Γράφει ο Θανάσης Παπαζαφειρόπουλος

Ο Άρης Ζέρβας είναι ένας μουσικός που σίγουρα έχετε απολαύσει με το τσέλο του, αν έχετε βρεθεί σε κάποια πρόσφατη συναυλία της Νατάσσας Μποφίλιου. Με αρκετές σημαντικές συνεργασίες στο ενεργητικό του, αποφάσισε να προχωρήσει πριν λίγο καιρό στην κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού του δίσκου, με τον τίτλο «Πες μου αλμυρή μου θάλασσα».

zervas_cover_2017_02Αφορμή για τη δημιουργία του δίσκου αυτού υπήρξαν δύο ποιήματα που έγραψε η γιαγιά του πριν πάρα πολλά χρόνια. Τα δύο αυτά ποιήματα της γιαγιάς Ευτυχίας («Πες μου αλμυρή μου θάλασσα», «Έσβησε πια») μαζί με ένα τραγούδι σε στίχους Σωτήρη Ρούσσου, τρεις ορχηστρικές συνθέσεις και άλλα τρία τραγούδια δια χειρός Άρη Ζέρβα, συνθέτουν το παζλ των εννέα κομματιών του δίσκου.

Η σειρά και η δομή που γενικά ακολουθεί ο δίσκος δεν είναι καθόλου τυχαία και εξυπηρετεί μια συγκεκριμένη λειτουργία. Με μια ιδιαίτερα εμπνευσμένη ταξινόμηση, τα τρία ορχηστρικά κομμάτια ανοίγουν το δρόμο τριών διαφορετικών ενοτήτων: του ονείρου, του ταξιδιού και των αναμνήσεων. Όλα ξεκινούν από ένα «Όνειρο». Το όνειρο αυτό οδηγεί στο «Ταξίδι» για την πραγματοποίησή του και στο τέλος του ταξιδιού αυτού μένουν οι «Αναμνήσεις». Όλες αυτές οι φάσεις έχουν τις δικές τους διαπιστώσεις – ευχάριστες ή δυσάρεστες.

Στο μουσικό – ενορχηστρωτικό μέρος κυριαρχούν, όπως θα ήταν αναμενόμενο, το τσέλο και το βιολί αλλά σημαντική θέση έχουν και οι κιθάρες, που δημιουργούν ένα όμορφο περιβάλλον εγχόρδων. Η μουσική είναι απλή και ήρεμη, χωρίς εξάρσεις. Η ίδια επιφάνεια υπάρχει και στο στίχο, όπου έχουν χρησιμοποιηθεί τα πιο απλά γλωσσικά υλικά. Αν και η απλότητα χρησιμοποιείται συχνά ως όχημα για να συγκινήσει, κάτι τέτοιο δεν επιτυγχάνεται εύκολα στο συγκεκριμένο έργο.

Γι’ αυτό όμως δεν ευθύνεται σε καμία περίπτωση η εύστοχη μουσική ούτε ακόμη και ο απλός στίχος αλλά η ασθενική, ασταθής και κάπως αδιάφορη ερμηνεία. «Τραγουδάς κάτι κι ας μην το λες καλά το τραγούδι … και όμως για εκείνη τη στιγμή, γι’ αυτά τα λίγα λεπτά προσωπικής έκφρασης, γίνεσαι τραγουδιστής … ο καλύτερος του κόσμου», υποστηρίζει ο δημιουργός. Όσο όμορφη και ρομαντική και αν ακούγεται αυτή η θέση, δεν αναλογίζεται ότι ένα έργο δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα μόνο της καλλιτεχνικής ανησυχίας αλλά να έχει και τη δυνατότητα μιας μαζικότερης απήχησης. Απ’ ό,τι φαίνεται, η θέση αυτή έχει κυριεύσει όλο το έργο, που δυστυχώς περνάει μέχρι στιγμής απαρατήρητο ενώ διέθετε μια ουσιαστική και αυθεντική πρώτη ύλη.

[pull_quote_center]Ας μιλήσουν οι στίχοι…
Στεκόσουν χθες απέναντί μου
μα δεν σου μίλησα
στα μάτια μόνο σε κοίταξα…
Σε καρτερούσα τόσο καιρό
και μόλις σε είδα, δεν βρήκα λέξη
δεν είχα τι να πω…
Στεκόσουν εκεί που σε πρωτοείδα
μα δε σου μίλησα
στ’ αλήθεια δείλιασα…
Δεν ξέρω αν ήταν ένα σημάδι
μέσα στη νύχτα, στο δικό μου σκοτάδι
μα ήσουν εκεί, ναι ήσουν εκεί…
———–
Δεν ήταν ψέμα
ήσουν εκεί να με κοιτάς
σαν να περίμενες ν’ ακούσεις
το σ’ αγαπώ μες στη σιωπή…
Δεν ήταν ψέμα
για ώρα σε κοίταζα
μήπως χαθώ σ’ αυτό το βλέμμα…[/pull_quote_center]

* (Στίχοι: Σωτήρης Ρούσσος)


Τα τραγούδια του CD
:

01. Το Όνειρο
02. Για Σένα (Πες Μου Αλμυρή Μου Θάλασσα)
03. Κράτα Με
04. Το Ταξίδι
05. Έσβησε Πια
06. Όλα Είναι Ψέμα
07. Αναμνήσεις
08. Εκεί Που Σε Πρωτοείδα
09. Ποιήματα

Δισκογραφική: Minos EMI
Παραγωγή: 2/2017

————–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here