«Η επιτυχία είναι κάτι που δεν ανήκει σε κανέναν. Δεν έχει ιδιοκτήτη. Επιτυχία σημαίνει ότι κάνω πράγματα που μένουν»…

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Μαριάνα Πουτακίδου
Music Corner – 28/6/2010

Ο Γιάννης Κότσιρας είναι ένας καλλιτέχνης που δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Μια ξεχωριστή φωνή, ένας από τους πλέον εμπορικούς ερμηνευτές, ένα πρόσωπο αγαπητό στον κόσμο, συμπληρώνει φέτος 20 χρόνια στην ελληνική μουσική σκηνή.

Οκτώ χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου άκρως επιτυχημένου live δίσκου του, επανέρχεται με ένα δεύτερο live album μέσα από το οποίο, όπως ο ίδιος δηλώνει, ξαναποκτά την ταυτότητα του τραγουδιστή. Η κουβέντα μας πραγματοποιήθηκε στο Breeze Café Restaurant της Μαρίνας Φλοίσβου και περιελάμβανε τα πάντα. Από τη δισκογραφική κρίση και τις μειωμένες πωλήσεις μέχρι τις πολιτικές εξελίξεις και το μέλλον της χώρας που θα πρέπει να βρεθεί στα χέρια των νέων ανθρώπων…

Δείτε βιντεοσκοπημένα αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Γιάννη Κότσιρα στο MusicCorner.gr
Τα video είναι τραβηγμένα σε High Definition ανάλυση. Για να τα δείτε σωστά, επιλέξτε 720p στη σχετική επιλογή (κάτω δεξιά σε κάθε video)

Α’ Μέρος

Β’ Μέρος

Music Corner: Μετά από μια δισκογραφική ανάπαυλα περίπου δύο ετών επιστρέφετε μ’ ένα live album. Πώς προέκυψε αυτή η επιλογή;
Γιάννης Κότσιρας:
Αυτή η επιλογή έχει προκύψει εδώ και πολλά χρόνια. Είναι από το 2003 που συγκεντρώνω ηχογραφήσεις. Είχα πάρα πολλά τραγούδια που είχα ηχογραφήσει τα οποία πιστεύω ότι έχουν σύγχρονο ρόλο και έχουν αλλάξει πολύ. Η άποψή μου απέναντι τους είναι πολύ διαφορετική και ήθελα να ξαναθυμηθούμε την άποψη που καταθέτω πάντα με τους live δίσκους. Ο live δίσκος μου δεν είναι απλά ένα πρόγραμμα ενός μαγαζιού, αλλά είναι μια πολύ σκληρή δουλειά πολλών ετών με πολλά τραγούδια από διαφορετικές καταβολές και με ένα δεύτερο CD το οποίο είναι ένα καθαρόαιμο λαϊκό γλέντι.

Music Corner: Πώς έγινε η επιλογή ενός δεύτερου δίσκου που θα έχει λαϊκά κομμάτια;
Γιάννης Κότσιρας:
Με τη λογική που έχω και στους χώρους που δουλεύω. Όπως ξεκινάει το λαϊκό μέρος μιας συναυλίας ή ενός μαγαζιού μέχρι το τέλος. Με τη λογική του να λέω καλά τραγούδια, πολλές φορές και λίγο “αφάγωτα”, ξεχασμένα λιγάκι, τα οποία να τα ξαναπροτείνω. Θέλω όποιος πάρει το album να το βάλει στο CD player του και να μην το βγάλει γρήγορα, να το αφήσει και να περάσει καλά μια ολόκληρη ώρα.

Music Corner: Άρα δεν ισχύει αυτό που λένε ότι η κυκλοφορία ενός live δίσκου γίνεται συνήθως ελλείψει νέου υλικού;
Γιάννης Κότσιρας:
Αυτό μπορεί να συμβαίνει απλά εγώ δεν είχα τέτοιο θέμα. Κατ’ αρχήν έρχομαι από ένα καινούριο δίσκο ο οποίος είναι αρκετά ζωντανός ακόμα, το «Και πάλι παιδί» και κατά δεύτερον το έχω ξανακάνει. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνω ένα live δίσκο. Είναι ο δεύτερος. Και το 2002 που είχα βγάλει τον άλλο, πάλι το ίδιο με ρωτούσαν. Δεν έχει να κάνει με αυτό. Είναι δική μου ανάγκη να ξαναποκτήσω την ταυτότητα του τραγουδιστή. Το live είναι η ταυτότητα ενός τραγουδιστή. Το αν είναι καλός ή όχι.

Music Corner: Πώς αντιμετωπίζετε την προώθηση ενός CD. Το θέμα της διαφήμισης;
Γιάννης Κότσιρας:
Νομίζω ότι πλέον δεν υπάρχει αυτό που λέμε προώθηση ενός CD. Τουλάχιστον έτσι όπως υπήρχε παλιά. Τώρα βασιζόμαστε σε άλλα πράγματα. Βασιζόμαστε στο Internet πάρα πολύ, σε περιοδικά ή εφημερίδες που μπορεί να πάρουν το CD μας να το δημοσιεύσουν με το υλικό τους και να μάθει ο κόσμος ότι υπάρχει. Γιατί πλέον δεν υπάρχουν χρήματα για διαφήμιση και δεν υπάρχουν και δισκοπωλεία για να βγει το CD. Αρχίζουν και κλείνουν σιγά-σιγά τα δισκοπωλεία οπότε ακολουθούμε άλλους δρόμους. Η καλύτερη διαφήμιση βέβαια είναι οι ζωντανές εκτελέσεις, τα live και το Internet. Το από στόμα σε στόμα. Για μένα το Internet είναι μια μεγάλη κοινωνία.

Music Corner: Είχατε πει μάλιστα πριν αρκετά χρόνια, σχεδόν προφητικά, ότι σε μερικά χρόνια ο νέος τρόπος διάδοσης της μουσικής θα είναι μέσω Internet.
Γιάννης Κότσιρας:
Γράφω μέσα στο CD ότι «δεν ξέρω αν θα καταφέρω να ξανακάνω CD». Δεν ξέρω αν θα υπάρχει του χρόνου ή σε τρία χρόνια ή τουλάχιστον σε οκτώ χρόνια. Αν επρόκειτο να κάνω ξανά live, δε νομίζω ότι θα υπάρχει το CD. Θα υπάρχει μια ηλεκτρονική μορφή την οποία απλώς προσπαθούμε να την προστατέψουμε με όσο καλύτερο τρόπο γίνεται.

