ΑΡΕΤΗ ΚΟΚΚΙΝΟΥ
(σε… meeting με την Κάλλια Βαβουλιώτη)
Η Αρετή Κοκκίνου, μία ιδιαίτερα αξιόλογη και πολλά υποσχόμενη μουσικός ξεδιπλώνεται στο Music Corner με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της album “Νησιά στη βεράντα”. Παίζει κλασσική και ηλεκτρική κιθάρα, μαντολίνο, συνθέτει και ενορχηστρώνει. Με ποπ και ροκ επιρροές, καθώς και αρκετές αξιόλογες συνεργασίες και μία ήδη σημαντική πορεία στην πλάτη της μας μιλάει για την ίδια, την μουσική της και τα μελλοντικά σχέδιά της…
Αρχικά θα θέλαμε να σας καλωσορίσουμε στο Music Corner. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για εσάς;
Καλώς βρεθήκαμε! Η περιπέτειά μου στη μουσική άρχισε από τα παιδικά χρόνια. Η πρώτη μου συμμετοχή σε σχήματα ήταν το 1997 και δεν έχει σταματήσει έκτοτε. Παίζω κιθάρες και μαντολίνο, συνθέτω, ενορχηστρώνω και αγαπώ τα νέα καινούργια πράγματα.
Παίζετε μαντολίνο, κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα και συνθέτετε. Σε τι ηλικία ξεκίνησε και τι αποτέλεσε το έναυσμα για την περιπλάνηση στον μαγευτικό χώρο της μουσικής;
Στο Ωδείο πρωτοπήγα στα 12 χρόνια μου.Μέχρι τότε βασάνιζα μια μαθητική μελόντικα και μια κιθάρα που υπήρχε στο σπίτι. Δεν υπήρξε, όπως σε πολλούς, ένα συγκεκριμένο περιστατικό-έναυσμα αλλά δεν θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου έξω από τη επιθυμία της μουσικής.
Καινούριο album με τίτλο «Νησιά στην Βεράντα». Τι θα ακούσουμε στη νέα σας δουλειά;
Η δουλειά περιέχει δέκα κομμάτια, οκτώ τραγούδια σε στίχους της δημοφιλούς συγγραφέως και στιχουργού Μαρίας Παπαδάκη, ένα ποίημα της σε απαγγελία της Θέλμας Καραγιάννη ντυμένο με πρωτότυπη μουσική και ένα ορχηστρικό κομμάτι που η ίδια η δουλειά μου ενέπνευσε. Τα τραγούδια παντρεύουν διάφορα ηχοχρώματα, latin, jazz, ethnic στοιχεία αλλά και πολλά ελληνικά ακούσματα. Είχα την τύχη να τα ερμηνεύσουν πολύ καλοί τραγουδιστές, ο καθένας με το δικό του ύφος. Συμμετέχουν λοιπόν η Ερωφίλη, η Δήμητρα Μαστορίδου, ο Μπάμπης Τσέρτος, ο Μάκης Σεβίλογλου, η Ξένια Ροδοθεάτου και η Θέλμα Καραγιάννη που προανέφερα στην απαγγελία.
Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές;
Πλέον αμέτρητες και όχι πάντα οι ίδιες… Ανήκω στη γενιά που σε νεαρή ηλικία αγαπούσε ιδιαίτερα αυτό που ονομάζουμε κλασσικό rock. Οι εμβληματικοί ηλεκτρικοί κιθαρίστες ήταν το απόλυτο φετίχ τότε. Όταν τα κριτήρια έγιναν πιο ώριμα οι θησαυροί που ανακάλυψα και συνεχώς ανακαλύπτω αμέτρητοι… Από το ατέλειωτο ρεπερτόριο της σύγχρονης λόγιας μουσικής και της jazz μέχρι τις παραδοσιακές μουσικές και… η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Αναφέρετε πως το κοινό στοιχείο στις συνθέσεις του νέου σας αλμπουμ είναι η νοσταλγία για το παλιό που έχουν. Ποια η σχέση σας με τον χρόνο και συγκεκριμένα με το παρελθόν; Πώς αλληλεπιδράτε με αυτό;
Προσωπικά νιώθω ότι ο χρόνος είναι μεγάλος δάσκαλος. Όσο νωρίτερα αξιοποιήσει κανείς τα μαθήματα που δίνει τόσο καλύτερα. Δυστυχώς, τα δίδακτρα είναι ακριβά, ειδικά όσο μεγαλώνει κανείς. Συχνά θυμάμαι καταστάσεις που δεν υπάρχουν πια, ανθρώπους που έχουν αλλάξει ή έχουν χαθεί και νιώθω γλύκα και στενοχώρια μαζί. Αυτά τα συναισθήματα είναι συχνά δημιουργικά.
