Γράφει ο Μιχάλης Παπαϊωάννου
Με την Ελλάδα εκτός τελικού, δικαίως, ύστερα από πολλά χρόνια, έπεσε η αυλαία του πρώτου ημιτελικού της Eurovision. Στο ξεκίνημα, ως είθισται ο περσινός νικητής Mans Zemerlow, μας ερμήνευσε το κομμάτι του ”Heroes” με την μόνο διαφορά ότι το γραφικό που είχε, φέτος πήρε σάρκα και οστά, από ένα παιδάκι που τον συνόδευε. Βασικά όχι ένα, αλλά 44 παιδιά τον συνόδευσαν επί σκηνής, θυμίζοντας περισσότερο Eurovision Junior.
Παρουσιαστές της βραδιάς, η πολύ καλή Petra Mede και ο Mans Zemerlow, οι οποίοι ήταν λαμπεροί ,χαλαροί και δεν έλειπε από την διοργάνωση το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός των Σουηδών. Βασικό χαρακτηριστικό φέτος ήταν τα αμέτρητα τηλεοπτικά εφέ, που έδωσαν άλλον αέρα στο διαγωνισμό και τον πήγαν ακόμα ένα βήμα παρακάτω. Ας δούμε όμως αναλυτικά μία μία τις συμμετοχές.
Πρώτη στη σκηνή η Φινλανδία, με την Sandhja με το ”Sing it away”, που ήταν ότι έπρεπε για έναρξη. Ζωντανό, ευχάριστο, με ένα μαλλί απερίγραπτο η ερμηνεύτρια, και απλά δεν έπεισε ώστε να τα καταφέρει για κάτι παραπάνω. Δε με χάλασε που το άκουσα, αλλά δεν ήρθα και στο τσακίρ κέφι. Η ολόσωμη φόρμα φορέθηκε πολύ φέτος.
Αμέσως μετά, πήραμε την σκυτάλη εμείς. Με πολύ ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία, με πάρα πολύ ωραία γραφικά και φώτα, τα παιδιά έκαναν ότι μπορούσαν με αυτό το τραγούδι που είχαν.
Οι Argo, όχι τόσο χαλαροί, γέμιζαν την σκηνή αρκετά, υπό την καθοδήγηση της εξαιρετικής Μαρίας Λυραράκη, με ωραία πλάνα από ψηλά, ο χορευτής μας στο τέλος το έβγαλε το… μπλουζάκι, αλλά δεν ήταν αρκετό ώστε να μας πάει στον τελικό.
Συγχαρητήρια στα παιδιά για την προσπάθεια, ένα μεγάλο μπράβο στην Λυραράκη για αυτό που έκανε, το οποίο δεν ήταν λίγο και ένα ακόμα μεγαλύτερο μπράβο στον Διονύση Τσακνή, που μας έθεσε ,για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια εκτός τελικού με την επιλογή που έκανε ο ίδιος. Υποθέτω ότι πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένος.
Εμείς πάλι όχι! Αναρωτιέμαι, ποιος να είναι ο επόμενος στόχος του…
Σειρά για την Μολδαβία, που ούτε και αυτή πέρασε στον τελικό, αφού έβγαλε την ΝΑΣΑ επί σκηνής. Ένας αστροναύτης, εμφανίστηκε από το πουθενά, η Lidia Isac θα μπορούσε να παριστάνει και τον ΕΤ τον εξωγήινο, και το ”Falling Stars” δεν κατάφερε να κάνει τίποτα, αφού πέρασε απαρατήρητο. Αν είχε γδυθεί ο χορευτής, ίσως κάτι να γινόταν.
Η Ουγγαρία με τον Fredie και το ”Pioneer” ακολούθησε και ικανοποίησε τουλάχιστον το 80% των τηλεθεατών. Απλός , λιτός και σέξι, μάλλον απίστευτα φωτογενής. Έκαψε καρδιές και με την ωραία μπάσα χροιά που διαθέτει. Δεν χρειάστηκε ούτε τους κεραυνούς από πίσω, ούτε τίποτα. Η εμφάνιση του και μόνο αρκούσε και περίσσευε. Εννοείται πως πέρασε τελικό!
https://www.youtube.com/watch?v=uRfKj-AWgcM
Μετά η Nina με το ”Lighthouse”, για λογαριασμό της Κροατίας , μας θύμισε τι θα πει να έχεις ένα πολύ όμορφο κομμάτι, το οποίο το καταστρέφεις με την ενδυματολογική σου επιλογή. Παρόλα αυτά , από τα πιο ατμοσφαιρικά κομμάτια της βραδιάς, με ένα εξαιρετικό backround, με μία πάρα πολύ δυνατή ερμηνεύτρια, -τα ρούχα της τα προσπερνάω,βλέπετε τι καλός που είμαι- και φυσικά θα την δούμε και θα την απολαύσουμε και το Σάββατο στο μεγάλο τελικό. Δικαίως.
