Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
| Δήμος Μούτσης – Βίκυ Μοσχολιού: Ένας “Συνοικισμός” γεμάτος μελωδικές “Στροφές”… |
Η διορατικότητα και η έμπνευση του «ισχυρού άνδρα» της Columbia Τάκη Β. Λαμπρόπουλου, είναι «υπεύθυνες» για πολλούς…τόμους σπουδαίων κι αξέχαστων στιγμών του ελληνικού τραγουδιού στη δεκαετία του ’60. Αυτός ο μεγάλος «δισκάς», είχε τη μοναδική ικανότητα ν’ ανακαλύπτει δημιουργούς κι ερμηνευτές και να κάνει τους κατάλληλους «συνδυασμούς», ώστε το «πάντρεμά» τους να στέφεται σχεδόν πάντα από απόλυτη επιτυχία…
Έτσι έκανε και την «κουμπαριά» του Δήμου Μούτση με τη Βίκυ Μοσχολιού, λίγο μετά τα μισά των ‘60s. Εκείνος, πρωτοεμφανιζόμενος συνθέτης με μεγάλο ταλέντο και σημαντικότατες μουσικές σπουδές. Εκείνη, η γυναικεία φωνή που στήριξε όσο καμία άλλη το «όραμα» του Λαμπρόπουλου για το «έντεχνο λαϊκό» τραγούδι, έχοντας όμως το άλλο «πόδι» στο γνήσιο λαϊκό. Από τη μια Ξαρχάκος, από την άλλη Ζαμπέτας και Καλδάρας…
Ο διευθυντής της πανίσχυρης Columbia εκείνων των χρόνων, πίστεψε από την αρχή στο Μούτση και τον «πριμοδότησε» με το καλύτερο «υλικό» που διέθετε η εταιρεία. Παράλληλα με τη δική του καριέρα, ουσιαστικά θεμελίωσε κι εκείνη του Σταμάτη Κόκοτα και μπορούμε να πούμε ότι ως ένα σημείο, ο ένας στηρίχτηκε στον άλλο για να γίνει γνωστός και δημοφιλής…
Ωστόσο, ο χρόνος απέδειξε ότι ο συνθέτης είχε την πιο εκτεταμένη κι επιτυχημένη συνεργασία της μακράς πορείας του με τη Βίκυ Μοσχολιού. Τόσο από πλευράς δισκογραφικών επιτυχιών, όσο κι επί σκηνής. Αυτή λοιπόν θα παρουσιάσουμε σήμερα, καταγράφοντας αλλά και ακούγοντας τα σπουδαία τραγούδια που «δέσανε» τους δυο τους…
Οι πρώτες επιτυχίες
Είναι 1967 και η χούντα των συνταγματαρχών έχει αρχίσει την «επιχείρηση γύψος» στην πατρίδα μας. Παράλληλα, ξεκινά και η συνεργασία του Δήμου Μούτση με την Columbia και μετά τη μεγάλη αποδοχή που έχουνε τα πρώτα τραγούδια που γράφει για τη φωνή του Σταμάτη Κόκοτα («Βρέχει ο Θεός», «Στου Προφήτη Ηλία», «Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα» κ.α.), έρχεται η στιγμή να συνεργαστεί με τη Βίκυ Μοσχολιού.
Το πρώτο κοινό 45άρι τους, «βγάζει» και την πρώτη σημαντική και διαχρονική επιτυχία τους: «Σ’ έβλεπα στα μάτια» (στην άλλη πλευρά υπάρχει το «Πού να ‘βρω ταχυδρόμο» που σε βάθος χρόνου έγινε κι αυτό γνωστό)…
Την ίδια χρονιά, η Μοσχολιού θα ηχογραφήσει και το «Φαρμάκι τα γεράματα» που ακούστηκε αρκετά, ενώ παράλληλα το τραγούδησε και ο Κόκοτας. Και τα τρία προαναφερθέντα τραγούδια, έχουνε στίχους του Νίκου Γκάτσου…
Η επόμενη συνεργασία τους στο βινύλιο θα έλθει το 1968, με το «Μη συλλογιέσαι» σε στίχους του ίδιου του Μούτση, το οποίο δεν είχε ιδιαίτερη ανταπόκριση από το κοινό. Στο μεταξύ, ο συνθέτης θα εκδώσει τα πρώτα δύο ολοκληρωμένα άλμπουμ του στις 33 στροφές («Κάποιο καλοκαίρι» και «Ένα χαμόγελο») και θ’ «ανακαλύψει» το Μανώλη Μητσιά και τη Δήμητρα Γαλάνη, δίνοντάς τους τις πρώτες μεγάλες προσωπικές επιτυχίες τους.
