Γράφει η Μάρω Παναγή
Φωτογραφίες: Ματίνα Φουντούλη
Με συγκίνηση και πολλά ευχαριστώ μας αποχαιρέτησε η Ματούλα Ζαμάνη την Τρίτη 18 Σεπτέμβρη στο Θέατρο Βράχων. Ο φωτισμένος βράχος του Βύρωνα καλωσόρισε για πρώτη φορά σόλο την αγαπημένη «Μάτα» και γλύκανε τον υπολειπόμενο Σεπτέμβρη.
Η αδυναμία που έχω στη Ματούλα φυσικά ξεκίνησε τον καιρό που ήταν δίπλα στον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Έπειτα από περίπου έξι χρόνια συνεχών εμφανίσεων μαζί, η ίδια έχει ξεκινήσει ένα πιο μοναχικό ταξίδι. Οι πιστοί της συνταξιδιώτες μουσικοί και αγαπημένοι της φίλοι τη συντρόφευσαν αυτό το καλοκαίρι σε βουνά, λαγκάδια, θάλασσες και ξέρες. Πέρασε από την αγαπημένη της Αμοργό, μπλέχτηκε στα κυκλαδονήσια, πήρε ανάσες σε όρη απόμερα και έφτασε στην Αθήνα για να μας φέρει καλοκαιρινή νοσταλγία και να μας καθησυχάσει για το επερχόμενο χειμερινό ζόρι.
Το πρόγραμμα της συναυλίας έμοιαζε αρκετά με το περυσινό που είχε παρουσιάσει στο Βεάκειο Θέατρο· χυμαδιό, γλέντι, δακρυσμένες μπαλάντες, σάμπα, ενδιάμεσες ιστορίες και το αυθεντικό της σκέρτσο. Εκτός από το πανδαιμόνιο που επικρατούσε στα τραγούδια του Θανάση, ο κόσμος φάνηκε να έχει γνωρίσει και αγκαλιάσει και τα δικά της κομμάτια, καινούργια και παλιά. Η αγαπημένη Δονούσα, το ερωτικό Τι και Ε (σε ποίηση του Ελύτη), το Aamononoke και άλλα από τον δίσκο Varligali μας ηχούνε πλέον γνώριμα και ζεστά. Τα Παξιμάδια, η Βάλια Κάλντα, ο Τρυγητής και άλλες δημιουργίες του Θανάση που ερμηνεύει η Ματούλα στον δίσκο 5 Χειμώνες, 6 Καλοκαίρια είναι πια κορυφαία αγαπημένα. Μας πήγε στην Ήπειρο και σε λερωμένα μαντίλια, σε αραπίνες, σε ζέφυρους, σε καμίνια και θεούς… Μας παρουσίασε, μάλιστα, κι ένα καινούργιο τραγούδι, τη Γιαννούλα την κουλουρού, μια ιστορία αληθινή και αποκαρδιωμένη.
Οι σταθεροί μουσικοί της είναι ο Κώστας Νικολόπουλος στην ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, ο Θάνος Καζαντζής στα τύμπανα-pads, ο Γιάννης Κονταράτος στο βιολί, ο Ηλίας Ρότσιας στο ηλεκτρικό μπάσο, ο Μένιος Γούναρης στα πλήκτρα και ο Νίκος Ανγκούσης στο κλαρίνο. Ο Νικολόπουλος, μάλιστα, παλιός συνεργάτης και καλός φίλος, ερμήνευσε με τον δικό του ηλεκτρικό τρόπο τον Ψεύτικο ντουνιά και τα Μπλε παράθυρα του Βαμβακάρη.
Λίγο αργότερα ανέβηκε στη σκηνή η Ελένη Βενετάκη και συνέβη κάτι ξεχωριστό. Ενώ η Ματούλα τραγουδούσε εκείνη «κεντούσε» το τραγούδι με το σώμα και τα χέρια της, χρησιμοποιώντας τη νοηματική γλώσσα. Τα Λάθος Φιλιά, το Πριν και ο Ξένος αντήχησαν πολύ διαφορετικά στις καρδιές μας βλέποντας το σώμα να τραγουδά και το πρόσωπο να μιλά χωρίς φωνή.
Οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν με τον Γιακουμή και τον Γιώργο Γαβρά στο βιολί και στο λαούτο να ξεσηκώνουν το κοινό με νησιώτικα συρτά και να φέρνουν λίγο από το πανηγύρι που αφήσαμε στις ακρογιαλιές…
Έπειτα ήρθε ο Τσιτσάνης κι ο απόκληρος, η Τσιγγάνα, η Μπανιστηρτζού και …ο Χαρούλης (κυριολεκτικά)! Έπιασε την κιθάρα και με το καλοσυνάτο του χαμόγελο και την ραγισμένη του φωνή τραγούδησε Παπάζογλου και Ξυλούρη. Πλησιάζοντας προς το τέλος, μόνο χαμόγελο έφερνε η εικόνα των μουσικών επάνω στη σκηνή να βάζουν όλοι από κάτι δικό τους σ’ αυτό το βράδυ. Με τον Διάφανο και το Μιλώ για σένα η Ματούλα και οι φίλοι της μας άφησαν ελπιδοφόρους.
Στου δειλινού την άκρη αποικοιμηθήκαμε… βγήκαμε στο όνειρο αλαφιασμένοι και είδαμε τη στέρφα γη ν’ ανθίζει!
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…