Προηγούμενες στήλες

Επιτέλους μόνη - Κατερίνα Στανίση
Final Countdown - Europe
Call me - Άννα Βίσση
Χριστέ μου Αγάπα - Σταμάτης Κόκοτας
Bucky done gun - M.I.A.
Στα υπόγεια είναι η θέα - Πασχάλης Τερζής
Κρουαζιέρα - Βαγγέλης Γερμανός
Μια φορά - Δημήτρης Κοργιαλάς
Έτσι σε θέλω - Ελένη Πέτα
Όλα αυτά που φοβάμαι - Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Hungry like the wolf - Duran Duran
What happens tomorrow - Duran Duran
Τα πιο μεγάλα όνειρα - Μαριάντα Πιερίδη
Μου έλειψες - Αποστολία Ζώη
Κάτσε καλά - Έλενα Παπαρίζου
Τα μαθητικά χρόνια - Άννα Βίσση
Αυτά που θα 'λεγα σε σένα - Μιχάλης Χατζηγιάννης
Όσα η αγάπη ονειρεύεται - Αλκίνοος Ιωαννίδης
Η ζωή εν τάφω - Γλυκερία
Είμαι άλλος την ημέρα- Κ. Θαλασσοχώρης

Οιδιπόδειο - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Μy number One-Ελ. Παπαρίζου
Έτσι ξαφνικά - Αντ. Βαρδής / Αντ. Ρέμος
Outro Πεινασμένοι - Συνεργάτες Φοίβου
Άνθρωποι μονάχοι - Βίκυ Μοσχολιού
Γενέθλια - Νότης Σφακιανάκης
Έρωτα δεν ξέρεις ν' αγαπάς - Νατάσα Θεοδωρίδου
Εισιτήριο στη τσέπη σου - Παντελής Θαλασσινός
Εσένα μόνο - Καίτη Γαρμπή
Δεν είναι εσύ - Βάσια Ρήγα
Στο Λαύριο γίνεται χορός - Μάνος Χατζιδάκις
Κάθε φορά που με κοιτάζεις - Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Το φόρεμα το θαλασσί - Κωνσταντίνος Θαλασσοχώρης
Μη ψάχνεις την αγάπη - Άννα Βίσση
Όλα καλά - Σάκης Ρουβάς
Χριστούγεννα - Δέσποινα Βανδή
Left outside alone - Anastacia
Σου κάνω ένα δώρο - Κρινιώ Νικολάου
Πως τα κατάφερες - Νατάσα Θεοδωρίδου
American life - Madonna
Είμαστε χώρια - Πέγκυ Ζήνα / Νίκος Βέρτης
Τα σημάδια σου - Δημήτρης Κοργιαλάς
Διάφανα Κρίνα - Διάφανα κρίνα
Παράξενες εικόνες - Άννα Βίσση
Θυμάμαι όσα είχες πει - Δ. Ολυμπίου
Όλα είναι στο μυαλό - Χάρις Αλεξίου
Κρυφά - Μ. Χατζηγιάννης
Can't hold us down - Aguilera & Lil Kim
Διώξε τη πίκρα - Π. Ζήνα
Όπως - Ν. Σφακιανάκης

Τους στίχους σχολιάζει η Μάρθα Μανώλη
Πόσο μας αγγίζουν τα λόγια ενός καλού τραγουδιού! Παρατηρούμε τα μουσικά δρώμενα και σας παρουσιάζουμε κάθε Πέμπτη ένα τραγούδι του οποίου οι στίχοι αξίζουν την προσοχή σας. Γιατί ...ότι ψέμα στην ζωή μου κι αν πω, τα τραγούδια θα λένε την αλήθεια...!
Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2005...