Music Corner: Πιστεύετε δηλαδή ότι οι μελλοντικές γενιές δε θα πιάσουν στα χέρια τους CD;
Γιάννης Κότσιρας:
Όχι, όπως η δική σας η γενιά δεν έπιασε ποτέ στα χέρια της βινύλιο. Εγώ τα πρόλαβα όλα. Και το βινύλιο και τις κασέτες και τις μεγάλες κασέτες και τις μπομπίνες και τώρα το CD. Τώρα βγαίνει το DVD και το Blu-Ray. Δεν ξέρω που θα καταλήξει. Νομίζω ότι δε θα έχουν κάτι υλικό στα χέρια τους. Αυτό έχει τα καλά του αλλά έχει και ένα πολύ μεγάλο κακό. Δε θα υπάρχει έργο. Δε θα υπάρχει συνολικός δίσκος. Δε θα υπάρχει λόγος να μπω στη διαδικασία να κάνω 15 τραγούδια. Θα κάνω ένα τραγούδι κάθε μήνα ή κάθε πέντε μήνες και θα το δίνω σε ηλεκτρονική κυκλοφορία.

Music Corner: Δεν είναι καλό εν μέρει αυτό; Να μην έχετε το άγχος της “ντουζίνας”;
Γιάννης Κότσιρας:
Όχι. Μα δεν το είχα ποτέ αυτό το άγχος. Δεν είχα ποτέ αυτή την τάση να γεμίζω ένα δίσκο με πράγματα απλώς για να τον γεμίσω. Γι αυτό και έχω κάνει και δίσκους με δέκα τραγούδια και με εννιά. Απλά όταν είναι ένα ολοκληρωμένο album δίνεις στους δημιουργούς τη δυνατότητα να αναπτύξουν όλη τους την πρόταση, ενώ με ένα τραγούδι απλώς γινόμαστε τραγουδιστές. Γινόμαστε ερμηνευτές του τραγουδιού και όχι ερμηνευτές των έργων των δημιουργών.

Music Corner: Η ανταπόκριση του κόσμου στο δίσκο ποια είναι;
Γιάννης Κότσιρας:
Προς το παρόν είναι εξαιρετική. Δε θα έλεγα ότι είναι πιο θερμή ή λιγότερο θερμή από άλλες φορές. Είναι αρκετά θερμή με το καινούριο τραγούδι το «Αγάπη μου εσύ», το «Ελλάδα μου εσύ» όπως το λέω εγώ, γιατί προφανώς είναι και συγκυριακό τραγούδι. Είμαι χαρούμενος γιατί είναι πάρα πολύ ωραία δουλειά. Τη βάζω και την ακούω, κάτι που δεν κάνω συχνά αφού όταν κυκλοφορήσω ένα δίσκο, σπάνια θα βάλω να τον ξανακούσω. Έχει καλά παιξίματα, έχει καλούς μουσικούς, έχει καλά τραγούδια, ωραία ροή.

Music Corner: Και η ανταπόκριση από τα μέσα;
Γιάννης Κότσιρας:
Απ’ τα μέσα είναι λίγο διστακτικοί, όπως πάντα. Τους έχω τρομάξει για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς. Κάθε φορά τους παρουσιάζω και έναν καινούριο Κότσιρα. Για μένα δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά γι αυτούς είναι. Τα ραδιόφωνα αρχίζουν και τον δέχονται καλά. Τα υπόλοιπα μέσα δεν υπάρχουν. Η τηλεόραση δεν υπάρχει έτσι κι αλλιώς. Για μένα τουλάχιστον. Τα ραδιόφωνα πάνε καλά, το Internet πάει καλά. Θα δούμε…

Music Corner: Ισχύει αυτό που λένε ότι πλέον είναι δεδομένο τι θα κάνει επιτυχία και τι όχι;
Γιάννης Κότσιρας:
Σε καμία περίπτωση. Κατ’ αρχήν έχουμε χάσει τον όρο επιτυχία. Έχω μάθει σε μεγάλες επιτυχίες. Μάλιστα πρόσφατα είχα μια κουβέντα και μου έλεγαν, μα το «Γύρω απ’ την αγάπη» δεν είναι μεγάλη επιτυχία; Δεν είναι μεγάλη επιτυχία. Έχω κάνει «Το τσιγάρο», έχω κάνει το «Φύλακα άγγελο» έχω κάνει τραγούδια που, συγγνώμη που θα το πω έτσι, σείεται ο τόπος. Είναι αγαπημένο τραγούδι, το έχει ακούσει πολύς κόσμος, αρέσει σε κάποιους, αλλά μεγάλη επιτυχία για μένα είναι άλλο πράγμα. Το «Κάνε το Χειμώνα Καλοκαίρι» είναι μεγάλη επιτυχία. Κάποια άλλα βέβαια τα λένε επιτυχίες επειδή απλά παίζονται στο ραδιόφωνο.

Music Corner: Εσείς μπορείτε να ξεχωρίσετε εκ των προτέρων αν ένα τραγούδι θα γίνει επιτυχία;
Γιάννης Κότσιρας:
Όχι. Πιστεύω, ελπίζω, προτείνω τραγούδια αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που την έχω πατήσει.

Music Corner: Αν κάποιο τραγούδι που εσείς πιστεύετε ότι θα γίνει επιτυχία τελικά δεν το αγκαλιάσει ο κόσμος ψάχνετε να βρείτε το λόγο;
Γιάννης Κότσιρας:
Βεβαίως. Εκτός αν αντιληφθώ ότι ο λόγος είναι απλά ότι δεν αρέσει σαν τραγούδι. Είναι πολύ απλό. Μπορεί και να μην αρέσει. Το κάθε τραγούδι εκφράζει την προσωπική μου άποψη. Η αισθητική η δική μου μπορεί να μην ταιριάζει την συγκεκριμένη χρονική στιγμή με την αισθητική πολλών ανθρώπων. Αυτό μου έχει συμβεί με ένα καταπληκτικό τραγούδι το «Σε ερωτεύομαι». Ένα τραγούδι του Μανώλη Φάμελλου το οποίο πίστευα ότι θα αρέσει πάρα πολύ σαν τραγούδι. Δεν ξέρω καν αν το θυμούνται. Κάποιοι το ξέρουν αλλά δεν έγινε ποτέ αυτό που λέμε επιτυχία. Πέφτω πάρα πολλές φορές έξω.

