Ελεωνόρα Ζουγανέλη

[just feel]

Gerasimos Evangelatos

Πρεμιέρα σε τρεις μέρες. Δεν ξέρω αν η Ελεωνόρα "είναι" η Πιάφ, ξέρω όμως ότι έχει βρει και βαδίζει ένα δρόμο συγγένειας αφοπλιστικά συγκινητικό κι ειλικρινή. Αυτό που θα δεις στη σκηνή του Rex δεν είναι βιογραφία, ούτε ντοκιμαντέρ: είναι απλώς ένα κορίτσι που ξέρει μόνο να τραγουδάει με την ψυχή του. "Τί στην Αθήνα; τί στο Παρίσι;" Edith ή Ελεωνόρα, από ένα σημείο και μετά ελάχιστη σημασία έχει.

[panosif]

[panosif]

Ελεωνόρα Ζουγανέλη: «Θα κάνω κάποιους να γκουγκλάρουν την Πιαφ»

Η τραγουδίστρια-σταρ της νέας γενιάς παίρνει το θεατρικό βάπτισμα του πυρός υποδυόμενη την Εντίθ Πιαφ στη διασκευή του βιογραφικού θεατρικού της Παμ Γκεμς από τον Πέτρο Ζούλια, ο οποίος και σκηνοθετεί την παράσταση στη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» του Εθνικού Θεάτρου από τις 28/2. Με αυτήν την αφορμή η Ελεωνόρα μιλάει στον Γιώργο Χαρωνίτη και τον Νίκο Βουλαλά για τα κοινά της με τη Γαλλίδα θρυλική τραγουδίστρια, τον τρόπο με τον οποίο την προσέγγισε αλλά και για το πόσο καλά πήγαν οι πρόσφατες... μετακομίσεις της.



Πριν από δύο χρόνια έκανες δύο μετακομίσεις. Μια κυριολεκτική από τα βόρεια στο κέντρο και μια συμβολική με το δίσκο «Μετακόμιση τώρα». Πώς πήγαν
Πολύ καλά! Ο δίσκος μού έδωσε τη δυνατότητα να παρουσιάσω έναν αλλαγμένο ήχο και τον εαυτό μου. Αλλά και η κανονική μετακόμιση πήγε καλά. Ανακάλυψα ότι μου αρέσει να πηγαίνω παντού με τα πόδια, να τα έχω όλα γύρω μου. Μου αρέσουν ακόμη και οι δυσκολίες, το παρκάρισμα, να πρέπει να κουβαλάς πράγματα!

Πού βγαίνεις τώρα;
Εκεί όπου πήγαινα πάντα. Θέατρο, σινεμά, σε μπαράκια, σε εστιατόρια. Απλώς τώρα είναι όλα δίπλα στο σπίτι μου. Έχω γίνει πιο σπιτόγατα τώρα, διότι ξέρω πως όλα είναι κοντά.

Βγαίνεις όμως αρκετά τη νύχτα. Σε έχω πετύχει συχνά έξω.
Ναι ανεβασμένη στις καρέκλες, στα τραπέζια.

Είναι κουραστικό που είσαι τόσο αναγνωρίσιμη;
Αυτό που μπορεί να ανεβώ στο τραπέζι να χορέψω και την άλλη ημέρα να το έχουν ανεβάσει όλοι στο Instagram με τρελαίνει. Έλα να μου μιλήσεις, να καθίσεις μαζί μου, να πιούμε παρέα. Δεν κρύβομαι από κανέναν. Αλλά κράτα τη φωτογραφία για τον εαυτό σου.



Ποιες άλλες αλλαγές έφερε η ­επιτυχία του δίσκου;
Στην αρχή δεν το πίστευα αυτό που συνέβαινε. Η καλοκαιρινή περιοδεία στην Ελλάδα ήταν, βέβαια, που με απογείωσε. Μου έδωσε τρομερή δύναμη. Αλλά μου δημιούργησε και την ανάγκη να πάω ένα βήμα παραπέρα. Όλο αυτό ήταν τόσο εξωστρεφές, που είχα ανάγκη να μπω λίγο πιο μέσα, να μην τραγουδήσω τα δικά μου τραγούδια, να βρω νέες ιδέες αλλά και να ξεκουραστεί ο κόσμος από εμένα και το όνομά μου. Αυτό διευκόλυνε το πέρασμά μου σε αυτό το επόμενο βήμα.

