Συνέντευξη στον Φίλιππο Λαμπρινό
Φωτογραφίες: Χαρά Γερασιμοπούλου
Η Παυλίνα Βουλγαράκη είναι μια νέα και όμορφη τραγουδοποιός. Συστήθηκε στο μουσικό κοινό πριν από περίπου 5 χρόνια, με το πρώτο της άλμπουμ «Λαβύρινθοι» που πήγε πολύ καλά, ενώ τώρα βρίσκεται στην διαδικασία να κυκλοφορήσει το δεύτερο. Παρά τον λίγο χρόνο που βρίσκεται στο προσκήνιο έχει πραγματοποιήσει πολύ σημαντικές συνεργασίες, η τελευταία εκ των οποίων με τον Ψαραντώνη στο τραγούδι «Φέρ’ τα μου όλα πίσω». Αυτό τον καιρό πραγματοποιεί τις πρώτες της προσωπικές εμφανίσεις στον Σταυρό του Νότου.
Συναντηθήκαμε μαζί της το πρωί της Πέμπτης στη γειτονιά της, τα Εξάρχεια. Πήραμε καφέ στο χέρι και ανηφορίσαμε στον Λόφο του Στρέφη. Αφού βρήκαμε κάπου να κάτσουμε ξεκινήσαμε να συζητάμε, περισσότερο για τον άνθρωπο Παυλίνα παρά για την τραγουδοποιό. Χαμογελαστή και ειλικρινής δεν θέλησε να κρυφτεί σε καμία ερώτηση ενώ με κέρδισε ο σαρκασμός και η ποιότητα στον λόγο της.
Κυρίες και κύριοι η Παυλίνα Βουλγαράκη…
Απ’ όσο γνωρίζω μένεις στα Εξάρχεια. Γιατί διάλεξες να μείνεις εδώ και τι είναι αυτό που σου αρέσει στη γειτονιά σου;
Το πατρικό μου σπίτι είναι ανάμεσα στον Λυκαβηττό και τα Εξάρχεια, όπως επίσης και το σπίτι της γιαγιάς μου. Οπότε είναι το πιο φυσικό να μένω κι εγώ τώρα εδώ. Έχω μία τάση να βγαίνω από το σπίτι μου όπως να ‘ναι, ακόμα και με τις πυτζάμες. Αυτό που μου αρέσει εδώ είναι ότι δεν αισθάνομαι επικριτικά μάτια. Παλαιότερα έμενα στο Παγκράτι, που είναι μια πολύ ωραία περιοχή, όπου έτυχε δυο τρεις φορές να βγω έτσι έξω και κάποιος θα μου έκανε μια πλάκα. Εδώ δεν χαμπαριάζει κανείς. Είναι κάτι που με γοητεύει πολύ. Μέσα σε αυτό το χάος που κανείς δεν προσέχει τίποτα, στα Εξάρχεια, μπορείς να ανακαλύψεις διαμαντάκια. Όμορφες παρέες, κουτουκάκια, μουσικούς να παίζουν στο δρόμο. Στρίβεις σε στενάκια και ανακαλύπτεις κάτι φανταστικό.
Θα έλεγες ότι εδώ οι άνθρωποι είναι πιο αυθεντικοί και όχι τόσο καθώς πρέπει;
Δεν θα χρησιμοποιήσω τον χαρακτηρισμό «αυθεντικός». Δεν μπορώ να διαχωρίσω τους ανθρώπους. Συναναστρέφομαι με πολύ διαφορετικούς ανθρώπους εδώ και πολλά χρόνια. Ο καθένας έχει την αυθεντικότητά του. Και στην Κρήτη, κι εδώ, και στο Παγκράτι, ακόμα και στη Φιλοθέη οι άνθρωποι είναι αυθεντικοί ως προς τον τρόπο τους.
…έχω υπάρξει αρκετά αυστηρή και ενοχική. Για πολλά χρόνια κρύφτηκα και εγκλωβίστηκα. Κάποια στιγμή έφτασα στο άλλο άκρο που ήμουν εντελώς χαλαρή με όλα. Τώρα προσπαθώ να βρω την μέση, να βρω την ισορροπία…
Ελεύθερο χρόνο έχεις;
Όχι καθόλου. Πριν ένα μήνα συνειδητοποίησα τι σημαίνει να κάνεις αυτή τη δουλειά. Τόσο καιρό μου φαινόταν ως κάτι πολύ φυσικό και όταν μου γινόταν μία πρόταση για κάτι μεγάλο απαντούσα αρνητικά γιατί φοβόμουν. Δεν είμαστε όλοι ικανοί να κάνουμε μεγάλα πράγματα σ’ αυτόν τον χώρο. Το έβλεπα πολύ χαλαρά και δεν είχα καμία σπουδαία φιλοδοξία. Πλέον κατάλαβα ότι αυτό το κάνω πέντε χρόνια οπότε αν δεν το βλέπω επαγγελματικά είμαι ανεύθυνη.
