Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα: “Βεγγαλικά”

Τηλεοπτικές στιγμές που μας έκαναν να γελάσουμε, να κλάψουμε, να μελαγχολήσουμε, να ταυτιστούμε με τους ήρωες και να πάσχουμε μαζί τους. Πόσα συναισθήματα δε γέννησαν σε όλους μας αξέχαστα σίριαλ της μικρής οθόνης. «Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα», άφησαν το σημάδι τους στο μυαλό και στην καρδιά μας και τα θυμόμαστε με νοσταλγία μέσα σ’ αυτό το άθλιο τηλεοπτικό τοπίο του σήμερα…

Αυτή η στήλη λοιπόν, κάθε 15 ημέρες θα σας παρουσιάζει κι από μία σειρά που έγραψε τη δική της ξεχωριστή ιστορία στην ασπρόμαυρη ή στην έγχρωμη τηλεόραση στα πρώτα 20 χρόνια πορείας της. Φιλοδοξία της, να σας θυμίσει μοναδικές κι ανεπανάληπτες στιγμές που δε θα σβήσουν ποτέ ο χρόνος και η μνήμη!

———————————————————–

Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Η ελεύθερη ραδιοφωνία είναι πλέον γεγονός, έχοντας αρχίσει ήδη να «καταπίνει» την κρατική και να κερδίζει έδαφος καθημερινά στις προτιμήσεις των Ελλήνων. Όλα δείχνουν ότι είναι θέμα χρόνου να γίνει κάτι αντίστοιχο και στο τηλεοπτικό τοπίο…

Λίγο πριν συμβεί αυτό, η ΕΡΤ-1 ετοιμάζεται να εμφανίσει το «δυνατό χαρτί» της, σε μια περίοδο μάλλον αδιάφορη ως προς το προσφερόμενο προϊόν της μικρής οθόνης. Λέγεται Θανάσης Βέγγος, ο οποίος ως τότε, δεν είχε την παραμικρή συμμετοχή σε τηλεοπτική σειρά. Οι εμφανίσεις του, περιορίζονταν σε κάποια εορταστικά σόου ή σε εκπομπές με θέμα την παλιά επιθεώρηση…

Έτσι, τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 1988, κάνουν πρεμιέρα τα «Βεγγαλικά», τα οποία… «πυροδοτήθηκαν» με καθυστέρηση σχεδόν πέντε ετών. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, τα γυρίσματα ξεκίνησαν στα μέσα του 1983, με σκοπό η προβολή τους ν’ αρχίσει τους πρώτους μήνες του 1984.

Ωστόσο, αυτό δεν έγινε ούτε τότε, αλλά ούτε και τα επόμενα χρόνια. Κάθε φορά που ανακοινωνόταν το ξεκίνημα της σειράς, κάτι συνέβαινε και διαρκώς αναβαλλόταν. Η παραγωγή καθυστερούσε συνεχώς και η ιστορία μονίμως πήγαινε πίσω, σε σημείο που πλέον ο Τύπος έκανε λόγο για «σειρά-φάντασμα» και «το σίριαλ ενός …σίριαλ»!

Με τούτα και με κείνα λοιπόν, κάποτε επιτέλους τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν και η σειρά ξεκίνησε, σε κείμενα Γιώργου Λαζαρίδη και σκηνοθεσία και παραγωγή του ίδιου του «Θου-Βου», έχοντας διάρκεια 13 επεισοδίων. Όμως, παρά το «θρύλο» που είχε δημιουργηθεί γύρω από αυτήν, αλλά κυρίως το γεγονός ότι πρωταγωνιστής ήταν ο αξέχαστος «καλός μας άνθρωπος», δεν κατάφερε να κερδίσει μεγάλο κομμάτι του τηλεοπτικού κοινού.

