Γράφει η Ειρήνη Ζαβιτσάνου
Φωτογραφίες: Παυλίνα Πλουμπίδη
Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, μετά από ένα διάστημα μακράς απουσίας, επανήλθε, δίνοντας την πρώτη του συναυλία στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Παπάγου και «φέροντας» νέο τραγούδι, με τίτλο «κοίτα με» σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου.
«Κάτι δυνατό» περιμέναμε από τον Μιχάλη με την επάνοδό του αυτή, καθώς μας είχε λείψει όλα αυτά τα χρόνια της απουσίας του. Βρεθήκαμε εκεί, στην πρώτη του συναυλία μετά από καιρό, να τον υποδεχτούμε ξανά κοντά μας και να απολαύσουμε τα τραγούδια του.
Τραγούδια που έχουμε αγαπήσει, που έχουμε τραγουδήσει στις παλιές συναυλίες του, μπαλάντες που λατρέψαμε. Τραγούδια που μας έκαναν να συγκινηθούμε, να δακρύσουμε, να θυμηθούμε και να λησμονήσουμε… Τραγούδια που συνόδευσαν τους μεγάλους μας έρωτες αλλά και τους χωρισμούς μας … γιατί αυτά είναι τα τραγούδια του Χατζηγιάννη: κάποια από τα ωραιότερα και πιο ερωτικά ελληνικά τραγούδια.
Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν, οι μνήμες να ξεθώριασαν αλλά δεν χάθηκαν. Δεν μπορεί να χαθεί όλη αυτή η «προίκα» που έχει προσφέρει ο Χατζηγιάννης στην ελληνική μουσική. Υπήρξε, επάξια θεωρώ, ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες, ο οποίος έδωσε πραγματικά μια άλλη διάσταση στο pop τραγούδι, τόσο με την μουσική, όσο και με τους στίχους και την σκηνική του παρουσία.
Ο χρόνος …τι περίεργο και πόσο αμφίδρομο… Ναι, είχες μια αίσθηση περίεργη, καθώς έχει περάσει ήδη μια δεκαετία που ο Χατζηγιάννης ήταν αναμφίβολα ο …«Mr Sold Out» της εποχής εκείνης. Της εποχής που όλος ο χώρος στο Λυκαβηττό και όπου αλλού εμφανιζόταν ήταν κατάμεστος, γινόταν πανικός και οι θαυμαστές του, πιστοί σε κάθε ραντεβού δεν σταματούσαν λεπτό να τον αποθεώνουν. Ήταν μια άλλη εποχή, αλλά πιστεύουμε πως ότι αξίζει δεν χάνεται και ο Μιχάλης Χατζηγιάννης είναι από τους δημιουργούς που αξίζουν.
Το εμφανώς μουδιασμένο κοινό στην αρχή, χρειάστηκε λίγο χρόνο και μερικά τραγούδια για να σηκώσει τα «χέρια ψηλά», να ξεσηκωθεί και να αρχίσει να τραγουδά τις παλιές επιτυχίες του Μιχάλη. Του δικού του Μιχάλη. Ο Χατζηγιάννης, ακόμη και αν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που έδινε συναυλίες, έχει ένα δικό του κοινό που ήταν εκεί μετά από τόσα χρόνια για να τον «καλωσορίσει» και να τον απολαύσει.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε τις περισσότερες επιτυχίες του που υπήρξαν «σταθμοί» στην πορεία του. Από τις πιο εντυπωσιακές σκηνές της βραδιάς, όταν σιγοτραγουδήσαμε το «πάρτι», με αναμμένους αναπτήρες, κάνοντας ατμοσφαιρικό το όλο κλίμα ενώ δεν θα μπορούσε παρά να επικρατεί μια γλυκιά συγκίνηση, όταν ακουγόταν το «αν μου τηλεφωνούσες»… Λίγο πριν γίνει «ακατάλληλη η σκηνή», αφήσαμε το «καλύτερο ψέμα» να μας παρασύρει με τους καταπληκτικούς στίχους του και τη μοναδική μουσική.
Μετά από ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα που έκανε ο καλλιτέχνης και κατά την διάρκεια του οποίου εμφανίστηκε στη σκηνή η Νεκταρία Τσομπάνογλου, που ερμήνευσε κάποια τραγούδια, επέστρεψε …δριμύτερος, ανεβάζοντας τους τόνους και την διάθεση του κοινού, τραγουδώντας μας αγαπημένα κομμάτια, ενώ αποθεώθηκε κυριολεκτικά όταν τραγούδησε το «όλα ή τίποτα».
Άφησε για το φινάλε της συναυλίας δύο από τα ομορφότερα κομμάτια του: ακούσαμε το «άγγιγμα ψυχής» του Γιώργου Χατζηνάσιου αντικρίζοντας επί σκηνής τον παλιό καλό Χατζηγιάννη που με τη φωνή του σου δημιουργούσε ρίγος, για να κλείσει την όμορφη καλοκαιρινή βραδιά με το «παιδί της βροχής», μέσα σε μια βροχή από χειροκροτήματα!
Να κλείσουμε λέγοντας ότι σύντομα θα ανακοινωθεί το πρόγραμμα των συναυλιών που θα δώσει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης και στην υπόλοιπη Ελλάδα…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…