Music Corner: Φέτος συμπληρώνετε αισίως 20 χρόνια παρουσίας στην ελληνική μουσική. Αν κάνουμε μια αναδρομή, πότε ήταν η πρώτη στιγμή που καταλάβατε ότι η επιτυχία σας έχει χτυπήσει την πόρτα;
Γιάννης Κότσιρας:
Αυτό το κατάλαβα όταν μου ήρθε η πρόταση απ’ τον Trevor Horn να πάω να κάνω audition το 2003 για να τραγουδήσω το τραγούδι της Ολυμπιακής Φλόγας. Τότε κατάλαβα ότι κάτι έχω κάνει. Ότι για κάποιο λόγο ασχολούνται μαζί μου. Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει πολύ σχέση με τα ελληνικά δρώμενα, είχε πέσει στα χέρια του ένας δίσκος που είχα κάνει τότε το «Ξύλινο αλογάκι» και το «Live» και με κάλεσε να κάνω audition να δει αν του κάνω. Ήμασταν τότε πολλοί τραγουδιστές. Ήταν απ’ το Λίβανο, από την Τουρκία, την Ιορδανία, ήταν ο Seal, η Dido. Όχι ότι ήμουν καλύτερος από τους άλλους απλά του ταίριαζε το ηχόχρωμά μου. Εκεί κατάλαβα ότι κάτι κάνω.

Music Corner: Άρα η επιτυχία συνδέθηκε με κάτι που έχει να κάνει με το εξωτερικό. Αν σκεφτεί κανείς ότι δισκογραφικά είχατε ξεκινήσει από το 1996, δε φάνηκε ότι μέσα από τους δίσκους κάτι γίνεται;
Γιάννης Κότσιρας:
Η επιτυχία είναι κάτι που δεν ανήκει σε κανέναν. Είχα κάνει το “live” το οποίο πούλησε 170.000 δίσκους. Την επόμενη χρονιά όμως δε σημαίνει ότι συμβαίνει το ίδιο. Η επιτυχία δεν έχει ιδιοκτήτη. Εκεί μπερδευόμαστε. Ο όρος επιτυχία δε σημαίνει ότι πουλάω δίσκους. Δε σημαίνει ότι ακούγονται τα τραγούδια μου στο ραδιόφωνο. Σημαίνει ότι κάνω πράγματα που μένουν. Για μένα οι τρεις σταθμοί όλων αυτών των ετών που μου έδειξαν ότι τα πάω καλά, ήταν η συνεργασία μου με το Μίκη Θεοδωράκη, η συνεργασία με τον Trevor Horn και η συνεργασία με τη Χαρούλα Αλεξίου. Γιατί είναι τρεις καλλιτέχνες που δε δίνουν την δυνατότητα στον οποιονδήποτε να πει τα έργα τους. Είτε το «Πνευματικό Εμβατήριο» και το «Άξιον Εστί» είτε το «Pass the Flame» του Trevor Horn. Με την Αλεξίου ήταν άλλο γιατί ποτέ δεν έχει δίπλα της δεύτερα πρόσωπα. Έχει πάντα δίπλα της καλούς τραγουδιστές.

Music Corner: Αναφέρατε ονόματα όπως Μίκης Θεοδωράκης, Χάρις Αλεξίου, έχετε συνεργαστεί με το Γιάννη Μαρκόπουλο. Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει ένας καλλιτέχνης στην πορεία του;
Γιάννης Κότσιρας:
Έχω πολλά πράγματα να κάνω ακόμα. Υπάρχει ένας λανθάνον μουσικός έρωτας με τον Σταμάτη Κραουνάκη. Υπάρχει ένας έρωτας από τη δική μου μεριά, στη μουσική του Ορφέα Περίδη και του Παντελή Θαλασσινού. Υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνω. Αναφέρω τον Περίδη και τον Θαλασσινό διότι πιστεύω ότι θα είναι μετά από 15 χρόνια οι μεγάλοι συνθέτες της εποχής μας. Είμαι σίγουρος γι αυτό. Ήδη δείχνουν αυτά τα σημάδια και θα ήθελα να έχω συνεργαστεί με αυτούς τους ανθρώπους. Οπότε έχω πολλά πράγματα να περιμένω. Δεν έχω να περιμένω από τη δισκογραφία πωλήσεις, χρυσούς και πλατινένιους και τριπλά πλατινένιους και όλες αυτές τις χαζομάρες που ακούω τον τελευταίο καιρό. Έχω να περιμένω όμως τραγούδια.

Music Corner: Μα όταν οι απονομές χρυσών και πλατινένιων έχουν πέσει σε τόσο χαμηλά νούμερα…
Γιάννης Κότσιρας:
6.000 ο χρυσός και 12.000 ο πλατινένιος… Είναι αστείο. Δεν υπάρχει λόγος να το συζητάμε καν. Άκουσα μάλιστα δημοφιλή τραγουδίστρια, επειδή έβαλε το CD της σε εφημερίδα, να βγαίνει και να λέει «έγινε δεκαπέντε φορές πλατινένιος ο δίσκος μου». Το άκουσα και λέω «τώρα μας δουλεύει; δε μας δουλεύει;» Έγινε δεκαπέντε φορές πλατινένιος με τις πωλήσεις των 12.000 και εφόσον το έβαλε σε μια εφημερίδα που από μόνη της πουλούσε 160.000 αντίτυπα.

Music Corner: Ευτελίζεται λίγο το προϊόν όταν μπαίνει σε μια εφημερίδα;
Γιάννης Κότσιρας:
Δεν είμαι σίγουρος. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Music Corner: Δε θα μπορούσε να κατέβει κι άλλο η τιμή και να συνεχίσει να βρίσκεται στα ράφια των δισκοπωλείων;
Γιάννης Κότσιρας:
Έχει κατέβει πολύ η τιμή. Εγώ βασικά το περιοδικό δεν το χρησιμοποιώ για να πουλήσω το CD μου. Το χρησιμοποιώ για να φτάσει το CD μου εκεί που δεν υπάρχουν δισκοπωλεία. Για να μπορέσει να φτάσει σε περιοχές που πλέον δεν υπάρχουν CD. Πολύ πρόσφατα με πήρε τηλέφωνο μια σειρά μου από το στρατό και μου είπε ότι στο Αγρίνιο πριν τρία χρόνια πήρε πρώτη φορά στα χέρια του γνήσιο CD! Δεν είχε πιάσει ποτέ γιατί δεν υπήρχαν δισκοπωλεία. Είχα βάλει το «Δρόμο» που είχαμε κάνει με το Μίμη Πλέσσα σε μια εφημερίδα και έτσι έπιασε πρώτη φορά στα χέρια του επίσημη έκδοση.

