Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
Δίχως αμφιβολία, ο Βασίλης Τσιτσάνης είναι ο σπουδαιότερος και σημαντικότερος λαϊκός δημιουργός που γέννησε τούτος ο τόπος. Το πολύτιμο και μεγάλο σε ποσότητα και ποιότητα έργο του, ακόμα και σήμερα πρωταγωνιστεί και δεν είναι λίγοι οι «επίγονοί» του που συνεχίζουν να το μελετούν και να διδάσκονται απ’ αυτό.
Επιπλέον, πάντα ήταν ανοιχτός σε συνεργασίες με καινούργιους ερμηνευτές και δεν είναι λίγες οι φορές που τους εμπιστεύτηκε τα σπουδαία τραγούδια του όχι μόνο στη δισκογραφία, αλλά και στο πάλκο.
Ο Σταμάτης Κόκοτας ήταν ένας απ’ αυτούς. «Γέννημα-θρέμμα» του έντεχνου είδους, εκτινάχθηκε στην κορυφή της δημοτικότητας από τις πρώτες ηχογραφήσεις του, ενώ παράλληλα με τη μοναδικής χροιάς φωνή του, προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση οι θρυλικές πλέον φαβορίτες του, τις οποίες μέχρι και σήμερα δεν έχει απαρνηθεί…
Στο μακρύ και γεμάτο επιτυχίες δρόμο της καριέρας του, συνάντησε και τον Βασίλη Τσιτσάνη, ο οποίος έτρεφε ξεχωριστή εκτίμηση στον τρόπο που ερμήνευε τα τραγούδια. Δεν είναι τυχαίο ότι σ’ αυτόν εμπιστεύθηκε τις τελευταίες δημιουργίες του, που όμως δεν πρόλαβε ν’ ακούσει…
Η συνεργασία τους ξεκίνησε το 1968, όταν ο τρικαλινός συνθέτης του έδωσε δύο κομμάτια για ένα δισκάκι 45 στροφών (το πρώτο και τελευταίο κοινό τους), το ένα εκ των οποίων έγινε μεγάλη και διαχρονική επιτυχία. Ο λόγος για «Το παιδί απ’ το λιμάνι», που έγινε πιο γνωστό ως «Κάποιο αλάνι απ’ το λιμάνι». Ήταν η περίοδος που σχεδόν κάθε τραγούδι που ηχογραφούσε ο Κόκοτας, αμέσως γινόταν «σουξέ»…
Στην άλλη πλευρά, υπάρχει το «Ψιλή βροχή στα μάτια σου», που μπορεί να μην ακούστηκε ιδιαίτερα, ωστόσο δεν υστερεί σε τίποτα από το «αλάνι».
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1972, ο ερμηνευτής αποφασίζει να κοιτάξει στο παρελθόν του λαϊκού τραγουδιού. Έτσι, με τη μουσική επιμέλεια κι ενορχήστρωση του Αντώνη Κατινάρη, παρουσιάζει το άλμπουμ «Δώδεκα φύλλα της καρδιάς», με γνωστές και άγνωστες δημιουργίες σημαντικότατων συνθετών, όπως ο Απόστολος Χατζηχρήστος, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Γιώργος Μητσάκης κ.α. Μία από αυτές, είναι ο «Ζητιάνος της αγάπης» του Βασίλη Τσιτσάνη…
Την επόμενη χρονιά (1973), ο δημιουργός επιλέγει δώδεκα τραγούδια από τα πρώτα 15 έτη της πορείας του και τα ηχογραφεί ξανά, με νέες και παλαιότερες φωνές, μέσα από το δίσκο «Τα ωραία του Τσιτσάνη».
Εκτός του ίδιου, τον οποίο στα σεκόντα συνοδεύει η Λιζέτα Νικολάου, συμμετέχουν οι Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Δήμητρα Γαλάνη (στην πρώτη συνεργασία της μαζί του), η Αλεξάνδρα και ο Σταμάτης Κόκοτας, που ακούγεται στα «Το γράμμα», «Το ομορφόπαιδο» και στη θρυλική «Ζαΐρα», σε μιαν εντελώς διαφορετική εκτέλεση.
