Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
Η «σχέση» της Ελλάδας με το διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, πέρασε από …40 κύματα, όσα και τα χρόνια από την πρώτη φορά που αποφάσισε να δηλώσει συμμετοχή -συν ένα, με το τρέχον έτος. Η «επαφή» τους, τα είχε όλα: «Αγάπη», «μίσος», «πάθος», «παρεξηγήσεις», «αποχωρήσεις», «καταστροφές», «επανασυνδέσεις». Ωστόσο, ό, τι κι αν συνέβαινε μεταξύ τους, πάντοτε έδινε τροφή για ατέλειωτες και ποικίλες συζητήσεις.
Σκεφτήκαμε λοιπόν, να κάνουμε μια σειρά αφιερωμάτων στην παρουσία της Ελλάδας στη Eurovision, σταχυολογώντας τις σημαντικότερες στιγμές αυτών των 40 και πλέον ετών, μέσα από δημοσιεύματα της εποχής κι αναφέροντας ιστορίες που αξίζει να παρουσιαστούν. Κυρίες, κύριοι, καλώς ήλθατε στο μεγαλύτερο μουσικό gala της Ευρώπης!
| 2005: Επιτέλους… “Number one” |
Από τη στιγμή που φάνηκε ότι η πρώτη θέση για την Ελλάδα στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision ήταν θέμα λεπτομερειών, μπορούμε να μπούμε ότι η νίκη στο θεσμό έγινε …εθνική ψύχωση! Σελίδες επί σελίδων κι εκπομπές επί εκπομπών ξοδεύτηκαν για ν’ αναλύσουν το …φαινόμενο και να βρουν τη «μαγική συνταγή», που θα μας έδινε την πρωτιά και θα μας έκανε εθνικά υπερήφανους!
Αμέσως μετά την επιτυχημένη εμφάνιση του Σάκη Ρουβά στην Κωνσταντινούπολη το 2004, ξεκίνησε η «επιχείρηση Κίεβο» (όπου θα διεξαγόταν ο 50ός διαγωνισμός, το 2005). Η ΕΡΤ, του έκανε επίσημη πρόταση να εκπροσωπήσει τη χώρα μας και στην επόμενη διοργάνωση. Ωστόσο, εκείνος αφού το σκέφτηκε, έπειτα από λίγο καιρό απάντησε αρνητικά. Αιτιολόγησε την απόφασή του, λέγοντας ότι θα έπρεπε να πάρει τη σκυτάλη και να ζήσει την ανάλογη εμπειρία και κάποιο άλλο πρόσωπο…
Το πρώτο όνομα που έπεσε στο τραπέζι μετά την άρνηση του Ρουβά, ήταν αυτό της Άννας Βίσση. Η ίδια είχε δηλώσει ότι δε θα είχε πρόβλημα να συμμετάσχει, αν της γινόταν πρόταση. Έτσι λοιπόν, το φθινόπωρο ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις μαζί της, ενώ παράλληλα άρχισαν να κυκλοφορούν και διάφορες φήμες για «ρεζέρβες», σε περίπτωση αδιεξόδου.
Κάτι τέτοιο φάνηκε πολύ σύντομα, όταν διαπιστώθηκε ότι η Βίσση την περίοδο του διαγωνισμού, θα έπρεπε να βρίσκεται στην Αμερική για την προώθηση του “Call me”, με το οποίο προσπάθησε να κάνει διεθνή καριέρα. Έτσι λοιπόν, οι ιθύνοντες της ΕΡΤ στράφηκαν στο «αντίπαλο δέος», που άκουγε στο όνομα Δέσποινα Βανδή. Ωστόσο, οι συζητήσεις ουσιαστικά τελείωσαν πριν καν αρχίσουν, καθώς η δισκογραφική εταιρεία της τραγουδίστριας έβαλε έναν αδιαπραγμάτευτο όρο: Τα τραγούδια να γραφτούν μόνο από τον Φοίβο. Έπειτα από αυτό, κάθε κουβέντα ήταν ανώφελη…
Από εκεί και πέρα, ξεκίνησε ένα ατέρμονο γαϊτανάκι διαδόσεων. Ενεπλάκη ακόμα και το όνομα της Αννέτ Αρτάνι, της Ελληνοαμερικανίδας ερμηνεύτριας και δημιουργού, η οποία τότε συμμετείχε στο ελληνικό “Fame story”. Ούτε κι αυτό όμως προχώρησε κι έτσι, βγήκε από το μανίκι της ΕΡΤ ένας «άσος» που εξ αρχής υπήρχε στα «υπ’ όψιν»: Η Έλενα Παπαρίζου!
