Γράφει η Ευδοκία Αραβαντινού – Σιμωνέτου
Αναμφισβήτητα μια από τις ισχυρότερες τάσεις της σύγχρονης ελληνικής μουσικής είναι ο πειραματισμός με παλαιότερα –λαϊκά ως επί το πλείστον– ακούσματα και η πρόσμιξη σε αυτά (άλλοτε εξαιρετικά πετυχημένα και άλλοτε κάπως αδέξια) σύγχρονων ήχων. Μέσα, λοιπόν, σ’ αυτό το κύμα από γκρουπάκια και σχήματα που καταπιάνονται με τέτοιου είδους μουσική, βρίσκουμε τους εκ Θεσσαλονίκης Les Au Revoir, που μας προτείνουν τις δικές τους παραλλαγές γνωστών –και γνωστότερων– τραγουδιών από τη δεκαετία του ’40 έως τη δεκαετία του ‘70, στον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο με τίτλο Retro o’ clock.
Ομολογώ ότι έβαλα το δίσκο να παίζει με σχετική δυσπιστία. Τι καινούριο θα μπορούσε να προσφέρει το τρίο των Les Au Revoir σε μια χιλιοδοκιμασμένη συνταγή που κάποτε μπορεί και να κουράζει το μουσικό κοινό, είτε επειδή η μετάβαση στο σύγχρονο ήχο γίνεται με τρόπο άστοχο είτε επειδή αναμασώνται τα ίδια υλικά χωρίς καμία πρωτοτυπία; Ωστόσο, πολύ γρήγορα, ήδη από την «πιανιστική» εισαγωγή της διασκευής του πρώτου τραγουδιού, του «Θα ξανάρθεις», (σε μουσική Κώστα Γιαννίδη και στίχους Αλέκου Σακελλάριου), άρχισα να αλλάζω την προκατειλημμένη μου άποψη. Και καθώς ξεδιπλωνόταν το ένα τραγούδι μετά το άλλο, κατέληξα ότι το Retro o’ clock είναι ένας δίσκος καλοδουλεμένος, που σεβάστηκε τα “retro” στοιχεία της μουσικής των τραγουδιών του (αντί να τα αποδιώξει τελείως, όπως πολλές φορές έχουμε δει να γίνεται) και τα «έντυσε» με ήχους που δε μοιάζουν ξένοι ή παράταιροι σε σχέση με το νόημα των στίχων (όπως πολλές φορές έχουμε δει να γίνεται, επίσης).
Με ένα κράμα από ήχους λαϊκούς, που φανερώνουν τις καταβολές των τραγουδιών, στοιχεία swing, ιδιαίτερα εμφανή στο «Πολλές Φορές» (που πρωτοακούστηκε από τη Μαίρη Λίντα σε μουσική Μανώλη Χιώτη και στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη), έθνικ και τζαζ προσμίξεις, λίγο beat και διάχυτο το ηλεκτρονικό στοιχείο, οι Les Au Revoir καταφέρνουν να προσδώσουν σε πολλά από τα τραγούδια του δίσκου μια πιο lounge διάθεση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το «Ήρθες Αργά» (σε μουσική Γιάννη Βέλλα και στίχους Κώστα Κοφινιώτη), ένα από τα πιο όμορφα, κατά τη γνώμη μου, τραγούδια του δίσκου, αλλά και το «Άσε με να φύγω (Dreamers Inc. remix)». Δεν πρόκειται, όμως, για έναν ακόμα δίσκο με αποκλειστικά lounge τραγούδια, κάπως επίπεδα και σε παρόμοιο τόνο. Το Retro o’ clock, χάρη στους ρυθμούς της bossa nova όπου πατάει, μπορεί να εμπνεύσει ακόμα και μια χορευτική διάθεση στον ακροατή, ιδιαίτερα με το τραγούδι «Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο» (σε μουσική και στίχους του Σταύρου Ζώρα).
Πέρα από το πιάνο στο οποίο ήδη αναφέρθηκα, στο δίσκο ακούγονται ήχοι και από άλλα όργανα, όπως το ακορντεόν, έντονα πνευστά, ενώ σχεδόν αδιάλειπτη ηχητική παρουσία έχουν τα πλήκτρα, όπου βρίσκουμε τον Κώστα Καραμήτσο, και η κιθάρα, που αναλαμβάνει ο Λεωνίδας Αναγνώστου. Το μπουζούκι του ενώνει μαζί τους ο Μανώλης Καραντίνης και την ακουστική του κιθάρα ο Αντώνης Γούναρης στο τραγούδι «Εσύ» (σε μουσική και στίχους του Μανώλη Χιώτη). Ιδιαίτερη μνεία οφείλουμε να κάνουμε στην καθαρή, άλλοτε (όπου πρέπει) πιο στιβαρή και άλλοτε πιο μελωδική και βελούδινη φωνή της Αλεξάνδρας Μπουνάτσα.
