afierwmeno_eksairetika_logo_500x100Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης

 

 

“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.

Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.

Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!

———————————————————–

Η «σχέση» της Ελλάδας με το διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, πέρασε από …40 κύματα, όσα και τα χρόνια από την πρώτη φορά που αποφάσισε να δηλώσει συμμετοχή -συν ένα, με το τρέχον έτος. Η «επαφή» τους, τα είχε όλα: «Αγάπη», «μίσος», «πάθος», «παρεξηγήσεις», «αποχωρήσεις», «καταστροφές», «επανασυνδέσεις». Ωστόσο, ό, τι κι αν συνέβαινε μεταξύ τους, πάντοτε έδινε τροφή για ατέλειωτες και ποικίλες συζητήσεις.

Σκεφτήκαμε λοιπόν, να κάνουμε μια σειρά αφιερωμάτων στην παρουσία της Ελλάδας στη Eurovision, σταχυολογώντας τις σημαντικότερες στιγμές αυτών των 40 και πλέον ετών, μέσα από δημοσιεύματα της εποχής κι αναφέροντας ιστορίες που αξίζει να παρουσιαστούν. Κυρίες, κύριοι, καλώς ήλθατε στο μεγαλύτερο μουσικό gala της Ευρώπης!

1978:
O νοσταλγικός “Τσάρλι Τσάπλιν”…

 

Η επιτυχημένη εμφάνιση της Ελλάδας στη Eurovision το 1977 με το «Μάθημα σολφέζ», θα λέγαμε ότι …άνοιξε την όρεξη στους υπεύθυνους της ΕΡΤ. Έτσι, πίστεψαν ότι αργά ή γρήγορα, η χώρα μας θα κατάφερνε να πάρει την πρώτη θέση στη διοργάνωση και σ’ αυτό το πλαίσιο, ξεκίνησε η επιλογή της εκπροσώπησής μας για τον επόμενο χρόνο.

Η Άννα Βίσση ήταν εκείνη που για πρώτη φορά επιχείρησε να λάβει μέρος στο διαγωνισμό του 1978 που προκήρυξε η ΕΡΤ, στον οποίον υπεβλήθησαν περισσότερα από 70 τραγούδια. Στην Κύπρια ερμηνεύτρια δόθηκαν δύο, τα οποία κατά σύμπτωση ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση. Το ένα, ήτανε σε μουσική Δώρου Γεωργιάδη και στίχους Σώτιας Τσώτου, με τίτλο «Ο κύριος Νόμπελ». Το άλλο, ήτανε το “Να ξέρεις, σ’ αγαπώ” του Ρόμπερτ Ουίλιαμς, το οποίο τελικώς επικράτησε σε δεύτερη, μυστική ψηφοφορία (αφού υπήρξε ισοβαθμία) με τέσσερις ψήφους, έναντι τριών.

Και κάπου εκεί, άρχισε το …πανηγύρι. Ο Γεωργιάδης υπέβαλλε ένσταση, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι το τραγούδι του Ουίλιαμς υπεβλήθη εκπρόθεσμα κι ότι ο συνθέτης του δεν είναι Έλληνας (!). Από την άλλη, με ένσταση απάντησε και ο Ουίλιαμς και τελικώς, η επιτροπή της ΕΡΤ αποφάσισε ν’ ακυρώσει και ν’ αποκλείσει αμφότερα τα τραγούδια, προκηρύσσοντας νέο διαγωνισμό…

Στη δεύτερη προκριματική βραδιά που έγινε στα τέλη Μαρτίου, επελέγη τελικώς ο «Τσάρλι Τσάπλιν» του Σάκη Τσιλίκη και του Γιάννη Ξανθούλη, με ερμηνεύτρια την Τάνια Τσανακλίδου.

Η επιτροπή, αλλά και οι αρμόδιοι της ΕΡΤ, θεώρησαν ότι ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή, καθώς ο θρυλικός Σαρλό είχε φύγει από τη ζωή τα Χριστούγεννα του 1977 και η αναφορά στο όνομά του, θα συγκινούσε το θυμικό των Ευρωπαίων, ώστε να το ψηφίσουν.

Υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια του Νίκου Κουτελιδάκη, γυρίστηκε σ’ ένα λούνα παρκ και το -έγχρωμο- βίντεο κλιπ του τραγουδιού, το οποίο χρησίμευσε ως promo για τους τηλεοπτικούς σταθμούς του εξωτερικού.

Οι προετοιμασίες

Ως γνωστόν, η Τάνια Τσανακλίδου εκτός από μια εξαίρετη ερμηνεύτρια, είναι και μια πολύ καλή ηθοποιός. Έτσι, ήταν φυσικό κι επόμενο η παρουσία της στη σκηνή να συνδυάζει και τις δύο ιδιότητές της, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που το τραγούδι μιλούσε για τον Τσάρλι Τσάπλιν.