Ποια είναι τα συναισθήματά σου τώρα που έκανες αυτό το βήμα;
Είμαι πολύ ερωτευμένη με την Πιαφ. Έχω γοητευτεί από τη ζωή της, όχι τόσο στο επίπεδο των προσωπικών της επιλογών, αλλά για το ότι κατάφερε να την αποτυπώσει στην τέχνη, στο σώμα, στην έκφρασή της. Προσεγγίζοντας αυτόν το ρόλο προσπαθώ να ξαναθυμηθώ προσωπικές εμπειρίες, να τις βγάλω στο προσκήνιο και να τις παρουσιάσω με το πάθος που τις παρουσίαζε εκείνη.

Βρήκες, λοιπόν, κάποια κοινά ­σημεία με την Πιαφ;
Το καλό ή το κακό είναι ότι έχω βρει πολλά! Δεν εννοώ ότι είχα περάσει τόσο δύσκολα ή τραυματικά χρόνια. Στη ζωή μου είχα προκλήσεις και πέρασα από δύσκολες καταστάσεις, πόνεσα, προδόθηκα, πρόδωσα, είπα ψέματα, μου είπαν ψέματα, οπότε έχω από πού να αντλήσω στοιχεία. Όλα αυτά έπρεπε μόνο να τα μεγεθύνω, διότι η Πιαφ ήταν πιο έντονη. Βρήκα όμως και πολλά διαφορετικά σε σχέση με τον πόνο, το σκοτάδι, την ανασφάλεια. Σε εμένα, οι όποιες αυτοκαταστροφικές τάσεις σταμάτησαν λίγο μετά την εφηβεία. Αποφάσισα πως θέλω να ζήσω καλύτερα και τα κατάφερα.



Ξεκίνησες τη δουλειά σου πάνω στην Πιαφ από την ταινία «Ζωή σαν Τριαντάφυλλο»;
Η ταινία ήταν πολύ καλή σκηνοθετικά κι έχω μεγάλη αδυναμία στη Μαριόν Κοτιγιάρ. Αλλά δεν θεωρώ ότι άγγιξε πραγματικά την Πιαφ. Από την έρευνα που έκανα εγώ συνάντησα μια γυναίκα με πολύ τσαμπουκά και χιούμορ, πράγμα που επίσης δεν δείχνει η ταινία. Όταν όμως ανέβαινε να τραγουδήσει, ήταν ένα πλάσμα θεϊκό. Παρότι θεωρούνταν δύσκολη, κακότροπη και νευρική, αγαπήθηκε πολύ και δεν ξέρω αν το είχε καταλάβει. Κι εγώ το ίδιο θεωρούσα. Σε πρώτο επίπεδο αυτό με βοήθησε, διότι είμαι κι εγώ νευρική και απαιτητική. Αυτά τα χαρακτηριστικά της ήταν τα πρώτα, τα «εύκολα» στοιχεία για να ξεκινήσω. Αλλά τελικά δεν ήταν κακότροπη. Οι εξαρτήσεις της ήταν αυτές που την όριζαν. Είχε μια τάση να μη ζει στο κέντρο, αλλά στα άκρα.

Η τέχνη της όμως είναι στο κέντρο, ως βασικό στοιχείο της ευρωπαϊκής ποπ μουσικής κουλτούρας.
Σαφώς! Κι έχω εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι έρχονται νέοι και με ρωτούν: «Ποια είναι η Πιαφ;» Νόμιζα ότι ήταν δεδομένη αυτή η γνώση­! Συνειδητοποίησα πως υπάρχει η δυνατότητα κάποιοι να μάθουν από εμένα μια τόσο μεγάλη προσωπικότητα. Είμαι σίγουρη πως θα κάνω κάποιους να την γκουγκλάρουν. Πάντως, δεν μπορώ να φανταστώ ότι ύστερα από 40 χρόνια κάποιοι δεν θα ξέρουν τον Μάικλ Τζάκσον!

Πώς έπεσε στο τραπέζι η ιδέα ­αυτής της παράστασης;
Ο Πέτρος Ζούλιας και το Εθνικό συμφώνησαν να κάνουν μια παράσταση και σαφώς ο Πέτρος πρέπει να είχε στο μυαλό του εμένα, αφού γνωριστήκαμε καλύτερα στη «Μελίνα» και δουλέψαμε λίγο μαζί. Εγώ ήμουν αποφασισμένη να μπω ως «μαθήτρια» σε αυτήν, διότι είχα την ανάγκη να συγκεντρωθώ. Στη δουλειά μας συχνά υπάρχει πολυδιάσπαση. Τώρα υπάρχει το Εθνικό Θέατρο, υπάρχει σκηνοθέτης, υπάρχουν άλλοι ηθοποιοί – εγώ θα κάνω μόνο αυτό που μου ζητήθηκε!