Music Corner: Άρα λύνει ένα πρόβλημα.
Γιάννης Κότσιρας:
Δεν ξέρω. Δεν είμαι σίγουρος. Πιστεύω ότι έχει εκπαιδευτεί τόσο πολύ ο κόσμος στο να παίρνει τη μουσική τζάμπα που δε θα λυθεί εύκολα το πρόβλημα στην Ελλάδα.

Music Corner: Αναφερθήκατε πριν στις συνεργασίες σας. Όλα είναι εκλεκτά ονόματα. Είστε ένας καλλιτέχνης που δεν έχει κάνει εκπτώσεις ούτε δισκογραφικά ούτε στις εμφανίσεις του. Υπάρχουν όμως καλλιτέχνες που δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια.
Γιάννης Κότσιρας:
Είναι θέμα επιλογών. Θα προτιμούσα να μείνω χωρίς δουλειά, αν μπορώ και αν δεν πεινάω, από το να κάνω κάτι που δεν το πιστεύω ή από το να κάνω κάτι που θα προδώσω τα ιδανικά μου και αυτούς τους ανθρώπους που έχουν επενδύσει επάνω μου. Μιλάω για τον κόσμο που με ακολουθεί. Εκεί θα πουλούσα τα ιδανικά μου και είναι πολύ πολύτιμα για να τα πουλήσω. Εάν κάποιος κάνει αυτές τις εκπτώσεις επειδή δεν έχει άλλη επιλογή ή επειδή πρέπει να ζήσει την οικογένειά του δεν μπορώ να τον κατηγορήσω και δε θα το κάνω ποτέ. Αν παρατηρήσεις δε με έχεις δει ή ακούσει ποτέ να μιλάω άσχημα για συναδέλφους μου είτε κάνουμε την ίδια δουλειά, με την ίδια αισθητική, είτε όχι. Ο καθένας έχει τους λόγους του που κάνει αυτή τη δουλειά.

Music Corner: Γενικά δε σας ακούω στα μέσα. Σας ακούω μόνο όταν είναι να παρουσιάσετε τη δουλειά σας, για κάποια εμφάνιση ή κάποιο live. Ούτε με την προσωπική σας ζωή έχετε απασχολήσει.
Γιάννης Κότσιρας:
Η προσωπική ζωή είναι προσωπική ζωή. Ο λόγος που ήρθαμε να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη θέλω να είναι η δουλειά μου. Θέλω να σου τραβήξω το ενδιαφέρον με τη δουλειά μου και όχι με το αν απάτησα τη γυναίκα μου ή με είδατε με τρίτο πρόσωπο, τα οποία έχουνε το ρόλο τους σε μια κοινωνία μουσικής lifestyle, για ανθρώπους όμως που το ρεπερτόριό τους είναι μικρό και ασήμαντο. Κάνουν το σουξέ τους. Τελειώνει το σουξέ τους σε ένα μήνα και πρέπει κάπως να παραμείνουν στην επιφάνεια για να παίρνουν μεροκάματο. Όταν δεν έχεις κάτι άλλο, θα πουλήσεις την προσωπική σου ζωή. Εγώ δεν έχω λόγο να το κάνω αυτό.

Music Corner: Είστε γενικότερα χαμηλών τόνων;
Γιάννης Κότσιρας:
Υψηλών τόνων είμαι, απλά αυτά που λέω δεν έχουν να κάνουν με τη μουσική. Είναι περισσότερο πολιτικά.

Music Corner: Είπατε ότι η τηλεόραση δεν προωθεί την μουσική, παρόλα αυτά έχετε συνεργαστεί με άτομα που έχουν βγει από τηλεοπτικές ακαδημίες. Μάλιστα επρόκειτο να είστε κριτής σε κάποιο αντίστοιχο show, κάτι που δεν προχώρησε.
Γιάννης Κότσιρας:
Όταν λέω ότι η τηλεόραση δεν προωθεί την μουσική εννοώ ότι δεν υπάρχουν αμιγώς μουσικές εκπομπές στην τηλεόραση. Υπάρχουν talent shows που είναι σχεδόν η μόνη διέξοδος για κάποια παιδιά που θέλουν να αποδείξουν ότι έχουν ταλέντο. Αυτό που κάποτε έκαναν οι δισκογραφικές εταιρείες με τους παραγωγούς που τους έστελναν στα μαγαζιά δεν υπάρχει πια η δυνατότητα να γίνει. Οπότε κάποια παιδιά, θεωρώντας ότι έχουν ταλέντο, πάνε στην τηλεόραση. Αυτό δε σημαίνει ότι η τηλεόραση προωθεί τη μουσική. Προωθεί περισσότερο τον τρόπο ζωής. Απ’ τα παιδιά που μπαίνουν στα talent shows υπάρχουν πολλά που έχουν καλές φωνές. Πολλά ταλέντα. Άμα υπάρχει ένας τραγουδιστής ή μια τραγουδίστρια που έχει πολύ καλή φωνή θα πω «α, βγήκες από την τηλεόραση»; Τι είναι ναρκομανής που του έδωσαν το κίτρινο χαρτί; Απαγορεύεται;

Music Corner: Είναι όμως άδικο προς εσάς που πριν είκοσι χρόνια ξεκινούσατε με τις δικές σας δυνάμεις και προς άλλα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν;
Γιάννης Κότσιρας:
Πριν είκοσι χρόνια εμένα με ανακάλυψε ένας παραγωγός. Ήρθε στο μαγαζί, με άκουσε και με πρότεινε σε δυο-τρεις ανθρώπους. Πήγα, έκανα audition και μετά με διάλεξαν. Τώρα αυτό δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν παραγωγοί που να βγαίνουν στα μαγαζιά και στις μουσικές σκηνές και να ακούνε. Γι αυτό και λίγο πολύ προσπαθούμε κάποιοι καλλιτέχνες να κάνουμε εμείς αυτό το ρόλο. Επίσημα η δισκογραφία δεν έχει αυτή τη δύναμη πια. Όταν ακούσω μια καλή φωνή, προς Θεού, δε θα την πάρω; Και με τη Ραλλία Χρηστίδου συνέβη αυτό και με τον Δήμο Αναστασιάδη συμβαίνει αυτό και με τον Μύρωνα Στρατή που βγήκε από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και με άλλα παιδιά. Δεν έχω τέτοια κόμπλεξ γιατί τα θεωρώ και λίγο ρατσιστικά αυτά και με τον ρατσισμό δεν τα πήγα ποτέ καλά. Τώρα για το Greek Idol μου έγινε μια πρόταση να είμαι στην επιτροπή. Τους έθεσα τα δικά μου πρότυπα για το πώς πιστεύω ότι πρέπει να γίνεται ένα talent show. Στην αρχή τα δεχτήκανε και μετά τους φάνηκαν λίγο τρελά. Δεν ήταν οικονομικό το θέμα, και αφού εν τέλει δεν ταιριάξαμε δεν μπορέσαμε να το συνεχίσουμε. Μια χαρά το έκαναν. Δεν έχω δει βέβαια καθόλου, αλλά το προχώρησαν και κάνει και νούμερα απ’ ότι έχω μάθει.

