Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
Από τη στιγμή που η Μαρινέλλα ξεκίνησε την αυτόνομη πορεία της στο χώρο, χωρίζοντας προσωπικά και καλλιτεχνικά από το Στέλιο Καζαντζίδη, η επαφή της με το λαϊκό είδος τραγουδιού έπαψε να είναι τόσο στενή. Ωστόσο, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της «σόλο» καριέρας της, ερμήνευσε ορισμένα τέτοια κομμάτια πριν στραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά στο «ελαφρολαϊκό», που τότε άρχισε να κερδίζει έδαφος…
Κάποια από τα πιο όμορφα και διαχρονικά λαϊκά τραγούδια που ηχογράφησε, έχουνε τη μελωδική υπογραφή του Γιώργου Ζαμπέτα. Αυτός, ο Γιώργος Κατσαρός και ο Μίμης Πλέσσας ήταν εκείνοι που της έδωσαν τις πρώτες μεγάλες προσωπικές επιτυχίες της και συνέβαλαν αποφασιστικά στο «χτίσιμο» μιας σπουδαίας πορείας, που διαρκεί μέχρι και σήμερα…
Στο παρόν αφιέρωμα της στήλης, θα παρουσιάσουμε ένα προς ένα και… «σταλιά-σταλιά» τα 17 τραγούδια της συνεργασίας της με τον αξέχαστο Ζαμπέτα, πολλά εκ των οποίων «αντέχουν» ως τις μέρες μας κι εξακολουθούν να πρωταγωνιστούν στις προτιμήσεις του φιλόμουσου κοινού.
Η…Μαρινελλ-Αλίκη
Βρισκόμαστε στο 1966, όταν ο Γιώργος Ζαμπέτας γράφει τη μουσική και τα τραγούδια της θρυλικής ταινίας του Αλέκου Σακελλάριου «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια». Πρωταγωνίστρια είναι βεβαίως η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η οποία ερμηνεύει τρία από τα τραγούδια του φιλμ κι όταν τα ηχογραφεί στις 45 στροφές για λογαριασμό της Columbia, γίνονται μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες…
Το «αντίπαλο δέος» της τότε πανίσχυρης εταιρείας είναι η «Μίνως Μάτσας και Υιός», που έχει διατηρήσει τις ετικέτες ODEON και PARLOPHONE. Εκεί ανήκει και η Μαρινέλλα, άρτι…διαζευγμένη προσωπικά και καλλιτεχνικά από τον Στέλιο Καζαντζίδη και σ’ εκείνη πέφτει ο…κλήρος να ηχογραφήσει δύο από αυτά σε δεύτερη εκτέλεση. Έτσι λοιπόν, κυκλοφορεί ένα 45άρι δισκάκι με τα “Είναι το στρώμα μου μονό” και “Η Κυριακή”, όμως πολύ λίγοι τα έχουνε συνδυάσει με τη φωνή της «μεγάλης κυρίας»…
Η Αλίκη…Μαρινέλλα και οι πρώτες επιτυχίες
Και πάμε στις αρχές του 1968. Ο Ζαμπέτας έχει κληθεί και πάλι να γράψει κάποια τραγούδια για ταινία της «εθνικής σταρ». Ο λόγος για «Το κορίτσι του λούνα παρκ» και μέσα σ’ αυτά που ετοίμασε ο συνθέτης είναι και το «Σταλιά-σταλιά», σε στίχους Διονύση Τζεφρώνη. Ωστόσο, η Αλίκη αρνείται κατηγορηματικά να το τραγουδήσει και του λέει χαρακτηριστικά «να το δώσεις να το πει ο Καζαντζίδης»…
Στο μεταξύ, η Μαρινέλλα ήτανε παρούσα στην ακρόαση του τραγουδιού, της άρεσε και ζήτησε από τον αξέχαστο δημιουργό να το ερμηνεύσει εκείνη. Ο Ζαμπέτας δέχτηκε αμέσως κι έτσι, στις 11 Μαρτίου 1968 κυκλοφόρησε το δισκάκι που αποτέλεσε την πρώτη πολύ μεγάλη (και διαχρονική) επιτυχία της νέας καριέρας που ξεκινούσε τότε η ερμηνεύτρια.
