Βρεθήκαμε στη ...πρεμιέρα της πρεμιέρας!
Ο Φοίβος Δεληβοριάς ετοίμασε για τη σεζόν που διανύουμε, ...οκτώ πρεμιέρες!
3/2/2009
www.musiccorner.gr

Eιλικρινά δεν ξέρω τι να γράψω για την βραδιά στο Γυάλινο... Δεν ξέρω τι να γράψω για τον ίδιο τον Φοίβο... Θα μπορούσα να αναφέρω όλα αυτά που περίμενα πως θα είναι και δεν ήταν, όλα αυτά που φοβόμουν πως θα είναι και δεν ήταν...

Δεν είχα ξαναδεί τον Φοίβο Δεληβοριά live. Α... Είμαι εντυπωσιασμένη. Ο άνθρωπος που ανέβηκε προχθές στην σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που φαντάζεσαι ακούγοντας τα τραγούδια του. Ανοιχτός, κεφάτος, ομιλιτικός, με μια απίστευτη άνεση επί σκηνής, παρόλο το άγχος του. Αλήθεια πως το κάνει; Ο ίδιος μας εξήγησε πως εφαρμόζει μια μέθοδο ...ομοιοπαθητικής, ώστε να ξεπεράσει το φόβο του για τις πρεμιέρες!

«Είμαι ο Φοίβος Δεληβοριάς και έχω άγχος. Έχω άγχος γιατί έχω πρεμιέρα». Κάπως έτσι ξεκινάει η διαφήμιση των οκτώ παραστάσεων του στο Γυάλινο. Οκτώ διαφορετικές παραστάσεις, οκτώ διαφορετικοί καλεσμένοι, οκτώ διαφορετικές πρεμιέρες...! Βρεθήκαμε στην ...πρεμιέρα των πρεμιέρων! Παρασκευή βράδυ, σε ένα ασφυκτικά γεμάτο μαγαζί. Η κουρτίνα ανέβηκε γύρω στις έντεκα και ένας ανθρωπάκος με φαρδύ παντελόνι και τιράντες εμφανίστηκε στο κέντρο. Από πίσω ένα πιάνο και ο Φοίβος να μας περιγράφει τι κάνει «Η Κική κάθε βράδυ» - τυχαία επιλογή ή η λεωφόρος Συγγρού τον είχε επιρρεάσει; Ακολούθησαν μερικά γνωστά τραγούδια του («Χάλια», «Ένας σκύλος στο Κολωνάκι», «Αυτή που περνάει», «Η γυναίκα του Πατώκου» κ.ά.) και έπειτα παρέδωσε το μικρόφωνο στην αέρινη Πέννυ Μπαλτατζή. Μια κοπέλα σαν βγαλμένη από ταινία του '50, με τραγούδια και εμφάνιση από άλλη εποχή, απλή και εντυπωσιακή!

Το πιο ωραίο σημείο ωστόσο ήταν λίγο πριν το διάλειμμα. Ένα ποτ πουρί από παλιές διαφημίσεις, Carnation («Δυνατός και γερός για να γίνεις, πρέπει πάντα Carnation να πίνεις»), Heineken («Τώρα η Heineken καινούργια σε κουτί»), Σερενάτα («...και πάσης Ελλάδος») και άλλες που δεν θυμάμαι τώρα, αλλά που εκείνη τη στιγμή έκαναν ένα ολόκληρο θέατρο να κρατάει την κοιλιά του από τα γέλια, παρουσιασμένες σοβαρά και υπεύθυνα σαν οποιοδήποτε άλλο τραγούδι. Όπως θα έλεγε και ο ίδιος ειρωνικά, «lol ρε φίλε, lol!» (Laughing Out Loud για όσους δεν γνωρίζουν...). Έπειτα μας έκανε νόημα ότι θα επιστρέψει σε λίγο και τα φώτα άναψαν για ένα σύντομο διάλειμμα.