Music Corner: Δεν το παρακολουθείτε λόγω χρόνου;
Γιάννης Κότσιρας:
Δε βλέπω γενικά τηλεόραση. Συνήθως με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε «Γιάννη άνοιξε, έχει μια καλή φωνή».

Music Corner: Είστε από τους πλέον αγαπητούς καλλιτέχνες. Υπάρχει κάποια στιγμή που η στάση του κόσμου σας έφερε σε δύσκολη θέση;
Γιάννης Κότσιρας:
Όταν ξεκινούσα το ’97 και το ’98 ναι. Ήταν τέτοιο το πάθος του κόσμου που είχα τρομάξει. Με έφερε σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, γιατί, ενώ δεν ήμουν ένας τραγουδιστής της pop μουσικής, οι αντιδράσεις που είχα ήταν σαν να ήμουν rock star. Μου έσκιζαν ρούχα, με χτυπούσαν, μου πετούσαν νερά, από χαρά κουνούσαν τα πούλμαν που ήμουν μέσα. Τέτοιες καταστάσεις έχουμε ζήσει. Μάλιστα θυμάμαι κάποια στιγμή είχαν χτυπήσει και την πρώην γυναίκα μου. Με τα χρόνια, από δική μου διάθεση, έβαλα τους δικούς μου όρους. Θα μου πεις πώς γίνεται αυτό με τον κόσμο; Γίνεται. Ο κόσμος και μόνο όταν σε βλέπει, καταλαβαίνει ποιος είσαι και πώς θα σε αντιμετωπίσει. Και εν πάση περιπτώσει τα πιτσιρίκια που με ακολουθούσαν μεγάλωσαν πια. Υπάρχει νέος κόσμος, απλά ο νέος κόσμος ξέρει πλέον ποιος είμαι. Δεν είμαι απλά ένα ωραίο αγοράκι που έχω μακριά μαλλιά και λέω ένα ωραίο τραγούδι. Έχω μια ολόκληρη πορεία, οπότε με αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη ψυχραιμία.

Music Corner: Μιλήσατε προηγουμένως για το Internet. Παρακολουθείτε γενικότερα τις εξελίξεις της τεχνολογίας;
Γιάννης Κότσιρας:
Πάρα πολύ. Αν δεν είμαι ο πρώτος, είμαι ο δεύτερος Έλληνας τραγουδιστής που είχε site στο Internet. Το πρώτο μου site έγινε το 1996. Αισίως έχει 14 χρόνια στον αέρα αυτή η ιστοσελίδα!

Music Corner: Με το Facebook και τις νέες τεχνολογίες;
Γιάννης Κότσιρας:
Τα ξέρω όλα αυτά. Έχω σελίδες σε όλα. Το Facebook, τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο, το βαριέμαι αφόρητα. Δεν ξέρω τι είναι όλα αυτά με τα δωράκια. Το Internet το έχω για επικοινωνία δεν το έχω για να μου στέλνουν ηλεκτρονικά δωράκια. Μ’ αρέσει πάρα πολύ η κριτική. Να κάνουν κριτική στο δίσκο μου. Μ’ αρέσει να μου στέλνουν καινούρια τραγούδια νέα παιδιά που γράφουν μουσική. Τέτοια πράγματα. Το Twitter ακόμα δεν το έχω καταλάβει. Το My Space το έχω πολλά χρόνια και μου φαίνεται το πιο λογικό από τα υπόλοιπα.

Music Corner: Σας αρέσει να ακούτε την κριτική του κόσμου. Την κριτική των ειδικών;
Γιάννης Κότσιρας:
Μα η κριτική των ειδικών δεν είναι γνήσια, δεν είναι αυθόρμητη, δε βασίζεται σε αυτό που ακούν. Για να κάνει κριτική κάποιος, θα πρέπει να τη φιλτράρει μέσα από τα δικά του κόμπλεξ. Συνήθως είναι άνθρωποι που έχουν αποτύχει στη μουσική. Θα πρέπει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα ενός περιοδικού που αν δε γράψει κακή κριτική δε θα του τη δημοσιεύσει ποτέ και επίσης θα πρέπει να εκπληρώσει και τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Να σε εκβιάζει με έναν τρόπο, να σε πιέζει με έναν τρόπο, να εντυπωσιάσει όσο περισσότερο γίνεται. Δε θα μπορούσα ποτέ να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Η κριτική του κόσμου είναι η πιο αντικειμενική και η πιο ειλικρινής γιατί δεν έχει δεύτερες σκέψεις από πίσω.

Music Corner: Και είναι και ένα κοινό που παρακολουθεί την πορεία σας.
Γιάννης Κότσιρας:
Ακριβώς. Οι άνθρωποι που με ακολουθούν μου “την έχουν πει” άπειρες φορές. Μου την έχουν πει άσχημα και πολύ χαίρομαι.

Music Corner: Λαμβάνετε υπ’ όψιν σας αυτή την κριτική για τα επόμενα σας βήματα;
Γιάννης Κότσιρας: Πάρα πολύ. Αυτό είναι και το σημαντικότερο πράγμα για μένα. Έχω κάνει λάθη και προσπαθώ να μην τα ξανακάνω. Τα ανακαλύπτω μέσα από τον κόσμο και μέσα από τις αντιδράσεις του.

Music Corner: Έχετε δηλώσει παλιότερα ότι δεν υπήρχαν τότε οι κατάλληλες συνθήκες για να γραφτεί πολιτικό τραγούδι. Αν κρίνω απ’ το «Αγάπη μου εσύ» επανήλθαν οι κατάλληλες συνθήκες για κάτι τέτοιο;
Γιάννης Κότσιρας:
Έχουν έρθει εδώ και μερικά χρόνια. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αν δε μιλήσουμε τώρα με πολιτική γλώσσα, δε θα μιλήσουμε ποτέ. Αυτό το τραγούδι βέβαια δεν είναι και καμιά τρομερή φιλοσοφία.