Ήταν κάτι δηλαδή που το έβλεπες περισσότερο σαν χόμπι;
Το έβλεπα σαν χόμπι από το οποίο όμως είχα την πολυτέλεια να ζω. Επειδή υπήρξα σε πολλά σχήματα απέκτησα μια ευελιξία και μία ασφάλεια, να μην εμβαθύνω. Το live της δευτέρας ήταν το πρώτο μου προσωπικό live. Σ’ αυτό εντόπισα 200 πράγματα που για εμένα πήγαν λάθος, παρότι ήρθε κόσμος και λάβαμε θετικά σχόλια. Αν το πρώτο μου live γινόταν πριν 5 χρόνια τώρα θα ήξερα πώς να κάνω ένα επιτυχημένο πρόγραμμα, με την ουσιαστική έννοια του όρου. Όχι δηλαδή να έρθει μόνο κόσμος αλλά να νιώσουμε όλοι τον ίδιο παλμό, την ίδια ενέργεια.
Μιας και αναφέρθηκες στο live της Δευτέρας, πώς ένιωσες που ήταν η πρώτη φορά που ουσιαστικά έκανες το δικό σου πρόγραμμα;
Ένιωσα περίεργα. Ήρθε ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας να μας δει κι αυτό μου έδωσε την αίσθηση της ασφάλειας. Παίζουμε ενάμιση χρόνο μαζί και νιώθω ότι αυτός ο άνθρωπος με προστατεύει. Στεναχωρήθηκα που δεν αφέθηκα τελείως, αλλά ήμουν πολύ αγχωμένη. Ήθελα τόσο πολύ να πάνε όλα καλά που έχασα την ψυχική σύνδεση . Γενικά αυτοεγκλωβίζομαι και είναι κάτι που δουλεύω πολύ αυτό το διάστημα. Είναι και θέμα εμπειρίας.
Έχεις αλλάξει τίποτα στο πρόγραμμα για τη δεύτερη εμφάνισή σου την Δευτέρα 20/3;
Έχω αλλάξει πράγματα αλλά σε λογικά πλαίσια. Οι μουσικοί είναι φανταστικοί, έχουν δουλέψει πολύ και μου έχουν αφιερώσει πάρα πολύ χρόνο. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό. Δεν μπορώ τώρα ξαφνικά να τους τρελάνω. Είναι οι πρώτοι που σκέφτομαι. Έχω κάνει κάποιες αλλαγές στη ροή , άλλαξε λίγο η σειρά των τραγουδιών και πρόσθεσα κάποια που νομίζω ότι έλειπαν. Δεν είναι ένα πρόγραμμα με συγκεκριμένη κατεύθυνση που κάτι θέλει να σου πει, είναι περισσότερο κομμάτια που μου αρέσει να ακούω όταν βγαίνω έξω.
…είναι στη νοοτροπία μας να μιλάμε για το ρουσφέτι και το μέσο. Πολλοί μπορεί να σκέφτηκαν ότι εμένα κάποιος με έβαλε να τραγουδήσω με τον Στόκα ή τον Μαχαιρίτσα, αλλά δεν θα σκεφτεί ότι μου είχε κάνει δύο χρόνια πριν πρόταση ο Στόκας αλλά επειδή ήμουν σε άλλο σχήμα και δεν ήθελα να τους προδώσω αρνήθηκα. Είναι στο αίμα μας να τα ξέρουμε λίγο πολύ όλα και να βγάζουμε συμπεράσματα αυθαίρετα…
Παρατηρώ ότι κρίνεις πολύ αυστηρά τον εαυτό σου όσον αφορά το μουσικό κομμάτι. Είσαι τόσο αυστηρός κριτής και στους υπόλοιπους τομείς της ζωή σου;
Έχω υπάρξει αρκετά αυστηρή και ενοχική. Για πολλά χρόνια κρύφτηκα και εγκλωβίστηκα. Κάποια στιγμή έφτασα στο άλλο άκρο που ήμουν εντελώς χαλαρή με όλα. Τώρα προσπαθώ να βρω την μέση, να βρω την ισορροπία. Νομίζω το κλειδί για την ισορροπία είναι η ουσία, να εντοπίζεις σε κάθε συνθήκη την πραγματική της διάσταση.
