Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
Φωτογράφηση: Ιωάννης Αδαμίδης

Βράδυ Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη, με το θερμόμετρο να έχει πάρει την ανιούσα σε επικίνδυνο βαθμό. Η ζέστη ανυπόφορη, ακόμα και στο θέατρο Δάσους, που βρίσκεται σ’ ένα από τα ψηλότερα σημεία της συμπρωτεύουσας. Όμως, αρκετός κόσμος αψηφά τις καιρικές συνθήκες …Σαχάρας κι ανηφορίζει προς τα κει, με στόχο ν’ αναζητήσει ένα «κύμα δροσιάς» υπό τους ήχους κλασικών λυρικών κομματιών.

Κι όλα αυτά, με αφορμή την παράσταση «Η όπερα βγήκε απ’ τον παράδεισο», βασισμένη σε κείμενα της Κασσάνδρας Δημοπούλου και σκηνοθεσία της Τζένης Δριβάλα, σε μια παραγωγή της Εταιρείας Λυρικού Θεάτρου Ελλάδος.

opera_vgike_apo_paradeiso_theater_2017_06_027

Ξεκίνησε από τη Θεσσαλία (Λάρισα, Βόλος) και «ανηφόρισε» στην πόλη του Φίλιππου και του Αλέξανδρου, στην οποία είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά πριν λίγα χρόνια, σε γνωστό «στέκι» της πόλης…

Χάρη σε όλους εκείνους που δημιούργησαν τη “Skull of Yorick Productions”, μιαν ομάδα που μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων της, έχει σκοπό την ανάδειξη νέων καλλιτεχνών στο χώρο του λυρικού τραγουδιού, από το Σεπτέμβριο του 2015 η όπερα στην Ελλάδα έπαψε να είναι προνόμιο των …ολίγων και σιγά-σιγά, τείνει να γίνει κτήμα όλο και μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού μουσικόφιλου κοινού. Πέρσι και πρόπερσι, τα πρώτα δύο φεστιβάλ όπερας σημείωσαν πρωτοφανή επιτυχία και αναμένεται συνέχεια…

Το γεγονός και μόνο ότι κάποιοι καλοκαιρινοί χώροι όπως το θέατρο Δάσους άνοιξαν τις πόρτες τους σ’ αυτό το είδος μουσικής και το ενέταξαν στο πρόγραμμά τους, είναι από μόνο του μια κατάκτηση και πλέον υπάρχει η δυνατότητα «εκμάθησης» του κοινού στο λυρικό τραγούδι, το οποίο είναι μια πολύ δύσκολη, αλλά υψίστης καλλιτεχνικής σημασίας τέχνη.


Μέσα στο πλαίσιο αυτό, η Κασσάνδρα και οι άξιοι και ταλαντούχοι συνεργάτες της, με το συγκεκριμένο έργο-μιούζικαλ επεδίωξαν μια τρόπον τινά «εύπεπτη», αλλά όχι απλοϊκή προσέγγιση των Ελλήνων στο είδος της όπερας, χωρίς «βαριά» και για τους πολλούς ακαταλαβίστικα μέρη.

Πώς; Με μια παράσταση γεμάτη χιούμορ κι έξυπνους διαλόγους που προκαλούν αυθόρμητο γέλιο, αλλά και γεμάτη πασίγνωστες (τουλάχιστον ηχητικά) μελωδίες από τα παγκοσμίως σπουδαιότερα οπερετικά έργα.

Έτσι, ακούσαμε αποσπάσματα από την «Κάρμεν» του Μπιζέ, τη «Μποέμ» του Πουτσίνι, την «Τραβιάτα» και το «Ριγκολέτο» του Βέρντι, τον «Κουρέα της Σεβίλλης» του Ροσίνι κ.α.

Η ιστορία μας, έχει τέσσερις μουσικούς ήρωες: Τη σοπράνο (Σοφία Μητροπούλου), τη μέτζο (Κασσάνδρα Δημοπούλου), τον τενόρο (Φίλιππος Μοδινός) και το βαρύτονο (Αρμάντο Πούκλαβετς), καθώς και το μαέστρο, που υποδύεται ο γνωστός ηθοποιός Άκης Σακελλαρίου, ο οποίος παράλληλα έχει και το ρόλο του κονφερανσιέ.


Αυτή η «τετράδα» λοιπόν, ανακαλύπτει ξαφνικά ότι έχει …πεθάνει και το «εισιτήριο» εκάστου από τα μέλη της για τον παράδεισο, εξαρτάται από το αν θα περάσει με άριστα την «οντισιόν». Από εκεί και πέρα, αρχίζει μια σειρά ξεκαρδιστικών περιστατικών, με τον καθένα να προσπαθεί να ξεπεράσει τον άλλο στον τρόπο ερμηνείας, βεβαίως προς τέρψη των θεατών-ακροατών.