Σαν καλή ηθοποιός, σαφώς πρέπει να ακούς τον σκηνοθέτη σου.
Τον ακούω, τον εμπιστεύομαι πάρα πολύ και τον ευγνωμονώ, διότι υπάρχει φροντίδα και αγάπη. Το ίδιο ένιωσα και με τους άλλους συνεργάτες. Με κάποιους, ενώ υπήρχε στην αρχή αμηχανία, τώρα είναι δίπλα μου. Σίγουρα χαίρομαι όταν τόσο μεγάλοι ηθοποιοί με αντιμετωπίζουν ως ικανή να τα καταφέρω και μου κάνουν παρατηρήσεις.

Τι είδους;
Το σώμα της και ο τρόπος που το κινεί, πέρα από τις δυσκολίες που είχε, είναι ένα πολύ βασικό στοιχείο του χαρακτήρα της, όπως και του δικού μου, που προχωράω σαν πιγκουίνος! Οπότε θεώρησα πως έπρεπε να αποκτήσω κάτι από τη σωματική της συμπεριφορά κι εκεί με βοήθησαν πολύ τα παιδιά. Ελπίζω να μην αποκτήσω καμπούρα!

Πώς έγινε η επεξεργασία του ­κειμένου της Παμ Γκεμς;
Έχει γίνει διασκευή, προσαρμογή. Από το θεατρικό έργο έλειπε η πνευματική διάσταση, το καλλιτεχνικό μέρος – ήταν κάπως πιο σκοτεινό. Δεν ήταν μόνο η κοπέλα που έπαιρνε τα ναρκωτικά και πάθαινε κρίσεις. Ο Πέτρος ανέδειξε τη διαύγεια, το χάρισμα που είχε στην επαφή. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι η παράστασή μας δεν έχει την ελαφρότητα ενός μιούζικαλ. Επίσης, τα τραγούδια δεν παίζουν ρόλο στην εξέλιξη του έργου. Απλώς, μέσω αυτών, γνωρίζει κάποιος καλύτερα το χαρακτήρα της. Τα τραγούδια της ήταν ιστορίες βιωματικές και γι’ αυτό είναι σημαντικό που ακούγονται στα ελληνικά. Είναι σπουδαία η δουλειά του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Με άφησε άναυδη!

Σε βοήθησε η… Μελίνα με την Πιαφ;
Στο Ηρώδειο είπα τα τραγούδια της Μελίνας, δεν χρειάστηκε να την υποδυθώ. Ήταν μια πολύ γλυκιά βραδιά. Ένιωσα ότι υπήρχε προστασία. Και είπα γιατί να μην υπάρχει αυτή η προστασία και στην Πιαφ;

Πώς την εννοείς αυτήν την ­προστασία;
Πιστεύω σε πράγματα που δεν είναι ορατά. Πιστεύω ότι υπάρχει μια ενέργεια που μπορεί να σου δώσει δύναμη και να σε προστατεύσει. Με αυτήν την έννοια την αποζητώ. Θα ήθελα να είμαι προστατευμένη, ακριβώς επειδή ρισκάρω σε ό,τι κάνω!



Όταν κάποιος κατακτά κάτι σε έναν τομέα, συνήθως παραμένει εκεί. Εσύ γιατί δεν έμεινες λίγο ακόμη σε αυτά που κέρδισες προσφάτως;
Δεν είναι μάλλον ο χαρακτήρας μου να μένω κάπου! Δεν θέλω να βολεύομαι, ούτε να γίνονται μηχανικά κάποια πράγματα. Κάποιες φορές με φοβίζει αυτό, κυρίως στην προσωπική μου ζωή και όχι στο τραγούδι. Λέω: «Θα χάσεις ανθρώπους, θα μείνεις μόνη σου». Δεν είμαι από αυτούς που έχουν διατηρήσει τις παιδικές τους σχέσεις. Αυτό το έχω καταφέρει μόνο με ανθρώπους που αλλάζουν παράλληλα με εμένα. Με τους άλλους, δυστυχώς, χρειάζεται να χωρίσουμε!