Η ανακοίνωση, η Μπόκοτα και η Πασχαλίδου
Η νεαρή τραγουδίστρια ήταν ήδη πασίγνωστη κι εξαιρετικά δημοφιλής, μετά τη συμμετοχή της στο διαγωνισμό το 2001 ως μέλος των “Antique”, όπου με το “Die for you” είχε κατακτήσει την τρίτη θέση. Έτσι, τον Ιανουάριο του 2005 σε επίσημη συνέντευξη Τύπου της ΕΡΤ, ανακοινώθηκε ότι το «χρίσμα» δόθηκε στη γεννημένη στη Σουηδία Ελληνίδα ερμηνεύτρια…
Ωστόσο, λίγο καιρό μετά, απολύθηκε αιφνιδίως από την ΕΡΤ η Δάφνη Μπόκοτα. Πέραν του ότι είχε συνδέσει το όνομά της με την παρουσίαση της Eurovision από το 1987 κι εντεύθεν, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, ήταν εκείνη που πρότεινε την Παπαρίζου στους υπεύθυνους της δημόσιας τηλεόρασης.
Επιπλέον, εντύπωση προκάλεσε ο …επαναπατρισμός της Αλεξάνδρας Πασχαλίδου, η οποία επίσης είχε γεννηθεί και ζούσε στη Σουηδία, αλλά βεβαίως ήταν Ελληνίδα και πολύ γνωστή δημοσιογράφος στη γενέτειρά της. Πολλά ακούστηκαν αναφορικά με το ύψος της αμοιβής που πήρε από την ΕΡΤ για τη συμμετοχή της στο team της ελληνικής αποστολής και για την ξαφνική πρόσληψή της. Περιττό να πούμε ότι οι μεσημεριανές εκπομπές της εποχής, έκαναν πάρτι με όλα αυτά!
Τα υποψήφια τραγούδια
Από τη στιγμή που έγινε γνωστό ότι η Έλενα Παπαρίζου θα εκπροσωπούσε τη χώρα μας στη Eurovision, έμενε να μάθουμε ποιο θα ήταν το τραγούδι με το οποίο θα πήγαινε στο Κίεβο. Λίγο καιρό μετά, ανακοινώθηκε ότι τα υποψήφια κομμάτια θα ήταν τέσσερα και η κριτική επιτροπή, σε συνδυασμό με τις τηλεφωνικές ψήφους του κοινού, θα επέλεγε εκείνο που θα «ταξίδευε» στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας.
Ωστόσο, στην πορεία τα τραγούδια έγιναν τρία, καθώς αποκαλύφθηκε ότι εκείνο που είχε γράψει ο Κώστας Μπίγαλης (“The light in our soul”) κυκλοφορούσε ήδη στο διαδίκτυο. Μάλιστα, εμφανιζόταν σε πασίγνωστο site πωλήσεων, ερμηνευμένο από το συγκρότημα “Big Alice” -το γκρουπ που είχε ο Μπίγαλης στα πρώτα βήματα της καριέρας του. Έτσι, το κομμάτι αποκλείστηκε με συνοπτικές διαδικασίες.
Τα υπόλοιπα, ήταν τα εξής: “OK” του Χριστόδουλου Σιγανού, σε στίχους δικούς του και του Valentino, “Let’s get wild” του Σουηδού δημιουργού Douglas Carr και “My number one”, σε μουσική Χρήστου Δάντη (τουλάχιστον όπως ξέραμε τότε…) και στίχους Ναταλίας Γερμανού.