Ίσως επειδή ο κόσμος προτιμούσε το Βέγγο της δεκαετίας του ’60, ίσως επειδή δεν υπήρχαν πολλές αστείες σκηνές όπως όλοι περίμεναν, ίσως γιατί ήταν λίγο …άναρχα δομημένο, δεν πήγε καλά από άποψη θεαματικότητας.

Ωστόσο, ο Θανάσης Βέγγος δεν ήταν δυνατό να λείψει από τα αφιερώματα αυτής της στήλης. Έτσι, με απέραντη αγάπη για τον ίδιο και μεγάλο σεβασμό στη μνήμη του, παρουσιάζουμε σήμερα τα «Βεγγαλικά», για να τον ξαναφέρουμε κοντά μας…

Η υπόθεση 

Δε θα λέγαμε ότι υπήρχε …ακριβής υπόθεση στη σειρά. Απλώς, παρουσιάζονταν οι δυσκολίες, τα κακώς κείμενα και ο αγχώδης τρόπος ζωής ενός μικρομεσαίου ανθρωπάκου, σε μια τσιμεντούπολη όπως η Αθήνα.

Κεντρικός ήρωας είναι ο Θανάσης Θανασούλας (Θανάσης Βέγγος), ο οποίος διατηρεί «γραφείο έρευνας, προβολής και δημοσιότητας» όπως το αποκαλεί, με τίτλο «Ο ντελάλης». Δουλειά του, είναι η συλλογή και διανομή αποκομμάτων για διάφορες υπηρεσίες, δημιουργία διαφημιστικών σλόγκαν για εταιρείες και καταστήματα, προβολή δραστηριοτήτων καλλιτεχνών κλπ.

Είναι αρραβωνιασμένος …σχεδόν είκοσι χρόνια με μια γειτόνισσά του, την Άννα (Κλεώ Σκουλούδη), αλλά ενώ θέλει να την παντρευτεί, οι πολλές καθημερινές υποχρεώσεις δεν τον αφήνουν. Όλη την ημέρα είναι στο τρέξιμο (άραγε, τι άλλο για Βέγγο;) για τον επιούσιο και διαρκώς λειτουργεί με την ψυχή στο στόμα.

Συν τοις άλλοις, έχει να φροντίσει και την αδελφή του τη Βαρβάρα (Ρέα Χαλκιαδάκη), ο άντρας της οποίας Βαγγέλης Περδίκας (Μιχάλης Γιαννάτος) την άφησε και μπάρκαρε για τη Λιβύη προκειμένου να δουλέψει, αλλά έχει εξαφανιστεί σχεδόν πέντε χρόνια, χωρίς να δώσει το παραμικρό σημείο ζωής. Έτσι, ο Θανάσης είναι υποχρεωμένος να συντηρεί την ίδια και τα τρία παιδιά της (Σωσώ, «Σπίθας» και Φιλίτσα), με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Τα έξοδα τρέχουν, οι δουλειές δεν πηγαίνουν και πολύ καλά, ο αγχώδης και γρήγορος ρυθμός της πόλης τον έχει κουράσει και το αποτέλεσμα είναι, στο τέλος να κλονιστούν τα νεύρα του και να βρεθεί στα πρόθυρα της τρέλας. Όρια που φαίνεται να έχει ξεπεράσει προ πολλού ο δίδυμος αδερφός του, ο οποίος εμφανίζεται συχνά ως «αφηγητής», «παρουσιαστής», αλλά και «καταγγέλλων» των όσων συμβαίνουν στην τσιμεντούπολη της Αθήνας…

To καστ 

Βέγγου παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω. Ο «καλός μας άνθρωπος» είναι ουσιαστικά ολόκληρη η σειρά. Υπάρχουν στιγμές που θυμίζει έντονα τον «Θου-Βου» της χρυσής κινηματογραφικής εποχής, αλλά μ’ ένα πιο «κοινωνικό» πρόσωπο. Πάντα αεικίνητος και με τις γνωστές γκριμάτσες που αγάπησε όλη η Ελλάδα, μόνο και μόνο γι’ αυτόν, αξίζει να δει κάποιος τα «Βεγγαλικά».