Από που αντλείτε την έμπνευση για να συνθέσετε;
Από την καθημερινότητα. Είναι ανεξάντλητη πηγή μικρών στιγμών που μας δημιουργούν σκέψεις και συναισθήματα. Σκεφτείτε πόσες διαφορετικές εικόνες μπορούμε να προσλάβουμε από τις μικρές ιστορίες του δρόμου, τα πρόσωπα και τα στιγμιότυπα… Οι τεχνικές της σύνθεσης έρχονται να δώσουν τα εργαλεία για να μετουσιωθούν σε «προϊόν». Όταν πρόκειται για τραγούδια, ο ίδιος ο στίχος είναι ο οδηγός της έμπνευσης με το θέμα, το συναίσθημα και το ύφος του.
Αναφέρατε αρκετές αξιόλογες συνεργασίες. Πώς ήταν οι συνεργασίες αυτές σαν εμπειρία; Αποκομίσατε κάποιο «μάθημα» για την ζωή και την μουσική σας, από τις συνεργασίες αυτές;
Κάθε νέα συνεργασία, όπως και κάθε άνθρωπος έχει να σου μάθει κάτι καινούργιο. Πρώτα πρώτα χάρηκα με το γεγονός ότι όλοι ασχολήθηκαν με μεράκι με τα τραγούδια βάζοντας την προσωπική τους σφραγίδα και τους ευχαριστώ από καρδιάς γι’ αυτό. Εκείνο που έμαθα από όλους είναι ότι πέρα από εκείνο που έχει ο δημιουργός φανταστεί, η ερμηνεία του τραγουδιστή είναι πάντα μία έκπληξη (στην περίπτωσή μου πολύ ευχάριστη, ομολογουμένως). Βγαίνουν πράγματα που δεν τα περιμένεις, ή τα φανταζόσουν αλλιώς. Προσωπικά μου αρέσει αυτό.
Θα ήθελα να μου πείτε έναν αγαπημένο καλλιτέχνη και το αγαπημένο σας τραγούδι.
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω έναν καλλιτέχνη ούτε ένα και μόνο τραγούδι. Πώς να διαλέξει κανείς;
Αγαπημένη φράση, απόφθεγμα ή φιλοσοφία ζωής;
Όσο ζει κανείς μαθαίνει. Για να το παραλλάξω και λίγο, όσο ζει κανείς ας μαθαίνει και ας προσπαθήσει να αισθάνεται και τους άλλους.
Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να ρωτήσω ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια.
Κι εγώ ευχαριστώ για την φιλοξενία! Εκτός από τις συναυλίες που τρέχουν, ετοιμάζω δύο διαφορετικούς δίσκους, ο ένας σε μελοποίηση στίχων του ποιητή Ηλία Παπακωνσταντίνου και ο άλλος πάλι σε στίχους της Μαρίας Παπαδάκη με δύο καταξιωμένες ερμηνεύτριες που θα ανακοινώσουμε σύντομα. Επίσης είμαστε στις πρόβες με το κιθαριστικό τρίο “Nyxis” με το οποίο σύντομα θα προγραμματίσουμε εμφανίσεις.
————-
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner…