Ο Λουκάς Φωτόπουλος γράφει με αφορμή
νέα άλμπουμ, ενδιαφέρουσες συνεργασίες, προακροάσεις!

Με αισθητική από παλιό βινύλιο, οι Onirama κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ πριν από μερικούς μήνες με τίτλο «Μεθυσμένο Τατουάζ». Αφορμή για να γράψω γι’ αυτό είναι απλά ότι κατάφερα να το ακούσω ολόκληρο επιτέλους –ευτυχώς από προτροπή του Θοδωρή Μαραντίνη!

onirama_cover_2014_12

Οι Onirama δεν είναι απλά ακόμα ένα pop γκρουπ που κάνει επιτυχίες και γεμίζει μαγαζιά. Τα παιδιά, από την αρχή της καριέρας τους κιόλας, έδειξαν ότι θέλουν να πειραματίζονται, να σκαλίζουν πράγματα, να κάνουν καλές συνεργασίες στα μέτρα του εφικτού και όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες σε αυτή τη χώρα. Γιατί συμβαίνει το εξής παράδοξο: αν κάνεις έναν φωτεινό δίσκο, με ωραία ενορχήστρωση κι έχεις έναν frondman που μαζί του ασχολούνται τα media, δεν είσαι στην κατηγορία των «καλών» αλλά των «εμπορικών»… Μπούρδες! Τα παιδιά είναι εξαιρετικά, κάνουν εξαιρετικά δυναμικά live γεμάτα ενέργεια και ίσως κάποιες στιγμές έπρεπε να τις είχαν διαχειριστεί αλλιώς –αλλά κι αυτό είναι σαφώς δύσκολο όταν σου έρχεται η επιτυχία στη μούρη.

Πάμε στο νέο άλμπουμ; Το «Μεθυσμένο Τατουάζ» έχει πολύ ώριμο ήχο, αρκετά πιο ηλεκτρικό από τις άλλες δουλειές και μάλιστα με πολύ καλά δουλεμένο στίχο. Άλλωστε μαζί με τους καλλιτέχνες ωριμάζουν και οι ακροατές που σημαίνει ότι πάντα θέλουμε να ακούμε το κάτι παραπάνω από τους καλλιτέχνες που αγαπάμε και θαυμάζουμε. Το άνοιγμα του δίσκου το κάνει ο πολύς Σταμάτης Κραουνάκης που έχει πάντα την οξυδέρκεια να βλέπει τι είναι καλό… Το «Πέφτω από ψηλά» είναι ένα δυνατό ροκ τραγούδι που ήδη έχει κάνει την πορεία του στα ραδιόφωνα. Αμέσως μετά, το αβανταδόρικο «Ε, και» (διασκευή από το ιταλικό «La differenza tra me e te»μου έκανε πολύ καλή εντύπωση. Ακολουθεί το «Να μείνω ή να φύγω» που είναι από τα κομμάτια που μπορείς να πεις ότι ακουμπάει πάνω στους παλιούς Onirama –easy listening pop ήχος! Το ομότιτλο «Μεθυσμένο Τατουάζ» κλείνει την πρώτη πλευρά του δίσκου, μια δυνατή μπαλάντα αρκετά σκοτεινή που περιγράφει έναν έντονο χωρισμό.

Η δεύτερη πλευρά του δίσκου ανοίγει με μια συμμετοχή – έκπληξη, αυτήν της Άννας Παναγιωτοπούλου στο τραγούδι «Η Μια», μια απαγγελία ουσιαστικά, ένα παραμύθι καλύτερα που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ύπαρξή του στο άλμπουμ… Ευχάριστη!

onirama_2014_12

Το «Ραντεβού στη μια» που έρχεται σχεδόν κολλητά μετά, είναι από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχω ακούσει από τη φωνή του Θοδωρή και σίγουρα το αγαπημένο μου του δίσκου! Εδώ ακούμε και τη φωνή της Ηρώς στα λόγια που έγραψε η Ελεάνα Βραχάλη!

Το λίγο πιο indie – ethnic ύφος συνεχίζεται παρακάτω, με το «Μετάξι» ένα αρκετά ονειροπόλο κομμάτι και η 70s διάθεση συνεχίζεται με τη συμμετοχή της Ελπίδας στο υπέροχο «Μια βόλτα», τραγούδι που δείχνει τις επιρροές του Θοδωρή από τον Κώστα Τουρνά! Η μπαλάντα που ακολουθεί «Υπάρχει κανείς» είναι σε καλή σειρά στο άλμπουμ, σε ξεκουράζει και μοιάζει σχεδόν με νανούρισμα που έγραψε ο Θοδωρής για τους γιους του, τραγούδι που μου έβγαλε και μια… Disney διάθεση! Ένα ακόμα «εσωτερικό» τραγούδι κλείνει ουσιαστικά τον δίσκο των Onirama. Η «Αλλαγή» είναι εξαιρετική μπαλάντα που φαντάζομαι ότι ο Θοδωρής συμπεριέλαβε στο δίσκο έτσι για το κέφι του, χωρίς να έχει αξιώσεις ραδιοφωνικού airplay, παρόλο που σε ένα ιδανικότερο ραδιοφωνικό τοπίο θα ήταν από τα τραγούδια που θα έλιωνα στις εκπομπές μου!

Η «Πόλη των Αγγέλων» που είναι στο Υστερόγραφο του δίσκου, είναι το τραγούδι που μας φτιάχνει τη διάθεση ειδικά τώρα που «όλα τώρα είναι γύρω τόσο μαγικά». Το τραγούδι στηρίζει το έργο των Παιδικών Χωριών SOS προσφέροντας μέρος των εσόδων των ψηφιακών πωλήσεων του τραγουδιού, το οποίο δημιουργήθηκε με τη βοήθεια της παιδικής χορωδίας Rosarte!

Αυτός και μόνο ο λόγος είναι αρκετός για να αγοράσουμε το τραγούδι και τον δίσκο!

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here