Παροιμιώδες όσο και αστείο, το «αλληλοφάγωμα» της σοπράνο με τη μέτζο, αναφορικά με το ποια είναι καλύτερη ερμηνεύτρια και το εύρος του ρεπερτορίου που διαθέτει η καθεμιά. Όσο κι αν δεν το πιστεύετε, ακούστηκε μέχρι και το …«come back» της «λαίδης Άντζι» (ηχογραφημένο βεβαίως).

Και μέσα σε όλα αυτά, ο μαέστρος-κονφερανσιέ να προσπαθεί να ηρεμεί τα πνεύματα όταν οξύνονται και να επιβάλλει την τάξη, αλλά και ν’ ανακοινώνει το αποτέλεσμα απόδοσης του κάθε διαγωνιζόμενου. Σημειωτέον ότι η μουσική ήταν προηχογραφημένη, αλλά οι ερμηνείες «ζωντανές».


Δε θα σας αποκαλύψουμε αν, πόσοι και ποιοι καταφέρνουν εν τέλει να πάνε στον παράδεισο. Η ουσία είναι ότι η όπερα βγήκε από εκεί για να κατακτήσει το μουσικόφιλο κοινό της Ελλάδας, το οποίο -κακά τα ψέματα- δεν είναι συνηθισμένο σ’ αυτό το είδος, όπως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Οι ερμηνείες και των τεσσάρων πρωταγωνιστών ήταν κάτι περισσότερο από εξαιρετικές, κάτι που αποδεικνύεται από τα «μπράβο» που φώναζαν οι θεατές μετά το τέλος του κάθε κομματιού, αλλά και από τα θερμότατα χειροκροτήματά τους.

Επιπλέον, το κοινό είχε και ενεργό ρόλο στην παράσταση, είτε …τραγουδώντας, είτε συμμετέχοντας στα δρώμενα, όπως για παράδειγμα ένας άνδρας που επελέγη τυχαίως εκείνη τη στιγμή για να …ξυριστεί από το «Φιγκαρό» στον «Κουρέα της Σεβίλλης», όπως και μια κοπέλα για να …φτιάξει τα μαλλιά της στο ίδιο απόσπασμα!


Κοντά στην «τετράδα» των λυρικών ερμηνευτών, άλλοι τόσοι νέοι και ταλαντούχοι ηθοποιοί, που έδωσαν το δικό τους ξεχωριστό τόνο στην παράσταση, ως «βοηθοί» του μαέστρου: Αθανάσιος Μαργούτας (ο οποίος ήταν και υπεύθυνος κινησιολογίας), Μελίνα Ντούσικου, Ιουλίτα Μωσαΐδου και Τζων Ρόουναν.

Γενικότερα, επρόκειτο για μια πολύ κεφάτη και γεμάτη γέλιο παράσταση, που συνδύαζε το χιούμορ και την υποκριτική με το χορό, την κίνηση και φυσικά, τα μοναδικά και ανεκτίμητα αποσπάσματα από τις γνωστότερες όπερες, που έγραψαν κορυφαίες μορφές του είδους. Ο κόσμος γέλασε, ευχαριστήθηκε, τραγούδησε κι έφυγε γεμάτος κέφι από το θέατρο Δάσους.


Η ανταπόκριση και η κριτική από πλευράς κοινού ήταν τόσο θερμή, που «αναγκάζει» τους συντελεστές αυτής της εξαιρετικής προσπάθειας ν’ «ανασκουμπωθούν» και να προσπαθήσουν να την κάνουν ακόμη πιο άρτια εν όψει της νέας σεζόν.

Όντες απαιτητικοί με τους εαυτούς τους και θιασώτες του γνωμικού που λέει ότι «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο», όσοι εργάζονται σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες για την καθιέρωση της όπερας στην Ελλάδα, ήδη ξεκίνησαν δουλειά ώστε να εμπλουτίσουν την παράσταση.

opera_vgike_apo_paradeiso_theater_2017_06_050

Έτσι, θεωρείται βέβαιο ότι σε λίγους μήνες ο κόσμος θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει ένα μοναδικό θέαμα, που θα τον «αναγκάσει» να στρέψει το ενδιαφέρον του στο λυρικό τραγούδι, το οποίο περιλαμβάνει πολλά και λαμπερά «διαμάντια» που οι περισσότεροι Έλληνες δε γνωρίζουν.


*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here