Μετανιώνεις γι’ αυτό;
Όχι, δεν μετανιώνω. Μάλλον το χαίρομαι. Πονάω, βέβαια, την ώρα που συμβαίνει. Και στενοχωριέμαι, και θλίβομαι και λέω: «Θα μείνω μόνη μου»! Αλλά ευτυχώς έρχονται νέες προκλήσεις και νέοι άνθρωποι.

Σου έχει μείνει χρόνος να ασχοληθείς και με τις άλλες όψεις της καριέρας σου;
Έχω μείνει πίσω! Έπρεπε να έχω τελειώσει το δίσκο μου, αλλά δεν έχω την καρδιά να τραγουδήσω κάτι άλλο τώρα. Ευτυχώς που ο Μίνως Μάτσας και η Ελένη Φωτάκη έχουν κατανοήσει ότι είμαι σε μια ερωτική φάση με την Πιαφ και μου δίνουν λίγο χρόνο. Θα μπω στο στούντιο κάποια στιγμή. Στη συνέχεια θα κάνω και την καλοκαιρινή μου περιοδεία.

Πώς είναι ο δίσκος που ετοιμά­ζετε με τον Μίνωα Μάτσα;
Είναι στο γνωστό ύφος του, που κινείται μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, αλλά έχει και αρκετά λαϊκά στοιχεία. Ευαίσθητα λαϊκά. Με το λαϊκό φλερτάρω πολύ καιρό. ­Ψάχνω τρόπο να το αγγίξω πιο ολοκληρωμένα.

Σε ενθουσιάζει όλη αυτή η ιστορία με τους τραγουδιστές της ­γενιάς σου;
Βεβαίως. Πιστεύω ότι όταν ένα πράγμα είναι μόνο του δεν υφίσταται. Χαίρομαι που υπάρχουν ο Γιάν­νης, η Νατάσσα, ο Κωστής, διότι με κάνουν να αισθάνομαι ότι υπάρχω κι εγώ.

Η «Επιμονή σου» ακούγεται ­παντού πια.
Είναι τέλειο! Έγινε το τραγούδι ζευγαριών, έγινε το τραγούδι ανθρώπων που τα ξανάφτιαξαν με τον σύντροφό τους. Μου έχουν ανοιχτεί πολύ οι άνθρωποι χάρη σε αυτό.

Ποια είναι η πιο περίεργη ­εκτέλεση που έχεις ακούσει;
Αυτή με το ραπ.

http://www.athinorama.gr/theatre/articl ... id=2505047

[panosif]

[panosif]

[ΜΑΓΔΑ]

[panosif]

Το trailer της παράστασης

[killbill]

Απίστευτο πόσο πολύ έχει αδυνατίσει από τα 17 της μια άλλη γυναίκα μπράβο της πιστεύω θα είναι φοβερή η παράσταση θέλω να την δω

[panosif]

Η Ελεωνόρα σήμερα στο Join Us στην τηλεόραση του ΣΚΆΪ στις 17:00!!!

[panosif]

[panosif]

Στο 18:25 το πρώτο μέρος και στο 1:13:30 το δεύτερο μέρος της συνέντευξης της Ελεωνόρας.

[panosif]

Είδα την παράσταση σήμερα και ειλικρινά δεν έχω λόγια.
Γυρνώντας από το Rex ένα πράγμα σκεφτόμουν μόνο.Πόσο ταλέντο χωράει σε έναν άνθρωπο;
Μέχρι χθες ήξερα πως η Ελεωνόρα είναι ότι καλύτερο βγήκε στην μουσική σκηνή τα τελευταία 15 χρόνια τουλάχιστον.Σήμερα διαπίστωσα πως είναι και μια σπουδαία ηθοποιός.
Η παράσταση είναι ένα διαμάντι από την αρχή μέχρι το τέλος και η Ελεωνόρα το λιγότερο συγκλονιστική και ερμηνευτικά αλλά και υποκριτικά.
Ενδεικτικά στο τέλος να αναφέρω πως για 5 λεπτά ένα ολόκληρο θέατρο (ήταν κατάμεστο,ούτε μία θέση άδεια) χειροκροτούσε όρθιο και φώναζε μπράβο.Πολύ συγκινητική στιγμή.
Θα ξαναπώ αυτό που είχα γράψει και τον περασμένο Ιούλιο μετά την παράσταση στο Ηρώδειο.Κάθε καλλιτεχνική επαφή με την Ελεωνόρα είναι και μια εμπειρία.
Είμαι πολύ χαρούμενος για την εξελιξή της και δηλώνω και επίσημα πια πως είμαι από τους μεγαλύτερους θαυμαστές της.
Μπράβο στην Ελεωνόρα,μπράβο στον Ζούλια,μπράβο σε όλους τους συντελεστές και ειδικά στην Μυρτώ Αλικάκη και στην Ευγενία Δημητροπούλου για τις εξαιρετικές ερμηνείες τους.