Νομίζω πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να πω δυο λογάκια για το μαγαζί. Ωραίος χώρος, με τέλεια ακουστική (νομίζω γι' αυτό φημίζεται κι όλας το Γυάλινο) και άνετα καθίσματα, αν και λίγο στριμόχωρα. Το σέρβις όμως, είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Υποθέτω πως για να είσαι σίγουρος πως η παραγγελία σου θα έρθει στην ώρα της, θα πρέπει να κλείσεις τα ποτά από το τηλέφωνο, μαζί με το τραπέζι. Και πάλι βέβαια, δεν μπορείς να είσαι απολύτως βέβαιος πως θα πάρεις ακριβώς αυτό που παρήγγειλες, αλλά δεν βαριέσαι βρε αδελφέ... Αν ο σερβιτόρος σε βεβαιώνει πως σου έφερε το σωστό, οφείλεις να τον πιστέψεις και να κάτσεις στα αυγά σου, γιατί αν σου περάσει απ' το μυαλό να του πεις να το διορθώσει, η παραγγελία σου θα έρθει ...την επόμενη φορά που θα ξαναβρεθείς στο μαγαζί! Σε εμάς πέτυχε δύο στα τέσσερα, μετά από μιάμιση ώρα αναμονής (είχε ήδη αρχίσει το δεύτερο μέρος) και αισθανθήκαμε υπερήφανοι για χάρη του! Να μια ιδέα: ένα σύστημα self service θα γλίτωνε από μεγάλη ταλαιπωρία και εμάς και τον ...σερβιτόρο.

Ευτυχώς που ο Φοίβος είναι κάτι παραπάνω από κατάλληλος για να σου φτιάξει τη διάθεση. Στο δεύτερο μέρος μάλιστα, έφερε μαζί του τον επίσημο καλεσμένο του Αργύρη Μπακιρτζή (των Χειμερινών Κολυμβητών) και το κέφι απογειώθηκε. Ένα περιβόλι οι δυο τους, γεμάτοι όρεξη, τολμώ να πω πως χαιρόσουν πιο πολύ να τους ακούς να μιλάνε από να τραγουδάνε! Απίστευτη η χημεία μεταξύ τους, θύμιζαν ένα είδος stand up comedy με αστείες ιστορίες, για τραγούδια, αλλά και για άσχετα. Μαζί τους ήταν ο Βαγγέλης Παπαγεωργίου των Encardia που τους συνόδευε με το ακορντεόν.

Δεν κατάλαβα αλήθεια πως πέρασε η ώρα. Γιατί οι συναυλίες τελειώνουν πάντα πάνω στο μεγάλο κέφι; Νομίζω πως όλο το μαγαζί αναρωτιόταν το ίδιο, γι' αυτό ανέβασαν δις τον Δεληβοριά στη σκηνή. Ιδιαίτερα τη δεύτερη φορά με τον "Γλάρο" του Μάνου Χατζιδάκι και τον Παπαγεωργίου στη φυσαρμόνικα αυτή τη φορά, αλλά και με τον "Καθρέφτη" από τον Μπακιρτζή, ευχόμουν να μην τελειώσει ποτε!

Μου συμβαίνει το εξής με τον Φοίβο Δεληβοριά... Ενώ θέλω να τραγουδήσω, μένω να ακούω τους στίχους που έχω ακούσει χιλιάδες φορές πριν, αλλά πάντα με εντυπωσιάζουν! Χθες όμως, για πρώτη φόρα πρόσεξα και τη μουσική. Μπορεί να διακρίνεται για τον στίχο του, αλλά τελικά πάνω απ' όλα είναι ένας μουσικός που ζει τα τραγούδια του. Μην τον χάσετε στο Γυάλινο. Διαλέξτε τον αγαπημένο σας καλεσμένο (δείτε στο τέλος του κειμένου) και πηγαίνετε να τον δείτε. Κι αν δεν έχετε αγαπημένο καλεσμένο (πράγμα δύσκολο με τα ονόματα που φιγουράρουν στην αφίσα) πηγαίνετε ...στην τύχη, δεν έχει σημασία. Η απόλαυση είναι εγγυημένη!

Οι καλεσμένοι του Φοίβου Δεληβοριά, σε κάθε μια από τις οκτώ πρεμιέρες:
30/1 Αργύρης Μπακιρτζής
31/1 Παύλος Παυλίδης
6/2 Μάρθα Φριντζήλα
7/2 Encardia
13/2 Νίκος Ξυδάκης
14/2 Κωστής Μαραβέγιας
20/2 Αρλέτα
21/2 Μάρω Μαρκέλλου

Περισσότερες φωτογραφίες από το event


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner...
*** Όλες οι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή μηχανή Olympus.
MC Team ID