Έχεις βιώσει ποτέ την προκατάληψη στη ζωή και την καριέρα σου εξαιτίας του ονόματός σου;
Στη ζωή μου δεν την έχω νιώσει ποτέ. Αν εξαιρέσεις τους φίλους που έχω από μικρή, που είναι πολύ αγνές προσεγγίσεις και φιλίες, οποιοιδήποτε άλλοι άνθρωποι έχουν έρθει κοντά μου, έχουν έρθει τυχαία. Τους γνώρισα κάπου έξω, δεν τους ήξερα και δεν με ήξεραν. Πρώτα απέκτησα ένα δέσιμο με αυτούς τους ανθρώπους και μετά συζητήσαμε παραπάνω. Στη δουλειά μου το έχω βιώσει και το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό. Δεν μπορώ να το κατηγορήσω. Είναι στη νοοτροπία μας να μιλάμε για το ρουσφέτι και το μέσο. Πολλοί μπορεί να σκέφτηκαν ότι εμένα κάποιος με έβαλε να τραγουδήσω με τον Στόκα ή τον Μαχαιρίτσα, αλλά δεν θα σκεφτεί ότι μου είχε κάνει δύο χρόνια πριν πρόταση ο Στόκας αλλά επειδή ήμουν σε άλλο σχήμα και δεν ήθελα να τους προδώσω αρνήθηκα. Είναι στο αίμα μας να τα ξέρουμε λίγο πολύ όλα και να βγάζουμε συμπεράσματα αυθαίρετα. Είναι κάτι που κάνουμε και για τη γειτόνισσά μας.
Είναι κάτι που σε ενοχλεί ή το αποδέχεσαι;
Μέσα μου έχω μάθει να το διαχειρίζομαι και να το απλοποιώ , οπότε το δέχομαι. Έχει υπάρξει και πολύ σκληρό κάποιες φορές, γιατί και ο κόσμος είναι πολύ νευριασμένος σε αυτή την περίοδο. Δεν μπορώ να κάνω κάτι. Γράφω αυτά που θέλω να γράφω, προσεγγίζω θεωρώ με σεβασμό και όχι με έπαρση οτιδήποτε. Από εκεί και πέρα αν είναι τόσο μεγάλη η προκατάληψη που να με εμποδίσει στην καριέρα μου δεν έγινε και κάτι. Έχουμε πολλούς μεγάλους μουσικούς και τραγουδιστές. Αν δεν έχω κάτι να προσφέρω σ’ αυτόν τον χώρο καλύτερα να φύγω μια ώρα αρχύτερα. Να βρω κι εγώ κάτι που να αισθάνομαι πραγματικά καλή και ότι βοηθάω κάποιους ανθρώπους.
…ακόμα έχω έναν φόβο να εκφραστώ κοινωνικά και πολιτικά ελεύθερα. Οι «Λαβύρινθοι» περιέχουν τον δικό μου τρόπο του κοινωνικού μηνύματος, ότι ο καθένας πρέπει να γίνεται η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του και ο πιο χρήσιμος. Ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί μέσα μου η άποψη για να πάρω την ευθύνη να μεταδώσω ένα μήνυμα. Ακόμα διαμορφώνεται. Αν έρθει η στιγμή δεν θα φοβηθώ…
Μέχρι στιγμής τα τραγούδια σου είναι βιωματικά. Αν αργότερα θελήσεις να εκφραστείς κοινωνικά ή πολιτικά πιστεύεις ότι το όνομα σου θα σε εμποδίσει;
Θεωρώ ότι είναι ρόλος των ανθρώπων που ασχολούνται με την τέχνη να μεταφέρουν μηνύματα. Διαβάζω πολύ ποίηση και λογοτεχνία και όλοι οι άνθρωποι που θαυμάζω μετέφεραν κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα της εποχής τους. Από τον Mayakovsky μέχρι τον Ρίτσο και τον Brecht. Αν αισθανθώ την ανάγκη να το κάνω, θα το κάνω. Ακόμα έχω έναν φόβο να εκφραστώ κοινωνικά και πολιτικά ελεύθερα. Οι «Λαβύρινθοι» περιέχουν τον δικό μου τρόπο του κοινωνικού μηνύματος, ότι ο καθένας πρέπει να γίνεται η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του και ο πιο χρήσιμος. Ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί μέσα μου η άποψη για να πάρω την ευθύνη να μεταδώσω ένα μήνυμα. Ακόμα διαμορφώνεται. Αν έρθει η στιγμή δεν θα φοβηθώ.
Έχω διαβάσει ότι σπουδάζεις ψυχολογία. Είναι κάτι που σε ενδιαφέρει να ασχοληθείς στο μέλλον;
Θέλω να ασχοληθώ και να το συνδυάσω με την Τέχνη. Θα μου άρεσε να μελετήσω τρόπους που θα μπορούσε το τραύμα να θεραπευτεί μέσω της Τέχνης. Να μελετήσω τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να καταπολεμηθεί το στίγμα των ψυχικά ασθενών. Είναι κάτι που με ενδιαφέρει πάρα πολύ.
