afierwmeno_eksairetika_logo_500x100

Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης

“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.

Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.

Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!

———————————————————–

Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’70, ο Τόλης Βοσκόπουλος ήταν ο απόλυτος Έλληνας σταρ. Οι δίσκοι του γίνονταν ανάρπαστοι, τα ραδιόφωνα -αλλά και οι κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούσε- έκαναν γνωστά τα τραγούδια του το ένα μετά το άλλο, τα νυχτερινά κέντρα όπου εμφανιζόταν ήταν πάντα γεμάτα κι όπως ήταν φυσικό, δεν ήταν λίγοι οι συνθέτες που καλούνταν να του γράψουν νέα «σουξέ».

Ένας από αυτούς, ήταν και ο Γιώργος Κατσαρός. Ήδη γνωστός, καταξιωμένος και πολυγραφότατος, είχε καταφέρει να βρει τη «συνταγή» της σίγουρης επιτυχίας και κυρίως με στίχους του Πυθαγόρα, περνούσε πολύ εύκολα τις δημιουργίες του στο ευρύ κοινό κι αναδείκνυε πολλούς καινούργιους ερμηνευτές. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τον Γιάννη Καλατζή, τον Γιάννη Πάριο και τη Λίτσα Διαμάντη…

Εξίσου επιτυχημένη ήταν και η συνεργασία του με τον «άρχοντα», στον οποίο έδωσε ορισμένες από τις πιο γνωστές και διαχρονικές επιτυχίες της καριέρας του. Από τα συνολικά 16 τραγούδια της κοινής δισκογραφικής πορείας τους, που ξεκίνησε το 1970 και ολοκληρώθηκε το 1980, τα περισσότερα ακούστηκαν και αγαπήθηκαν πολύ από τον κόσμο. Ας τα θυμηθούμε λοιπόν εμείς οι παλιοί, με την ελπίδα να τα μάθουν και οι νεώτεροι, που ακούν «άλλα» πράγματα…

voskopoulos_katsaros_afierwmeno_2017_09

Το πρώτο «μπαμ»

Το 1970, ο Τόλης Βοσκόπουλος είναι μεν το πρώτο «όνομα» στο πεντάγραμμο, αλλά εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί και στη μεγάλη οθόνη με την ιδιότητα του ηθοποιού, γυρίζοντας ταινίες-«μελό», οι οποίες βεβαίως βρίσκονταν στη δύση τους.

Εκείνη τη χρονιά και μέσα από το ανάλογο φιλμ «Το όνειρο της Κυριακής», ακούγονται τα πρώτα δύο τραγούδια της συνεργασίας του με το Γιώργο Κατσαρό, με στίχους Πυθαγόρα: Το «Αποκλείεται» θα γίνει μεγάλη και διαχρονική επιτυχία, ενώ «Η μόνιμη» θα κυκλοφορήσει τότε στις 45 στροφές, αλλά θα «περάσει» στις 33 είκοσι χρόνια αργότερα, μέσα από το διπλό άλμπουμ-συλλογή «Επιτυχίες πρώτης προβολής», με τραγούδια που είπε ο «άρχοντας» στις ταινίες του.

Η συνέχεια και η …κουμπαριά

Το 1972 και στον απόηχο του «πατατράκ» που υπέστη ο Βοσκόπουλος στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με την περιβόητη «Ξανθή αγαπημένη Παναγιά», κυκλοφορεί ο νέος δίσκος του με τίτλο «Στιγμές αγάπης». Μέσα στα 12 τραγούδια που περιλαμβάνει, υπάρχει και το «Υποχώρησα» του «διδύμου» Κατσαρός-Πυθαγόρας, το οποίο όμως δεν ακούστηκε ιδιαίτερα.

Προς τα τέλη της επόμενης χρονιάς (1973), σκάει η «βόμβα μεγατόνων»: Εντελώς ξαφνικά, ο Τόλης αποφασίζει να παντρευτεί τη Μαρινέλλα, δίνοντας αιφνιδιαστικό τέλος στο θυελλώδη διετή δεσμό του με την αξέχαστη Ζωή Λάσκαρη. Ο γάμος γίνεται στο…σπίτι της ερμηνεύτριας, αμφότεροι είναι ντυμένοι με…μπλουτζίν και κουμπάρος είναι ο Γιώργος Κατσαρός.