O Douwe Bob, για την Ολλανδία με το ”Slow down”, τα κατάφερε, χωρίς λόγο για εμένα, αφού πλέον βαρέθηκα να ακούω το ίδιο country style από αυτή την χώρα. Αυτό που έμεινε είναι το τεράστιο τατουάζ στο λαιμό του και το ότι άρχισε να αγκαλιάζει και να φιλάει τους μπροστινούς, όπως ακριβώς γίνεται και με τα πρώτα τραπέζια στα μπουζούκια στην Ελλάδα. Πέρασε και θα τον δούμε, αναγκαστικά τουλάχιστον εγώ, και το Σάββατο.
Στη συνέχεια έρχεται η Iveta Mukuchuyan με το ”Lovewave” για την Αρμενία. Δεν έχω να πω τίποτα. Η καλύτερη μακράν της βραδιάς. Φωνάρα, κορμάρα, με εξαιρετικά εφέ. Από το να σας το σχολιάσω, καλύτερα να την απολαύσετε. Χτυπάει άνετα θέση στην πεντάδα.
Σειρά είχε ο Serhat για το Σαν Μαρίνο, που ήταν μία μίξη από disco και James Bond η παρουσίαση του. Μελιτζανί κουστούμι, κοπέλες γύρω του να χορεύουν σε ρυθμό ντίσκο πάντα αλλά δεν έπεισε και έμεινε εκτός τελικού. Εγώ πάντως το άκουσα ευχάριστα αυτό το κομμάτι, δε με χάλασε καθόλου που άγγιζε τα όρια του κιτς.
Το μεγάλο φαβορί βγήκε. Ρωσία, με τον Sergey Lazarev και το κομμάτι ”You are my only one”. Άψογη παρουσίαση, πολύ καλός φωνητικά, δυναμικό κομμάτι, και τα περισσότερα γραφεία στοιχημάτων πλέον, μας δείχνουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να χάσει την πρώτη θέση με καμία δύναμη. Παρόλο που όλα αυτά που έκανε ήταν μια αντιγραφή προηγούμενων συμμετοχών. Ίδρωσε και λίγο, φοβόταν μην χάσει καμία ισορροπία και βρεθεί φαρδύς πλατύς κάτω.
Και από την υπερβολή, περνάμε στην λιτότητα, κάτι σαν τα μέτρα που εφαρμόζονται στην χώρα μας. Η Τσεχία με την Gabriella που ερμήνευσε το ‘I stand’, τα κατάφερε και θα γευτεί για πρώτη φορά στην ιστορία της η χώρα, την χαρά του να βρίσκεσαι σε τελικό. Μαλλί φτιαγμένο λες και πάει να βάλει μπουγάδα, μετά το έλυσε δεν της άρεσε και πολύ, με μέτριο backround αλλά με ένα εισιτήριο για το τελικό του Σαββάτου στο χέρι.
Η Κύπρος με τους ροκ Minus One τα κατάφερε. Η ροκ πινελιά της βραδιάς. Ο Francois λίγο αγχωμένος και λίγο παραπάνω στατικός από ότι θα έπρεπε, με πολλά κλουβιά γύρω του, με πολύ ένταση, με καθαρά συναυλιακό χαρακτήρα, και με την πρόκριση για το τελικό του Σαββάτου. Δίκαια πέρασε και δίκαια θα πάει και καλά.
https://www.youtube.com/watch?v=TTlzOUpUWdw
Και έφτασε και η ώρα της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων. Δεν είναι άλλη από την Zoe με το ”Loin d’ici ”, για την Αυστρία, που ήταν τόσο γλυκανάλατη που καταντούσε βαρετή. Αγαπημένο κομμάτι για τους funs, και φυσικά τα λουλούδια, οι κάμποι και τα λιβάδια, της έφεραν μια συγκίνηση όταν τελείωσε. Και όμως πέρασε.
Η μοναδική εκπρόσωπος της Βαλτικής στον πρώτο ημιτελικό, η Εσθονία με τον Juri Pootsman, έμεινε και αυτή εκτός τελικού. Τι και αν μας έδειξε τα οπίσθια του στο εισαγωγικό βίντεο, τι και να είχε μια μπάσα ωραία φωνή που την συνόδευε η αστοχία του να πατήσει πάνω στις νότες σωστά, όπως είπε μια φίλη μου μουσικός, δεν μπόρεσε να κάνει πολλά. Μεταξύ μας, όταν πέρσι έχεις στείλει ένα διαμάντι τραγουδιστικό στο διαγωνισμό, και φέτος στέλνεις αυτό εδώ, λογικό είναι να δεις τον τελικό από το σπίτι σου.