Θα περάσει περίπου μια δεκαετία από τότε. Η δισκογραφική παρουσία του Τσιτσάνη θ’ αρχίσει σιγά-σιγά ν’ αραιώνει, ενώ ο ερμηνευτής θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί στη νυχτερινή διασκέδαση και στο βινύλιο, όχι βεβαίως με την επιτυχία που είχε κατά την πρώτη δεκαετία της καριέρας του.
Λίγο πριν το τέλος του 1983, ο δημιουργός ετοιμάζει μια δουλειά για τη φωνή του Σταμάτη Κόκοτα. Προλαβαίνει να γράψει πέντε τραγούδια, του τα δίνει κι αναχωρεί για το Λονδίνο, ώστε να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις, με σκοπό να επιστρέψει και να συνεχίσει. Όμως, στις 18 Ιανουαρίου 1984, ανήμερα της 69ης επετείου των γενεθλίων του, θα φύγει από τη ζωή, αφήνοντας ένα μεγάλο και δυσαναπλήρωτο κενό στον ελληνικό πολιτισμό…
Ωστόσο, ο Κόκοτας κράτησε αυτά τα πέντε τραγούδια που του εμπιστεύθηκε και, προς τα τέλη του 1985, ζήτησε από τον Μίκη Θεοδωράκη να τα ενορχηστρώσει και να ηχογραφηθούν. Πράγματι, τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς, κυκλοφορεί ο ιδιαίτερα σημαντικός δίσκος «Τσιτσάνης – Θεοδωράκης – Κόκοτας».
Στην πρώτη πλευρά, υπάρχουν πέντε δημιουργίες του Μίκη σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και στη δεύτερη, οι τελευταίες «καταθέσεις» του Βασίλης Τσιτσάνη. Μάλιστα, αυτή «ανοίγει» με τη φωνή του αξέχαστου δημιουργού να τραγουδά το «Με παρέσυρε εκείνη» σε μορφή πρόβας και συνεχίζει κανονικά ο Κόκοτας.
Ιδιαίτερα το συγκεκριμένο τραγούδι είναι συγκλονιστικό, καθώς μιλά για τα ναρκωτικά και συγκεκριμένα για την ηρωίνη, φαινόμενο που εκείνη την περίοδο βρισκόταν σε μεγάλη έξαρση. Πολύ σωστά, ο ερμηνευτής είχε πει, χρόνια αργότερα, ότι αυτό το κομμάτι θα έπρεπε ν’ ακούγεται στα ραδιόφωνα διακόσιες φορές την ημέρα…
Τα υπόλοιπα τέσσερα τραγούδια του Τσιτσάνη, είναι τα «Βράδια αγαπημένα», «Ψυχή μοβόρα», «Εφτά φορές με πρόδωσες» και «Γαλανομάτα».
Δυστυχώς, ο εν λόγω δίσκος πέρασε σχεδόν απαρατήρητος. Υποπτεύομαι εσκεμμένως από την πλευρά της εταιρείας, καθώς τότε υπήρχε μια διαμάχη ανάμεσα στον Θεοδωράκη και τον Μάκη Μάτσα, αναφορικά με τα όσα είχε γράψει εναντίον του ο συνθέτης στο βιβλίο του “Star system”…
Έκτοτε, η δισκογραφική πορεία του Κόκοτα άρχισε να παίρνει την κατιούσα. Τα άλμπουμ του δεν είχαν ιδιαίτερη ανταπόκριση από πλευράς κοινού και στα μέσα της δεκαετίας του ’90, αποσύρθηκε σιγά-σιγά από την ενεργό δισκογραφία…
Επέστρεψε για λίγο σ’ αυτήν στις αρχές του νέου αιώνα και η τελευταία του ως σήμερα «κατάθεση», έχει να κάνει με δύο CD όπου τραγουδά σε δεύτερη εκτέλεση δημιουργίες του Βασίλη Τσιτσάνη και του Γιώργου Μητσάκη.
Νωρίτερα, περιέλαβε τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» και το «Απόψε στις ακρογιαλιές» του τρικαλινού δημιουργού στο άλμπουμ του «Αυτά που ήθελα να πω», ενώ ηχογράφησε 16 πασίγνωστα κι αγαπημένα τραγούδια του συνθέτη («Της γερακίνας γιος», «Ακρογιαλιές-δειλινά», «Αρχόντισσα», «Απόψε κάνεις μπαμ» κ.α.) στο CD «Ο Σταμάτης Κόκοτας τραγουδά Βασίλη Τσιτσάνη»…
————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…