Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα: “Εκείνες κι εγώ”

Τηλεοπτικές στιγμές που μας έκαναν να γελάσουμε, να κλάψουμε, να μελαγχολήσουμε, να ταυτιστούμε με τους ήρωες και να πάσχουμε μαζί τους. Πόσα συναισθήματα δε γέννησαν σε όλους μας αξέχαστα σίριαλ της μικρής οθόνης. «Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα», άφησαν το σημάδι τους στο μυαλό και στην καρδιά μας και τα θυμόμαστε με νοσταλγία μέσα σ’ αυτό το άθλιο τηλεοπτικό τοπίο του σήμερα…

Αυτή η στήλη λοιπόν, κάθε 15 ημέρες θα σας παρουσιάζει κι από μία σειρά που έγραψε τη δική της ξεχωριστή ιστορία στην ασπρόμαυρη ή στην έγχρωμη τηλεόραση στα πρώτα 20 χρόνια πορείας της. Φιλοδοξία της, να σας θυμίσει μοναδικές κι ανεπανάληπτες στιγμές που δε θα σβήσουν ποτέ ο χρόνος και η μνήμη!

———————————————————–

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, έγινε πλήρως αντιληπτό ότι η τηλεόραση ήταν πλέον ο σχεδόν απόλυτος κυρίαρχος, όσον αφορά την ψυχαγωγία του Έλληνα. Έτσι, όλο και περισσότεροι σημαντικοί πρωταγωνιστές άρχιζαν να «φλερτάρουν» με το μέσο, στο οποίο ως τότε αντιστέκονταν σθεναρά.

Άλλωστε, η δύναμη της μικρής οθόνης είχε γίνει πια τόσο μεγάλη, που ήταν ικανή από τη μια στιγμή στην άλλη να κάνει πασίγνωστο στο πανελλήνιο οποιοδήποτε πρόσωπο εμφανιζόταν σ’ αυτή. Συνεπώς, με το «θάνατο» του εμπορικού κινηματογράφου, οι ηθοποιοί δεν είχαν και πολλές διεξόδους «επικοινωνίας» με το ευρύ κοινό…

Το 1976, ήλθε η σειρά του Λάμπρου Κωνσταντάρα να «υποκύψει» στη «γοητεία» της τηλεόρασης, για πρώτη και τελευταία φορά στην καριέρα του. Ο αδελφικός φίλος του και σπουδαίος συγγραφέας Κώστας Πρετεντέρης, έγραψε ειδικά για τον αξέχαστο ηθοποιό έναν ρόλο «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα του, δημιουργώντας μια σειρά που αφενός σημείωσε τεράστια επιτυχία στη μία και μοναδική προβολή της, αφετέρου πέρασε και στις νεότερες γενιές, αλλά με διαφορετικό πρωταγωνιστή…

Ο λόγος βεβαίως για το «Εκείνες κι εγώ», το πρώτο επεισόδιο της οποίας προβλήθηκε την Τρίτη 18 Μαΐου 1976 στις 20:45 από το δίκτυο της ΥΕΝΕΔ και ολοκλήρωσε τον κύκλο της ενάμιση χρόνο αργότερα, στις 27 Δεκεμβρίου 1977, έπειτα από 86 ουσιαστικά αυτοτελή επεισόδια.

Δυστυχώς, είμαστε υποχρεωμένοι για ακόμη μια φορά να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει σχεδόν τίποτε στο αρχείο της ΕΡΤ από την εν λόγω σειρά, παρά μόνο ένα επεισόδιο. Μάλιστα, κάποιες σκηνές του παίχθηκαν για πρώτη φορά πριν λίγα χρόνια σε μια τηλεοπτική εκπομπή και υπήρχε η βεβαιότητα ότι αργά ή γρήγορα, τούτο το επεισόδιο θα «ανέβαινε» στο ψηφιακό αρχείο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Ωστόσο, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχουν πολλά τεχνικά προβλήματα (προφανώς στην ποιότητα της εικόνας) κι έτσι, μέχρι σήμερα κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό. Επίσης, πιθανολογείται ότι σώζεται …εκτός ΕΡΤ και το επεισόδιο όπου εμφανίστηκε ως guest star η διάσημη Ιταλίδα show-woman Ραφαέλλα Καρρά.

Η υπόθεση 

Κεντρικός ήρωας της σειράς είναι ο Λάμπρος Δόγγανος (Λάμπρος Κωνσταντάρας), ο οποίος είναι λάτρης του γυναικείου φύλου. Μπον βιβέρ, γλεντζές και ερωτιάρης, δεν αφήνει ήσυχη ούτε …θηλυκή γάτα! Παρότι …αιωνίως αρραβωνιασμένος με την Ελένη Οικονομίδου (Έφη Οικονόμου), διαρκώς μπλέκεται και με διαφορετικές γυναίκες, είτε πρώην φλερτ του, είτε νυν!