Ακολούθησε το Αζερμπαϊτζάν, με την Samra και το ”Miracle”, που όντως χρειαζόταν ένα θαύμα για να περάσει και τα κατάφερε. Τυπικό σε όλα του το κομμάτι, από τον ήχο του μέχρι την παρουσίασή του. Η χώρα αυτή…αυτοαντιγράφεται! Και καλά κάνει, αφού της βγαίνει σε καλό.
Ένα βήμα πριν από τους Placebo -λέμε τώρα- , ήταν το Μαυροβούνιο και το συγκρότημα Highway. Τσάμπα χτυπήθηκαν επί σκηνής, τσάμπα ταξίδεψαν μέχρι την Σουηδία. Μια λέξη περιγράφει το κομμάτι. Ανία. Βαρεμάρα. Πως αλλιώς να το πω, δε ξέρω. Η εμφάνιση τους δεν ήταν τόσο κακή, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να δουν και πρόκριση.
Και τελικά οι αντιγραφές, δεν έχουν επιτυχία πάντα. Ο λόγος για την Ισλανδία, και την Greta Salome, που παρόλο που ήταν ψηλά στα στοιχήματα, και πίστευαν όλοι ότι θα περάσει, τελικά έμεινε εκτός. Νυχτερίδες, κοράκια, σκοτάδι, κρόσσια παντού να κρέμονται, χέρια να την κυνηγούν…Τίποτα δεν έπιασε τελικά. Λογικότατο.
Προτελευταία, η Βοσνία Ερζεγοβίνη. Με ξεκάθαρη αναφορά στο προσφυγικό, με συρματοπλέγματα επί σκηνής, και με μια ωραία εμφάνιση , αν εξαιρέσουμε το κομμάτι του ραπ στο τραγούδι, δεν στάθηκε τυχερή ώστε να περάσει στο τελικό. Χωρίς σχόλια τα χρυσά – λαμέ πανωφόρια που είχαν. Τους μισούσε θανάσιμα αυτός που τους έντυσε.
Τέλος η εγκυμονούσα Ira Losco με το ”Walk on water”. Ιδιαίτερο και πρωτότυπο το ολόγραμμα του προσώπου της στο δάπεδο. Όμορφο backround για την Μάλτα, έξυπνοι φωτισμοί, άκυρος εντελώς ο χορευτής, και παρόλο που το τραγούδι της δεν είναι σαν αυτό του 2002, πέρασε και θα την δούμε και αυτή στον τελικό. Με έναν πόνο, να της ευχηθώ εγώ, όταν θα γεννήσει το Σεπτέμβριο.
Και κάπως έτσι, παρουσιάστηκαν τα κομμάτια. Στο ενδιάμεσο έπαιξαν πολύ έξυπνα και χιουμοριστικά βιντεάκια, έγινε το recap των κομματιών, ώσπου να φτάσει η στιγμή της ανακοίνωσης.
Οι χώρες που προκρίθηκαν είναι :
ΑΖΕΡΜΠΑΪΤΖΆΝ ( κληρώθηκε να εμφανιστεί στο 1ο μισό του τελικού)
ΡΩΣΙΑ ( κληρώθηκε να εμφανιστεί στο 2ο μισό του τελικού)
ΟΛΛΑΝΔΙΑ( κληρώθηκε να εμφανιστεί στο 1ο μισό του τελικού)
ΟΥΓΓΑΡΙΑ ( κληρώθηκε να εμφανιστεί στο 1ο μισό του τελικού)
ΚΡΟΑΤΙΑ( κληρώθηκε να εμφανιστεί στο 2ο μισό του τελικού)
ΑΥΣΤΡΙΑ ( κληρώθηκε να εμφανιστεί στο 2ο μισό του τελικού)
ΑΡΜΕΝΙΑ( κληρώθηκε να εμφανιστεί στο 2ο μισό του τελικού)
ΤΣΕΧΙΑ ( κληρώθηκε να εμφανιστεί στο 1ο μισό του τελικού)
ΚΥΠΡΟΣ ( κληρώθηκε να εμφανιστεί στο 2ο μισό του τελικού)
ΜΑΛΤΑ ( κληρώθηκε να εμφανιστεί στο 2ο μισό του τελικού)
Δεν θα πω κάτι περισσότερο για εμάς. Στεναχωρηθήκαμε όλοι μας, θα θέλαμε να δώσουμε το παρόν στον τελικό αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Να βάλουν μυαλό οι υπεύθυνοι, και να καταλάβουν ότι χαμένοι βγαίνουμε από όλο αυτό. Χαμένοι βγαίνουν και αυτοί.
Του χρόνου ελπίζω να είμαστε εκεί, στο διαγωνισμό αρχικά. Καλή επιτυχία στην Κύπρο και εννοείται να μαζευτείτε παρέα να δείτε τον τελικό. Ευκαιρία για πίτσες και σουβλάκια είναι αυτές οι βραδιές. Μην πάει χαμένη. Ραντεβού στον δεύτερο ημιτελικό που θα γίνει την Πέμπτη.