Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
Οι περισσότεροι από σας, γνωρίζετε τον Δημήτρη Κοντολάζο μέσα από τις μεγάλες λαϊκές επιτυχίες του στη δεκαετία του ’80. Τραγούδια όπως «Εγώ δεν ήμουνα αλήτης», «Αν μ’ αγαπούσες λίγο», «Όλα τα ‘δωσα για σένα», «Κάνε μου σινιάλο» κ.α., καθιέρωσαν τον ερμηνευτή από τη Θεσσαλονίκη και τον οδήγησαν στην κορυφή τόσο της δισκογραφίας (με πλήθος εμπορικά χρυσών άλμπουμ), όσο και της νυχτερινής διασκέδασης.
Ωστόσο, ο Κοντολάζος είχε ένα εντελώς διαφορετικό ξεκίνημα στην καριέρα του. Το πρώτο βραβείο που κέρδισε στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της συμπρωτεύουσας το 1973 με τον περίφημο «Μπαρμπαλιά», του άνοιξε διάπλατα τις πόρτες στον καλλιτεχνικό χώρο και τον οδήγησε στην τότε MINOS, με την οποία υπέγραψε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας.
Από τότε και μέχρι το 1977, ηχογράφησε πλήθος τραγουδιών για λογαριασμό της, συμμετέχοντας μαζί με άλλους ερμηνευτές σε ολοκληρωμένα έργα διαφόρων συνθετών, αλλά και στις 45 στροφές, ενώ κυκλοφόρησαν και δύο προσωπικά άλμπουμ του.
Όμως, ελάχιστα από αυτά τα τραγούδια είναι γνωστά στο ευρύ κοινό, ασχέτως αν ορισμένα είναι εξαιρετικά και αδικήθηκαν πολύ, αν και γράφτηκαν από σημαντικότατους δημιουργούς. Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε -και ίσως να σας γνωρίσουμε- τον Δημήτρη Κοντολάζο όπως πιθανότατα δε τον έχετε ξανακούσει, γιατί πιστεύουμε ότι αξίζει τον κόπο να φέρουμε στο φως κάποια όμορφα τραγούδια σπουδαίων συνθετών και στιχουργών…
«Μπαρμπαλιάς» κι επανεκτελέσεις
Όπως ήδη αναφέραμε, ο ερμηνευτής από την Πυλαία Θεσσαλονίκης έγινε πασίγνωστος μέσα σε μια νύχτα, όταν κέρδισε το πρώτο βραβείο το Σεπτέμβριο του 1973 στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της γενέτειράς του με το «Μπαρμπαλιά», των Πέτρου Ζέρβα και Δημήτρη Καραστάθη, που προκάλεσε τη δυσφορία των εκπροσώπων του “ελαφρού” είδους.
Σχεδόν αμέσως, ο Κοντολάζος εντάχθηκε στο δυναμικό της MINOS και το νικητήριο κομμάτι ηχογραφήθηκε στις 45 στροφές, κάνοντας μεγάλη επιτυχία κατά τα ειωθότα εκείνων των ετών, αφού ακόμα τότε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης «μετρούσε».
Προς το τέλος της χρονιάς, ηχογράφησε σε δεύτερη εκτέλεση το «Τι Λοζάνη, τι Κοζάνη» των Γιώργου Κριμιζάκη-Γιάννη Κακουλίδη, που είχε γίνει πασίγνωστο με τη φωνή του Μιχάλη Βιολάρη.
Παράλληλα, κυκλοφόρησε το πρώτο «προσωπικό» 45άρι του νεαρού τραγουδιστή (το προηγούμενο είχε από την άλλη πλευρά «Τα βήματα» με τη Λίτσα Σακελλαρίου), πάλι με επανεκτελέσεις δύο πασίγνωστων «σουξέ» της εποχής:
Του περιβόητου «Ταρζάν» του Γιάννη Μαρκόπουλου και το «Πού το πας, πού το πας» των Γεράσιμου Λαβράνου και Ελπίδας Περικλάκη, που ήταν επιτυχίες με το Θέμη Ανδρεάδη και το Γιώργο Γερολυμάτο αντιστοίχως. Αμφότερα μαζί με τη «Λοζάνη», περιλήφθηκαν στο δίσκο «Οι επιτυχίες της εποχής μας, Νο 1».
Από το Χατζηνάσιο στον Καλδάρα
Και πάμε στο 1974, οπότε ο Δημήτρης Κοντολάζος ξεκινά τις πρώτες συνεργασίες του με σημαντικούς δημιουργούς. Κατ’ αρχήν, συμμετέχει στο άλμπουμ «Καυτό παράπονο», με τραγούδια που έγραψε ο Ανδρέας Χατζηαποστόλου, μαζί με τους Γιάννη Πάριο, Δώρο Γεωργιάδη και Λίτσα Σακελλαρίου.
Εκεί, ερμηνεύει τα «Της νύχτας το τρένο», «Απόγνωση» (μαζί με τη Σακελλαρίου), «Ό,τι αγαπώ το χάνω» και «Μη τα θυμάσαι τα παλιά». Ακούγοντας τον σ’ αυτές τις πρώτες ηχογραφήσεις του, διαπιστώνει κάποιος ότι η φωνή του έμοιαζε κάπως μ’ εκείνη του Πάριου…
Πάντα την ίδια χρονιά, συνεργάζεται με το Γιώργο Χατζηνάσιο, συμμετέχοντας στο δίσκο «Άσπρο-μαύρο», ο οποίος περιλαμβάνει τραγούδια σε στίχους Σώτιας Τσώτου, που είχανε γραφτεί για τη θεατρική επιθεώρηση «Κάθε τρύπα και πετρέλαιο».
Εκτός του Θεσσαλονικιού ερμηνευτή, τραγουδούν οι Γιάννης Πάριος, Χάρις Αλεξίου, Κώστας Σμοκοβίτης και η πολύ νέα τότε Άννα Βίσση. Ο Κοντολάζος συμμετέχει με τα εξαιρετικά «Καλωσόρισα κι αντίο» και «Εγώ πεθαίνω Θοδωρή», καθώς και στο «ομαδικό» «Κι όμως-κι όμως».
https://youtu.be/kHNTFzto81o
Στη συνέχεια, είναι η σειρά του Απόστολου Καλδάρα να του εμπιστευθεί τέσσερα τραγούδια του, στο άλμπουμ «Για ρεμπέτες και για φίλους», όπου συμμετέχει μαζί με τους Αλεξίου και Σμοκοβίτη.
Εκεί, τον ακούμε στο εξαιρετικό ζεϊμπέκικο «Πάλι σε βλέπω σκεφτικό» (πρώτη εκτέλεση Στέλλα Χασκίλ)και στα εξίσου όμορφα «Παράξενο παιδί», «Η φιλοσοφία του μπαγλαμά» (πρώτη εκτέλεση Γιάννης Καλατζής) και «Η νύχτα χασμουρήθηκε».
Στα τέλη του έτους, έχει την ευκαιρία για ακόμη μια συμμετοχή. Ο Λυκούργος Μαρκέας παρουσιάζει την τρίτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά του με τίτλο «Νυχτώνει-ξημερώνει» κι ερμηνευτές τη Λίτσα Διαμάντη και το Δημήτρη Κοντολάζο, ο οποίος ερμηνεύει τα «Χρειάζεται απόφαση», «Το πείραμα απέτυχε», «Βρε μελαχρινή», «Μια χάρη σου ζητώ» και «Τα μεγάλα ψάρια τρώνε τα μικρά, που ακούστηκε περισσότερο.
Εξάλλου, μέσα στο 1974 ηχογράφησε κι ένα 45άρι με «Τα κυπαρίσσια» και «Μας κλέψανε τη γλύκα του φιλιού», σε μουσική και στίχους του Νάσου Νάκα-Νανόπουλου, τα οποία έκτοτε δεν έχουνε κυκλοφορήσει σε άλλο φορέα ήχου.
