«Ο δίσκος μας είναι ένα …GPS που θα μας δείξει το δρόμο για τον επόμενο!»

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Βασιλική Πολυκάρπου
Φωτογράφηση: Γρηγόρης Θανόπουλος
Music Corner – 22/5/2013

Απόγευμα καθημερινής και βρεθήκαμε στο Χαλάνδρι, στο γνώριμο και αγαπημένο στέκι μας, το “Life Cocktail Bar” , για μία πολύ ευχάριστη συνάντηση με τη Μαρία Παπαγεωργίου και τον Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη. Οι δύο φίλοι (και συνάδελφοι!) μας μίλησαν για το νέο τους δίσκο, την πρώτη τους συνάντηση, τα σχέδια τους για το μέλλον και πολλά ακόμη! Μαζί μας, εκτός από το φωτογράφο Γρηγόρη Θανόπουλο, ήταν και η Ρακίλ, η …σκυλίτσα της Μαρίας που μας κράτησε συντροφιά κατά τη διάρκεια της συνέντευξης!

Το «Άβουλο Θεριό» κυκλοφόρησε τον Απρίλιο και αποτελεί το δεύτερο δίσκο που βγάζουν μαζί, μετά το «Όμορφοι και Ηττημένοι». Διαβάστε περισσότερα για την πρόσφατη δουλειά τους, τη γνώμη τους για νέα συγκροτήματα όπως οι Usurum, αλλά και το ξεκίνημά τους στην Αθήνα πριν μερικά χρόνια…

emmanouilidis_papageorgiou_interview_2013_05_10

MusicCorner: Πρόσφατα είχατε την παρουσίαση δίσκου για το «Άβουλο θεριό» στο ΣτΝ… Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για το πως ήταν αυτή η βραδιά; Είστε ικανοποιημένοι από το τελικό αποτέλεσμα για εκείνη τη μέρα, αλλά και για την ολοκλήρωση του δίσκου;
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από τη βραδιά αυτή! Νομίζω ότι όσες αλλαγές κάναμε και τα καινούρια μέλη που προστέθηκαν στη μπάντα απέδωσαν. Ήταν μία βραδιά κυρίως εορταστική, γιορτάσαμε τα δύο χρόνια δουλειάς αυτού του δίσκου για την έκδοσή του! Ο δίσκος παίχτηκε απ’ την αρχή ως το τέλος χωρίς λάθη. Ο κόσμος ήταν καταπληκτικός, άκουγε δηλαδή με προσήλωση όλο το πρώτο μέρος, που ήταν για πολλούς, άγνωστα τραγούδια. Και το δεύτερο μέρος ήταν κάπως πιο εξωστρεφές, με διασκευές και παλιά μας τραγούδια και νομίζω ότι ήταν μία βραδιά από τις λίγες!

MusicCorner: Κάνοντας μία αναδρομή, πείτε μας για το πως συναντηθήκατε στην αρχή… Ο Αλέξανδρος, από όσο γνωρίζουμε, είχε πάρει μέρος στην Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου, από την οποία αναδείχτηκαν πολλοί νέοι δημιουργοί, ενώ η Μαρία στην Τρίτη Ακρόαση. Ποια ήταν η αφορμή για την πρώτη σας συνάντηση;
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Η αφορμή ουσιαστικά ήταν η Μικρή Άρκτος και ο Παρασκευάς Καρασούλος, που μου πρότεινε εμένα αρχικά να συνεργαστώ με τη Μαρία και προέκυψε και το «Όμορφοι και Ηττημένοι». Ήταν ένα concept που ξεκίνησε από εκεί και τελικά βγήκε στη Lyra. Η Μαρία τραγουδούσε σε διάφορες μπάντες, γνωριστήκαμε μέσω κοινών γνωστών και στη συνέχεια κάναμε πρόβες…

