ΑΣΠΑΣΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ
(σε… meeting με τoν Θανάση Παπαζαφειρόπουλο)

Η Ασπασία Στρατηγού είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση στο ελληνικό τραγούδι. Με βήματα σταθερά και προσεκτικά, έχει καταφέρει να κάνει κάποιες πολύ σημαντικές συνεργασίες, όπως αυτές με το Γιώργο Νταλάρα, το Θανάση Πολυκανδριώτη και την ορχήστρα της Εστουδιαντίνας. Έπειτα από αρκετά χρόνια, αποφάσισε να κάνει το βήμα και να κυκλοφορήσει τον πρώτο της προσωπικό δίσκο, το «Ροδόσταμο», με 10 ολοκαίνουρια τραγούδια.

Με αφορμή την κυκλοφορία αυτή, συνομιλήσαμε για το τραγούδι και τη σημερινή μουσική πραγματικότητα, για τα πρόσωπα και τις επιρροές που την καθόρισαν αλλά και για τις ανησυχίες ενός νέου ανθρώπου-καλλιτέχνη, που κοιτάει μπροστά με επιμονή και αισιοδοξία!

aris_vlaxos_event_2012_05_15_stratigou

Η παρουσία σου στη μουσική μετράει κάποια χρόνια και κάποιες πολύ αξιόλογες συνεργασίες. Φέτος ήρθε η ώρα να κυκλοφορήσεις τον πρώτο σου προσωπικό δίσκο. Πες μου λίγα λόγια γι’ αυτό το εγχείρημα.
Το Ροδόσταμο που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες είναι ουσιαστικά ένα απόσταγμα τραγουδιών αλλά και ανθρώπων. Είναι αποτέλεσμα μιας παρέας τραγουδοποιών που ένωσαν τα τραγούδια τους τα οποία ενορχηστρώθηκαν από τον Δημήτρη Σίντο, έναν ιδιαίτερα ταλαντούχο τραγουδοποιό και μουσικό της γενιάς του.  Μέχρι να τελειώσουν οι ηχογραφήσεις αυτή η παρέα είχε γίνει πλέον οικογένεια. Και αυτό είναι κάτι πολύ σπάνιο που όταν συμβαίνει, το λες ευλογία. Έτσι λοιπόν νιώθω για αυτόν τον δίσκο. Ότι είναι ευλογημένος. Και η στιγμή η οποία έγινε ήταν η κατάλληλη. Ίσως να μην μπορέσω να εξηγήσω τον λόγο που δεν είχε γίνει νωρίτερα αλλά καλώς ή κακώς όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή έχουν την σωστή στιγμή τους και τους κατάλληλους ανθρώπους.

Το «Ροδόσταμο» είναι ένα κράμα τραγουδιών που έχουν ως αφετηρία το παραδοσιακό και το ρεμπέτικο-λαϊκό τραγούδι. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι φέρει απόλυτα τη μουσική ταυτότητα που εσύ πρεσβεύεις;
Και τα δέκα τραγούδια του δίσκου έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Μιλούν στην ψυχή μου. Δεν μπήκε ούτε ένα τραγούδι στην συλλογή αυτή έτσι για να συμπληρωθεί η δεκάδα. Δεν ξέρω αν η αφετηρία τους είναι το λαϊκό τραγούδι ή αν εγώ που προέρχομαι από αυτόν το χώρο ένιωθα την ανάγκη να κάνω έναν δίσκο που να αντιπροσωπεύει μια λαϊκή τραγουδίστρια. Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι καταβολές όλων των δημιουργών βρίσκονται στην παραδοσιακή μουσική. Κάτι που δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί προίκα σε ό,τι σύγχρονο και αν θελήσουν να δημιουργήσουν. Έχω την αίσθηση ότι αυτό το στοιχείο δεν απουσιάζει από το Ροδόσταμο απλά μπερδεύεται με σύγχρονους ήχους, πιο ηλεκτρικούς, με αποτέλεσμα να αντιπροσωπεύει την σημερινή εποχή χωρίς να χάνει την γοητεία του παλιού.