Music Corner: Όμως λέει αλήθειες μέσα.
Γιάννης Κότσιρας:
Απλά λέει αλήθειες. Κάνει διαπιστώσεις. Δεν προσφέρει λύση. Αυτό που νιώθω εγώ είναι ότι εμάς τους τραγουδιστές μας έχει ορίσει ο κόσμος για να του δίνουμε φωνή. Αν λοιπόν εμείς δε μιλήσουμε μέσα από τον κόσμο και αν δεν πούμε το πρόβλημά του, δε θα ακουστεί ποτέ ή αν θα ακουστεί, θα ακουστεί με βία. Έχουμε ένα ρόλο. Υπάρχουν πάρα πολλοί τραγουδιστές και πάρα πολλά συγκροτήματα πλέον που θα μιλήσουν με αυτή τη γλώσσα και θα μιλήσουν με πιο σκληρή γλώσσα από τη δικιά μου γιατί είναι και στιχουργοί ενώ εγώ δεν είμαι. Εγώ απλά ένιωσα την ανάγκη να πω αυτά τα πράγματα. Θα βγουν πολλά τέτοια τραγούδια και εύχομαι έτσι να πλησιάσουμε ξανά στην ουσία της μουσικής.

Music Corner: Η δική σας θέση απέναντι σε όλες αυτές τις εξελίξεις;
Γιάννης Κότσιρας:
Είναι λίγο τραβηγμένα αυτά που σκέφτομαι. Είμαι απίστευτα θυμωμένος. Αν δεν ήμουν επώνυμος θα είχα μπει ήδη στη Βουλή. Αν ήμουν όπως ήμουν είκοσι χρονών τότε με την ΚΝΕ που βγαίναμε, τρέχαμε και κάναμε αφισοκολλήσεις και τρώγαμε φοβερό ξύλο από τους αστυνομικούς. Τώρα πια το σκέφτομαι αλλιώς. Σκέφτομαι ότι μια φωνή δημόσια ίσως έχει μεγαλύτερη δύναμη από ένα σπασμένο τζάμι. Το έχω πει πολλές φορές. Αν δεν αποφασίσουν οι πολιτικοί να βγάλουν στο Σύνταγμα αυτούς που μας έκλεψαν, όχι για να τους κρεμάσουν, αλλά για να τους πουν ζητήστε συγγνώμη και επιστρέψτε τα κλεμμένα, θα χυθεί αίμα. Θα μπει κόσμος μέσα στη Βουλή και θα τα σπάσουν όλα. Και αν ακόμα δεν τα έχουμε δει αυτά είναι γιατί είμαστε Έλληνες, έρχεται καλοκαίρι και βαριόμαστε. Από Σεπτέμβριο που δε θα υπάρχει φράγκο στην τσέπη και θα μπούμε πίσω στην καθημερινότητα, θα δούμε πράγματα και θαύματα.

Music Corner: Είπατε ότι αν δεν ήσασταν επώνυμος θα μπαίνατε στη Βουλή…
Γιάννης Κότσιρας:
Ναι, κατεβαίνω στις πορείες. Απλά δεν μπορώ να μπω στη Βουλή. Δεν έχω αυτή την ενέργεια που είχα κάποτε. Αλλά το πιστεύω. Θα γίνει χαμός.

Music Corner: Και βίαια ξεσπάσματα;
Γιάννης Κότσιρας:
Σαφώς. Απλά ελπίζω αυτή τη φορά να μην βάλουν οι κυβερνόντες αγνώστους να σκοτώνουν εργαζόμενους για να αποσπάνε την προσοχή. Γιατί αυτή τη φορά αυτό που θα γίνει θα είναι χωρίς κουκούλες. Το πάνε φιρί-φιρί. Το ζητάει ο οργανισμός τους. Όπως μου έλεγε η μάνα μου όταν ήμουν μικρός και έκανα αταξίες «τα θέλει ο κώλος σου, θα τις φας». Αυτό συμβαίνει. Θα τις φάνε κανονικά.

Music Corner: Πιστεύετε ότι στις μέρες που διανύουμε οι καλλιτέχνες και γενικότερα οι άνθρωποι του πολιτισμού έχουν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων;
Γιάννης Κότσιρας:
Δεν έχουν λόγο να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων γιατί δεν υπάρχει πολιτισμός. Έχει καταργηθεί ο πολιτισμός στην Ελλάδα. Είναι σαν κάτι επιτροπές που υπήρχαν και αποφάσισαν να τις καταργήσουν γιατί κοστίζουν. Αντίστοιχα συμβαίνει και με τον πολιτισμό στην Ελλάδα. Έχουμε καταργήσει τα αρχαία μας, την ιστορία μας, τη γλώσσα μας. Έχουμε καταργήσει συνολικά τον πολιτισμό. Οπότε άνθρωποι του πολιτισμού δεν έχουν λόγο να μιλήσουν. Θα είχαν λόγο να μιλήσουν αν ήταν ενεργοί. Το ίδιο το κράτος τους έχει παγώσει. Τους λένε «κάτσε στο σπίτι σου, μη μιλάς, μην τραγουδάς, μη γράφεις μουσική». Δε μιλάνε. Θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξουν καινούρια πρόσωπα. Πιστεύω στην ανατροπή. Στην ανατροπή όλων των κατεστημένων, είτε αυτό λέγεται star system, είτε political, είτε economical system. Πρέπει να ανατραπούν για να γεννηθεί κάτι καινούριο και εγώ προσωπικά θα είμαι συμπαραστάτης σε οποιονδήποτε το κάνει αυτό. Από οποιονδήποτε πολιτικό χώρο, από οποιαδήποτε καλλιτεχνική έκφραση.

Music Corner: Αν είχατε τη δυνατότητα να επιλέξετε μια άλλη χρονική περίοδο στην ιστορία της Ελλάδας, ποια θα ήταν αυτή;
Γιάννης Κότσιρας:
Λίγο πριν τη χούντα. Θα ήθελα να είμαι εκεί γύρω στο ’50, ’60, ’70, για να μπορέσω να γνωρίσω από κοντά ανθρώπους που δημιούργησαν το σύγχρονο πολιτισμό στην Ελλάδα. Μιλάω για το Χατζιδάκι, το Λοΐζο, για το Θεοδωράκη στην εποχή που ήταν πραγματικά ενεργός, τον Πλέσσα. Μάλιστα αν υπήρχε μια χρονομηχανή θα πήγαινα πίσω και θα τους έλεγα «προσέξτε θα συμβεί αυτό σε μερικά χρόνια, μην το αφήσετε να συμβεί». Εκείνη η εποχή ήταν νομίζω η χρυσή εποχή της ποίησης, της μουσικής και της τέχνης στην Ελλάδα.

