Ύμνος : "Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ"
Όπως το ακούσαμε και ό,τι μας έκανε να νιώσουμε
ερμηνευμένο από την ΓΛΥΚΕΡΙΑ

C.D. : «Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ. Ύμνοι της Μεγάλης Παρασκευής»,
EROS MUSIC, 1999.

Μαζί με την Γλυκερία ψάλλουν Βασίλης Φωτόπουλος, Κώστας Σέγκης, Νίκος Χατζόπουλος. Οι μέρες είναι ζόρικες. Οι σκέψεις στιγμιαίες. Όπως έρχονται στιγμιαία, έτσι τις πληκτρολόγησα. Κάποιες με πίεση. Κάποιες καθόλου.

Στον ύμνο δεν ήταν δυνατό να προσθέσω δασείες, περισπωμένες και λοιπά σύμβολα. Αυτό με ενόχλησε, αλλά η τεχνολογία εξελίσσεται και η εξέλιξη είναι minimal. Κομμάτια ας γίνει. Αρκέστηκα στα κεφαλαία, για να μην βλέπω τις λέξεις άτονες και χαλιέμαι.
Μεγάλη Πέμπτη. Ο Μυστικός Δείπνος «θα λάβει χώρα απόψε». Έπεται η Μεγάλη Παρασκευή η σταύρωσή Του, κατόπιν η αποκαθήλωση Του μέχρι να φτάσουμε στην κορυφαία ημέρα της Ορθόδοξης Πίστης.

Την ημέρα του Πάσχα = πέρασμα από το θάνατο στην Ανάσταση.

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ ΚΑΤΕΤΕΘΗΣ,
ΧΡΙΣΤΕ,
ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΩΝ ΣΤΡΑΤΙΑΙ ΕΞΕΠΛΗΤΤΟΝΤΟ,
ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΣΙΝ ΔΟΞΑΖΟΥΣΑΙ ΤΗΝ ΣΗΝ.

Η ΖΩΗ, ΠΩΣ ΘΝΗΣΚΕΙΣ;
ΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑΦΩ ΟΙΚΕΙΣ;
ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΛΥΕΙΣ ΔΕ,
ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΔΟΥ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΕΞΑΝΙΣΤΑΣ.

ΜΕΓΑΛΥΝΟΜΕΝ ΣΕ, ΙΗΣΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥ!
ΚΑΙ ΤΙΜΩΜΕΝ ΤΗΝ ΤΑΦΗΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ ΣΟΥ
ΔΙ' ΩΝ ΕΣΩΣΑΣ ΗΜΑΣ ΕΚ ΤΗΣ ΦΘΟΡΑΣ.

Ο ΩΡΑΙΟΣ ΚΑΛΛΕΙ ΠΑΡΑ ΠΑΝΤΑΣ ΒΡΟΤΟΥΣ
ΩΣ ΑΝΕΙΔΕΟΣ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΤΑΦΑΙΝΕΤΑΙ,
Ο ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΩΡΑΪΣΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ.

ΠΡΟΣΚΥΝΩ ΤΟ ΠΑΘΟΣ,
ΑΝΥΜΝΩ ΤΗΝ ΤΑΦΗΝ,
ΜΕΓΑΛΥΝΩ ΣΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΕ,
ΔΙ' ΩΝ ΛΕΛΥΜΑΙ ΠΑΘΩΝ ΦΘΟΡΟΠΟΙΩΝ.

ΜΑΚΑΡΙΖΟΜΕΝ ΣΕ!
ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ!
ΚΑΙ ΤΙΜΩΜΕΝ ΤΗΝ ΤΑΦΗΝ ΤΗΝ ΤΡΙΗΜΕΡΟΝ
ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ ΠΙΣΤΩΣ!

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ ΚΑΤΕΤΕΘΗΣ,
ΧΡΙΣΤΕ,
ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΩΝ ΣΤΡΑΤΙΑΙ ΕΞΕΠΛΗΤΤΟΝΤΟ,
ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΣΙΝ ΔΟΞΑΖΟΥΣΑΙ ΤΗΝ ΣΗΝ.

 

. Η γαλήνη των εκκλησιαστικών ύμνων με βοηθά να ηρεμώ και να παρακολουθώ ταπεινά τα δρώμενα. Δε δίστασα να γευτώ αυτή τη γαλήνη που τόσο απλόχερα μας προσφέρεται με μια επίσκεψη σε έναν από τους θρησκευτικούς ναούς.

Το εσωτερικό σημείωμα της συντοπίτισσας Γλυκερίας στο δίσκο «Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ. Ύμνοι της Μεγάλης Παρασκευής» έφερε στο μυαλό μου εικόνες. Σας παραθέτω ένα μικρό του απόσπασμα: «Το πατρικό σπίτι στο Άγιο Πνεύμα Σερρών βρισκόταν απέναντι από την εκκλησία. Οι αναμνήσεις, οι μυρωδιές της άνοιξης, οι βυζαντινοί ύμνοι που συνοδεύουν την Μεγάλη Εβδομάδα είναι πάντα στο μυαλό μου...
Τα εγκώμια που ψάλλονται την Μεγάλη Παρασκευή, αυτό το σπαρακτικό μοιρολόι της Παναγίας, αποτελεί το πιο συγκλονιστικό θέμα όλων των Ύμνων της Εβδομάδας των Παθών... Γλυκερία».

Κάποιες τέτοιες εικόνες εφηβείας και αισθημάτων έχω από το χωριό της γιαγιάς και του παππού στο Θρακικό Σερρών. Ο παππούς «έφυγε» πριν μερικές εβδομάδες και η γιαγιά ένα χρόνο πριν, την ημέρα του Πάσχα. Προσδοκώ ανάσταση νεκρών, λέει το σύμβολο της Πίστης. Καλή αντάμωση λοιπόν σε όσους έφυγαν. Να είμαστε υγιείς, να περνάμε καλά και αν εκκλησιαστούμε αυτές της μέρες, ευκαιρίας δοθείσης ας σιγοντάρουμε τους ψάλτες του ναού. Είναι τόσο όμορφο αυτό το σιγοντάρισμα, αυτή η συμμετοχή!

Καλό Πάσχα!

Μάρθα Μανώλη
martha@musiccorner.gr