Είσαι καλλιτέχνης που έχει συνεργαστεί με ονόματα εγνωσμένου κύρους, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο Θανάσης Πολυκανδριώτης κ.ά. Τί σου έδωσαν όλες αυτές οι εμπειρίες και πόσο σε βοήθησαν στο να τολμήσεις το πρώτο σου δισκογραφικό βήμα;
Όλες οι συνεργασίες που είχα την τύχη να μετρήσω μέχρι τώρα μου έδωσαν πολλά και χρήσιμα εφόδια. Και ακόμα μου δίνουν. Κατ’ αρχήν οι πρώτες μου δισκογραφικές συμμετοχές ήταν αποτέλεσμα αυτών των συνεργασιών. Ο Χρήστος Τσιαμούλης, ο Γιώργος Νταλάρας, η Εστουδιαντίνα, αποτέλεσαν την αφορμή να λάβω το πρώτο μου δισκογραφικό βάπτισμα.  Νομίζω ότι με την πάροδο των χρόνων άρχισα πια να διαπιστώνω τι ακριβώς θέλω να κάνω και αφού ζυμώθηκε όλο αυτό μέσα μου ξεκίνησα να χαράζω τον δικό μου δρόμο.  Οι παρέες φτιάχνουν τραγούδια… ήταν πάντα έτσι και θα είναι. Δεν σκέφτηκα ότι πρέπει να κάνω κι εγώ έναν δίσκο άρα θα ξαμοληθώ να ψάξω για τραγούδια. Μέσα από τις παρέες προέκυψαν.

Εν μέσω τεράστιας δισκογραφικής κρίσης, όπως και πολλών άλλων κρίσεων, γιατί πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες συνεχίζουν να βγάζουν δίσκους;
Το να εκφράζεται και να δημιουργεί κανείς αποτυπώνοντας το δημιούργημά του δεν έχει σχέση και δεν θα έπρεπε να έχει σχέση με τις εκάστοτε κοινωνικές ή οικονομικές συνθήκες της εποχής του. Θα έλεγα ότι μάλλον οι όχι και τόσο βολικές καταστάσεις που βιώνει ένας καλλιτέχνης είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο τον οδηγούν σε πιο εποικοδομητικές κατευθύνσεις. Σίγουρα την σήμερον ημέρα είναι πρακτικά πιο δύσκολο να  παράγονται δίσκοι ή να πωλούνται αλλά αυτή είναι μια καραμέλα που πιπιλίζουμε όλοι (κι εγώ μέσα)  και μας κρατάει πίσω. Η δημιουργία ή αλλιώς «γέννα», όπως την λέω συχνά, είναι μέρος της ζωής. Είναι ζωή!

Πιστεύεις ότι η νέα γενιά ερμηνευτών και μουσικών, στην οποία και εσύ ανήκεις, έχει να αποδείξει περισσότερα σε σχέση με τους παλαιότερους του χώρου;
Η νέα γενιά μουσικών, τραγουδοποιών αλλά και ερμηνευτών κουβαλάει στις βαλίτσες της πολλά χρήσιμα εφόδια από τις προηγούμενες γενιές. Νομίζω ότι το χρέος της σημερινής γενιάς είναι να τα αξιοποιήσει όσο καλύτερα μπορεί. Προφανώς και οι παλαιότεροι στο ξεκίνημά τους αντιμετώπισαν δυσκολίες και εμπόδια. Σε αρκετές περιπτώσεις ταυτίστηκαν ή και συγκρίθηκαν και εκείνοι με παλαιότερους. Το να αποδείξεις κάτι χρειάζεται χρόνο. Δεν ξέρω αν ο κόσμος ήταν τότε πιο έτοιμος να δεχτεί το καινούργιο απ’ ότι τώρα. Ίσως η δυσκολία βρίσκεται στο να φτάσει στα αυτιά του κόσμου κάτι καλό και όχι στο να εδραιωθεί.

