"EUROVISION
2002"
Σκέψεις...
| 27/5/02 |
Όνειρο ήταν και πάει! Για μια ακόμη φορά, η ελληνική συμμετοχή δεν κατάφερε
να εντυπωσιάσει, δεν μπόρεσε να διεκδικήσει υψηλή θέση στην τελική βαθμολογία.
Μετά τη περσινή επιτυχία των Antique, φέτος επιστρέψαμε σε προηγούμενα
χρόνια που μάταια περιμέναμε πως και πως να μας ψηφίσουν οι υπόλοιπες
χώρες. Το γιατί δεν μας ψήφισαν επιδέχεται πολλές απαντήσεις. Από την
πιο απλή που έδωσε ο ίδιος ο Μιχάλης Ρακιντζής, ότι δηλαδή το
τραγούδι μας δεν άρεσε στους Ευρωπαίους, μέχρι πιο σύνθετες απαντήσεις
που έχουν να κάνουν με τη γενικότερη σκηνική παρουσία, το στήσιμο και
τους ρυθμούς του "S.A.G.A.P.O.".
Είδαμε ότι για μια ακόμη φορά (ειδικά από τότε που τέθηκε σε εφαρμογή το televoting και ο απλός κόσμος ψηφίζει τα καλύτερα τραγούδια) τα τραγούδια που διεκδίκησαν τη νίκη ήταν αυτά που είχαν να παρουσιάσουν κάποια πρωτοτυπία. Δεν ήταν απαραίτητα αυτό που λέμε "καλά τραγούδια". Όμως είχαν κάτι "θεατρικό" στην παρουσίαση, είχαν μια έξυπνη κίνηση πάνω στη σκηνή, μια "ναζιάρικη ατάκα". Ο Μιχάλης Ρακιντζής και η παρέα του, πραγματοποίησαν κι αυτοί μια ιδιαίτερη παρουσίαση στο τραγούδι τους, που όμως απλώς μας πήγαινε πίσω στο χρόνο και δεν είχε κάτι ιδιαίτερα πρωτότυπο. Η "μιλιταριστική" εμφάνισή τους, μας θύμισε ευρωπαϊκά group της δεκαετίας του 80, το ίδιο και η μουσική του "S.A.G.A.P.O." Το τραγούδι δεν μπορούμε να το θεωρήσουμε κακό. Ήταν έξυπνο, αλλά ετεροχρονισμένο. Επίσης η άποψη του τραγουδιστή ότι δεν χρειαζόταν πριν το θεσμό να ταξιδέψει σε κάποιες χώρες για καλύτερο promotion της ελληνικής συμμετοχής, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν και η σωστότερη, έστω κι αν προήλθε από μια "ρομαντική" σκέψη του Μιχάλη, ότι η μουσική δεν έχει σχέση με κινήσεις διαφημιστικής προβολής. Έτσι θα έπρεπε να γίνεται, δυστυχώς όμως στις μέρες μας δεν συμβαίνει...
Ο
Μιχάλης Ρακιντζής και οι ...στρατιώτες του!
Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε με όλα αυτά να θίξουμε τη συμμετοχή και το τραγούδι του Μιχάλη Ρακιντζή. Γνωρίζουμε πως ο καλλιτέχνης είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και "τελειομανής" στις επαγγελματικές του κινήσεις. Γνωρίζουμε επίσης πως έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην σωστή παρουσίαση του τραγουδιού. Απλώς οι σκέψεις του δεν του "βγήκαν", δεν έπιασαν.
Αντίθετα η νικήτρια του διαγωνισμού, η Marija Naumova από τη Λετονία, παρουσίασε ένα απλώς καλό τραγούδι με υπέροχο τρόπο. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης άλλαζε ρούχα (όλο έβγαζε έβγαζε και πάνω στο ...καλύτερο σταμάτησε!), είχε νάζι στην παρουσίαση, χόρεψε, ήταν μια πολύ γλυκιά παρουσία. Το όλο σκηνικό μας μετέφερε σε μια εκδοχή "musical", φάνηκε πως είχαμε να κάνουμε με μια όμορφη παρουσία που εκτός από τραγουδίστρια θα μπορούσε να τα καταφέρει και σαν ηθοποιός και σαν χορεύτρια και που είχε ετοιμάσει με πολύ προσοχή το στήσιμο πάνω στη σκηνή του Saku Suurhall.