Από εκεί και πέρα, η Κλεώ Σκουλούδη ως Άννα, ώρες-ώρες μοιάζει να μη μπορεί να παρακολουθήσει τον ξέφρενο ρυθμό του πρωταγωνιστή. Βεβαίως, υποδύεται άψογα το χαρακτήρα που της ανατέθηκε, καθώς είχε συνεργαστεί και στο παρελθόν με το Βέγγο τόσο στο θέατρο, όσο και στον κινηματογράφο.

Εκείνη που τα κάνει όλα άνω-κάτω και είναι κανονικός οδοστρωτήρας, είναι η Βέτα Μπετίνη στο ρόλο της Ανδρομάχης, η οποία είναι η διαχειρίστρια, η θυρωρός και η καθαρίστρια της πολυκατοικίας όπου ζει ο Θανάσης. Θα τη χαρακτήριζα ως «μετεμψύχωση» της Σαπφούς Νοταρά, η οποία σίγουρα θα είχε το συγκεκριμένο ρόλο «στο τσεπάκι» αν η σειρά γυριζόταν …20 χρόνια νωρίτερα!

Από εκεί και πέρα, την παράσταση κλέβει ο «γίγαντας» Τάκης Χαλάς ως Ηρακλής. Είναι ο γνωστός και συμπαθέστατος «νάνος», ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν λίγα χρόνια, ξεχασμένος σχεδόν απ’ όλους…

Η Μαρινέλλα Μεταξά, η Μυρτώ Μαθά και ο Αλέξης Τσαγκρώνης, υποδύονται με άφθονη παιδική αθωότητα τα τρία ανίψια του Θανάση, ενώ υπήρχαν και αξιόλογοι guest stars: Κώστας Τσάκωνας (ως «Κουφαλάς», ιδιοκτήτης της πλοιοκτήτριας εταιρείας, με την οποία ταξίδεψε ο Βαγγέλης -ο γαμπρός του πρωταγωνιστή), Γιάννης Ζουγανέλης (λήσταρχος Νταβέλης), Μιχάλης Μουστάκας (ο «ενοχλητικός του ασανσέρ», που διαρκώς κάνει λάθος τους ορόφους κι ενοχλεί το Θανάση), Τζώνυ Βαβούρας, Ζανό Ντανιάς κ.α.

Σχόλιο 

Όπως αναφέραμε παραπάνω, μόνο και μόνο για τον Θανάση Βέγγο, αξίζει να δει κάποιος τη σειρά. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, ενώ ο χαρακτήρας του πρωταγωνιστή, μοιάζει να είναι μια επανάληψη εκείνων που υποδύθηκε στις μετά το 1970 κινηματογραφικές απόπειρές του. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια «πικρή, κοινωνική σάτιρα», που ναι μεν έχει στιγμές γέλιου, αλλά αυτές είναι ελάχιστες για Βέγγο.

Επιπλέον, αρκετές σκηνές και διάλογοι επαναλαμβάνονται από επεισόδιο σε επεισόδιο, με αποτέλεσμα ο «καθαρός» χρόνος του να μην είναι περισσότερος από 10-15 λεπτά. Οπωσδήποτε, τα «Βεγγαλικά» ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό από τις κωμικές-σατιρικές σειρές που είχαν προβληθεί ως τότε στην τηλεόραση, ωστόσο δεν είχαν τα «συστατικά» της αξέχαστης και μεγάλης επιτυχίας. Είπαμε όμως. Μόνο η παρουσία του «Θου-Βου» στη μικρή οθόνη, ήταν αρκετή για ν’ ασχοληθεί κάποιος μαζί τους.

Πάντως, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι το θέμα της σειράς είναι άκρως επίκαιρο και διαχρονικό. Από τότε μέχρι σήμερα, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει. Και σίγουρα, όχι προς το καλύτερο…

————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…