Βρίσκεσαι στο χώρο του τραγουδιού από πολύ μικρή ηλικία. Θα μπορούσες να φανταστείς μια διαφορετική επαγγελματική πορεία, μακριά απ’ το τραγούδι;
Μάλλον όχι. Αν και ομολογώ ότι αρκετές φορές απογοητεύτηκα σε αυτή τη δουλειά.  Το να πέφτεις και να σηκώνεσαι είναι μέρος του παιχνιδιού όμως και το κατάλαβα καλά. Θα ήθελα να συνεχίσω να πέφτω και να σηκώνομαι, λοιπόν, κάνοντας αυτό που αγαπώ.

Πριν λίγες μέρες συμμετείχες και στη συναυλία του Dasho Kurti, «Ξένε τι ζητάς εδώ», που έφερε το χαρακτηριστικό σύνθημα «τραγουδάμε για την προσφυγιά». Ενέργειες όπως αυτή, πως μπορούν να τείνουν κάτι περισσότερο από μια χείρα οικονομικής βοήθειας;
Η συγκεκριμένη συναυλία ήταν μια πολύ ευγενική πρωτοβουλία εκ μέρους του Dasho αλλά και όσων στήριξαν την διοργάνωση της. Xαίρομαι που συμμετείχα  σε αυτό το εγχείρημα. Ακόμα περισσότερο χαίρομαι που συνεργάζομαι με ανθρώπους που κουβαλούν μέσα τους ακόμα ανθρωπιά. Το πρόβλημα όμως είναι μεγάλο και παγκόσμιο. Οι προεκτάσεις του είναι πέρα από αυτό που μπορεί να βάλει ο νους μας.  Η μουσική και οι μουσικοί έχουν δύναμη αλλά φτάνει μέχρι ένα σημείο.  Εύχομαι αυτή η πρωτοβουλία να ανοίξει δρόμο και σε άλλες. Και πραγματικά ελπίζω να φτάσει η φωνή των πολλών στα αυτιά των λίγων.

Τι σε φοβίζει και τι σε κάνει να αισιοδοξείς;
Όσο κοινότυπο κι αν φανεί, με φοβίζει ο φόβος. Ένας άνθρωπος φοβισμένος είναι αυτόματα και ένας αποδυναμωμένος άνθρωπος. Αν κάτι με κάνει να αισιοδοξώ είναι ότι η ζωή είναι ούτως ή άλλως μικρή και από μόνο του αυτό είναι κίνητρο να την ζήσουμε με πάθος, ανεμελιά και πολύ αγάπη. Άρα αν η αγάπη αποτελεί την αφετηρία αλλά και το τέρμα μας, υπάρχει ελπίδα.

Υπάρχει κάποια μουσική δουλειά που άκουσες πρόσφατα και σε εντυπωσίασε;
Πάντα πέφτουν στην αντίληψή μου πολύ προσεγμένες και εντυπωσιακές δουλειές. Η πιο πρόσφατη ήταν ο δίσκος του Βασίλη Προδρόμου με τίτλο «Η ζωή ξεκινάει από τώρα». Πρόκειται για μια πολύ ξεχωριστή δουλειά και αποτελεί τον πρώτο προσωπικό δίσκο του.

Η εξέλιξη και η ανέλιξη απαιτούν σκληρή εργασία. Πιστεύεις καθόλου στον παράγοντα «τύχη»;
Και τα δύο χρειάζονται. Η αλήθεια είναι ότι γενικότερα στη ζωή μου πιστεύω στην σκληρή δουλειά περισσότερο από την τύχη.  Κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις, προσπαθείς και τα υπόλοιπα τα κανονίζει η τύχη!

 —————————–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here