MusicCorner: Με τους υπόλοιπους από την γενιά σας κρατάτε επαφή μέχρι τώρα; Παρακολουθείτε τη δουλειά τους; Έχετε κάποια σχέδια για να συνεργαστείτε στο μέλλον;
Μαρία Παπαγεωργίου: Θα ‘θελα να συμπληρώσω ότι υπήρχαν αρκετοί φίλοι και συνάδελφοι εκείνη τη βραδιά στο Σταυρό του Νότου! Σε σχέση με τα παιδιά, υπάρχει γενικά ένας σεβασμός σε αυτό που κάνουμε… Έχουμε μία ενότητα ως προς τη γενιά μας, στηρίζει ο ένας τον άλλον, ακόμη κι αν αποκλίνουμε πολλές φορές! Γιατί παρατηρώ ότι όσο μεγαλώνουμε, μάλλον αποκλίνουμε και περισσότερο, αλλά αυτό είναι και η εξέλιξη. Βέβαια, υπάρχουν και συνεργασίες… Συνεργασία δεν είναι μόνο να κάνεις ένα live με κάποιον άλλο, συνεργασία είναι να σου πει κάποιος τη γνώμη του, να σταθεί δίπλα σου, να σου κάνει και κριτική –πολλές φορές κακή- για να σε κάνει καλύτερο σε αυτό που είσαι. Και υπάρχουν πολλοί στη γενιά μας που το κάνουν αυτό!
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Είναι μια μικρή πιάτσα η ελληνική, δε θα μπορούσαμε να μην έχουμε επαφές με τους συναδέλφους μας, πόσο μάλλον με τους ανθρώπους που ανήκουμε στην ίδια γενιά και ξεκινήσαμε από τα ίδια πράγματα! Υπάρχει συχνή επαφή, προσωπική, τηλεφωνική… Όσον αφορά τις συνεργασίες, εγώ έχω συνεργαστεί κατά καιρούς με τον Απόστολο Ρίζο, η Μαρία έχει συμμετάσχει σε δίσκους του Νίκου Χαλβατζή, της Δανάης Παναγιωτοπούλου. Υπάρχει μία σύμπνοια, όσο κι αν μουσικά ή αισθητικά μπορεί να διαφέρουμε, υπάρχει αγάπη και ένας κοινός στόχος!

emmanouilidis_papageorgiou_interview_2013_05_02

MusicCorner: Πρώτη φορά, προσωπικά έμαθα για εσάς μέσα από τον «Πασατέμπο» και τη διασκευή που είχατε κάνει για το Retropolis και που, είχε προβληθεί μέσα από εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης. Καλώς ή κακώς η τηλεόραση είναι ένα πολύ «δυνατό» μέσο. Εσείς έχετε βοηθηθεί με αυτόν τον τρόπο ως μέσο προβολής;
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Πάρα πολύ! Η τηλεόραση δεν είναι ένα μέσο που έχει φτιαχτεί για να βοηθάει ή τουλάχιστον δε χρησιμοποιείται για να βοηθάει. Δηλαδή πρέπει να την κυνηγάς, για να σε κυνηγάει. Όσο δεν την κυνηγάμε, δε μας κυνηγάει! Δεν υπήρχε περίπτωση, στα καλά καθούμενα, να έρθει ένα “Χ” κανάλι στο live μας και να κάνει ρεπορτάζ. Η τηλεόραση απευθύνεται σε όλους, δηλαδή κι εμείς βλέπουμε τηλεόραση, δεν είναι ότι το παίζουμε «κουλτούρα»! Αλλά εντάξει, υπάρχουν πολύ λίγα πράγματα στη σημερινή τηλεόραση που μπορούν να φιλοξενήσουν δουλειές τέτοιου είδους. Δεν το κυνηγάμε, απ’ την άποψη ότι δε σηκώνουμε το τηλέφωνο ζητώντας να μας βάλουν στην τάδε εκπομπή. Από ‘κει και πέρα, άμα πέσει οποιαδήποτε πρόταση, τη σκεφτόμαστε!