Έτσι, θα ξανασυναντήσει τη Μοσχολιού στο στούντιο το 1970, για τα τρία τελευταία τραγούδια τους με την ετικέτα της Columbia: «Μη κάνεις πείσματα», «Τη νύχτα που σ’ αντάμωσα» και «Το ρετιρέ», όλα σε στίχους Γκάτσου…
«ΖOOM» και «Συνοικισμός»
Η Βίκυ Μοσχολιού θα ενταχθεί στο δυναμικό της PHILIPS-Ελλαδίσκ το 1971 και σχεδόν ταυτόχρονα θα την ακολουθήσει και ο Δήμος Μούτσης. Έχοντας ήδη κάνει τη μεγάλη επιτυχία με τον «Άγιο Φεβρουάριο», ο συνθέτης ετοιμάζει το «Συνοικισμό Α» και τον ηχογραφεί με την Πετρή Σαλπέα και τον Αντώνη Καλογιάννη, οι οποίοι μάλιστα παρουσιάζουνε «ζωντανά» τα τραγούδια στο ZOOM στην Πλάκα τον Ιούλιο του 1972.
Κι ενώ ο δίσκος είναι έτοιμος να κυκλοφορήσει, εν μία νυκτί ανατρέπονται τα πάντα και τα κομμάτια που έλεγε η Σαλπέα, ηχογραφούνται ξανά και κυκλοφορούνε με τη φωνή της Μοσχολιού. Προφανώς, αυτό έγινε επειδή ήτανε πιο «δυνατό» όνομα κι επιπλέον, λόγω του ότι άφηνε πίσω της τα «παραλιακά» νυχτερινά κέντρα κι ανηφόριζε στην Πλάκα, για να συνεργαστεί κι επί σκηνής με το Μούτση.
Έτσι, στον ίδιο χώρο («ΖΟΟΜ») το φθινόπωρο του ’72 η ερμηνεύτρια ξεκίνησε εμφανίσεις μαζί με τον Καλογιάννη, υπό τη μουσική επιμέλεια του συνθέτη. Το βασικό μέρος του προγράμματος ήταν η παρουσίαση του «Συνοικισμού», ο οποίος έγινε ανάρπαστος και «χρυσός» με περισσότερες από 50.000 πωλήσεις. Η Μοσχολιού μεταξύ άλλων έλεγε τα πασίγνωστα «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε», «Έτσι ειν’ η ζωή» και «Η κορδέλα»…
«Ζυγός» και οι τελευταίες… «Στροφές»
Την επόμενη σεζόν, ο τότε σύζυγός της ερμηνεύτριας και μεγάλος σταρ του ποδοσφαίρου Μίμης Δομάζος δημιούργησε τη μπουάτ «Ζυγός», συνεταιρικά με το Νίκο Παπαμιχαήλ (αδελφό του γνωστού ηθοποιού). Ήταν ο χώρος που θα «στέγαζε» τη Βίκυ Μοσχολιού ως το 1978, περίοδος που η ίδια χαρακτήρισε ως την ομορφότερη και πιο δημιουργική της καριέρας της…
Το φθινόπωρο του ’73 λοιπόν, ξεκίνησε τις εμφανίσεις της εκεί υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του Δήμου Μούτση, μαζί με το Δημήτρη Ψαριανό. Λίγους μήνες νωρίτερα, είχανε κυκλοφορήσει οι «Στροφές» (αρχικός τίτλος “Νεφέλες”) που ήταν η πρώτη και τελευταία ολοκληρωμένη δισκογραφική συνεργασία του συνθέτη με την ερμηνεύτρια. Η επιτυχία ήτανε και πάλι πολύ μεγάλη, αφού το άλμπουμ ξεπέρασε τις 50.000 πωλήσεις κι έγινε «χρυσό» με σπουδαία τραγούδια όπως «Εγώ ειμ’ εγώ», «Στους μπαξέδες», «Και γεια χαρά», «Αγκαλιά και πλάι-πλάι» κ.α.