ΥΓ.Billako μην το χάσεις για κανένα λόγο.

[billakos24]

ΥΓ.Billako μην το χάσεις για κανένα λόγο.

Το σκέφτομαι σοβαρά, τώρα ειδικά που διάβασα και την κριτική σου!

Αλλά δεν ξέρω πήγα στην παράσταση της Άννας, να πάω και στης Ζουγανέλη...με τόσο ποιοτικό θέατρο θα πρέπει μετά να πάω σε μια παράσταση του Σεφερλή για να επανέλθω στα φυσιολογικά μου!

Θα το έχω υπόψιν μου πάντως για αυτόν τον μήνα γιατί και η κριτική σου ήταν τόσο αυθόρμητα ενθουσιώδης! Μπράβο η κοπελάρα μας, συγκινούμαι!

[killbill]

Νομίζω η Ελεωνόρα είναι η "συνέχεια" της Άννας ταλεντάρα και μπορεί να υποστηρίξει τα πάντα

[panosif]

[panosif]

Η απαγορευμένη ατζέντα του Μπουζ. 3/3/2015



ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ. Στο κράταγα για το τέλος. Πάει τόσο καλά καλλιτεχνικά αλλά και εμπορικά το μιούζικαλ «Πιαφ» που βεβαίως και θα συνεχίσει και μετά το Πάσχα, ενώ υπάρχει έντονη η σκέψη να επαναληφθεί και του χρόνου, αλλά για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων αφού η Ελεωνόρα [αδυναμία μου] Ζουγανέλη, έχει κλείσει περιοδεία σε Ευρώπη το Νοέμβριο, για να ξεκινήσει εμφανίσεις με τη νέα χρονιά σε μουσική σκηνή. Τι άλλο; Το καλοκαίρι θα κάνει συναυλίες [25/6 θα με πας Βύρωνα;], ενώ προχωρά και το νέο άλμπουμ της με Μίνω Μάτσα-Ελένη Φωτάκη. Σκόρδα Ελεωνόρα μου.

http://www.mediasoup.gr/node/102076#.VPY9_I7APLt

[ΜΑΓΔΑ]

Νομίζω η Ελεωνόρα είναι η "συνέχεια" της Άννας ταλεντάρα και μπορεί να υποστηρίξει τα πάντα

Αλλοίμονο αν η Ελεωνόρα με τέτοιο οικογενειακό background δεν είχε μεγάλο ταλέντο.

Όταν ο μπαμπάς σου είναι ο Ζουγανέλης, μαμά σου η Σιδέρη και σ' έχει βαφτίσει και ο Μπουλάς, το ταλέντο σε περικυκλώνει. Δεν μπορείς να μην κάνεις βουτιά μέσα του. Ούτε να μην συνεχίσεις την παράδοση.

Τη χαίρομαι πραγματικά! Θα κάνει πάρα πολλά.

Δεν ξέρω αν θα προλάβω να δω την παράσταση Live.
Ευελπιστώ όμως να τη δω έστω και μέσα από την TV ή το Youtube.

[panosif]

Συνέντευξη: H Ελεωνόρα Ζουγανέλη μιλάει στο www.tospirto.net



«Δεν ταυτίζομαι και δεν συγκρίνομαι με κάθε τραγουδιστή που δοκιμάζει να παίξει σε μια παράσταση».