Η αρραβωνιαστικιά του βεβαίως, γνωρίζει τις …δραστηριότητές του, αλλά επειδή τον αγαπά πολύ, τον συγχωρεί και κάνει τα στραβά μάτια, κάτι που ο Λάμπρος εκμεταλλεύεται ασυστόλως. «Συνένοχος» στην όλη ιστορία, είναι ο συνεταίρος του ήρωά μας, ο Δημήτρης Μαρίκος (Δημήτρης Νικολαΐδης, ο οποίος σκηνοθέτησε και τη σειρά).

Στον αντίποδα, η νέγρα υπηρέτριά του Δεβόρα (Ρένα Βουτσινά) με τα …απίστευτα ελληνικά της και η φίλη του Λίλη Τζούφαλου (Τέτη Σχοινάκη), συχνά-πυκνά ξεμπροστιάζουν τις «δραστηριότητές» του, με αποτέλεσμα να τον φέρνουν σε δύσκολη θέση. Όμως, όποια γυναίκα κι αν κυνηγάει, πάντοτε επιστρέφει στην αγκαλιά της Ελένης, η οποία τον περιμένει σαν την πιστή Πηνελόπη. Άλλωστε, ξέρει ότι όπου και να πάει, εκείνη έχει πρώτη στην καρδιά του, κάτι που και ο ίδιος ο Λάμπρος γνωρίζει…

Δίπλα του, βρίσκονταν επίσης ο λιγάκι ελαφρόμυαλος ανιψιός του Πετράκης Θεοδώρου (Γιώργος Κωνσταντής) και ο μεγαλοβιομήχανος φίλος του Ιάσων Παπαπέτρου (Τώνης Γιακωβάκης), οι οποίοι συχνά-πυκνά του δημιουργούσαν προβλήματα, αλλά ενίοτε τον βοηθούσαν κιόλας.

Έτσι λοιπόν, οι διάφορες ιστορίες εξελίσσονταν με τα συγκεκριμένα πρόσωπα, έχοντας βεβαίως σχεδόν πάντα σε κάθε επεισόδιο και κάποιον ή κυρίως κάποια guest star.

Το καστ

Όταν υπάρχει ένας Λάμπρος Κωνσταντάρας, τότε όλοι οι υπόλοιποι περνούν σε δεύτερη μοίρα. Αν και η σειρά δεν υπάρχει πλέον, αρκεί κάποιος να παρακολουθήσει τις ταινίες του αξέχαστου πρωταγωνιστή από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 ως τις αρχές εκείνης του ’70. Θα έχει πλήρη την εικόνα του Λάμπρου Δόγγανου, ο οποίος ελάχιστα διαφέρει από τον «Τρελοπενηντάρη», τον «Τρελό γλεντζέ» ή τον «Ζάχο» του «Τι 30, τι 40, τι 50».

Προσωπικά, θα ήθελα να δω έστω ένα πλάνο της Ρένας Βουτσινά στο ρόλο της Δεβόρας. Εκείνη την εποχή, η ηθοποιός ήταν ήδη πασίγνωστη από τη συμμετοχή της στο «Μεθοριακό σταθμό» ως «Γαρουφαλλιά» και η παρουσία της στο «Εκείνες κι εγώ», οπωσδήποτε είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Χώρια που θα ‘θελα ν’ ακούσω τα απίθανα ελληνικά της, του στυλ «Ο κύριος Ντιμούτρης (Δημήτρης)» ή «Ο Ξιφουνών (Ξενοφών)»…

Η πολύ καλή ηθοποιός Έφη Οικονόμου ήταν σίγουρα εξαίρετη στο ρόλο της …χιλιοταλαιπωρημένης Ελένης, ενώ για τον αξέχαστο Δημήτρη Νικολαΐδη, δε χρειάζονται πολλά λόγια. Χρόνια συνεργάτης του Κωνσταντάρα, είχε μια εξαιρετική «χημεία» μαζί του.

Να πούμε ότι σε guest star ρόλους, εμφανίσθηκαν στη σειρά πολλοί κι εκλεκτοί πρωταγωνιστές: Νίκος Ρίζος, Μίτση Κωνσταντάρα (θεία Ορντανσία), Μαρία Αλιφέρη (Κική, παλιό “φλερτ” του Λάμπρου), Ρένα Κοσμίδου (αν κι έπαιξε σε αρκετά επεισόδια, ως μια από τις πολλές «κατακτήσεις» του Λάμπρου και με άπειρες λεκτικές κοτσάνες), Βίλμα Κύρου κ.α.