Κάπου εδώ, όμως, οφείλω να αποδώσω και τα δίκαια, αναφέροντας ότι σε σημεία ο δίσκος χάνει αυτή τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο πρωτότυπο και το «πειραγμένο». Αυτό γίνεται ιδιαίτερα φανερό στη μεταφορά του τραγουδιού «Οι θαλασσιές σου οι χάντρες» (σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους Κώστα Πρετεντέρη), που παραφορτώθηκε με όλα τα παραπάνω στοιχεία, κάνοντάς το να «νιώθει» λιγάκι έξω από τα νερά του, ενώ παρόμοιες αδυναμίες απαντώνται και στο «Εσύ».
Με λίγα λόγια, το Retro o’ clock αποτελεί ένα δισκάκι που οι διασκευές του ανήκουν σε καλοκαιρινές συνάξεις σε μπαλκόνια με κοκτέιλ στο χέρι και όχι μόνο. Πρόκειται για μια άξια πρώτη δουλειά των Les Au Revoir που μεταμορφώνει παλιά λαϊκά ακούσματα ακουμπώντας σε μοντέρνες μουσικές γραμμές, μια «δουλειά – αιτία» να ακουστούν σε μπαράκια, θερινά και χειμωνιάτικα, τραγούδια που έχουμε συνηθίσει να παίζουν στο κασετοφωνάκι της γιαγιάς μας. Kι όλο αυτό χωρίς να ξενίζει – εκτός από τα σημεία που προαναφέρθηκαν – αυτή η μετάβαση.
[pull_quote_center]Ας μιλήσουν οι στίχοι…
Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο
εσένα π’ αγαπώ τόσο πολύ
για πες μου θες να μείνω ή να φύγω
για πες μου πριν μας εύρει το πρωί
———
Τ’ αστέρια από ψηλά
μας βλέπουν σιωπηλά
την νύχτα αυτή που στάθηκε ο χρόνος,
τα μάτια σου φωτιά
τα χείλη σου δροσιά
αν φύγεις και μ’ αφήσεις θα ’μαι μόνη[/pull_quote_center]
* (Στίχοι: Σταύρος Ζώρας)
Τα τραγούδια του CD:
- Θα ξανάρθεις
- Εσένα Που Σε Ξέρω Τόσο Λίγο
- Άσε Με Να Φύγω
- Οι Θαλασσιές Σου Οι Χάντρες
- Εσύ ( Μανώλης Καραντίνης)
- Πολλές Φορές
- Σε Λυπάμαι
- Ήρθες Αργά
- Θυμήσου Τον Σεπτέμβρη
- Θα Ξανάρθεις (Kled Moné Radio Edit)
- Άσε Με Να Φύγω (Dreamers Inc. Remix)
Δισκογραφική: Plus Rec / Cobalt Music
Παραγωγή: 5/2017
Διεύθυνση Παραγωγής: Χάρης Πρώιος
Συντελεστές:
- Τραγούδι : Αλεξάνδρα Μπουνάτσα
- Πλήκτρα – Programming : Κώστας Καραμήτσος
- Ακουστική Κιθάρα : Λεωνίδας Αναγνώστου
- «Εσύ», μπουζούκι : Μανώλης Καραντίνης
- «Εσύ», ακουστική κιθάρα : Αντώνης Γούναρης
- Ενορχήστρωση στα τραγούδια 1-9: Χάρης Πρώιος, Κώστας Καραμήτσος
- Ηχογράφηση – Μix στα τραγούδια 1-9 : Plus Studio (Χάρης Πρώιος)
- Mastering στα τραγούδια 1-9: Paul Stefanidis (Viking Lounge Mastering)
- «Θα Ξανάρθεις», εκδότης : PANAS MUS ΠΑΠΑΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΑΚΑΣ
- «Άσε Με Να Φύγω», ενορχήστρωση – παραγωγή : Kled Moné
- «Σε λυπάμαι», εκδότης : PANAS MUS ΠΑΠΑΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΑΚΑΣ
————–
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…