Η Τέχνη λειτούργησε έτσι και για σένα; Σαν ένα καταφύγιο όπου μπορούσες να εκφραστείς ελεύθερα και να βρεις τον εαυτό σου;
Ναι, αλλά όχι τόσο δραματικά. Όταν δεν είμαι καλά αυτόματα θα νιώσω την ανάγκη να γράψω. Θα κάτσω κάπου ήσυχα και θα τα γράψω μία κι έξω, όχι στίχο-στίχο ή λέξη-λέξη. Αντίθετα όταν είμαι καλά δεν γράφω. Είναι κάτι πολύ φυσικό και όχι μελοδραματικό. Δεν μπορώ να πω ότι σώθηκα μέσα από την γραφή. Είναι κάτι που μου συμβαίνει από τότε που ήμουν μικρή.
Γιατί όμως γράφεις όταν δεν είσαι καλά και όχι το αντίθετο; Δεν θα ήθελες να περνάς ένα πιο χαρούμενο και αισιόδοξο μήνυμα προς τα έξω;
Αυτό συμβαίνει επειδή ακόμα εγκλωβίζομαι στο εγώ μου. Είναι εντελώς εγωκεντρικό. Το γνωρίζω και προσπαθώ να το βελτιώσω γιατί όντως πρέπει να σέβεσαι και τους ανθρώπους στους οποίους θα φτάσει αυτό. Σ’ αυτόν τον δίσκο κάναμε μια «πονηριά» με τον Λάμπρο Κουντουρόγιαννη. Ενώ οι στίχοι είναι πολύ σκοτεινοί, βάλαμε από πίσω σύγχρονους ατμοσφαιρικούς ήχους με πιο εξωστρεφείς ρυθμούς. Έτσι δημιουργείται μια ισορροπία. Το μήνυμα είναι σκοτεινό αλλά έτσι θεωρώ ότι υπάρχει ένας σαρκασμός. Αυτοσαρκάζομαι με το δράμα της κατάστασης.
Ο σαρκασμός είναι στοιχείο του χαρακτήρα σου;
Είμαι πολύ αυτοσαρκαστικός άνθρωπος. Μα έτσι ξεκίνησα να τραγουδάω σε μια οντισιόν στον Σταυρό του Νότου. Με κορόιδευε μια φίλη μου και μου έλεγε βγες να τραγουδήσεις να γελάσουμε. Κι εγώ πήγα να τραγουδήσω για να στείλουμε βίντεο στην υπόλοιπη παρέα αλλά τελικά έμεινα και τραγούδησα δύο χρόνια εκεί!
…αυτό που βλέπω μέσα στη μαυρίλα είναι ότι νέοι άνθρωποι και νέα παιδιά θέλουν να εξελίσσονται. Αυτή η γενιά προσπαθεί, δεν το βάζει κάτω…
Σου έχει προταθεί ποτέ να ασχοληθείς με κάποια άλλη τέχνη, όπως το θέατρο;
Μου έχει συμβεί ναι. Πρόσφατα μου έκαναν πρόταση ακόμα κι από τη Γαλλία αλλά φυσικά είπα όχι. Αν με παίρνει να το κάνω με σεβασμό και να μην προσβάλλω τον άνθρωπο που θα έρθει να με δει ίσως να το έκανα. Αλλά δεν έχω σκεφτεί να γίνω ηθοποιός καθόλου. Έχω ένα θέμα γενικά με την έκθεση.
Μπορείς σαν ψυχολόγος να εντοπίσεις τις αιτίες γι’ αυτό;
Είναι βαθιά μονοπάτια που έχω ψάξει πάρα πολύ. Όλα αυτά είναι βιώματα από πολύ μικρή ηλικία. Ο καθένας έχει να ξεπεράσει τους δικούς του φόβους και τα δικά του πάθη.
Διακρίνεις κάτι θετικό μέσα σ’ αυτή τη μαυρίλα που ζούμε καθημερινά;
Αυτό που βλέπω μέσα στη μαυρίλα είναι ότι νέοι άνθρωποι και νέα παιδιά θέλουν να εξελίσσονται. Αυτή η γενιά προσπαθεί, δεν το βάζει κάτω.
Τι θα ήθελες να αλλάξει ο καθένας μέσα του;
Θα ήθελα οι άνθρωποι να είναι πιο ανοιχτοί στην καρδιά. Θέλω να νιώθω ότι δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις, να με αγκαλιάζεις και να το εννοείς, να μου σφίγγεις το χέρι όταν θα μου πεις χάρηκα και να χαίρεσαι πραγματικά. Αλλιώς μην το δώσεις καθόλου. Μας λείπει αυτό…
————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…