Αρχική ΤΕΧΝΕΣ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ Μιλήσαμε με τους συντελεστές της παράστασης “Εγώ και Αυτός”!

Μιλήσαμε με τους συντελεστές της παράστασης “Εγώ και Αυτός”!

Μαρ 26, 2014

24/3/2014
Γράφει o Σοφιανός Καβακόπουλος
Φωτογράφηση: Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr

Μια παράσταση της Βάσιας Βασιλείου... Η δημιουργός του Dra(U)gging επανεμφανίζεται Βουβή! Μας προτείνει μια ά-λογη παράσταση για δύο ηθοποιούς και ένα τσέλο. “Γιατί η σιωπή μπορεί να πει πολλά…“, μας λέει η ίδια.

Η γυναίκα άπαξ και ανακαλύψει την θηλυκότητά της, ψάχνει το αρσενικό ως μέσο για την ολοκλήρωση της ύπαρξής της. Μπορεί όμως το αρσενικό ως φύση να ανταποκριθεί σ’ αυτό; Στην μέση των δύο κόσμων ένα τσέλο, το οποίο δίνει φωνή στη δράση και στους ρόλους τους ίδιους. Μια ιστορία τόσο κοινή και τόσο παλιά όσο και η ανθρωπότητα.

Τρία νέα παιδιά, τρεις συντελεστές που δίνουν ο καθένας το δικό του στοιχείο δυνατά για να ολοκληρωθεί η ομάδα και να έχουμε μια παράσταση γεμάτη εικόνες και συναισθήματα. Τρεις performer που ο καθένας χτίζει ένα κομμάτι της παράστασης.

Η Ειρήνη Αναστασίου, παίζει τσέλο, δουλεύει από πολύ μικρή ηλικία, από παιδικές ορχήστρες, και η μουσική είναι αυτό που κάνει 20 ώρες την μέρα.

Ο Δημήτρης Αϊβαλιώτης, ασχολείται περίπου μια δεκαπενταετία με το θέατρο ενώ δουλεύει και ως τραγουδιστής. Είναι καθηγητής πιάνου, και χορευτής και φυσικά λατρεύει τα μιούζικαλ.

Η Βάσια Βασιλείου από την Κύπρο, που έχει γράψει και σκηνοθετήσει την παράσταση, ασχολείται με το θέατρο όσο θυμάται τον εαυτό της. Σπούδασε στο Τορόντο και ήρθε στην Ελλάδα για λίγο και έμεινε. Κάνει τις δικές της παραστάσεις πλέον μετά από οχτώ χρόνια στο Ελεύθερο Θέατρο και συνεχίζει συνεχώς το ψάξιμο για το καινούριο το διαφορετικό.

Μιλήσαμε μαζί τους μετά την ολοκλήρωση της γενικής πρόβας και συζητήσαμε αυτή την απλή ιστορία των σχέσεων, που ενώ όλοι συμφωνούμε ο καθένας έχει την δική του οπτική γωνία.

MusicCorner: Μια Α-λογη παράσταση. Ποιανού ιδέα ήταν;
Βάσια Βασιλείου: Δική μου. Θεώρησα πως τα λόγια πλέον είναι περιττά. Να πούμε και λίγα πράγματα με τις εικόνες και το σώμα. Ένα παλιακό είδος που ξεκινάει από τον Βωβό Κινηματογράφο ξεχασμένο εντελώς στο μοντέρνο και το μεταμοντέρνο θέατρο. Μια καινούρια μορφή μιμικής performance που οι λέξεις αντικαθίστανται από τους ήχους του τσέλο και της δράσης και από τα σώματα των ηθοποιών. Είναι πάρα πολύ ξεκάθαρο για τον κόσμο. Είναι μια απλή ιστορία που στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου απλή.

MusicCorner: Η αλήθεια είναι πως όταν άκουσα πως θα δω μια παράσταση χωρίς λόγια με ξένισε και μπορώ να πω με τρόμαξε κάπως.
Βάσια Βασιλείου: Έτσι. Αυτή είναι η λογική!

MusicCorner: Από την άλλη όμως ήξερα πως η γλώσσα του σώματος είναι πολύ πιο δυνατή από την τα λόγια. Το ζήτημα είναι πως μπορεί να βγει αυτό πάνω στην σκηνή.
Βάσια Βασιλείου: Ο Δημήτρης Αϊβαλιώτης που παίζει μαζί μου είναι ένας ολοκληρωμένος perfomer που ξέρει να χρησιμοποιεί το σώμα του. Πρέπει να λειτουργείς με ηθοποιούς που να ξέρουν πως να σωματοποιούν την δράση. Να ξέρουν πως να δείχνουν κάτι χωρίς να γίνεται γκροτέσκ, χωρίς να γίνεται κραυγαλέο και πάλι να βγαίνει στον κόσμο και να είναι ωραίο.

MusicCorner: Σε αυτό σας βοηθάει και το τσέλο που ντύνει από πίσω με ήχους; Εκτός από τον ρυθμό δίνει και κάτι στην δράση;
Ειρήνη Αναστασίου: Όπως ντύνει τις σκηνές ουσιαστικά δίνει και τον διάλογο που κάνουν. Αυτό ήταν για μένα πολύ ενδιαφέρον. Να μπω σε αυτή την ομάδα γιατί δεν το έχω ξανακάνει και ήταν ο βασικός λόγος που δέχτηκα την πρόταση.
Βάσια Βασιλείου: Και το κάνει πάρα πολύ καλά αυτό που κάνει!

