Γράφει η Έφη Ρασσιά
Φωτογραφίες: Αθηνά Στρόδα
Αφού περάσω απ’ το ταμείο του θεάτρου Κάππα, στη Κυψέλη, ανοίγω την πόρτα του φουαγιέ και αμέσως με κατακλύζει η μυρωδιά του ποπ-κορν. Ολόζεστη ατμόσφαιρα και πάρα πολύς κόσμος. Όλοι εδώ για το «Δείπνο Ηλιθίων», την κωμωδία του Francis Veber, η οποία διασκευάστηκε απ’ τον ίδιο και για τον κινηματογράφο το 1998 με μεγάλη επιτυχία.
Ο μεγαλοεκδότης Πιερ Μπροσάν έχει έναν μάλλον ασυνήθιστο τρόπο διασκέδασης. Κάθε βδομάδα κάνει με τους φίλους του ένα δείπνο όπου ο καθένας πρέπει να φέρει και από έναν ηλίθιο, γελάνε εις βάρος του και στο τέλος αναδεικνύουν τον νικητή. Και πάνω που ο Μπροσάν έχει για εκείνο το βράδυ τον αδιαμφισβήτητο νικητή του, παθαίνει λουμπάγκο και είναι αδύνατον να παρευρεθεί. Δεν προλαβαίνει ωστόσο να ειδοποιήσει τον Φρανσουά Πινιόν – τον ηλίθιό του γι’ απόψε – που έχει ήδη φύγει απ’ το σπίτι του και βρίσκεται στο διαμέρισμα του Μπροσάν. Έτσι ξεκινούν τα ευτράπελα για τον Μπροσάν του οποίου η τύχη της επανασύνδεσής του με τη γυναίκα του που μόλις τον εγκατέλειψε βρίσκεται στα χέρια του… ηλίθιου.
Μάλλον βιαζόμαστε να βαφτίσουμε κάποιον ηλίθιο και να γελάσουμε εις βάρος του, όπως μας δείχνει με κωμικό τρόπο η ιστορία που εκτυλίσσεται, η οποία μπορεί η ίδια να μην συγκλονίζει, μετατίθεται όμως έτσι το βάρος στους ηθοποιούς και τη μεταξύ τους χημεία.
Πράγματι στην παράσταση αυτή πρόκειται για χημεία εκρηκτική, με τους ηθοποιούς να έχουν άψογο timing και αξιομνημόνευτες αντιδράσεις, καθώς μετακινούνται σαν σε χορογραφία που γεμίζει τη σκηνή σ’ ένα αποτέλεσμα που προκαλεί πολλαπλά κύματα γέλιου στο κοινό.
Το δίδυμο Μπροσάν (Δαδακαρίδης) – Πινιόν (Παπαδόπουλος) απ’ την αρχή σε παρασύρει. Απολαμβάνεις να βλέπεις τους δυο τους να ανταλλάσσουν ατάκες καταιγιστικά, μ’ ενέργεια (ενδεχομένως στην πρώτη σειρά να προκληθεί μικρή δυσφορία αν κάποιος δεν μπορεί να διαχειριστεί τόση ενέργεια!), ταχύτητα και δυνατό ρυθμό.
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος ως χαζούλης Πινιόν θα μπορούσε να κάνει τον γελοίο. Δεν το έκανε. Θα μπορούσε να παρουσιάσει έναν εξόφθαλμα καημένο τύπο προς λύπηση. Δεν το έκανε. Θα σε κάνει να συμπαθήσεις τον Πινιόν χωρίς να «ζητιανέψει» λύπηση και συμπάθεια απ’ το κοινό και θα το σκεφτείς ίσως έπειτα πριν γελάσεις εις βάρος κάποιου…
Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης ως Μπροσάν σ’ αφήνει έκπληκτο απ’ τα επίπεδα ενέργειάς του που κρατάει ψηλά και αμείωτα απ’ την αρχή της παράστασης, ακούραστος, χωρίς να χάνει τον έλεγχο, καταφέρνοντας παράλληλα να είναι ακριβής στους χρόνους ως και στο δευτερόλεπτο.
Ο Τάκης Παπαματθαίου ως γιατρός και έπειτα εφοριακός καταφέρνει και αποσπά το γέλιο και όχι χωρίς να το αξίζει. Ο Βασίλης Ρίσβας ως παλιός φίλος του Μπροσάν συμπληρώνει άλλοτε κωμικά, άλλοτε ανεπαίσθητα μελαγχολικά το τρελό αυτό γαϊτανάκι, δίνοντας τον τόνο του. Η Άννα Μενενάκου ως εκρηκτική ερωμένη καταφέρνει να μεταφέρει τη φλόγα στη σκηνή και τέλος η Ξανθή Γεωργίου ως η σύζυγος του Μπροσάν αφήνει την αίσθηση της εκλεπτυσμένης και σικάτης γυναίκας, που ωστόσο σαν να αποδυναμώνεται μπροστά στην εσωτερική ενέργεια των συνομιλητών της.
Το σκηνικό υπέροχο και τα κοστούμια όμορφα.
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος σκηνοθέτησε μια κωμωδία που θα σε κάνει να γελάσεις και να περάσεις όμορφα με τους απολαυστικούς ηθοποιούς και τα παθήματα του εξυπνάκια Μπροσάν!
———–
* Δείτε το δελτίο τύπου της παράστασης, εδώ: www.musiccorner.gr/dipno-ilithion-sto-theatro-kappa-me-ton-spiro-papadopoulo-132668/
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…