Γράφει o Σοφιανός Καβακόπουλος
www.musiccorner.gr
Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013
Με έχουν κατηγορήσει ως αγνωστικιστή αρκετές φορές. Ίσως να φταίει η διαφορετική κοσμοθεωρία που έχω αναπτύξει. Ίσως να φταίει πως ζούμε στην εποχή της άρνησης του διαφορετικού. Το στενάχωρο στην συγκεκριμένη άρνηση είναι πως τη συναντώ κυρίως από τους αυτοπροσδιορισμένους ως προοδευτικούς.
Αγνωστικιστής λοιπόν δεν είμαι. Αντιθέτως, και αφού προηγουμένως έχω φροντίσει να διαβάσω τα ιερά κείμενα της κάθε θρησκείας που έχω μέχρι τώρα απορρίψει, πιστεύω πως κάθε θρησκεία, κάθε αίρεση, κάθε σέκτα, περιέχει μέσα της μια δόση Αλήθειας. Όλες μαζί μπορεί και να είναι η Αλήθεια που τόσο πολύ αναζητούμε.
Η Αλήθεια αυτή είναι μπροστά μας, αλλά δυστυχώς όπως είπα και νωρίτερα, αρνούμαστε να την κοιτάξουμε. Μάθαμε, και ακόμη χειρότερα το κρατάμε ως στάση ζωής, την άρνηση του διαφορετικού από αυτό που έχουμε συνηθίσει. Οτιδήποτε “ξένο” είναι και κακό. Μετά από λίγο βέβαια οι ίδιοι άνθρωποι θα πάνε να διαδηλώσουν σε μια αντιρατσιστική πορεία. Οι ίδιοι άνθρωποι, που προσκυνάνε τον ίδιο θεό…
Διάβασα -για την ακρίβεια ξεζούμισα- πριν λίγες μέρες ένα μυθιστόρημα της φίλης μου Νάντιας Κατσαρού. “Για μια χούφτα λίρες” (εκδ. ΣΟΚΟΛΗ-ΚΟΥΛΕΔΑΚΗ). Η πρώτη της παράγραφος μου έμεινε αποτυπωμένη στην μνήμη.
“Τι μπορεί να κάνει κάποιον να χάσει την ησυχία του, τον ύπνο του, τις μικρές χαρές της ζωής, που λέμε, για να μην πω να χάσει και τον έλεγχο και να πάρει τα βουνά; Στην κυριολεξία. Να ζει καταστάσεις ημιάγριες, συχνά να κινδυνεύει, αλλά να μην το βάζει κάτω; Το χρήμα είναι αυτό που κινεί τα πάντα, ακόμη και αυτούς που δεν έχουν καμιά δουλειά να κινηθούν. Χωρίς να λογαριάζουν τον κόπο τους, που αποδεικνύεται μάταιος ξανά και ξανά, συνεχίζουν να αγωνίζονται για να πετύχουν το στόχο τους. Να αποκτήσουν περισσότερο χρήμα. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΘΕΟΣ;“
Ναι λοιπόν το χρήμα είναι ο Θεός. Είτε αυτοπροσδιορίζεσαι “προοδευτικός”, είτε συντηρητικός, είτε ιδεολόγος, είτε ακόμη και αναρχικός. Ακόμη και αν δηλώνεις Χριστιανός ή Μουσουλμάνος, μα ακόμη και Ιουδαϊστής ή υποστηρικτής της Μαντάλα… στην πραγματικότητα τον ίδιο θεό προσκυνάς. ΤΟ ΧΡΗΜΑ.
Δεν έχει σημασία ο λόγος που θέλεις για να αποκτήσεις το χρήμα. Δεν έχει σημασία ο τρόπος που σκέφτεσαι πως θα το χρησιμοποιήσεις. Δεν έχει ακόμη σημάσια ο τρόπος που θα προσπαθήσεις να το αποκτήσεις. Στην πραγματικότητα αυτός ο Θεός σε κυβερνάει. Και στην πραγματικότητα αυτός που θα σε κάνει να πουλήσεις τις ιδέες σου, τα πιστεύω σου και να καταχωνιάσεις στις σκοτεινότερες γωνιές του μυαλού σου τις υποσχέσεις σου.
Έχω δει ανθρώπους να ξεχνάνε τα πιστεύω τους μόλις πιάσουν το χρήμα στα χεριά τους. Έχω ζήσει ανθρώπους δίπλα μου να πουλάνε τους δικούς τους για το χρήμα. Να χάνονται συναισθήματα, ιδεολογίες. Να πουλιούνται επαναστάσεις ετών γι’ αυτό το Θεό. Το χρήμα δεν έχει χρώμα. Δεν έχει κομματικές αποχρώσεις. Το χρήμα δεν έχει χώρα, φύλο ή προέλευση. Μπροστά του προσκυνούν όλοι γλύφωντας το για να αποκτήσουν ένα κομμάτι του. Ένα κομμάτι που τις περισσότερες φορές είναι άχρηστο. Αλλά μεγαλώσαμε πιστεύοντας πως το χρειαζόμαστε. Ακόμη χειρότερα όμως μεγαλώσαμε προσποιούμενοι πως εμείς δεν το θέλουμε. Πως εμείς είμαστε διαφορετικοί και το φτύνουμε στα μούτρα το χρήμα και την μεγάλη ζωή.
Και μετά; Μετά καθόμαστε μόνοι σε ένα δωμάτιο και αντί να πάρουμε ένα βιβλίο στα χέρια μας να ταξιδέψουμε, αντί να βάλουμε κάποιες μουσικές και να κλείσουμε τα μάτια για να βρεθούμε σε έναν κόσμο μαγικό και παραμυθένιο… ανοίγουμε τον υπηρέτη του Θεού την τηλεόραση, και βλέπουμε και ονειρευόμαστε τις ζωές των άλλων. Αυτών που δημόσια κατακρίνουμε. Βλέπουμε τις ζωές του “καταραμένου” Lifestyle και ονειρευόμαστε πως είμαστε πρίγκιπες και πριγκίπισσες σε ένα κόσμο με ροζ συννεφάκια και ουράνια τόξα. Εικόνες αποτυπωμένες στο μυαλό μας από τα παιδικά μας παραμύθια που πρέπει να βρεθούμε στον χορό του παλατιού.
Αύριο θα κατηγορήσουμε πάλι αυτούς που παράγουν έστω και μέσα στο “καταραμένο” Lifestyle… την ώρα που εσύ δεν παράγεις τίποτα και περιμένεις τον Θεό να σου πέσει στα χέρια για να τους δείξεις…
Εγώ; Εγώ με την σειρά μου συνεχίζω να δηλώνω ένας φτωχοδιάβολος της Blues, ευχαριστημένος με μια κιθάρα και δυο νότες. Πέρασα από το Θεό σας, τον έζησα τον ξόδεψα, τον έκανα επίδειξη. ΤΟΝ ΣΙΧΑΘΗΚΑ… καλύτερα αγνωστικιστής όμως παρά παραμυθένιος πρίγκιπας.
Ι ‘m a good guy… but I’m a poor guy…
———————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…