Γράφει ο Κωνσταντίνος Πετρόπουλος
Φωτογράφηση: Νίκος Περίσσιος
Μετά τη συνέντευξη που κάναμε με τα Υπόγεια Ρεύματα είχα μεγάλη περιέργεια να τους δω στο unplugged live τους. Φυσικά τους ακούω χρόνια και τους έχω ξαναδεί live (με άλλη σύνθεση τότε) αλλά τώρα, όπως μου είπαν και στην συνέντευξη μας, θα ήταν διαφορετικά… κάτι πρωτόγνωρο ακόμα και γι’ αυτούς! Επιπλέον ήμουν περίεργος να ακούσω τι ήχο βγάζει ένα όργανο που μοιάζει με πριόνι (το εργαλείο) και ονομάζεται ακριβώς έτσι… μουσικό πριόνι!
Πήγα την Παρασκευή λοιπόν στον Ρυθμό stage στην Ηλιούπολη και ανέμενα την έναρξη. Πριν τα Υπόγεια Ρεύματα ανέβηκε στην σκηνή με την κιθάρα του κι ένα ποτό, ο Θέμος Σκανδάμης. Για να είμαι ειλικρινής τον είχα ακουστά αλλά δεν είχε τύχει να ακούσω κομμάτια του, πόσο μάλλον να τον δω live οπότε έδωσα βάση για να δω τι είχε να πει κι η αλήθεια είναι ότι με κέρδισε. Όταν πας να ακούσεις τα Υπόγεια Ρεύματα δύσκολα σου τραβάει την προσοχή κάποιο support. Ο Θέμος όμως με την αμεσότητα, το χιούμορ, την παραστατικότητά του και τα τραγούδια του μας κράτησε “ξύπνιους” μέχρι να αναλάβουν δράση τα Υπόγεια Ρεύματα!
Γύρω στις έντεκα και μισή κι ενώ τα τραπέζια του Ρυθμού είχαν γεμίσει, ο Γρηγόρης Κλιούμης με τους Νίκο Γιούσεφ (μπάσο και μουσικό πριόνι) και Τάσο Πέππα στα τύμπανα, μας καλωσόρισαν με τη φράση “Είμαστε μερικά Υπόγεια Ρεύματα”. Μερικά άλλα… ο Μάρκος Τσατσούλης και ο Κώστας Παρίσσης δηλαδή, ήταν στο κοινό. Αυτό μ’ αρέσει σ’ αυτό το συγκρότημα… τα μέλη αλλάζουν αλλά η συνταγή μένει ίδια και όλοι με όλους ήταν, είναι και θα είναι παρέα.
Η αμηχανία και το άγχος των τριών “ενεργών” μελών του συγκροτήματος ήταν φανερή αφού παρουσίαζαν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που τους έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια. “Είναι η πρώτη φορά που παίζουμε καθιστοί και δεν ξέρουμε πως είναι” σχολίασε ο Γρηγόρης Κλιούμης. Ο Νίκος Γιούσεφ απο την άλλη έσπαγε τον πάγο με διάφορα αστεία στο μικρόφωνο ενώ μου άρεσαν και οι συζητήσεις που έκαναν επί σκηνής, ανάμεσα στα κενά των τραγουδιών. Μου έδινε την αίσθηση πως όλοι είμαστε μια παρέα και τα μοιραζόμαστε όλα…
Μεταξύ άλλων ακούσαμε πολλά κομμάτια από την δισκογραφία των Υπόγειων Ρευμάτων, απαλλαγμένα από τις ηλεκτρικές κιθάρες και σόλο. Ο τρόπος που ενορχηστρώθηκαν με τα τρία όργανα υπερκάλυπταν τις ανάγκες μας. Σε κάποια σημεία ο Τάσος Πέππας έπαιζε καζού (πνευστό) το οποίο έδινε έναν άλλο τόνο. Αυτό το unplugged project σε συνδυασμό με τη φωνή του Γρηγόρη, ήταν ότι έπρεπε για να αναδειχτούν οι ποιοτικοί στίχοι του συγκροτήματος. Το μουσικό πριόνι έκανε τα “μαγικά” του σε κομμάτια όπως το “Έρημα Καράβια”, αφού έδινε μια μυσταγωγική διάθεση… κάτι απόκοσμο. Ακούσαμε επίσης διασκευές με ελληνικό, πολιτικό στίχο στα “Carma police” και “Which side are you on” ενώ δεν έλειψαν και οι διασκευές σε παλιά ρεμπέτικα και παραδοσιακά Ηπειρώτικα.
Οι Κώστας Παρίσσης και Μάρκος Τσατσούλης ανέβαιναν στη σκηνή καλεσμένοι ή ακάλεστοι για να τραγουδήσουν όλοι μαζί. Αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι το παλιό κομμάτι “Ύμνος 414” που είναι έτσι κι αλλιως πολυφωνικό και ήταν ωραίο να τους βλέπεις να το τραγουδούν πάλι όλοι μαζί! Επίσης τα Υπόγεια Ρεύματα αφιέρωσαν το “Τι να’ναι αυτό” στον Θάνο Ανεστόπουλο που περνάει δύσκολες ώρες, ενώ φύλαγαν το “οι μάγκες δεν υπάρχουν πια” για …τον πρωθυπουργό μας!
Το πρόγραμμα τελείωσε με τα αγαπημένα “μ’ αρέσει να μη λέω πολλά” και “Ασημένια σφήκα” και ολοκληρώθηκε όπως αρμόζει σε ένα rock συγκρότημα, ακόμα κι αν παίζει ακουστικά, με μια κομμένη χορδή.
Εγώ θα τελειώσω αυτό το άρθρο και θα κρατήσω αυτό που είπε ο Κώστας Παρίσσης “χαίρομαι που τα Υπόγεια Ρεύματα, γύρισαν στην πηγή τους… στην ουσία δηλαδή που είναι, τα τραγούδια να παίζονται απλά και να τραγουδιούνται!” Σαν σε μια παρέα…
Δείτε περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του Music Corner από το live…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…