MusicCorner: Σε αυτόν τον δίσκο, όλοι οι στίχοι είναι δικοί σου Αλέξανδρε. Είναι στίχοι ερωτικοί και συναισθηματικοί, που μιλάνε για τις ανθρώπινες σχέσεις. Σας ενδιαφέρει να έχετε μέσα από τη μουσική σας και ένα μήνυμα κοινωνικό ή πολιτικό, ενώ η καθημερινότητα και η πολιτική επικαιρότητα είναι άγρια;
Μαρία Παπαγεωργίου: Προσωπικά, δε θεωρώ ότι είναι ένας αμιγώς ερωτικός δίσκος. Υπάρχουν για παράδειγμα τα «Θαύματα» που δεν είναι καθόλου ερωτικό κομμάτι. Ή ακόμα και το «Στη μέση αυτού του δρόμου» που μιλάει για ένα ζευγάρι και είναι ένα κοινωνικό κομμάτι.
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Το «Στη μέση αυτού του δρόμου» αφορά ένα ζευγάρι μέσα στην ελληνική κοινωνία και μέσα στη μάζα. Το αμιγώς ερωτικό κομμάτι είναι το ομώνυμο του δίσκου, που είναι μία έκφραση αγάπης και το λέει και «ορθά κοφτά». Από εκεί και πέρα, ο πρώτος μου δίσκος, ήταν όλος με τραγούδια κοινωνικά ή πολιτικά. Και στον δεύτερο είχαμε αρκετά, ενώ τα τραγούδια του τρίτου δίσκου, απλά προέκυψαν. Δεν είχα κανένα σκοπό ούτε να γράψω ερωτικό τραγούδι, ούτε να γράψω πολιτικό. Ζω σε αυτήν την κοινωνία, παρατηρώ. Το να περιγράφεις πώς συμπεριφέρεται μια κοπέλα σε ένα bar τη σήμερον ημέρα, ας πούμε, στο τραγούδι «Τι είμαι για ‘σένα», δε θεωρώ ότι είναι καθαρά ερωτικό. Περιγράφεις ταυτόχρονα μία συμπεριφορά, η οποία είναι σημερινή…

MusicCorner: Πρόσφατα είχαν live οι Usurum, ένα συγκρότημα που έχει αρχίσει να συζητιέται και ανήκουν, ας πούμε, στην επόμενη γενιά από εσάς…
Μαρία Παπαγεωργίου:  Εγώ συμμετείχα στην προηγούμενή τους παράσταση, ήμουν καλεσμένη στην πρώτη από τις δύο παραστάσεις που έκαναν. Σε σχέση με αυτό που λες για τις γενιές, εγώ νιώθω ότι με τον Αλέξανδρο είμαστε στο πρώτο μεταίχμιο. Βρισκόμαστε στη φάση που κάνουμε ακόμα βήματα, έχουμε πάρα πολλά πράγματα να δώσουμε, άρα τώρα είμαστε στην πιο ενεργή μας περίοδο! Αλλά βλέπω, ότι έρχεται κάτι πιο φρέσκο, πιο νέο. Ήταν πολύ συγκινητικό, γιατί υπήρχε αυτή η συνύπαρξη πάνω στη σκηνή με τους Usurum και μου έδωσε μεγάλη χαρά και αισιοδοξία να βλέπω αυτά τα παιδιά. Κι επειδή τυχαίνει να είμαστε και πολύ καλοί φίλοι και να κάνουμε πολύ παρέα, βλέπω ότι ο τρόπος που σκέφτονται είναι πολύ ελπιδοφόρος, καθόλου μίζερος. Έχουν μία δυναμική, περιμένω ότι θα δώσουν πολλά και ελπίζω στην πορεία να γνωρίσουμε κι άλλους τέτοιους. Ήδη ξέρουμε πολλά παιδιά που προσπαθούν να βγάλουν δίσκο. Οι Usurum στάθηκαν τυχεροί και άξιοι βέβαια, που τώρα το κατάφεραν. Είναι μία ωραία πρόταση και αξίζει κάποιος να πάει να τους δει! Πάντως τώρα που είναι νωρίς, δε χρειάζεται να φτάσουν 30 ή 40 για να καταλάβουμε ότι παράγουν έργο. Αυτή είναι η επιθυμία μου και το όνειρό μου. Να μπορούν να κάνουν παρουσίαση δίσκου, τώρα που θα κάνουν λάθη πολλά, που θα είναι στα πρώτα τους βήματα τα αμήχανα και να υπάρξει κόσμος που θα ‘ναι από κάτω να τους ακούσει!