Περνάει διαρκώς τα δάχτυλά της μέσα από τις μπούκλες της. Μελαχρινή πια. Ψηλαφίζει το δαχτυλίδι στο χέρι της. Αναπαριστά το εύθραυστο παρουσιαστικό της και τις κινήσεις της Εντίθ Πιαφ που αφομοίωσε μετά από ώρες παρακολούθησης συναυλιών της στο Youtube. Μια γουλιά καφέ στα χείλη της και σιγοτραγουδάει το «Je ne regrette rien». Ό,τι και να κάνει αυτή τη στιγμή, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη φωνάζει «Εντίθ». Μιλάει γι’ αυτήν σε πρώτο πρόσωπο σαν να την ξέρει, σαν να έχει γίνει φίλη της, με μια οικειότητα ασυγκράτητη, με μια λαγαρή ανυπομονησία. Δεν είναι μόνο η τραγουδίστρια που πάντα θαύμαζε μέσα στο μεγαλείο της, είναι και το πρόσωπο που την ανεβάζει πάνω στη θεατρική σκηνή, κάτι που πάντα λαχταρούσε.
Οι προτάσεις για θέατρο είχαν έρθει νωρίτερα -κυρίως για μιούζικαλ-, αλλά μέχρι τώρα δεν το είχε τολμήσει. «Ημουν πολύ αφοσιωμένη στο τραγούδι και θεωρούσα πως δεν γινόταν να κάνω παύση από αυτό. Μεσολάβησε όμως το περσινό καλοκαίρι οπότε δέχθηκα πολύ αγάπη για τη δουλειά μου, και θεώρησα ότι είναι μια καλή στιγμή να πάρω μια απόσταση, να βρω καινούρια πράγματα να προτείνω. Σε αυτή τη φάση ήρθε η πρόταση από το Εθνικό θέατρο για την Πιαφ· και δεν υπήρχε περίπτωση να αρνηθώ» εξηγεί τώρα.
Η διαφορά βέβαια, ανάμεσα στην Ελεωνόρα Ζουγανέλη και σε κάθε άλλο τραγουδιστή που δοκιμάζεται στο θέατρο είναι ειδοποιός. Αφού εκείνη είναι απόφοιτος δραματικής σχολής. «Όταν μετά το σχολείο άρχισα να σκέφτομαι τι θα κάνω, το θέατρο και το τραγούδι ήταν τα πρώτα πράγματα που επέλεξα. Θεώρησα ότι το ένα θα με βοηθήσει στο άλλο. Και επιβεβαιώθηκα, γιατί οι θεατρικές σπουδές μού έδωσαν μια ώθηση να αρχίσω να μελετάω. Στο δρόμο μου ωστόσο ήρθε πρώτα το τραγούδι».

Κι αυτήν τη στιγμή πώς αντιμετωπίζεις το θέατρο;
Σαν αλλαγή, σαν μια προσπάθεια ανανέωσης. Είχα πολύ μεγάλη ανάγκη να ξαναβρεθώ στο ρόλο της μαθητείας. Κι αυτό επειδή στο τραγούδι εκτός από την ερμηνεία, οργανώνω τις εμφανίσεις μου, διαχειρίζομαι την… επιχείρηση που είμαι εγώ κι αυτό έχει μια μεγάλη ευθύνη. Αυτό το τριπάκι της ευθύνης, λοιπόν, με αποσυντόνισε και θέλησα να βρεθώ σε ένα χώρο όπου το μόνο που θα με απασχολούσε, θα ήταν ένας ρόλος και τίποτε άλλο.

Υπάρχουν σημεία επαφής σε αυτή τη μετάβαση από το τραγούδι στο θέατρο;
Είναι πολύ κοντά η νοοτροπία τους: Από τη διαδικασία των προβών, στην εκφορά του λόγου που ορίζει και τις δύο. Απλώς ο δρόμος του τραγουδιού είναι πιο μοναχικός. Κι εκείνο που αγάπησα αμέσως στο θέατρο είναι ο διαθέσιμος χρόνος για πρόβα.

Τι αποκάλυψε μέσα σου η διαδικασία των θεατρικών προβών;
Τολμώ να πω ότι άλλαξαν τη ζωή μου. Δεν ξέρω αν φταίει το θέατρο γενικά ή το συγκεκριμένο έργο, αλλά ταίριαξα πολύ με αυτό το υλικό. Μου έδωσε πολύ ζωντάνια, πήρα πολύ δύναμη για το τι μπορώ να κάνω.

Απολαμβάνεις το ρίσκο λοιπόν.
Γενικά, είμαι άνθρωπος που ρισκάρω και θέλω να κάνω καινούρια πράγματα. Από την άλλη, δεν επιθυμώ να αποπροσανατολίσω τον κόσμο που με παρακολουθεί. Το Εθνικό, λοιπόν, μου άνοιξε μια πόρτα, αλλά ήταν μια πόρτα ασφαλείας.