Η εκδήλωση για την τελική επιλογή, έλαβε χώρα στις 2 Μαρτίου 2005 σε γνωστό νυχτερινό κέντρο των Αθηνών. Τόσο η κριτική επιτροπή, όσο και οι ψήφοι των τηλεθεατών, έδωσαν τη νίκη με μεγάλη διαφορά στο “My number one”, το οποίο από την αρχή έδειχνε ως το απόλυτο φαβορί. Ομολογουμένως, ήταν ένα εμπνευσμένο κομμάτι, με πιο δυνατό σημείο του την …R&B σούστα, που ξεσήκωνε το κοινό.
Βεβαίως, το MusicCorner.gr δε θα μπορούσε να λείπει από τη συγκεκριμένη βραδιά. Όσοι θέλετε να τη θυμηθείτε, μπορείτε να διαβάσετε το αναλυτικό ρεπορτάζ εκείνης της εποχής, κάνοντας κλικ ΕΔΩ.
Ταξίδια σε όλη την Ευρώπη
Από τη στιγμή που επελέγη το τραγούδι που θα μας εκπροσωπούσε, ξεκίνησε ένας …ταξιδιωτικός μαραθώνιος σε όλη την Ευρώπη για την προώθησή του. Η Παπαρίζου μαζί με την υπόλοιπη «ομάδα», επισκέφθηκε σχεδόν όλες τις πρωτεύουσες της «Γηραιάς ηπείρου», έδωσε πολλές συνεντεύξεις και φωτογραφήθηκε για πλήθος περιοδικών, ενώ το “My number one” άφησε παντού τις καλύτερες των εντυπώσεων. Έτσι, η αισιοδοξία ότι αυτή τη φορά «η νίκη θα είναι δική μας», μέρα με τη μέρα μεγάλωνε και γινόταν βεβαιότητα.
Μάλιστα, τούτο φαινόταν και στα στοιχήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων έδιναν την πρώτη θέση στη χώρα μας. Οπότε, την τελευταία εβδομάδα πριν τον τελικό, το σύνολο των τηλεοπτικών εκπομπών είχε ως σχεδόν αποκλειστικό θέμα του τη Eurovision και την επικείμενη πρωτιά. Οι εικόνες από τις πρόβες και τα θερμά χειροκροτήματα των θεατών, συνηγορούσαν προς την εν λόγω κατεύθυνση κι όσο πλησίαζε η μέρα διεξαγωγής του τελικού, η αγωνία έφτανε στο κατακόρυφο.
Η μεγάλη βραδιά, η …ψυχρολουσία και ο θρίαμβος!
Και φτάσαμε στο βράδυ του Σαββάτου, 21 Μαΐου 2005, ημέρα της ονομαστικής εορτής της τραγουδίστριας, κάτι το οποίο θεωρήθηκε καλό σημάδι. Δε θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι ολόκληρη η Ελλάδα καθηλώθηκε μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες για να παρακολουθήσει τον 50ό διαγωνισμό που διεξήχθη στο Κίεβο. Τα ποσοστά τηλεθέασης ήταν πραγματικά ασύλληπτα, καθώς ξεπέρασαν το 82%, αριθμός ρεκόρ την τελευταία εικοσαετία!
Η Έλενα εμφανίστηκε 19η στη σειρά σε 24 συμμετοχές και κυριολεκτικά αποθεώθηκε από το κοινό. Η χορογραφία του Φωκά Ευαγγελινού ήταν εξαιρετική, η ερμηνεία της καταπληκτική και μπορούσες να διακρίνεις στα μάτια της την αποφασιστικότητα και τη σιγουριά της νίκης, την οποία μετέδωσε σε όλη τη χώρα.
https://www.youtube.com/watch?v=AFWseaU2myU&feature=youtu.be
Ωστόσο, όταν ξεκίνησε η ψηφοφορία, ακολούθησε …εθνική ψυχρολουσία. Περίπου στα μισά, η Ελλάδα βρισκόταν στις τελευταίες θέσεις και όλοι αναρωτιόμασταν τι πήγε στραβά. Κάποιοι δε, κλείσανε και τις τηλεοράσεις, παίρνοντάς το απόφαση ότι για άλλη μια φορά θα μέναμε με την …όρεξη.