Νίκος Καρβέλας και ο πρώτος προσωπικός δίσκος
Στις αρχές του 1975, εμφανίζεται στα δισκοπωλεία το άλμπουμ «Μια χαρά, μια καημός». Είναι η πρώτη εμφάνιση του Νίκου Καρβέλα στο βινύλιο, ενώ τους στίχους υπογράφει η Βαρβάρα Τσιμπούλη. Συμμετέχουν οι Άννα Βίσση, Κώστας Σμοκοβίτης και Δημήτρης Κοντολάζος, ο οποίος ακούγεται στα «Θα με θυμηθείς», «Στον ύπνο τον αποψινό», «Πολυξένη» και «Τι να σου κάνει κι η ζωή», που όμως πέρασαν απαρατήρητα…
Φτάνουμε στο φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς, όταν έρχεται η ώρα για την έκδοση του πρώτου προσωπικού άλμπουμ του Θεσσαλονικιού ερμηνευτή. Κυκλοφορεί με τίτλο το ονοματεπώνυμό του και περιλαμβάνει τραγούδια διαφόρων δημιουργών, από τα οποία ακούγεται περισσότερο το «Θα σου πάρω σκουλαρίκια» των Βασίλη Βασιλειάδη και Γιάννη Χατζή.
Επίσης, υπάρχει το εξαιρετικό «Πες μου πώς το μπόρεσες» των Χάρη και Ηλία Λυμπερόπουλου, που είχε ηχογραφήσει ο Τόλης Βοσκόπουλος το 1972, αλλά ουδέποτε κυκλοφόρησε με τη φωνή του…
Πλέσσας, φεστιβάλ και τέλος…
Το 1976, είναι το έτος που ο Δημήτρης Κοντολάζος θα συνεργαστεί με το Μίμη Πλέσσα στη δεύτερη εγγραφή του «Πανοράματος» σε στίχους Κώστα Βίρβου, το οποίο είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά το 1971 με το Δώρο Γεωργιάδη.
Εκτός του ερμηνευτή από τη Μακεδονία, συμμετέχουνε και οι Θέμης Ανδρεάδης και Πέτρος Κυριαζής. Ο Κοντολάζος τραγουδά τα «Ο Γιακουμής», «Ο Δελαπατρίδης», «Μάρκος, Μπάτης και Αρτέμης», «Ο πετροπόλεμος» και «Το πανόραμα τελειώνει».
Το Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς, θα πάρει μέρος για δεύτερη και τελευταία φορά στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, με το «Ήμουν πρώτος» των Καρβέλα-Τσιμπούλη, όμως χωρίς να διακριθεί. Ωστόσο, θα το ηχογραφήσει στις 45 στροφές, μαζί με το «Αχ γιατί» των ίδιων δημιουργών, τα οποία ουδέποτε κυκλοφόρησαν σε άλλο φορέα ήχου…
Οι τίτλοι τέλους της πρώτης συνεργασίας του Κοντολάζου με τη MINOS, θα πέσουν το Δεκέμβριο του 1977, όταν θα κυκλοφορήσει το δεύτερο προσωπικό άλμπουμ του, με τίτλο «Μη ρωτάς» και τη συμμετοχή διάφορων δημιουργών.
Ο δίσκος θα περάσει απαρατήρητος, το συμβόλαιό του με την εταιρεία θα ολοκληρωθεί και παρότι θα ενταχθεί στο δυναμικό μιας πολύ μικρής (POLYPHONE), από το 1980 κι έπειτα θα ξεκινήσει γι’ αυτόν μια περίοδος γεμάτη εμπορικά «χρυσές» επιτυχίες.
Θα «μεταγραφεί» στην POLYGRAM όπου θα συνεχίσει την άνοδό του προς στην κορυφή και θα επιστρέψει στη MINOS-EMI (πια) το 1993, όταν πλέον η πορεία του θ’ αρχίσει σιγά-σιγά να παίρνει την κατιούσα…
————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…