Τραγούδι : "Δυο μέρες μόνο"
Στιχουργός : Παρασκευάς Καρασούλος
Συνθέτης : Δήμητρα Γαλάνη
Ερμηνεύτρια : Δήμητρα Γαλάνη

Μπορούν δυο μέρες να αλλάξουν μια ζωή; Μπορούν δυο μέρες μόνο να ανατρέψουν δεδομένα, καταστάσεις και απόψεις χρόνων; Πόσο σημαντικός ή ασήμαντος είναι τελικά ο χρόνος ως έννοια;

Για τους δημιουργούς
Η Δήμητρα Γαλάνη αvήκει στην ελίτ των μεγάλων καλλιτεχνών (ερμηνεύτρια και δημιουργός) πoυ τα τελευταία τριάντα χρόνια στηρίζoυv και φροντίζουν τo εξαιρετικό ελληνικό τραγούδι με τη λατρεία τους για τη μουσική.
Ως ερμηνεύτρια είναι λογικό να χαίρει μεγαλύτερης αναγνωρισιμότητας από τον αξιέπαινο Παρασκευά Καρασούλο.

Ο στιχουργός - ποιητής Παρασκευάς Καρασούλος πρωτοεμφανίστηκε το 1987 με το δίσκο "Μαγικό Κλειδί" σε σύνθεση Στ. Κορκολή και ερμηνεία Μ. Δημητριάδη.
Είναι από τους λίγους ποιητές που ακόμη και στις μέρες της πνιγμένης από εμπορικότητα δισκογραφίας δημιουργεί με άριστη τεχνική και με μεστό λόγο. Τη μεγαλύτερη δημιουργική του σφραγίδα (μέχρι σήμερα) την άφησε το 1996 με τη "Μικρή Πατρίδα", σε μουσική Γιώργου Ανδρέου.
Δεν παραβλέπουμε φυσικά και τα υπόλοιπα δημιουργήματά του, όπως το "Δεν είσαι εδώ" σε μουσική του Στέφανου Κορκολή αλλά την ολοκληρωμένη (πρόσφατη) συνεργασία του με το Μάριο Φραγκούλη στον "Κήπο των ευχών".
Οι στίχοι του έχουν λόγο ύπαρξης, λόγο ακούσματος, λόγο προσοχής. Τα θέματα του πηγάζουν από μια πορεία στιχουργικής που λίγοι στιχουργοί ακολουθούν στις μέρες μας.
Η δουλειά του όπως έχει καταγραφεί από τους δίσκους "Παλίρροια", "Φως", "Μικρή πατρίδα", "Δον Κιχώτες", αλλά και η συνεργασία του με μεγάλους ερμηνευτές όπως η Δήμητρα Γαλάνη, η Μαρία Δημητριάδη, ο Γιώργος Νταλάρας, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, ο Μάριος Φραγκούλης κ.ά. είναι η μεγαλύτερη μαρτυρία του εξαιρετικού στιχουργικού επιπέδου του.
Ας μην ξεχνάμε φυσικά και τον τρόπο με τον οποίο μέσω της Μικρής Άρκτου (του θεσμού των ακροάσεων νέων καλλιτεχνών) αναζητά νέα ταλέντα τα οποία βοηθά να εκφραστούν σε κάθε μουσικό δρόμο.

Το θέμα: "Ο χρόνος" (δεν καταπιάνομαι με του λόγου του πρώτη φορά!).
Η έννοια του χρόνου θα μπορούσε να εξηγηθεί ως ο αντικατοπτρισμός ακολουθίας των γεγονότων. Θα μπορούσαμε επίσης να πούμε ότι είναι μια "επινόηση" που βοηθά στον τρόπο επικοινωνίας και ενεργειών.

Από τη στιγμή που ο θάνατος είναι μια φυσική κατάληξη για όλους μας, με κάποιο τρόπο μέτρησης θα έπρεπε να διανέμουμε τις στιγμές που ζούμε. Με κάποιο τρόπο να τις βάλουμε σε τάξη. Αυτή η τελευταία φράση είναι και η συνήθης αντίληψη του χρόνου που μας βοηθά να έχουμε μια ισορροπημένη προσαρμογή με το περιβάλλον μας.
Πόσο σημαντική όμως είναι η διαφορά ανάμεσα στο "βρίσκομαι" και στο "ζω"; Μεγαλειωδώς σημαντική! Μπορεί να βρίσκομαι για πολλά χρόνια, να υπάρχω αλλά να μην έχω ζήσει τίποτε το αξιοσημείωτο. Μπορεί όμως μέσα σε λίγες ώρες ή λεπτά να ζήσω κάτι που να με στιγματίσει. Κάτι που να ανατρέψει όσα επιθυμούσα ή νόμιζα ότι επιθυμώ μέχρι τότε.

