Γράφει ο Δημήτρης Κονιδάρης

Η 16η Φεβρουαρίου του 2019 είναι μια μαύρη ημέρα στην ιστορία της Τέχνης αφού  έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Ελβετός ηθοποιός Μπρούνο Γκαντς (Bruno Ganz) που γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου 1941 στην Ζυρίχη όπου και άφησε την τελευταία του πνοή μετά από σχετικά σύντομη μάχη με τον καρκίνο.

Ο τεράστιος σε αξία και προσφορά ηθοποιός είχε συνεργαστεί με σπουδαίους σκηνοθέτες του κινηματογράφου όπως ο Βιμ Βέντερς, ο Βέρνερ Χέρτσογκ, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος,  ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, ο Ερίκ Ρομέρ, ο Φράνκλιν Σάφνερ, κ.α.

Ο Γκαντς έπαιξε σε πολλές ταινίες έχοντας μια πολυάριθμη γκάμα ρόλων τους οποίους υποδύθηκε άριστα χάρη στο αστείρευτο ταλέντο του παρουσιάζοντας μια εκπληκτική ικανότητα στην απόδοση μονολόγων. Αξιομνημόνευτο ήταν  το εξαιρετικά εκφραστικό βλέμμα του, σαφώς από τα χαρακτηριστικότερα που έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη. Η καριέρα του ήταν πολύ σημαντική όχι μόνο στον κινηματογράφο αλλά και στο θέατρο  όπου έπαιξε σε ιστορικά έργα εμβληματικών δημιουργών όπως Ευριπίδη,  Γιόχαν Βόλφγκανγκ  Γκαίτε και   Μαξίμ Γκόρκι. Στον κινηματογράφο συμμετείχε, ως πρωταγωνιστής ή δευτεραγωνιστής, σε ταινίες, που χαρακτηρίζονται από εξαίρετες έως αριστουργηματικές,  όπως:

  • Ένας Αμερικανός φίλος (1977) του Βιμ Βέντερς.

  • Ανθρωποκυνηγητό σε δύο ηπείρους (1978), γνωστή και ως Εξοντώσατε το δήμιο του Άουσβιτς του Φράνκλιν Σάφνερ.
  • Νοσφεράτου: ο Δράκουλας της νύχτας (1979) του Βέρνερ Χέρτσογκ.
  • Τα φτερά του Έρωτα (1987) του Βιμ Βέντερς όπου υποδύθηκε έναν φτερωτό άγγελο που εγκατέλειψε την αθάνατη φύση του για να μπορέσει να διεκδικήσει την αγάπη μιας νεαρής χορεύτριας την οποία ερωτεύτηκε. Σημειωτέον ότι τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο διαιρεμένο τότε  Βερολίνο.

  • Μία αιωνιότητα και μία ημέρα (1998) του Θόδωρου Αγγελόπουλου που κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες. Σε αυτή υποδύθηκε τον Αλέξανδρο, ένα συγγραφέα που βρίσκεται λίγο πριν το τέλος της ζωής του προσπαθώντας να συμπληρώσει το ημιτελές αριστούργημα του Διονυσίου Σολωμού «Οι Ελεύθεροι πολιορκημένοι». Η ερμηνεία του ήταν τόσο συγκινητική που καθήλωσε κοινό και κριτικούς. Ως γνωστόν τα γυρίσματα έγιναν στην Θεσσαλονίκη

  • Η Πτώση (2004) του Όλιβερ Χιρσμπίγκελ
  • Σφραγισμένα χείλη (2008) του Στίβεντ Ντάλντρι
  • Το σύμπλεγμα Μπάαντερ-Μάινχοφ (2008) του Ούλι Έντελ
  • O Άγνωστος (2011) του Ζομ Κολέ Σερά

Ο ρόλος που τον σημάδεψε είναι αναμφισβήτητα αυτός στην Πτώση στην οποία υποδύθηκε τον Αδόλφο Χίτλερ κατά τις τελευταίες ημέρες του αιμοσταγούς δικτάτορα πριν την πτώση του Βερολίνου. Ο Γκαντς ήταν πραγματικά συγκλονιστικός σε μια ανεπανάληπτη ερμηνεία για την οποία προετοιμάστηκε αρκετούς μήνες μελετώντας πολλά έγγραφα σχετικά τον Χίτλερ.

Αναμενόμενο ήταν να υπάρξουν πολλές διθυραμβικές κριτικές για την αξιέπαινη προσπάθεια του Ελβετού ηθοποιού που παρέμεινε δραστήριος έως τους τελευταίους μήνες της ζωής του με αρκετές ταινίες στο ενεργητικό του. Ένας από αυτούς ήταν ως παππούς της Χάιντι στην ομώνυμη ταινία του 2015.

Προσωπικά, πέρα από τις προαναφερόμενες γνωστές ταινίες, δεν θα μπορούσα να λησμονήσω τη συμμετοχή του στο «Νυχτερινό τρένο για την Λισαβόνα» (2013) του Μπίλι Όγκουστ.  Η ρομαντική αυτή ταινία αναμνήσεων  πραγματεύεται το θέμα της σχεδόν πεντηκονταετούς χούντας του Σαλαζάρ και του Καετάνο στην Πορτογαλία και την παρουσιάζει μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που την βίωσαν. Ο Γκαντς ενσαρκώνει σε αυτή, έξοχα όπως πάντα, το ρόλο, σε μεγαλύτερη βεβαίως ηλικία,  του Ζορζ, ενός αντιστασιακού τον οποίο η ερωμένη του είχε εγκαταλείψει για τον καλύτερό του φίλο (και συναγωνιστή του) Αμεντέο λίγο πριν την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του κέρδισε πολλά βραβεία μεταξύ των οποίων ήταν:

  • Βραβείο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας κινηματογράφου (2010) για τη συνολική προσφορά του στην 7η τέχνη.
  • Χρυσή κάμερα (2014) που είναι Γερμανικό βραβείο για τη συνολική προσφορά στον κινηματογράφο
  • Αστέρι στη Λεωφόρο των Αστέρων στο Βερολίνο (2010)

Ίσως όμως το εντυπωσιακότερο όλων είναι το Δακτυλίδι του Ίφλαντ που είναι η μεγαλύτερη διάκριση για Γερμανόφωνο ηθοποιό και την οποία έλαβε το 1996. Το βραβείο αυτό δίνεται εφ’ όρου ζωής και παραμένει στην κατοχή ενός μόνο  ηθοποιού έως το θάνατό του, δηλαδή θυμίζει βασιλικό τίτλο. Με την εκδημία του Γκαντς θα δοθεί σε άλλον ηθοποιό.

Σε κάθε περίπτωση ο Μπρούνο Γκαντς ήταν ένας πραγματικά κολοσσιαίος ηθοποιός που αφήνει πολύ βαριά κληρονομιά…

 —————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here