Φοβάσαι μήπως χάσεις μερίδα του κοινού που σε αναγνωρίζει για την πορεία σου στη μουσική;
Μέσα από την παράσταση του Εθνικού θα με γνωρίσουν άνθρωποι που δεν με έχουν δει να τραγουδώ σε μουσική σκηνή ή σε συναυλία. Κι αισθάνομαι πως είναι μια καλή ευκαιρία για μένα να κερδίσω κοινό. Ενδεχομένως να χάσω κιόλας, αλλά αυτό μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και με οποιαδήποτε επιλογή μου.

Σε προβλημάτισε το ενδεχόμενο η θεατρική κοινότητα να σε αντιμετωπίσει με επιφύλαξη;
Δεν αποζητώ να ενσωματωθώ από τη θεατρική κοινότητα. Εδώ δεν έχω ενταχθεί στη μουσική. Γενικότερα, μου αρέσει να ενώνομαι με ανθρώπους που δεν ανήκουν κατ’ ανάγκη σε μια ομάδα και ο σκοπός μας είναι απλώς να επικοινωνήσουμε. Θα ήθελα να υπάρχει μια αποδοχή για το τι μπορώ να κάνω - αλλά να αρέσω σε όλους δεν γίνεται.

Αυτό σημαίνει ότι περιμένεις σχόλια από ηθοποιούς που θα σε εξομοίωναν με άλλους τραγουδιστές οι οποίοι επίσης δοκιμάζονται στο θέατρο;
Δεν θα με εξέπληττε να με βάλουν στο ίδιο τσουβάλι χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ταυτίζομαι ή συγκρίνομαι με κάθε τραγουδιστή που δοκιμάζει να παίξει σε μια παράσταση.

Αν συνεχίσουν να έρχονται προτάσεις για θέατρο, πώς θα τις διαχειριστείς;
Θα το σκεφτώ ανάλογα με την πρόταση. Δεν σου κρύβω πως κάθε φορά που ερχόταν μια πρόταση για θέατρο λαχταρούσα. Και κάθε φορά έλεγα «όχι». Όμως τώρα που προέκυψε η Πιαφ, κατάλαβα γιατί έπρεπε να περιμένω. Νομίζω ότι αυτή πρέπει να είναι η σχέση μου με το θέατρο.

Τελικά μέσα σου τι βαραίνει περισσότερο: Το τραγούδι ή το θέατρο;
Αυτή τη στιγμή είμαι πολύ δοσμένη στο θέατρο. Είναι σαν να έχω γνωρίσει έναν καινούριο έρωτα και να αισθάνομαι ότι δεν θέλω τίποτε άλλο παρά μόνο αυτόν. Αν και νομίζω ότι θα καταλαγιάσει κάποια στιγμή αυτό το συναίσθημα. Έτσι κι αλλιώς στη συγκεκριμένη παράσταση δεν εγκαταλείπω το τραγούδι, ίσα – ίσα που τραγουδώ πολλά και υπέροχα τραγούδια. Αυτό που επίσης μπορώ να πω είναι ότι δεν θέλω με τίποτα να χάσω τον κόσμο που με επιλέγει για να περάσει το βράδυ του· ίσως η νύχτα, το ποτό έχει μια άλλη μορφή επικοινωνίας. Νομίζω, λοιπόν, πως θα ήθελα να μπορώ να κάνω και τα δύο.

Ο ρόλος της Πιαφ επομένως είναι μια ιδανική συγκυρία.
Ναι. Έχει βέβαια μεγάλες υποκριτικές απαιτήσεις – στις οποίες δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ανταποκριθώ.

Έχεις μεγαλύτερη αγωνία για την ερμηνεία του ρόλου ή την ερμηνεία των τραγουδιών;
Αγωνιώ περισσότερο για τα τραγούδια γιατί ο ρόλος είναι κάτι άυλο, είναι μια εντύπωση που έχουμε για την Πιαφ. Το τραγούδισμά της όμως υπάρχει. Και οφείλω να ομολογήσω πως δουλεύοντας τα κομμάτια της, άνοιξε η φωνή μου.