Σαφέστατα τρία είναι τα μεγάλα γεγονότα στη ζωή ενός ανθρώπου, η γέννηση (δική του και των απογόνων του), ο έρωτας και ο θάνατος.

Δεν ξεχνώ την αγάπη διότι τη θεωρώ σταθερή αδιαπραγμάτευτη αξία πάνω από τα τρία προαναφερθέντα. Δεν την αναφέρω όμως μέσα στα συγκλονιστικά γιατί τη θεωρώ σιωπηλή δύναμη και δεν βρίσκω ίχνη της στο παθιασμένο και γεμάτο ένταση στίχο.

Ο στίχος του "Δυο μέρες μόνο" μιλά από μόνος του. Όταν δύο άνθρωποι συναντιούνται και η μαγική χημεία του έρωτα απεγκλωβίζει το πάθος που έκρυβαν μέσα τους σε συνδυασμό με την αρχική ημερομηνία λήξης (για διάφορους λόγους) που μπορεί η συνεύρεσή τους να έχει, τίποτα πιο δυνατό και συγκλονιστικό δε μπορεί να σβήσει από τη μνήμη τους αυτές τις στιγμές. Ακόμη και αν αυτές κράτησαν μονάχα δύο μέρες ή λίγες ώρες.

Η ανατροπή, η μαγική ανατροπή στα μέχρι τότε δεδομένα της ζωής τους θα συμβεί αν η δειλία δεν τους χτυπήσει την πόρτα. Αν δηλαδή έχουν τα κότσια (να το πω πιο απλά) όχι τόσο να ξεφύγουν από ό,τι άλλο υπήρχε στη ζωή τους μέχρι τότε, αλλά να παραδεχτούν την εικονική αλήθεια στην οποία ζούσαν και από εικονική να την κάνουν πραγματική, να τη μετατρέψουν σε ουσία.

Πώς θα αντιδρούσε ο καθένας από εμάς αν για δυο μέρες ζούσε τις στιγμές που περιγράφει το τραγούδι; Η απάντηση είναι υποκειμενική για τον καθένα μας.
Προσωπικά αρέσκομαι στο "ζω" και όχι στο "βρίσκομαι". Υποκειμενική άποψη που ξεβολεύει από τη γαλήνη της καθημερινότητας. Εσείς;

Να είστε καλά και να τραγουδάτε όποτε βρίσκεται ευκαιρία...

Μάρθα Μανώλη
martha@musiccorner.gr

Δυο μέρες μόνο

Δυο μέρες μόνο
Να σε κρατάω αγκαλιά
Δυο μέρες μόνο
Να σ' έχω δίπλα μου ξανά
Για λίγο μόνο.

Δυο μέρες μόνο
Σ' ένα ταξίδι-αστραπή
Να ξεδιπλώνω
Να παίρνει ανάσα η ζωή
Για λίγο μόνο.

Για τόσο μόνο
Φως να γεμίζουν οι στιγμές
Να λάμπουν μες στο χρόνο
Όλο το σώμα μου να ζει
Για σένα μόνο
Δυο μέρες μόνο.

Δυο μέρες μόνο
Να συνηθίζει το κορμί
Και εγώ να λιώνω
Έπειτα μόνο τη φωνή σου
Ν' ανταμώνω.

Δυο μέρες μόνο
Όσο μια βόλτα διαρκεί
Για τόσο μόνο
Όλη η ζωή μου
Αυτή η στιγμή
Δυο μέρες μόνο.



MC Team ID
  "Κλικ" για περισσότερα...