Music Corner: Δε θα ξαναδούμε τέτοιες εποχές;
Γιάννης Κότσιρας:
Δεν ξέρω. Δεν είμαι προφήτης.

Music Corner: Έτσι όπως βλέπετε τα πράγματα.
Γιάννης Κότσιρας:
Δε νομίζω. Έχουν αλλάξει πάρα πολύ τα πράγματα. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν πράγματα, αλλά έρχεται το κατεστημένο και τους εξαφανίζει με τη μία. Στο Ελληνικό υπάρχει ένας δήμαρχος που κάνει απεργία πείνας εδώ και 45 μέρες και δεν το έχει μάθει κανένας. Κάνει απεργία πείνας για να απελευθερωθούν οι παραλίες και να πάνε στους πολίτες, να φύγουν τα παράνομα νυχτερινά κέντρα, να γίνουν πάρκα και δε μιλάει κανείς.

Music Corner: Δεν είναι λίγο τραγικό αυτό αν σκεφτεί κανείς την εξέλιξη των μέσων; Ζούμε σε μια εποχή που απλά δεχόμαστε αυτά που μας δείχνουν. Δεν υπάρχει πλέον αυτό το ψάξιμο που θα κάνει ο καθένας μόνος του;
Γιάννης Κότσιρας:
Υπάρχει, αλλά υπάρχει και ένα εφησυχασμός και ένας τρόμος ταυτόχρονα. Από τη μία κάποιοι φοβούνται να μιλήσουν και από την άλλοι κάποιοι φοβούνται μη χάσουν τα κεκτημένα τους. Μπορεί βέβαια αυτά τα κεκτημένα να είναι κλεμμένα, γι αυτό δε μιλάνε. Υπάρχει όμως μια γενιά που πάλλεται.

Music Corner: Η γενιά των νέων ανθρώπων.
Γιάννης Κότσιρας:
Δεν το λέω έτσι γενικά. Μιλάω για τη γενιά που δεν έχει εμπλακεί στα κομματικά τερτίπια. Που δεν έχει κόμπλεξ όσον αφορά στη μουσική την οποία ακούει. Που μπορεί να έρθει σε εμένα, να πάει στο Γιάννη Πλούταρχο, στον Αντώνη Ρέμο, στον Παντελή Θαλασσινό και το Σωκράτη Μάλαμα ταυτόχρονα.

Music Corner: Μια γενιά που έχει καταργήσει τις κατηγοριοποιήσεις.
Γιάννης Κότσιρας: Ακριβώς, γιατί ξέρει όταν θα πάει στον καθένα, τι θα ακούσει και πώς θα συμπεριφερθεί. Μιλάω για τη γενιά που είναι αυτή τη στιγμή στο θέατρο Συνεργείο και παράγει έργο. Για τους ανθρώπους που κινούνται ήσυχα και δημιουργούν θόρυβο. Αυτοί μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.

Music Corner: Κοιτώντας τη μουσική πορεία σας, αυτά τα 20 χρόνια, τι έχετε πάρει από το τραγούδι και τι είναι αυτό που σας έχει στερήσει;
Γιάννης Κότσιρας:
Έχω πάρει πάρα πολλά. Έχω πάρει χαρά. Έχω πάρει υστεροφημία αν θέλεις, γιατί έχω συμμετάσχει σε κάποια τραγούδια που θα μείνουν στα χρόνια και φαίνεται αυτό. Δεν προτρέχω, αλλά το βλέπω να συμβαίνει με την «Αλεξάνδρεια», το «Τσιγάρο» και με κάποια άλλα πιο καινούρια τραγούδια. Μου έχει χαρίσει καλή ποιότητα ζωής, γιατί από τη δουλειά μου έβγαλα χρήματα – όχι τρομερά, δεν είμαι πλούσιος – αλλά έχω τρόπο να ζω. Περνάω καλά, δε μου λείπει κάτι και μπορώ να βοηθάω και ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Και γνώρισα πολλούς ανθρώπους που δε θα τους γνώριζα ποτέ στη ζωή μου. Αν ήμουν στην οικοδομή ή στα έπιπλα που δούλευα δεν ξέρω αν θα γνώριζα ποτέ το Μίκη Θεοδωράκη, τη Χαρούλα Αλεξίου, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, την Ελένη Τσαλιγοπούλου και όλους αυτούς που έχω γνωρίσει. Έχω χάσει όμως και πολλά. Έχω χάσει κάποιους φίλους. Έχασα για μια μεγάλη περίοδο την προσωπική μου ζωή τελείως. Έχω χάσει πάρα πολλά χρήματα. Έχασα ελεύθερο χρόνο. Ευτυχώς βέβαια είμαι νεαρός και έχω χρόνο να διορθώσω αυτά που έχασα.

Music Corner: Το να κερδίσετε χρήματα από αυτή τη δουλειά το καταλαβαίνω. Το να χάσετε χρήματα πώς γίνεται;
Γιάννης Κότσιρας: Όταν για παράδειγμα σου κάνουν μια πρόταση να πας να παίξεις με κάποιες χιλιάδες ευρώ και εσύ να λες εγώ θέλω τα μισά γιατί ξέρω ότι αν θα πάρω κάποιες χιλιάδες ευρώ, θα βάλετε το εισιτήριο τόσο. Εμένα το κοινό μου δεν θέλω να είναι η enfant gâté κοινωνία. Θέλω να είναι όλοι. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσα να έχω πολύ περισσότερα λεφτά. Δεν έχουν αξία για μένα τα χρήματα. Έχουν αξία μόνο όταν τα ξοδεύεις, όταν περνάς καλά και όταν τα μοιράζεις εκεί που χρειάζονται.

Music Corner: Υπάρχει κάτι που θα σας έκανε να σταματήσετε;
Γιάννης Κότσιρας:
Αν με βαρεθεί ο κόσμος και αν βαρεθώ εγώ τον κόσμο δηλαδή τη μουσική. Και αν δεν μπορώ πια να κάνω μουσική έτσι όπως τη θέλω. Να κάνω τα τραγούδια, τις παραγωγές, τα έργα μου έτσι όπως τα θέλω. Όταν αυτό θα πάψει να υπάρχει δε θα έχω λόγο να κάνω μουσική.

