Ο δίσκος αυτός ξεκίνησε σαν το άναμμα μιας φωτιάς σε μια ακτή μέσα στη νύχτα. Ενα σημείο συνάντησης του Σταύρου Λογαρίδη με τον Κώστα Λειβαδά. Καινούρια τραγούδια άρχισαν να φτιάχνονται, δοκιμές, διορθώσεις, ηχογραφήσεις, ένα παιχνίδι τρελό, ένα ταξίδι ανάλαφρο και σκληρό. Ο καιρός περνούσε. Υστερα ξεκίνησε το κάλεσμα κι άρχισε να μεγαλώνει ο κύκλος γύρω από τη φωτιά, ο κύκλος της παρέας με τις κιθάρες...

Στο «Μη φοβάσαι» συμμετέχει ο Νίκος Πορτοκάλογλου, στο «Μια βουτιά στην αγάπη» η Ελένη Τσαλιγοπούλου, στο «Άσχημο παπί» ο Μανώλης Φάμελλος, τη «Συνοικία» έγραψε ο Νίκος Ζούδιαρης, το «Όσο πάει» ο Γρηγόρης Κλιούμης (Υπόγεια Ρεύματα).

Ο δίσκος αυτός είναι πρώτα απ' όλα υπόθεση καρδιάς, ανάγκης για έκφραση και παιχνίδι και φυσικά αγάπης. Ενώνει τους ανθρώπους η ανάγκη να μοιραστούν την ίδια σκηνή, μια σκηνή με κοινούς κώδικες στη μουσική, στον ήχο, στην αγάπη για το ελληνικό τραγούδι και ταυτόχρονα για τη rock μουσική. Και είναι ευλογία και κάθαρση και δύναμη η αληθινή επαφή μέσα από το τραγούδι. Εκεί που μαθαίνει καλύτερα ο ένας τον άλλον και ο καθένας τον εαυτό του. Και συχνά, για όλα αυτά, δεν χρειάζεται παρά μόνο μια «βουτιά στην αγάπη».

Όταν τελείωσαν το δίσκο, βρεγμένοι ως το κόκκαλο ύστερα από δύο χρόνια κουπί και κολύμπι, ο Κώστας (Λειβαδάς) ρώτησε το Σταύρο:
- «Ωραία και τώρα τι κάνουμε; Διακοπές;»
- «Τρελάθηκες;» του απάντησε εκείνος. Θα ξαναβουτήξουμε!
- «Μια βουτιά στην αγάπη δηλαδή; Πάλι; Αφού μόλις βγήκαμε στην ακτή».
- «Ποτέ δεν έμαθες» του απάντησε ο Σταύρος με βλέμμα που δεν σήκωνε αντιρρήσεις. «Η βουτιά στην αγάπη είναι για πάντα. Τώρα θα κάνεις πίσω; Το αντέχεις τώρα που ξέρεις πόσο γλυκιά είναι η αίσθηση εκεί μέσα;»

Ύστερα βούτηξαν πάλι...

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το cd δεν παίζει σε pc/Mac