15/1/2014
www.musiccorner.gr
Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Για το πρώτο μέρος της θεατρικής σεζόν, το Εθνικό Θέατρο επέλεξε να ανεβάσει τρία έργα στα οποία η μουσική παίζει -ή κατακτά- καθοριστικό ρόλο. Το σπουδαιότερο; Τη μουσική αυτή έχουν δημιουργήσει έλληνες συνθέτες και τραγουδοποιοί από διαφορετικές γενιές.
«Η Γειτονιά των Αγγέλων», εναρκτήρια παράσταση στη σκηνή Κοτοπούλη-Rex, ανεβαίνει έως τις 26/1, με την πρωτότυπη μουσική και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, σε νέες ενορχηστρώσεις από τον Παναγιώτη Τσεβά. Πέρα από τα τραγούδια που είχαν γραφτεί για την πρώτη παράσταση του 1963, ο σκηνοθέτης Κώστας Τσιάνος έχει επιλέξει και αρκετά ακόμη κομμάτια του μεγάλου μας συνθέτη, τα οποία είναι λες και υπήρχαν ήδη μέσα στην παράσταση. Έτσι, πλάι στο «Στρώσε το Στρώμα σου για Δυο» και το «Από το Παράθυρό σου», ακούμε τα «Το παλικάρι έχει καημό», «Απρίλη μου» και «Δραπετσώνα» ερμηνευμένα από τον θίασο και τον εξαιρετικό Ζαχαρία Καρούνη.
Η επί σκηνής ζωντανή μουσική από τους Παναγιώτη Τσεβά (πιάνο), Αλέξανδρο Γλυκιώτη (μπουζούκι), Παναγιώτη Μανουηλίδη (κοντραμπάσο) και Κώστα Νικολόπουλο (κιθάρα, κρουστά) αποτελεί σχεδόν το 80% της ατμόσφαιρας του έργου. Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης διηγείται την ιστορία του μοιραίου έρωτα της πλούσιας Ξένιας (Μαρίνα Ασλάνογλου) με τον φτωχό Αντρέα (Νίκος Ψαρράς) σε μια φτωχογειτονιά του Πειραιά. Πολλά από τα λόγια του κειμένου είναι τόσο επίκαιρα, λες και έχουν γραφτεί σήμερα, όμως τον ουσιαστικό τόνο της παράστασης θέτει η αριστουργηματική μουσική του Θεοδωράκη, χωρίς την οποία, κατά τη γνώμη μου, το έργο δεν θα είχε την ίδια δύναμη και αμεσότητα.
Στη Νέα Σκηνή Νίκος Κούρκουλος παρουσιάζεται ώς τις 26 Γενάρη η «Φλαντρώ» του Παντελή Χορν. Η πρωτότυπη μουσική που συνέθεσε ο Τάκης Φαραζής και ερμηνεύεται ζωντανά από τους εξαιρετικούς μουσικούς Cihan Turkoglu (σάζι, κρητική λύρα, ιδιόφωνα), Γιώργο Διαμαντόπουλο (kaval, guzheng, yayli tanbur, ιδιόφωνα) και Σόλη Μπαρκή (κρουστά, ιδιόφωνα), κυριολεκτικά στοιχειώνει τις καίριες στιγμές του δράματος. Νομίζω ότι η ιστορία της αρχόντισσας που σκηνοθετεί και ερμηνεύει εξαιρετικά η Λυδία Κονιόρδου, υποδυόμενη μια χήρα που είναι ερωτευμένη με τον άντρα που αγαπά η μικρή της κόρη, δεν θα ήταν το ίδιο συναρπαστική χωρίς τους ήχους που φαντάστηκε ο Φαραζής. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για μία εξαιρετική παράσταση, όπου η μουσική, αλλά και τα υπέροχα κοστούμια του Άγγελου Μέντη, κάνουν το έργο και τις ερμηνείες να αστράφτουν ακόμη περισσότερο.
Στην Κεντρική Σκηνή, πάλι, μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου, ο Γιάννης Μπέζος σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου. Η κωμική ηθογραφία του γάλλου συγγραφέα έχει μετατραπεί σε ένα είδος μιούζικαλ, χάρη στις εμπνευσμένες μουσικές και τραγούδια του Κωστή Μαραβέγια. Πέρα από τους ρόλους τους στην παράσταση, ο Κώστας Κοράκης και ο Γιωργής Τσουρής παίζουν αντίστοιχα πιάνο και πνευστά. Όλος ο θίασος ερμηνεύει τα χαρακτηριστικά γεμάτα χαρά της ζωής τραγούδια του Μαραβέγια, με το joie de vivre να κρύβει και λίγη απαραίτητη ειρωνία αλλά και συγκίνηση, κατά περίπτωση, στους στίχους. Καλύτερη στιγμή του τραγουδοποιού είναι, θαρρώ, το “Τίποτα Πια”, τραγούδι που ερμηνεύει ο φιλάργυρος Αρπαγκόν σε κομβική σκηνή ενός έργου όπου η μουσική κλέβει ξεκάθαρα την παράσταση!
