Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
H Δήμητρα Γαλάνη, είχε την τύχη από τα πρώτα βήματά της να βρει στο δρόμο της σπουδαίους δημιουργούς, «χτίζοντας» έτσι με τα καλύτερα «υλικά» μια καριέρα, η οποία έπειτα από σχεδόν μισό αιώνα, μόνο σπουδαία μπορεί να χαρακτηριστεί. Πάντοτε ήταν προσεκτική ως προς τις επιλογές των ανθρώπων που συνεργαζόταν, αλλά και του ρεπερτορίου της (με ελάχιστες εξαιρέσεις), οπότε η μουσική «προίκα» της είναι και μεγάλη και κάτι παραπάνω από αξιόλογη…
Στη σημερινή στήλη, θα παρουσιάσουμε μια συνεργασία της που δεν έχει «φωτιστεί» ιδιαίτερα. Είναι εκείνη με τον αξέχαστο Λουκιανό Κηλαηδόνη, με τον οποίο συναντήθηκε όταν αμφότεροι ξεκινούσαν την πορεία τους στο χώρο.
Μπορεί ο συνολικός αριθμός των κοινών τραγουδιών τους να μη ξεπερνά τα έντεκα (εκ των οποίων το ένα σε δεύτερη εκτέλεση), όμως πιστεύουμε ότι αξίζει τον κόπο να θυμίσουμε στους παλαιότερους και να γνωρίσουμε στους νεώτερους κάποια από αυτά.
Οι δυο τους συνεργάστηκαν για πρώτη φορά στα τέλη του 1972, όταν ο «Λούκι» ετοίμαζε τη δεύτερη ολοκληρωμένη συνθετική δουλειά του, με τίτλο «Η κόκκινη κλωστή». Οι στίχοι ήταν του Νίκου Γκάτσου και βασικός ερμηνευτής ο Μανώλης Μητσιάς, ο οποίος ήδη είχε σημαντικό «παρελθόν» με το συνθέτη.
Στο δίσκο συμμετείχε με τέσσερα τραγούδια η Δήμητρα Γαλάνη, που τα προηγούμενα δύο χρόνια είχε καθιερωθεί κυρίως χάρη σε ορισμένες καινούργιες δημιουργίες του Μάνου Χατζιδάκι («Η πίκρα σήμερα», «Αγάπη μέσα στην καρδιά», «Χασάπικο σαράντα» κ.α.).
Στην «Κόκκινη κλωστή» τραγούδησε τα πολύ γνωστά «Μια Κυριακή του Μάρτη» και «Με γαρύφαλλο στο πέτο», καθώς και τα «Νυχτώθηκα στην πόρτα σου» και «Ψαλμός», τα οποία μπορεί να μην ακούστηκαν, όμως είναι εξαιρετικά κι αξίζει να τ’ ανακαλύψετε…
Την επόμενη χρονιά (1973), η ερμηνεύτρια θα ξανατραγουδήσει Κηλαηδόνη, αυτή τη φορά στις 45 στροφές. Λίγο πριν το τέλος του έτους, θα ηχογραφήσει τα «Κουδούνια» σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, με το συνθέτη ν’ ακούγεται στην άλλη πλευρά στο «Γαϊτανάκι» της Ζωρζ Σαρρή.
Περίπου ένα χρόνο αργότερα, θα κυκλοφορήσει το τελευταίο 45άρι της συνεργασίας του, με δύο τραγούδια σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Πρόκειται για τα «Κορίτσι κυριακάτικο» και «Σταύρωση», ένα πραγματικά συγκλονιστικό κομμάτι, το οποίο γράφτηκε για ένα ντοκιμαντέρ του BBC με θέμα την πρώτη επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όπου και ακούστηκε…
Και πάμε στα τέλη του 1975, όταν η Δήμητρα Γαλάνη αποφασίζει να ηχογραφήσει ένα προσωπικό άλμπουμ με τη δική της «ταυτότητα» κι όπως η ίδια το ήθελε. Διαλέγει τραγούδια διαφόρων συνθετών (κάποια σε δεύτερες εκτελέσεις) κι ετοιμάζει το δίσκο «Λεπτομέρειες», έναν από τους καλύτερους της καριέρας της.
Μεταξύ των δημιουργών, βρίσκεται και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο οποίος υπογράφει δύο κομμάτια σε στίχους του Νίκου Γκάτσου: «Τι να την κάνω τη ζωή» και «Δώδεκα τρελά παιδιά», εκ των οποίων περισσότερο ακούστηκε το πρώτο.
Είναι η τελευταία συνεργασία συνθέτη κι ερμηνεύτριας στα χρόνια του ’70, καθώς έκτοτε θ’ ακολουθήσουνε διαφορετικούς δρόμους τόσο μουσικά, όσο και…εταιρικά. Όμως, ο «λογαριασμός» τους δε θα κλείσει εκεί…
Το 1983, η Γαλάνη θα ετοιμάσει ένα αριστουργηματικό διπλό άλμπουμ, με τίτλο «Ατέλειωτος δρόμος». Πρόκειται για ένα μουσικό «μωσαϊκό», καθώς διαλέγει να ερμηνεύσει τραγούδια διαφόρων δημιουργών, Ελλήνων και ξένων. Είναι η πρώτη φορά που μια καλλιτέχνης του δικού της βεληνεκούς αποφασίζει να τραγουδήσει στην αλλοδαπή…
Μέσα σε όλη αυτή την «πανσπερμία» ήχων και μελωδιών, υπάρχει και ο Κηλαηδόνης με την «Decadenza» του, την οποία είχε ηχογραφήσει ο ίδιος το 1982, μέσα από το δίσκο του «Χαμηλή πτήση».
Η δισκογραφική τους συνεργασία θα ολοκληρωθεί λίγο πριν την «εκπνοή» του 1984, όταν ο αλησμόνητος «Λούκι» θα ενταχθεί στο δυναμικό της MINOS και ως πρώτη δουλειά, θα παρουσιάσει ένα διπλό δίσκο με τραγούδια που είχε γράψει για τις επιθεωρήσεις του «Ελεύθερου θεάτρου» και της «Ελεύθερης σκηνής» από το 1973 μέχρι τότε.
Τίτλος του «Πάμε μαέστρο» και η Δήμητρα Γαλάνη συμμετέχει «συμβολικά», τραγουδώντας μαζί με τη γνωστή ηθοποιό Άννα Παναγιωτοπούλου το «Μη μου το λες Μαρίκα», το οποίο είχε ακουστεί στην επιθεώρηση «Αναντάμ παπαντάμ» το 1980.
————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…