Music Corner: Ο γάμος και η οικογένεια είναι κάτι που θα σας έκανε να σταματήσετε;
Γιάννης Κότσιρας: Έχει περάσει πολλά στάδια αυτή η σκέψη. Ξεκίνησα να το κάνω. Δεν τα κατάφερα. Μετά το ξανασκέφτηκα και τώρα πλέον λόγω των συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο να σκεφτώ την πιθανότητα να φέρω ένα παιδί στον κόσμο. Φοβάμαι πάρα πολύ. Προχθές είχα πάρει έναν πιτσιρικά. Τον κατέβαζα από την Ραφήνα στην Αθήνα. Τον βρήκα στο δρόμο και πήγαινε με τα πόδια ο μπαγάσας να δώσει εξετάσεις. Μου λέει «Ο πατέρας μου, μου προτείνει να φύγω στο εξωτερικό γιατί η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Εγώ όμως θέλω να το παλέψω και να κάτσω εδώ. Αν φύγουμε όλοι τι θα γίνει»; Και λέω, σε αυτή την κοινωνία η οποία πραγματικά τρώει τα παιδιά της, που δεν έχει λεφτά να επιβιώσει, που τα πρότυπα είναι οι κλέφτες, οι λωποδύτες, αυτοί που κάνουν εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, πώς γίνεται να φέρω εγώ ένα παιδί στον κόσμο; Με την υπευθυνότητα που με διακατέχει σαν ώριμο άνθρωπο δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω. Φοβάμαι. Μπορεί να με πεις δειλό αλλά φοβάμαι πολύ.

Music Corner: Η νέα γενιά όμως δε θα διορθώσει τα λάθη της παλιότερης;
Γιάννης Κότσιρας:
Η νέα γενιά αν κόψει λίγο το computer μπορεί να κάνει κάτι. Αν σταματήσει να πιστεύει ότι όλα λύνονται μέσα από το computer. Εγώ τους πιστεύω τους νέους, αλλά πρέπει να δουλέψουν και τα χέρια τους, όχι μόνο το μυαλό τους…

Music Corner: Σας ευχαριστώ πολύ…
Γιάννης Κότσιρας: Κι εγώ σ’ ευχαριστώ, να είσαι καλά…

Αποκλειστικές φωτογραφίες του Γιάννη Κότσιρα, από το αρχείο του Music Corner!


18/12/2002
απονομή διπλής πλατίνας
για το πρώτο του “live”

18/12/2002
με τον Μίμη Πλέσσα
και τον Μάκη Μάτσα

18/12/2002
κρασάκι και κουβεντούλα
με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο

20/10/2004
με τον Λ. Λαζόπουλο και τον
Μ. Φάμελλο σε παρουσίαση
δίσκου της Χ. Αλεξίου

8/3/2006
επί σκηνής με τη
Ραλλία Χρηστίδου
στη “γιορτή της γυναίκας”

6/9/2006
σε συναυλία του
Νίκου Πορτοκάλογλου
στον Λυκαβηττό

27/6/2007
από τη δική του
μεγάλη συναυλία
στον Λυκαβηττό

4/6/2008
από τις συναυλίες του
Λαυρέντη Μαχαιρίτσα
στο Λυκαβηττό

10/7/2008
με την Ελένη Τσαλιγοπούλου
στη συναυλία τους
στο Θέατρο Βράχων

——————-

*** Ευχαριστούμε το Cafe Bar Restaurant “BREEZE” για τη φιλοξενία (Μαρίνα Φλοίσβου, Π. Φάληρο / 210.9889094)…
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

8 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Μπράβο Γιάννη! Πραγματικά σε όσα λες έχεις απόλυτο δίκιο! Μακάρι να βγούμε όλοι στους δρόμους γιατί μόνο έτσι θα σωθεί αυτή η χώρα. Ελπίζω εσείς οι καλλιτέχνες που έχετε μια αξία να μπορέσετε να συμμετέχετε και να συντονίσετε μια τέτοια κίνηση και ο κόσμος σίγουρα θα ακολουθήσει. Όσο για τον δίσκο, το live, είναι πραγματικά υπέροχος!

  2. Πολύ καλή η συνέντευξη. Ο κ. Κότσιρας είπε πολλές και καθαρές απόψεις. Όσον αφορά τον φίλο του απο το Αγρίνιο, ο οποίος τηλεφωνικά του είπε ότι μώλις πριν απο 3 χρόνια έπιασε στα χέρια του “αυθεντικό” cd ή τέλος πάντων επίσημη κυκλοφορία, μάλλον ζει στο Αγρίνιο της Βορείου Κορέας και όχι της Ελλάδας.

  3. Άψογος ο Κότσιρας, μια χαρά τα λέει! Γιώργο μην αμφιβάλεις γι’ αυτό που λέει για το Αγρίνιο. Εντάξει, μπορεί να μην εννοεί την πόλη αλλά κανένα χωριό εκεί κοντά. Εδώ στην Αθήνα και ψάχνεις πλέον δισκοπωλείο με το μικροσκόπιο

  4. Τους πιο αταλαντους έχει βοηθήσει ο ΚΟΤΣΙΡΑΣ..
    Τι να πεις.. Αυτά είναι τα Σημαντικα παραδείγματα της νέας γενιάς
    κυριε Κότσιρα;

  5. Μπραβο κυριε Γιαννη.Εξω απο τα δοντια τα ειπατε στην συνεντευξη που δωσατε!Παντως εχετε σωστη αποψη για ολα τα θεματα που αφορουν ολον τον κοσμο σημερα .Ομως το κακο ειναι οτι δεν θα ερθετε στη Ροδο για συναυλια .παντως πρεπει να κοψετε τα μαλλια σας γιατι;;;;;;;;;

  6. O Γιάννης με εκπλήσσει ευχάριστα και μοναδικά με το ταλέντο του,την διαδρομή του,τις επιλογές των τραγουδιών του,αλλά και με το ήθος του,τη στάση ζωής του!!!Χτυπάει τη γροθια στο μαχαίρι και τολμάει να εκφράσει τις πεποιθήσεις του,αδιαφορώντας για το όποιο κόστος…Κάθε άλλο μάλιστα!!!Χρησιμοποιεί την δημοφιλία του και αγωνίζεται για το καλό αυτού του τόπου!!!
    Είναι ένας αληθινός λαικός τραγουδιστής!!!Μας έχει χαρίσει μοναδικές ερμηνείες και τραγουδάρες!!!
    Να τον έχει ο Θεός καλά και να συνεχίζει!!!

  7. Συγχαρητήρια στον Γιάννη Κότσιρα για την καλλιτεχνική του πορεία, για τις σταθερές του αξίες, για τις πεποιθήσεις που προβάλλει και για την ωριμότητα που τον διακατέχει σαν άνθρωπο και σαν τραγουδιστή. Να ‘σαι πάντα καλά και καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις!
    Σε περιμένουμε στην Κύπρο

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here