Το ίδιο έτος, ο συνθέτης θα δώσει τέσσερα τραγούδια στον ερμηνευτή, το ένα εκ των οποίων θα είναι και ο τίτλος στο καινούργιο προσωπικό άλμπουμ του: «Ας είμαστε ρεαλισταί» σε στίχους Ηλία Λυμπερόπουλου, ο οποίος ήτανε στενός συνεργάτης και του ίδιου του Βοσκόπουλου. Αρχικώς, το κομμάτι είχε κυκλοφορήσει στις 45 στροφές, έχοντας στην άλλη πλευρά την «Ξενύχτισσα».

Στον ίδιο δίσκο, συναντάμε επιπλέον δύο δημιουργίες του συνθέτη, αυτή τη φορά με «λόγια» του Πυθαγόρα: «Οι μουσαφίρισσες» και «Σήμερα εδώ, αύριο εκεί», που ωστόσο δεν είχαν ιδιαίτερη επιτυχία και μάλλον πέρασαν απαρατήρητα…

Και πάμε στο 1974. Λίγο μετά τη μεταπολίτευση, όλος ο κόσμος εξακολουθεί να πανηγυρίζει το τέλος της λαομίσητης χούντας και την επιστροφή στη δημοκρατία. Το πολιτικό τραγούδι βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και τουλάχιστον προσωρινά, φαίνεται ότι όλα τα υπόλοιπα είδη περνούν σε δεύτερη μοίρα. Δε θα μπορούσε να μη γίνει το ίδιο και με τα δύο «εορταστικά» άλμπουμ που ηχογράφησε το ζευγάρι Βοσκόπουλος-Μαρινέλλα, από ένα στις εταιρείες όπου ανήκε εκείνος κι εκείνη.

Κάπως μεγαλύτερη επιτυχία είχε αυτό που κυκλοφόρησε με την ετικέτα της PHILIPS, όπου ανήκε η «μεγάλη κυρία». Ο λόγος για το «Εγώ κι εσύ», στο οποίο είναι έντονη η δημιουργική παρουσία του Γιώργου Κατσαρού. Εκεί, ο Τόλης ερμηνεύει τρία τραγούδια του συνθέτη, με στίχους Πυθαγόρα: «Πού πάνε-πού πάνε», «Πήρες τη ζωή μου» και «Συννεφιάζει Μαργαρίτα», εκ των οποίων ακούστηκε πιο πολύ το δεύτερο…

Το φινάλε…

Η επόμενη και τελευταία συνεργασία συνθέτη κι ερμηνευτή στο βινύλιο, θα έλθει το 1980. Το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς, κυκλοφορεί ο δίσκος «Τόλης Βοσκόπουλος 80» και κάνει «χρυσές» πωλήσεις.

Τα έξι από τα 14 τραγούδια που περιλαμβάνει, είναι σε μουσική Γιώργου Κατσαρού και τα πέντε από αυτά, έχουνε στίχους του Μίμη Θειόπουλου, στενού συνεργάτη του Βοσκόπουλου σε όλη τη δεκαετία του ’70.

Από αυτά, ξεχωρίζει το «Είσαι παντού», με το δημιουργό να συμμετέχει παίζοντας σαξόφωνο με το γνωστό μαγικό τρόπο του. Τα υπόλοιπα, είναι τα «Τι να πούμε τώρα τι», «Μοναχός μου κουβεντιάζω», «Μη φύγεις» (επίσης συνοδεία σαξόφωνου) και «Μιλάνε τα μάτια», σε στίχους Γιάννη Πάριου.

Από εκεί και πέρα, οι επαγγελματικοί δρόμοι τους χώρισαν. Ο Κατσαρός σιγά-σιγά αποσύρθηκε από την ενεργό δισκογραφία, ενώ κατά περιόδους το ίδιο συνέβη και με το Βοσκόπουλο. Έτσι, δημιουργικά δε ξανασυναντήθηκαν ποτέ…

————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here