Γράφει η Ευδοκία Αραβαντινού-Σιμωνέτου
Φωτογραφίες: Αθηνά Γκούμα

Το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, ο Theodore δεν ανέβηκε σε κάποια σκηνή. Στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στην κορυφή του τεχνητού λόφου που ατενίζει τη θάλασσα, υπάρχουν τα «Πανοραμικά Σκαλιά». Αν κανείς τα ακολουθήσει αντίθετα προς τα κάτω, θα βρει μια μικρή ξύλινη εξέδρα. Στην εξέδρα αυτή, που ήταν ακριβώς τόση όση χρειαζόταν για να χωρέσει τα όργανα και τους μουσικούς του, στάθηκε ο Theodore και έπαιξε μουσική για όλους όσους τυχαία και μη βρέθηκαν εκεί, ανάμεσα στη θάλασσα και τα φωτάκια της Αθήνας που απλώνονταν από την άλλη πλευρά, στο πλαίσιο του “Music Escapades”.

theodore_2017_07_20_028

Καθίσαμε κάτω. Αυτό που θα παρακολουθούσαμε δεν ήταν ένα σόου. Μαζευτήκαμε εδώ απλώς για να παίξουμε μουσική. Κάπως έτσι θα μπορούσε να είχε προλογίσει την εμφάνισή του ο Theodore και μάλλον εμμέσως το έκανε, καθώς αντί να απευθυνθεί με λόγια στο κοινό του, κάθισε στο πιάνο του στην άκρη της εξέδρας και ξεκίνησε να παίζει συνοδευόμενος από έξι φίλους του μουσικούς. Οι πρώτες νότες επιβεβαίωσαν ότι καλώς είχαν γεμίσει τα σκαλιά με κόσμο, καλώς αγοράστηκαν οι μπύρες από το κυλικείο και καλώς το πρώτο χειροκρότημα ήταν τόσο θερμό: το βράδυ της Πέμπτης ήταν ένα βράδυ με καλή μουσική.


“Run, my baby, run”… Ο Theodore κινείται μουσικά σε αυτό που αποκαλείται “ambient pop” ακουμπώντας κατά τόπους στη rock. Κλασικά όργανα που παράγουν φυσικούς ήχους συνάντησαν το ηλεκτρικό στοιχείο και αυτό που ξεχείλισε ήταν οι μελωδίες της μελαγχολίας μας. Μιας μελαγχολίας που σε στιγμές εκρήγνυται και κορυφώνεται, κι άλλοτε χαμηλώνει τους τόνους και ψιθυρίζει απαλά, σχεδόν αιθέρια. Η φωνή του Theodore έγινε ένα με τη μουσική κι αν κάποτε δεν ξεχώριζες τις λέξεις είναι γιατί ο τραγουδιστής έφτασε στην πιο καθαρή μορφή παραγωγής μουσικής. Ο ίδιος ο Theodore είναι όργανο, ενσωματώνεται στη μελωδία και γίνεται ένα με τους ήχους των άλλων οργάνων, ένα με το σώμα της μουσικής που εκπέμπεται από τα ηχεία.


Ακόμα και κινησιολογικά τίθεται στην υπηρεσία αυτής της μουσικής παραγωγής. Είναι ιδιαίτερος κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Πότε καθιστός στο πιάνο του, πότε όρθιος, πότε κυρτός, σκυμμένος πάνω στην ηλεκτρονική κονσόλα, πότε αλλάζοντας μικρόφωνο, παίζει με τους ήχους που παράγει, προσηλώνεται σε αυτό που κάνει και μας συνεπαίρνει χωρίς να το ζητήσει άμεσα και ευθέως. Ελάχιστες φορές ξέχασε το ρόλο του μουσικού για να μιλήσει στο κοινό, ελάχιστες φορές αποσυγκεντρώθηκε, ελάχιστες φορές έχασε αυτή τη σπάνια και παράξενη συστολή που τον χαρακτήριζε κατά τη διάρκεια της συναυλίας.. Κι ίσως να μην το έκανε και καθόλου αν δεν ήταν στα σκαλιά οι συγγενείς του, οι αγαπημένες του γιαγιάδες και η θεία του.

theodore_2017_07_20_012

“Your smile was like spring”… Δίπλα του, στα φωνητικά, τον συνόδευε η Melentini (φέτος τη γνωρίσαμε λίγο καλύτερα από την υπέροχη δουλειά της στο σάουντρακ του «Άφτερλωβ»). Κινούνται αυτοί οι δύο φίλοι στα ίδια μουσικά κύματα και ως εκ τούτου ταιριάζουν υπέροχα, όταν τραγουδούν μαζί. Οι φωνές τους μπλέχτηκαν και ξεμπλέχτηκαν σε έναν «αρμονικό χορό» κάτω από τους χρωματιστούς φωτισμούς, όπως ακριβώς μπλέχτηκαν και ξεμπλέχτηκαν τα τραγούδια και τα κομμάτια μεταξύ τους.

theodore_2017_07_20_019

Ήταν ένα πρόγραμμα non-stop με τραγούδια παλιά σε ενορχηστρώσεις καινούριες και τραγούδια που δοκιμάστηκαν πρώτη φορά. “Love is a dog from hell”… Κι όσοι δεν ήξεραν τα τραγούδια ρώτησαν να μάθουν. Κι όσοι δεν ήξεραν τον Theodore, ρώτησαν και έμαθαν. Κι όσοι ήμαστε εκεί ζητήσαμε κι άλλο. Ο Theodore έπαιξε στην αρχή μόνο με το πιάνο κι ύστερα με όλους τους μουσικούς για μισή ακόμα ώρα. Ήταν, βλέπετε, από εκείνα τα lives που τελειώνουν πάντα γρήγορα, πριν προλάβεις να κουραστείς, πριν προλάβεις να σκεφτείς τι ώρα πήγε.

“Will you know how to fall?” Η μουσική βγαίνει από τα ηχεία και ο αέρας τη φυσάει γλυκά προς τα πίσω, προς τη φωτισμένη Αθήνα, προς την Ακρόπολη και το Λυκαβηττό. Εν αγνοία της η πόλη αποκτά σάουντρακ. Είναι τώρα πιο ονειρική, πιο ιδανική, είναι λίγο πιο κινηματογραφική…Ό,τι ώρα και να ήταν, θα θέλαμε κι άλλο.


*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here