emmanouilidis_papageorgiou_interview_2013_05_12

MusicCorner: Για παράδειγμα οι Usurum κατάφεραν να κάνουν ένα δίσκο, ενώ είναι 20 χρονών. Δεν πιστεύετε ότι παίζουν καθοριστικό ρόλο οι συνθήκες; Εσάς σας ευνόησαν οι συνθήκες μέχρι τώρα;
Μαρία Παπαγεωργίου: Ναι, δεν είναι μόνο το ταλέντο… Τα παιδιά αυτά είναι μια ομάδα τόσα χρόνια, επειδή ήταν σε ένα μουσικό σχολείο, είναι ένα βήμα. Εγώ ήρθα από τα Γρεβενά, ο Αλέξανδρος από τις Σέρρες, να στήσουμε πράγματα από την αρχή, να εγκλιματιστούμε στην Αθήνα, χωρίς να έχουμε κάποιον άνθρωπο, έναν μπαμπά ή κάτι άλλο για παράδειγμα. Θα ξεκινήσουμε να πάμε ένα ταξίδι με τη μουσική και έχουμε έναν προορισμό. Τώρα αν κάποιος θα κάνει 10 χρόνια, 3 ή 20, έχει να κάνει με το τι αντέχει ο καθένας, πόσο ώριμος ή ανασφαλής είναι. Σίγουρα πρέπει να σε θέλει και η τύχη, να την κυνηγάς μεν, αλλά να υπάρχουν και οι συνθήκες για να μπορέσεις να κάνεις αυτό το πράγμα άμεσα.
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Και εμάς μας βοήθησε η τύχη! Δηλαδή, το ότι γνώρισα τον Παρασκευά τον Καρασούλο με το που ήρθα στην Αθήνα και μπήκα στην Δεύτερη Ακρόαση, γνώρισα παιδιά εκεί και μετά έκανα τον πρώτο μου δίσκο, ήταν μία συνθήκη που δεν την είχαν άλλοι στην ηλικία μου. Δε μπορώ να πω ότι δε με βοήθησε αυτό, ήταν το πρώτο βήμα και το πιο σημαντικό. Με γνώρισε σε μία «πιάτσα», που μόνος μου θα έκανα τουλάχιστον 7 χρόνια για να τη γνωρίσω. Από εκεί και πέρα είναι το πόσο το κυνηγάς, πόσο ταλέντο έχεις και που θες να το πας το πράγμα. Αυτά που είπε και η Μαρία…