Σχόλιο 

Από τα ελάχιστα πλάνα που έχω δει και φέρνοντας στο νου μου τον Κωνσταντάρα στους ρόλους του ερωτιάρη γλεντζέ που έπαιζε στο σινεμά, είμαι σίγουρος ότι έδωσε ρεσιτάλ ως Δόγγανος. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι ηλικιακά δεν του ταίριαζε και πολύ, καθώς ήταν 63 ετών όταν ξεκίνησε η σειρά. Ωστόσο, ο «τύπος» του ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και ο Πρετεντέρης φαίνεται ότι πόνταρε σε σίγουρο «άλογο».

Είκοσι χρόνια μετά (1996), η σειρά ξαναγυρίστηκε με πρωταγωνιστή το Γιάννη Μπέζο, ο οποίος σαφώς ήταν περισσότερο ηλικιακά ταιριαστός για το ρόλο. Όμως, παρά το γεγονός ότι ήταν και είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός και πολύ καλός ως Ζάχος (πια) Δόγγανος, έχω τη γνώμη ότι δεν ήταν ανώτερος του Λάμπρου…

Με την πένα του Δημήτρη Κωνσταντάρα 

Το 1996, ο διακεκριμένος δημοσιογράφος -και όχι μόνο- Δημήτρης Κωνσταντάρας, έγραψε ένα εξαιρετικό βιβλίο για τον πατέρα του, με τίτλο «Λάμπρος Κωνσταντάρας, μέσα από τα δικά μου μάτια». Πέραν του σημαντικότατου ενδιαφέροντος που έχει για τον αναγνώστη που θέλει να μάθει κάποια πράγματα παραπάνω για τον αξέχαστο πρωταγωνιστή, υπάρχει μια χαρακτηριστική αναφορά στο «Εκείνες κι εγώ», με «πρωταγωνίστρια» την κόρη του (κι εγγονή του Λάμπρου), την Παυλίνα.

Το περιστατικό, διαδραματίζεται στη Σκόπελο το καλοκαίρι του 1977, όταν ήταν κοριτσάκι μόλις τριών ετών. Η ώρα προβολής του επεισοδίου πλησιάζει και ο Δημήτρης με τη σύζυγο και την κόρη του, μεταβαίνουν σ’ ένα κοντινό χωριό όπου υπήρχε τηλεόραση, για να το παρακολουθήσουν.

Γράφει λοιπόν μεταξύ άλλων ο γνωστός δημοσιογράφος: «Κάναμε δυο ώρες να καλύψουμε τα 10-12 χιλιόμετρα, λόγω κυκλοφοριακής συμφόρησης από τα αυτοκίνητα, τρακτέρ, ποδήλατα, φορτηγά και κάρα, γεμάτα ανθρώπους που πήγαιναν. Πήγαιναν πού; (…) Πήγαιναν όλοι, με κάθε μέσον, στο χωριό που διέθετε τηλεόραση, για να δουν το «Εκείνες κι εγώ». 

«(…) Όταν φτάσαμε τελικά στο χωριό, αντιμετωπίσαμε μιαν απερίγραπτη κατάσταση: Έρημα τα εστιατόρια και τα ψαράδικα στην παραλία και τεράστιες ουρές έξω από δυο μεγάλα καφενεία, που προφανώς είχαν τηλεόραση. Δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να μπούμε κι εμείς». 

«(…) Η κόρη μας, η Παυλίνα, είχε μόλις κλείσει τα τρία. Και είχε βάλει καλά στο μυαλό της να δει τον παππού της στην τηλεόραση (…). Με την αθωότητα και το θάρρος των τριών της χρόνων, προχώρησε και άνοιξε μια αυλόπορτα, την πιο κοντινή από εκεί που στεκόμασταν αμήχανοι. Η μαμά της, πετάχτηκε να την πιάσει. Κι εγώ αισθάνθηκα άσχημα». 

(…) «Θέλω να δω τον παππού μου», ακούσαμε το παιδί να λέει. «Τον παππού σου; Ποιος είναι ο παππούς σου; Πού είναι η μαμά σου;», ρώτησε απορημένη η νοικοκυρά του σπιτιού (…). Μπήκαμε διστακτικά (…). «Κοπιάστε», είπε η γυναίκα, «θέλετε να δείτε τον Κωνσταντάρα κι εσείς;». Η Παυλίνα επέμεινε. «Θέλω να δω τον παππού μου». «Και ποιος είναι ο παππούς σου;» ξαναρώτησε η οικοδέσποινα. «Ο Κωνσταντάρας», απάντησε η μικρή». 

«Είδαμε το σίριαλ καθισμένοι σαν προεστοί του χωριού. Κι η Παυλίνα, έφαγε ένα ολόκληρο βάζο γλυκό. Ως επίτιμη προσκαλεσμένη»…!

————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…