 Η Marija Naumova με κουστουμάκι... (φωτό από την ζωντανή παρουσίαση της ΕΡΤ) |
 ...χόρεψε με το μπαλέτο... (φωτό από την ζωντανή παρουσίαση της ΕΡΤ) |
 ...και στο τέλος καταχειροκροτήθηκε... (φωτό από την ζωντανή παρουσίαση της ΕΡΤ) |
Ανάλογη ήταν και η παρουσίαση του τραγουδιού που διεκδίκησε κι αυτό την πρώτη θέση μέχρι την τελευταία στιγμή. Η Ira Losco τραγούδησε για τη Μάλτα ένα τραγούδι που αν το ακούγαμε στο ραδιόφωνο ίσως και να αλλάζαμε σταθμό! Όμως η παρουσίαση ήταν πολύ έξυπνη, η τραγουδίστρια επιστράτευσε όλη της τη γοητεία, μέχρι και η ασημόσκονη που φύσηξε στο φακό ήταν μια κίνηση που κέρδισε κόσμο!
 Η Ira Losco της Μάλτας (φωτό από την ζωντανή παρουσίαση της ΕΡΤ) |
 Διεκδίκησε κι αυτή τη πρώτη θέση (φωτό από την ζωντανή παρουσίαση της ΕΡΤ) |
Πολλοί ίσως αναρωτηθείτε τι σχέση έχουν όλα αυτά με ένα διαγωνισμό που αφορά το τραγούδι. Πως δηλαδή μπορεί σε έναν από τους μεγαλύτερους μουσικούς θεσμούς στην Ευρώπη, να κερδίζει ένα τραγούδι όχι γιατί ήταν το καλύτερο στο αυτί, αλλά στο μάτι! Η απάντηση είναι απλή. Η εποχή μας σήμερα απαιτεί τραγούδια "πολυδιάστατα" που συνδυάζουν λίγο απ' όλα. Μουσική, στίχο, κίνηση, χορό, συναίσθημα. Ο καλλιτέχνης που θα καταφέρει να μεταδώσει όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά τα στοιχεία, είναι και αυτός που κερδίζει τελικά το κοινό. Είναι η συνταγή της εποχής μας και οφείλουμε πάντα να υπακούμε στα "σημεία των καιρών"! Ας το έχουμε αυτό υπ' όψη μας σε δύο χρόνια, οπότε και θα αποκτήσουμε ξανά δικαίωμα συμμετοχής στη Eurovision, αφού για του χρόνου αποκλειστήκαμε.
Οι One απ' την πλευρά τους, έπιασαν καλύτερα το νόημα της eurovision στην εποχή μας. Με ένα πολύ καλό τραγούδι (του Γιώργου Θεοφάνους), με μια πολύ κεφάτη και χορευτική παρουσίαση και με προσεγμένο promotion πριν τον διαγωνισμό, κατάφεραν να αγγίξουν την πρώτη πεντάδα και να τερματίσουν τελικά έκτοι. Ίσως αν το τραγούδι τους δεν είχε κληρωθεί να ακουστεί πρώτο πρώτο να είχαν κερδίσει περισσότερους πόντους. Η συμμετοχή τους πάντως τράβηξε βλέμματα και κέρδισε εντυπώσεις. Το ίδιο και η Κύπρος που κέρδισε μια πολύ αξιόλογη θέση.
 Θετικό κλίμα δημιούργησε η εμφάνιση των One (φωτό από την ζωντανή παρουσίαση της ΕΡΤ) |
Τα προβλήματα ήχου που υπήρχαν έντονα σε κάποια τραγούδια και μεταξύ αυτών και στο ελληνικό, ίσως επηρέασαν αρνητικά, όμως δεν θα σταθούμε σε αυτά, μιας και δε νομίζουμε πως διαμόρφωσαν το άσχημο αποτέλεσμα για τη χώρα μας. Απλώς θα τονίσουμε για μια ακόμη φορά, πως είναι απαράδεκτο στην εποχή μας, ένας μουσικός θεσμός να αντιμετωπίζει προβλήματα ήχου! Ελπίζουμε στο εξής, οι εκάστοτε διοργανωτές του θεσμού να προσέξουν πολύ σε αυτό το τομέα.
"ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΚΛΟΝΩΝ"!
Στο site Eurosongonline η ελληνική συμμετοχή παρουσιάζεται ως "επίθεση κλόνων", ενώ σε άλλο σημείο αναφέρεται πάλι στην ελληνική συμμετοχή τονίζοντας πως "κάποια κουστούμια θα έπρεπε να τα δει κανεις για να τα πιστέψει"! Γενικά στην Ευρώπη κυριαρχεί η άποψη πως η ελληνική παρουσία ήταν "περίεργη". Κι όμως οι ίδιοι είχαν επιβραβεύσει τον Μιχάλη όταν πριν τη eurovision, σε ερώτηση δημοσιογράφου "πως μπορεί με τέτοια στρατιωτική - πολεμική αμφίεση να τραγουδάει για την αγάπη", αυτός είχε απαντήσει "μακάρι να μπορέσουν κάποια στιγμή οι στρατιωτικοί να μιλούν μόνο για αγάπη"!
 |
|