MusicCorner: Είναι εύκολο να ζει κάποιος μόνο από τη μουσική; Όχι μόνο μέσα από ζωντανές εμφανίσεις ή πωλήσεις δίσκων, αλλά και με άλλους, εναλλακτικούς τρόπους;
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Η τέχνη της μουσικής έχει πάρα πολλούς παράπλευρους τομείς, που μπορεί κανείς να ασχοληθεί. Άμα καταφέρει και το ψάξει και βρει τις άκρες του, νομίζω ότι θα τα καταφέρει! Αλλά αν περιμένει μόνο από τις συναυλίες και τα cd, είναι πολύ δύσκολο…
Μαρία Παπαγεωργίου: Κοίτα… Πρώτα απ’ όλα, ένας μουσικός είναι ένας ελεύθερος επαγγελματίας. Άμα ξέρεις πώς να κινηθείς, ξέρεις μέχρι πού σε παίρνει, τρέχεις όλη μέρα γιατί δεν έχεις συγκεκριμένο ωράριο, πηγαίνεις προς όλες τις μουσικές κατευθύνσεις, θεωρώ ότι θα δυσκολευτείς, όσο ένας άνθρωπος που έχει μια δική του επιχείρηση… Το δύσκολο με τη μουσική, είναι να καταλάβεις –και νομίζω εκεί είναι και η παρεξήγηση- πόσο άξιος είσαι. Ότι δηλαδή, επειδή κάποιοι ξέρουν να παίζουν λίγο κιθάρα ή επειδή έχουν γράψει πέντε τραγούδια, θεωρούν ότι κάποια στιγμή μπορούν να γίνουν μουσικοί… Δεν είναι έτσι! Πρέπει να έχεις το ταλέντο σου, να ακούς κάθε μέρα, να μορφώνεσαι, να παρατηρείς, να γίνεσαι καλύτερος για να μπορείς να προσφέρεις συνέχεια ό,τι και να κάνεις, είτε διδάσκεις, είτε τραγουδάς, είτε είσαι κιθαρίστας. Δεν σταματάει ποτέ αυτό…

emmanouilidis_papageorgiou_interview_2013_05_11

MusicCorner: Έχετε σκεφτεί τι θέλετε να κάνετε στο μέλλον; Να συνεχίσετε στο ίδιο στυλ, όπως στο τελευταίο δίσκο; Ή έχετε σκεφτεί να κάνετε κάτι χωριστά;
Μαρία Παπαγεωργίου: Εμένα μου έγινε μία πρόταση. Τέλος πάντων, επειδή θεωρώ ότι το έντεχνο έχει παρεξηγηθεί και λίγο… Μου έχει γίνει πρόταση να γράψω τραγούδια στην Πάολα! (γέλια)
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Το στυλ εξαρτάται από τα τραγούδια που υπάρχουν, δε νομίζω ότι είναι κάτι που προγραμματίζεται. Δεν μπορείς να πεις, τώρα θα κάνω έναν δίσκο που θα μοιάζει έτσι και ύστερα έναν δίσκο που θα μοιάζει αλλιώς. Με τη Μαρία είμαστε ούτως ή άλλως δύο διαφορετικές προσωπικότητες. Και η Μαρία γράφει τραγούδια και στίχους κι εγώ τραγουδάω. Είναι λογικό κάποια στιγμή να θέλουμε να κάνει ο καθένας τα δικά του. Θα γίνει αυτό κάποια στιγμή. Αλλά το μουσικό στυλ, είναι κάτι σχετικό…
Μαρία Παπαγεωργίου: Υπάρχει πολύ υλικό και από τους δυο μας. Και ετερόκλιτο, αλλά και πιο κοντά σε αυτά που έχουμε κάνει. Απλά, έχουμε δεθεί πάρα πολύ τώρα σε αυτόν τον δίσκο και τον έχουμε βάλει λίγο σαν …GPS, ότι θα μας δείξει αυτός τον δρόμο για το ποιο θα είναι το επόμενό μας βήμα!

MusicCorner: Σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση και καλή συνέχεια… Ελπίζω να πάει καλά και το «Άβουλο θεριό» και ο …δίσκος με την Πάολα!
Μαρία και Αλέξανδρος: Κι εμείς ευχαριστούμε!

——————-

*** Ευχαριστούμε το cocktail bar «Life» για τη φιλοξενία (www.facebook.com/profile.php?id=100002115581288 / Ιφικράτους 1-3 , Πεζόδρομος Χαλανδρίου / 210.6896292)

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here