Γράφει η Μαρία Αβραμίδου

Λίγο πριν από την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Írisz Leiter (Juli Jakab) επιστρέφει έπειτα από χρόνια στην πατρίδα της, τη Βουδαπέστη, ελπίζοντας να βρει δουλειά στο καλύτερο και παλαιότερο πιλοποιείο της πόλης, το οποίο κάποτε ανήκε στους γονείς της. Ο τωρινός ιδιοκτήτης Oszkár Brill (Vlad Ivanov) αρνείται να την προσλάβει και την παροτρύνει να επιστρέψει στη Βιέννη, ωστόσο, εξαιτίας ενός τυχαίου περιστατικού, η κοπέλα ανακαλύπτει ότι μάλλον έχει έναν αδελφό, την ύπαρξη του οποίου αγνοούσε. Αποφασίζει, λοιπόν, να κάνει τα πάντα προκειμένου να ανακαλύψει τί πραγματικά συνέβη στο παρελθόν…

Ο ταλαντούχος László Nemes σκηνοθετεί τη «Δύση Ηλίου» (“Napszállta” / “Sunset”), τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του μετά το πολυβραβευμένο «Ο Γιος του Σαούλ» (“Saul Fia” / “Son of Saul”, 2015). Όπως και στο προηγούμενο έργο του, η κάμερα του Nemes ακολουθεί σχεδόν κατά πόδας την κεντρική ηρωίδα, παρουσιάζοντας τα γεγονότα μέσα από τα δικά της μάτια, ενώ η βία, αν και πανταχού και παντοιοτρόπως παρούσα, βρίσκεται είτε εκτός πλάνου –μόνο την ακούς–, είτε σε σημεία όπου ο φακός «φλουτάρει» και δεν μπορείς να τη διακρίνεις. Καλλιτεχνικά, η ταινία είναι κάτι περισσότερο από άρτια, καθώς η θαυμάσια φωτογραφία του Mátyás Erdély και η υποβλητική μουσική του Matthieu Taponier συμβάλλουν τα μέγιστα στη δημιουργία ατμόσφαιρας.

Παρά το γεγονός ότι το σενάριο είναι γεμάτο μυστηριώδη «ίχνη», τα οποία πότε οδηγούν και πότε απομακρύνουν την ηρωίδα από την πραγματικότητα, προσωπικά το βρήκα ανοικονόμητο, ενώ και η μεγάλη διάρκεια της ταινίας δεν βοηθά τον θεατή να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του στα όσα συμβαίνουν επί της οθόνης. Αντιθέτως, ακριβώς όπως η νεαρή γυναίκα, βρίσκεται μπερδεμένος, να παραδέρνει ανάμεσα σε αντιφατικά στοιχεία και ανατροπές που μοιάζουν να μην έχουν σκοπό. Η αναποφασιστικότητα και η κυκλοθυμία της Leiter, παρά τη θαυμάσια ερμηνεία της εξαιρετικά φωτογενούς Jakab, την κάνουν μάλλον αντιπαθή –άρα και δύσκολο για τον θεατή να ταυτιστεί με την ίδια και την αναζήτησή της.

Ο νεαρός Ούγγρος δημιουργός, πάντως, σκηνοθετεί με περισσό ταλέντο αυτήν την αλληγορική ταινία με φόντο, θέμα και κεντρική ηρωίδα την ίδια του την πατρίδα, που λες και παραδέρνει αβοήθητη μπροστά στις κατακλυσμιαίες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές που πρόκειται να ακολουθήσουν, αναπολώντας περασμένα μεγαλεία από το αυτοκρατορικό παρελθόν της –το οποίο συμβολίζεται εύστοχα και με τα περίτεχνα καπέλα του οίκου Leiter. Η ιστορία που αφηγείται ο Nemes θα μπορούσε εξίσου εύκολα να παραλληλιστεί με την Ιστορία της ίδιας της Ευρώπης και, σε κάθε περίπτωση, παρουσιάζεται με πρωτότυπο σκηνοθετικό τρόπο. Ωστόσο, το ανοικονόμητο, όπως προείπα, σενάριο έχει ως αποτέλεσμα μια δημιουργία άνιση, η οποία τελικά μάλλον αποξενώνει παρά εντυπωσιάζει…

*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από τη Filmtrade, από την Πέμπτη, 28 Φεβρουαρίου.

—————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here