Όμως, αίφνης τα πράγματα άρχισαν ν’ αλλάζουν. Όταν μπήκαν στο «χορό» χώρες όπως η Γερμανία, η Σουηδία, οι βαλκανικές κλπ, η άνοδος της χώρας μας ήταν ραγδαία, καθώς τα «δωδεκάρια» άρχισαν να έρχονται το ένα πίσω από το άλλο (συνολικά δέκα). Ξαφνικά, βρεθήκαμε πρώτοι και μάλιστα, σιγά-σιγά όλο και ανοίγαμε την ψαλίδα από τη δεύτερη Μάλτα.
Πλέον, λίγο πριν το τέλος ήταν φανερό ότι δε χάναμε τη νίκη κι ακολούθησε …γαλανόλευκο παραλήρημα! Άλλωστε, δεν είχε περάσει ούτε χρόνος από την απίστευτη κατάκτηση του ποδοσφαιρικού Euro στην Πορτογαλία και ήμασταν …συνηθισμένοι σε πανηγυρισμούς! Τελικώς, το “My number one” συγκέντρωσε 230 βαθμούς και βρέθηκε στην κορυφή!
Όταν δε η Έλενα παρελάμβανε το τρόπαιο τυλιγμένη με την ελληνική σημαία, υπολογίστηκε ότι την παρακολουθούσαν περισσότεροι από 3.700.000 τηλεθεατές στην πατρίδα μας!
Αποθεωτική υποδοχή
Βεβαίως, η υποδοχή που επιφυλάχτηκε στην ελληνική αποστολή την επόμενη μέρα στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» δε θα μπορούσε παρά να είναι πανηγυρική. Μάλιστα, διοργανώθηκε κι ένα μεγάλο πάρτι έξω από το μέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, στο οποίο πήραν μέρος χιλιάδες κόσμου. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής από το αεροδρόμιο ως εκεί, η Έλενα Παπαρίζου και η «ομάδα» της γνώρισαν την αποθέωση και τη λατρεία του κοινού, που συγκεντρώθηκε κατά μήκος του δρόμου και πετούσε λουλούδια στην τραγουδίστρια.
Όταν δε έφτασε στην ΕΡΤ, ακολούθησε πραγματικό παραλήρημα. Τα μεγάφωνα έπαιζαν διαρκώς το “My number one” και τόσο η ίδια όσο και ο κόσμος που είχε μαζευτεί εκεί, διασκέδασε με την ψυχή του. Βλέπετε, τότε διανύαμε ημέρες «κρασιών και λουλουδιών». Είχαμε κερδίσει το Euro, διοργανώσαμε τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες -σύμφωνα με τη γνώμη των ειδικών-, πήραμε την πολυπόθητη πρωτιά στη Eurovision κι επιπλέον, το φθινόπωρο του 2005 η Εθνική κατέκτησε το Eurobasket στο Βελιγράδι. Νιώθαμε «αφεντικά της Ευρώπης» και ούτε που φανταζόμασταν τι μας περίμενε στη γωνία…
Το “My number one” έγινε μεγάλη επιτυχία σε ολόκληρη την Ευρώπη και όλοι πιστεύαμε ότι είχε ανοίξει ο δρόμος μιας μεγάλης διεθνούς καριέρας για την Έλενα Παπαρίζου, αντάξια του ταλέντου και της πρωτιάς που κατέκτησε. Όμως, οι μετέπειτα επιλογές της την οδήγησαν σε εντελώς άλλη κατεύθυνση και προσωπικά, πιστεύω ότι αδίκησε πάνω απ’ όλα τον εαυτό της…
Να σημειώσουμε ότι το επόμενο….επεισόδιο του τραγουδιού παίχθηκε -κι εξακολουθεί να παίζεται- στα…δικαστήρια, καθώς ο συνθέτης Μάνος Ψαλτάκης κατέθεσε αγωγή εναντίον του Χρήστου Δάντη, υποστηρίζοντας ότι η μουσική είναι δική του κι εκείνος του την έκλεψε. Η υπόθεση ακόμη εκκρεμεί και δεν υπάρχει κάποια οριστική απόφαση, ως προς την “πατρότητα”…
Ας θυμηθούμε τις στιγμές της άφιξης της Έλενας Παπαρίζου, ως θριαμβεύτριας από το Κίεβο!
(από το Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος και το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, όπου φυσικά ήμασταν παντού παρόντες…)
————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…