Η χορογραφία που έφτιαξε η Μαριάννα Τόλη (μέλος της «τετράδας» του «Μάθημα σολφέζ» την προηγούμενη χρονιά), είχε έντονα τα στοιχεία του Σαρλό ως προς την κίνηση. Ο μοντελίστ Ντόζια, πρότεινε στην Τάνια να εμφανιστεί ντυμένη όπως ο θρυλικός ήρωας του Τσάπλιν, ενώ στο ίδιο στυλ θα ήταν ντυμένα και τα μέλη της χορωδίας. Συνεπώς, αφού οι ξένοι δε θα καταλάβαιναν τους στίχους του τραγουδιού, τουλάχιστον θα μπορούσαν έστω και λίγο ν’ αντιληφθούν το νόημά του και τη νοσταλγική διάθεση που έβγαζε, για μια εποχή που είχε περάσει πια…

afieromeno_tsanaklidou_2015_03_

Στην τελευταία πρόβα πριν την αναχώρηση της αποστολής για το Παρίσι, η ΕΡΤ επέτρεψε στους δημοσιογράφους να δώσουν το παρών και η Μπέλλα Μηλοπούλου, έγραψε στη «Ραδιοτηλεόραση»: «Ο μοντελίστ κ. Ντόζια, κατέληξε στο συμπέρασμα πως η Τάνια Τσανακλίδου θα έπρεπε να θυμίζει Σαρλό και να «δένει» αρμονικά με τους στίχους του Ξανθούλη.

Της φόρεσε λοιπόν ένα γυαλιστερό σμόκιν, της έδωσε ένα καπελάκι -σήμα κατατεθέν του ήρωα του τραγουδιού- κι ένα μαύρο μπαστούνι. Τις τρεις κοπέλες της χορωδίας, τις έντυσε με μακριά φορέματα, σ’ ένα γκρίζο, γλυκό χρώμα, που πέφτουν σε απαλές πτυχές και συνοδεύονται με μπουκέτα από πολύχρωμα λουλούδια».

Και παρακάτω: «Τα βήματα της τραγουδίστριας που δίδαξε ο Λεωνίδας Ντε Πιαν, θυμίζουν λίγο από «φώτα της ράμπας», λίγο από βουβό κινηματογράφο, λίγο από …Τσανακλίδου. Το σκηνοθετικό στήσιμο, είναι κάπως έτσι: Δεξιά, οι κοπέλες της χορωδίας, αριστερά ο πιανίστας μ’ ένα όρθιο, μικρό πιανάκι. Πάνω σ’ αυτό, «περιμένει» το καπελάκι του Σαρλό. Στις πρώτες νότες του κομματιού, «μπαίνει» η ερμηνεύτρια»

Μια βραδιά στο Παρίσι…

Στις 22 Απριλίου 1978, στις 22:30 ώρα Ελλάδος, στο «Palais des congrès» του Παρισιού, ξεκίνησε ο 23ος διαγωνισμός του Φεστιβάλ τραγουδιού της Eurovision. Ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχαν 20 χώρες, αλλά και Ελλάδα και Τουρκία μαζί…

Η Τάνια Τσανακλίδου, εμφανίστηκε 15η στη σειρά κι ερμήνευσε το τραγούδι, υπό την ενορχηστρωτική επιμέλεια του Χάρη Ανδρεάδη. Βλέποντας το βίντεο και γνωρίζοντας τις δυνατότητές της, φαίνεται ότι η παρουσία της θα μπορούσε να είναι οπωσδήποτε καλύτερη. Κάτι «την κρατάει» και δεν τα δίνει όλα, με πρώτο χαρακτηριστικό τη σχεδόν μόνιμη στατικότητά της…

Ίσως το τρακ, ίσως το γεγονός ότι δεν την ενθουσίασε καθόλου η ιδέα να πάει στη Eurovision (το έχει δηλώσει πολλές φορές έκτοτε), δεν της επέτρεψαν να δώσει το καλύτερο που μπορούσε. Όχι ότι είναι κακή, αλλά σίγουρα είχε δυνατότητες για περισσότερα πράγματα.

Τελικώς, η ελληνική συμμετοχή τερμάτισε στην όγδοη θέση με 66 βαθμούς. Από αυτούς, οι δέκα ήταν της Γαλλίας και του Ισραήλ, οι οκτώ της Πορτογαλίας, οι επτά από Ιρλανδία και Ισπανία, οι πέντε από Φινλανδία, οι τέσσερις από Λουξεμβούργο, Δανία και Ελβετία, οι τρεις από Αυστρία και οι δύο από Ιταλία και Σουηδία.

Βεβαίως, ο «Τσάρλι Τσάπλιν» έγινε μεγάλη επιτυχία στη χώρα μας και με αφορμή αυτό το τραγούδι, η τότε Columbia εξέδωσε τον πρώτο προσωπικό δίσκο της Τάνιας Τσανακλίδου με τίτλο το όνομά της, έχοντας όμως αναφορά στον «Τσάρλι Τσάπλιν» στο εξώφυλλο…

afieromeno_tsanaklidou_2015_03

Το νικητήριο τραγούδι της βραδιάς, ήταν το πασίγνωστο και διαχρονικό «Α-ΒΑ-ΝΙ-ΒΙ» για λογαριασμό του Ισραήλ -η πρώτη και μοναδική μη ευρωπαϊκή χώρα που κέρδισε το πρώτο βραβείο και μεγάλη έκπληξη τότε-, με τον Izhar Cohen και τους Alphabeta…

————

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here