MusicCorner: Να σταθώ λίγο σε σένα Ειρήνη. Κλασσική Παιδεία υπάρχει στο Ελληνικό κοινό;
Ειρήνη Αναστασίου: Τα έγχορδα και τα πνευστά τα έχουμε συνηθίσει λίγο διαφορετικά στην Ελληνική σκηνή. Από την άλλη για μένα όλα είναι μουσική και μου αρέσει να πειραματίζομαι με το τσέλο σε διάφορα είδη ακόμη και στα πιο γνωστά στο Ελληνικό κοινό ακούσματα. Το ζήτημα είναι να έχουμε στο μυαλό μας πως τα πάντα είναι μουσική. Ένας μουσικός πρέπει να έχει ορίζοντες και να αφήνει πόρτες ανοιχτές για να ασχοληθεί με διάφορα.

MusicCorner: Δημήτρη, πιστεύεις ότι φοράμε μάσκες όπως στην παράσταση;
Δημήτρης Αϊβαλιώτης: Ναι, απόλυτα…βέβαια! Κάθε μέρα, σε όλη μας την ζωή!

MusicCorner: Στην παράσταση κάποια στιγμή την βγάζεις την μάσκα.
Δημήτρης Αϊβαλιώτης: Μετά τον γάμο οι μάσκες πέφτουν, και νομίζω ότι πέφτουν κυρίως από την γυναίκα πρώτη φορά. Ο άντρας την φοράει για λίγο παραπάνω. Το λέω βάση του έργου …εμπειρικά (γέλια)! Νομίζω ότι η γυναίκα την βγάζει πιο γρήγορα μετά το γάμο. Έχει ολοκληρώσει το όνειρο της…
Βάσια Βασιλείου: Μετά τον γάμο η γυναίκα βγάζει τις μάσκες. Όταν έχει ολοκληρώσει αυτό που έχει σχεδιασμένο μέσα στην λογική της μέσης γυναίκας.

MusicCorner: Με λίγα λόγια οι μάσκες που φοράτε, δείχνουν μια παγίδα. Η παγίδα της γυναίκας έχει πετύχει ενώ ουσιαστικά ο άντρας δεν πέτυχε απόλυτα την παγίδα του.
Δημήτρης Αϊβαλιώτης: Ναι, απόλυτα η γυναικεία παγίδα έχει πετύχει. Αυτό που παρουσίασε στην αρχή της παράστασης το πέτυχε, ενώ αυτό που είχε ως όνειρο ο άντρας το πέτυχε μεν, αλλά πληρώνοντας τις συνέπειες.

MusicCorner: Ουσιαστικά ο άντρας δεν φοράει λοιπόν κάποια μάσκα.
Βάσια Βασιλείου: Οι άντρες είναι πιο ξεκάθαροι στο τι θέλουν. Ενώ οι γυναίκες θέλουν το παραμύθι τους.
Δημήτρης Αϊβαλιώτης: Ο άντρας είναι πιο ξεκάθαρος. Έχει στο μυαλό του το σεξ αλλά τολμάει να το παραδέχεται κιόλας!
Βάσια Βασιλείου: Η γυναίκα ουσιαστικά δεν έχει ποτέ μια αθωότητα σε αντίθεση με τον άντρα…

Κλείσαμε με το ζόρι το κασετόφωνο, αφού όλοι είχαμε πολύ όρεξη για κουβέντα, πόσο περισσότερο όταν αυτή συνδυάζεται με γέλια και αντιθέσεις ανάμεσα στους άντρες της παρέας και τις γυναίκες. Κλείσαμε όμως ραντεβού στην Πρεμιέρα την Τρίτη 25 Μαρτίου, ώστε μετά την παράσταση να συνεχίσουμε την κόντρα αντρών γυναικών, παρέα με ποτάκι! Όσοι είστε εκεί, ετοιμαστείτε για γέλια και κουβέντα μέχρι το πρωί. Για τις υπόλοιπες παραστάσεις συμβουλευτείτε το πρόγραμμα του El Convento (www.elconvento.gr, τηλ. 210 5200602)

Άλλωστε το El Convento Del Arte, το μεταθέατρο όπως το χαρακτηρίζει η Βάσια Βασιλείου, σε προδιαθέτει για κάτι τέτοιο. Ένας χώρος σε μοναστηριακό ύφος, με βαριά βελούδα και μεγάλα ξύλινα τραπέζια και στην μέση μια σκηνή. Όχι ένα bar theater που πίνουμε το ποτό μας και κάποιοι κάπου στο μαγάζι παίζουν κάτι, αλλά η παράσταση να αποτελεί μέρος του μαγαζιού. Λόγοι που έχουν κάνει το El Convento Del Arte, τόπο υπέροχων παραστάσεων και καλλιτεχνών που αναζητούν το διαφορετικό. Αυτό που θα φέρει το κοινό πιο κοντά.