως είναι πια σα δεύτερο σπίτι μου αυτός ο χώρος. Παραμένει πάντα ο χώρος στον οποίο θέλω να παρουσιάζω τα ιδιαίτερα προγράμματα που κάνω, όπως είχε γίνει πέρυσι με το B –project αλλά και στην αρχή με τον «Άμλετ της Σελήνης» και το Θάνο Μικρούτσικο. Αυτή τη φορά είναι κάτι εκ νέου, πολύ ιδιαίτερο, με ένα νέο συγκρότημα. Λέγονται Mr Highway Band. Τους θεωρώ εξαιρετικούς και είναι η πρώτη φορά που η εκκίνηση της συνεργασίας δεν ήταν από μουσικό ενδιαφέρον αλλά από παρεΐστικο αν θέλετε, από ομαδικό ενδιαφέρον. Οι Mr Highway Band είναι ένα κομμάτι μιας καλλιτεχνικής, πολιτιστικής και κοινωνικής κίνησης θα έλεγα, που είναι τα Creatures και web radio C.R. radio, με ιντερνετικό ραδιόφωνο, ομάδες χορού, εικαστικούς, ηθοποιούς, γραφίστες, hip hop συγκρότημα… Μας έδεσε μια καλοκαιρινή γνωριμία και ήταν ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορούσα να φανταστώ για τον εαυτό μου να κάνει, ειδικά σ’ αυτούς τους καιρούς όπου η καλύτερη νότα που μπορώ να παίξω είναι το «μαζί». Και να παίξω με μια ομάδα νέων ανθρώπων ηλικιακά, οι οποίοι ήταν συγκινητικοί στο πως μελέτησαν τη δουλειά μου και πόσο αντάξιοι μουσικοί είναι, της μουσικής εν γένει.
Music Corner: Απ’ ότι καταλαβαίνω ψάχνετε πολύ τη νέα μουσική γενιά…
Χρήστος Θηβαίος: Πάντα. Και θα ‘λεγα αυτή τη φορά, έτσι όπως μου συνέβη κάποια πολύ όμορφη στιγμή να δω και να ενθουσιαστώ με το Γιάννη το Χαρούλη, έτσι γίνεται τώρα και με τους Mr Highway Band. Τα παιδιά παίζουν κάτι εντελώς διαφορετικό, blues rock αγγλόφωνο, αλλά με ενθουσιάζει αυτή τους η δίψα για μουσική, για πολιτισμό και για ζωή.
Music Corner: Το φετινό πρόγραμμα είναι πιο rock απ’ ότι συνήθως;
Χρήστος Θηβαίος: Αρκετά rock θα έλεγα. Σίγουρα υπάρχει πάντα ο ακουστικός ήχος των Συνήθων Υπόπτων αλλά θα ακούσετε και πολλά τραγούδια σε μια νέα μορφή.
Music Corner: Ακούτε ραδιόφωνο μέσω internet; Επιλέγετε το διαδίκτυο για να ενημερωθείτε;
Χρήστος Θηβαίος: Βεβαίως. Ακούω πάρα πολύ και δεν είναι τυχαίο που επέλεξα να είμαι μ’ ένα τέτοιο σύνολο ανθρώπων οι οποίοι ασχολούνται μ’ αυτό. Η εποχή μας επιτάσει το «μαζί», και να δίνουμε χώρο στους νέους ανθρώπους.
Music Corner: Είστε αισιόδοξος ή απαισιόδοξος;
Χρήστος Θηβαίος: Δε μπορώ να είμαι απαισιόδοξος. Δε σημαίνει ότι μου αρέσει η παρούσα κατάσταση, αλλά έχω δύο γιους και μια υπέροχη οικογένεια οπότε πρέπει να πολεμήσω και επιμείνω να είμαι αισιόδοξος.
Music Corner: Ετοιμάζετε κάποια καινούρια δουλειά;
Χρήστος Θηβαίος: Ναι, ετοιμάζω μια δουλειά για την πρώτη αιματηρή εξέγερση σε ελληνικό έδαφος. Συνέβη την 21η Αυγούστου του 1916 από τους μεταλλωρύχους της Σερίφου, με τέσσερις εκτελεσθέντες. Διεκδίκησαν 8ωρο, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, κοινό ταμείο αλληλοβοηθείας ώστε εάν κάποιος τραυματιζόταν ή είχε κάποιο ατύχημα να ζούσαν οι υπόλοιποι την οικογένειά του και επί 24ώρου βάσεως κοινή απαγόρευση να μπαίνουν στην ίδια σύραγγα πατέρας, γιος και αδέρφια για να μην ξεκληριστεί η οικογένεια. Το καταστατικό τους είναι λίγο πολύ φτιαγμένο πάνω στο καταστατικό της 1ης Μαΐου του Σικάγο. Είναι κάτι που θέλω να το κάνω, θα παρουσιαστεί και στα μεταλλεία και θα μεταδοθεί διαδικτυακά.
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…