Σημειωτέον ότι την ίδια χρονιά (1973), ηχογραφήθηκε κι ένα 45άρι με δύο κομμάτια σε στίχους Μάνου Ελευθερίου: «Παναγιά μου Γρηγορούσα» και «Το ρούχο σου το θαλασσί».
Εκείνη την περίοδο, ο Μούτσης είχε ήδη ετοιμάσει την «Τετραλογία» και την παρουσίασε για πρώτη φορά ζωντανά στο «Ζυγό» με τη Μοσχολιού και τον Ψαριανό, με τους οποίους επρόκειτο και να την ηχογραφήσει. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Το έργο κυκλοφόρησε προς το τέλος του 1975 με το Μανώλη Μητσιά, το Χρήστο Λεττονό και την πρωτοεμφανιζόμενη Άλκηστη Πρωτοψάλτη.
Είναι άξιον απορίας γιατί δε συμμετείχε η Μοσχολιού, δεδομένου ότι ανήκε στην ίδια εταιρεία με τον συνθέτη. Γιατί, δε μπορώ να δεχτώ ότι αιτία ήταν το γεγονός πως ένα βράδυ έξω από το «Ζυγό» ο Μούτσης άκουσε κάποια πελάτισσα να μιλά για το «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε της Μοσχολιού» κι εκνευρίστηκε που δεν είπε το όνομά του, οπότε δε θέλησε να συνεργαστεί μαζί της ξανά. Αυτό αναφέρει η Αρετή Γκόρντον, στενή φίλη της ερμηνεύτριας για σχεδόν τριάντα χρόνια στο βιβλίο που έγραψε γι’ αυτήν προ τριετίας…
Έκτοτε, Μούτσης και Μοσχολιού δε συναντήθηκαν ποτέ ξανά στη δισκογραφία, αλλά ούτε κι επί σκηνής. Μοναδική εξαίρεση, λίγες κοινές παραστάσεις τους στα τέλη του 1981 στο θέατρο «Κατερίνα» στη Θεσσαλονίκη, μαζί με τον Κώστα Καράλη.
Η…σούμα
Συνολικά, η Βίκυ Μοσχολιού ηχογράφησε 23 τραγούδια σε μουσική Δήμου Μούτση -το ένα σε δεύτερη εκτέλεση («Μια βραδιά στη Λάρισα»). Αυτά ανά χρονιά είναι τα εξής:
1967: Στίχοι Νίκου Γκάτσου: «Σ’ έβλεπα στα μάτια», «Πού να ‘βρω ταχυδρόμο», «Φαρμάκι τα γεράματα».
1968: «Μη συλλογιέσαι» (Δ. Μούτση).
1970: Στίχοι Ν. Γκάτσου: «Τη νύχτα που σ’ αντάμωσα», «Μην κάνεις πείσματα», «Το ρετιρέ».
1972: «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε» (Γ. Λογοθέτη), «Σαν λυγαριά σε φύτεψα» (Β. Τσιμπούλη), «Έτσι ειν’ η ζωή» (Γ. Λογοθέτη), «Η κορδέλα» (Γ. Λογοθέτη), «Μη γράφεις άλλα γράμματα» (Μ. Ελευθερίου), «Ρε πατριωτάκι» (Γ. Λογοθέτη).
1973: «Παναγιά μου Γρηγορούσα» (Μ. Ελευθερίου), «Το ρούχο σου το θαλασσί» (Μ. Ελευθερίου), «Εγώ ειμ’ εγώ» (Πυθαγόρα), «Στους μπαξέδες» (Μ. Ελευθερίου), «Και γεια χαρά» (Γ. Λογοθέτη), «Στην πόρτα του παράδεισου» (Μ. Ελευθερίου), «Αγκαλιά και πλάι-πλάι» (Πυθαγόρα), «Από τα μικρά ψαράδικα» (Μ. Ελευθερίου), «Φόραγες το μαύρο σου σακάκι» (Πυθαγόρα), «Μια βραδιά στη Λάρισα» (Ν. Γκάτσου).
—————–
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…