Με τι αισθήματα ξεκίνησες να την υποδύεσαι;
Από την πρώτη μέρα, προσπάθησα να έρθω όσο πιο κοντά της, να πάρω όσα πιο πολλά μπορώ από εκείνη χωρίς να τη μιμούμαι. Άρχισα και σωματικά να την παρατηρώ και να την αφομοιώνω μέχρι το σημείο που δεν θα μου φαινόταν κάτι ψεύτικο. Προτίμησα δηλαδή να μου πουν ότι δεν είμαι καλή στο ρόλο παρά ότι δημιουργώ μια καρικατούρα της. Είχα φυσικά πολύ μεγάλη βοήθεια από τον σκηνοθέτη μου, τον Πέτρο Ζούλια, από τους συμπρωταγωνιστές μου για το τι είναι υπερβολικό και τι όχι. Ελευθερώθηκα να δοκιμάσω κι άρχισα να φτιάχνω μια περσόνα που δεν είναι ούτε δική μου, ούτε της Εντίθ. Πρόκειται εξάλλου, για μια τόσο έντονη προσωπικότητα και πιστεύω πως όσο πιο πολύ εκτεθεί κανείς στην προσπάθειά του να την ερμηνεύσει, τόσο το καλύτερο.

Εντοπίζεις χαρακτηριστικά της που μοιάζουν με κάποια δικά σου;
Στο πρώτο επίπεδο βρίσκω πως η Εντίθ Πιαφ διέθετε μια τρομερή διακύμανση ανάμεσα στον θυμό, τον πόνο της και στις υψηλές απαιτήσεις που είχε για την καριέρα της. Έτσι το πρώτο πράγμα που εντόπισα, είναι ο τρόπος που μιλούσε στους συνεργάτες της εν ώρα δουλειάς. Δυστυχώς κι εγώ είμαι κακότροπη την ώρα που δουλεύω· όχι γιατί δεν αγαπώ τους συνεργάτες μου, αλλά γιατί δεν καίγονται όπως εγώ. Δεν είναι, βέβαια, υποχρεωμένοι να καίγονται με κάτι που κάνω εγώ, αλλά εκείνη την ώρα δεν μπορώ να το διαχωρίσω. Σε ένα δεύτερο επίπεδο τώρα, νομίζω πως ο θυμός και η σκληρότητά της έκρυβε ανασφάλεια και φόβο, όπως και σε μένα. Τέλος, αυτό που μου έχει αποκαλυφθεί τελευταία, είναι το σκοτάδι της Εντίθ, κάτι για το οποίο την ευγνωμονώ. Ψάχνοντας το σκοτάδι της συνειδητοποίησα και το δικό μου.

Θέλεις να εξηγήσεις τι σημαίνει αυτό το «καίγομαι για κάτι»;
Πέρα από τη δουλειά μου την οποία λατρεύω κι εκεί παρασύρομαι πολύ, ό,τι κι αν κάνω καίγομαι γι’ αυτό. Δεν μπορώ να υπηρετώ τίποτα με ένα τυπικό, διεκπαιρεωτικό τρόπο. Καίγομαι σημαίνει δεν με χωράει ο τόπος, αφοσιώνομαι απόλυτα.

Η Πιαφ σου έχει βάλει φωτιά;
Μου έχει προκαλέσει μια αναστάτωση, δεν μου φτάνει τίποτα και τίποτα δεν με καλύπτει. Ποτέ δεν ήμουν μετριοπαθής αλλά σίγουρα ευχαριστιόμουν πιο συχνά.

Αυτό το ονομάζεις φιλοδοξία ή όνειρο;
Είναι αλήθεια πως ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τα όνειρα. Μάλιστα, είχα χτίσει μια ολόκληρη θεωρία γύρω από το ότι δεν μας κάνει καλό να ονειρευόμαστε παρά μόνο να βάζουμε στόχους. Τι να πω, μπορεί η Πιαφ να με βοήθησε να δω πως και το όνειρο δεν είναι κακό…

http://tospirto.net/theater/people/21587

[panosif]

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 5 Μαρτίου στο Θέατρο Rex Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη», η επίσημη πρεμιέρα της παράστασης «Πιαφ».

Πλήθος προσκεκλημένων από τον πολιτικό, καλλιτεχνικό, επιχειρηματικό και δημοσιογραφικό «κόσμο», παρακολούθησαν και χειροκρότησαν θερμά την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου.

Φωτογραφίες από την βραδιά.

[just feel]

Τι ωρες παιζει η παρασταση?επισης οι τιμες?
Πανο ετοιμασου κ δω να παμε!