Μάλιστα, εμφανίστηκε να το τραγουδά στην ταινία «Ο πιο καλός ο μαθητής» με πρωταγωνιστές το Ντίνο Ηλιόπουλο και την Ξένια Καλογεροπούλου. Στην άλλη πλευρά του μικρού δίσκου, υπάρχει το υπέροχο «Πήρα τους δρόμους», με στίχους του ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου.
Σχεδόν ταυτόχρονα, βγαίνει στα δισκοπωλεία κι άλλο ένα 45άρι σε μουσική Ζαμπέτα για τη φωνή της Μαρινέλλας: «Μια αγάπη χάνεται» (στίχοι Πυθαγόρα) και «Ένας ταξιδιώτης» (στίχοι Διονύση Τζεφρώνη), που δεν ακούστηκαν ιδιαίτερα.
Δεν έχει όμως την ίδια τύχη και το επόμενο δισκάκι της συνεργασίας τους, που κυκλοφορεί στις 30 Νοεμβρίου 1968. Το «Ποιος ειν’ αυτός» σε στίχους Πυθαγόρα γίνεται μεγάλη επιτυχία και η ερμηνεύτρια το τραγουδά και στο φιλμ «Ο μπλοφατζής» με το Λάμπρο Κωνσταντάρα. Το «ταίρι» του στο 45άρι, είναι το «Γλυκοχαράζει ξύπνησε», σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη…
Τα επόμενα χρόνια
Η επόμενη συνεργασία Ζαμπέτα-Μαρινέλλας, θα κυκλοφορήσει στις 10 Ιουνίου 1969 και θα έχει και πάλι εξαιρετικά αποτελέσματα. Είναι το «Τι να φταίει» σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου, το οποίο λίγα χρόνια πριν είχε ηχογραφήσει σε πρώτη εκτέλεση η Βίκυ Μοσχολιού. Ωστόσο, το τραγούδι έγινε πασίγνωστο με τη φωνή της «μεγάλης κυρίας» κι έτσι παραμένει μέχρι σήμερα. Η άλλη όψη του 45αριού, περιλαμβάνει τα πανέμορφα «Πικραμένα δειλινά», σε στίχους Ναπολέοντα Ελευθερίου…
Και πάμε στον Οκτώβριο του 1970, όπου συνθέτης κι ερμηνεύτρια συμπράττουν στα «Βάλε πιοτό» και «Η άστατη» σε στίχους Πυθαγόρα, εκ των οποίων το δεύτερο ακούστηκε περισσότερο. Λίγες ημέρες μετά, κυκλοφορούνε τα «Κάνε καρδιά μου υπομονή» και «Σε καρτερώ» του Χαράλαμπου Βασιλειάδη, όμως χωρίς ιδιαίτερη ανταπόκριση…
Το Σεπτέμβριο του 1972, Ζαμπέτας και Μαρινέλλα θα συνεργαστούνε για τελευταία φορά στο βινύλιο. Το 45άρι που κυκλοφορεί, περιλαμβάνει τα «Δε συμφωνήσαμε» και «Δε γίνεται αλλιώς» σε στίχους του Αλέκου Καγιάντα, με το πρώτο ν’ ακούγεται κάπως στα ραδιόφωνα της εποχής…
Ο επίλογος της σύμπραξής τους, θα γραφεί ερήμην του συνθέτη δύο μήνες αργότερα. Στις 24 Νοεμβρίου του ’72, η ερμηνεύτρια παρουσιάζει το μεγάλο δίσκο «Αθάνατα ρεμπέτικα», με δώδεκα παλιά και πιο πρόσφατα λαϊκά (και όχι ρεμπέτικα…) τραγούδια, ενορχηστρωμένα από το Μίμη Πλέσσα. Μέσα σ’ αυτά, υπάρχει το «Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω» του Ζαμπέτα σε στίχους Χ. Βασιλειάδη, που ήτανε και η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον αξέχαστο δημιουργό στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’50, ερμηνευμένη από το Στέλιο Καζαντζίδη. Από τα πιο “βαριά” τραγούδια που ερμήνευσε στην καριέρα της…
————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…